Gaddar falan davranmamışsınız olmasi gereken bu zaten, 2 3 ay görüşmeyince noluyor anlamadim ki. Keyfinizden görüşmüyorsunuz sanki.
Bu ısrarı yapanın kanser hastası olması trajikomik. Tabii ki siz haklısınız. Üste çıkmaya çalışırsa anne seni senden daha çok düşünüyorum diyip kestirip atın.
Oğlu da gün içinde evde olmayacakmış. Ne anlayacak acaba bu ziyaretten
Bizim millet şu an hastalığı yendik sanıyor hey gidi...her gün kendi annem torunumu getir özledim diye ağlıyor ona laf anlatmaktan yoruldum. Bazıları nneyapsan anlamıyor. En iyisi bildiğini okumak kırılan kırılsın
Çok üzgünüm ama bazı insanlar durumun ciddiyetini canları çıkınca öteki tarafta anlayacaklar. Oturduğum ilçede fink fink gezen insnalar var hatta 3-5 kişi de öldü koronadan. Bize bir şey olmaz diye geziyormuş malesef iki tanesi ama öldüler. Değer mi iki gün duygularını tatmin etmeyeMerhabalar, Kadınlar Kulübünün değerli üyeleri.
Nasılsınız, umarım hepiniz iyisinizdir ve şu süreci sıkıntısız atlatıyorsunuzdur.
Konum malumunuz pandemi süreci ve bayram.
Ülkemizde vakalar çıkıp işin boyutu ciddileştiğinden beri, yani 2 ayı geçkin süredir karantinaya tam manası ile uydum eşimin de uymasını sağladım. 2 aydır, toplamda 6 defa işe gittim ve sadece acil ihtiyaçlar için markete çıktım, çoğunu da eşimin veya kendimin iş dönüşlerinde hallettim/hallettirdim. Eşim maalesef bu süreçte, haftalık izinleri dışında hep çalıştı. Muaf tutulan bir meslek kolunda kendisi.
Bu süreçte, olması gerektiği gibi ne anneme gittim ne de eşimin ailesine. Aynı şehirdeyiz kendilerini çok özledim ancak, az çok işe gidip geliyorum eşim zaten haftanın 6 günü gidip geliyor taşıyıcı olabiliriz düşüncesi ile onlarla görüşmedim.
Başta herkes bu düşünceyle hareket etti zaten. Annem hala aynı mantıkta ilerliyor ancak kayınvalidem konusunda aynı şeyi söyleyemeyeceğim.Mayıs başına kadar kendisi de aman evde durun modunda iken, artık süreç devam edince siz de mi kaçıp gelseniz acaba dedi. Ben de güzel bir dille, bizim genç olduğumuzu, muhtemelen virüsü kapsak dahi atlatabileceğimizi, ama onların yanına giderek asıl onları riske atacağımızı anlattım. Anladı beni, ya da anlamış gibi davrandı bilmiyorum.
Dün eşim görüntülü aradı ailesini, ben daha yeni uyanmıştım. Bir anda telefonu elimde buldum, bunun için de ayrıca kızgınım eşime.
Kayınvalidem ve görümcem vardı ekranda, nasılsın napıyosun faslından sonra, siz bayramda da mı gelmeyeceksiniz? dedi kv.
Ben de nasıl gelelim anne, sokağa çıkma yasağı var zaten dedim. Ne var canım onda, yasak başlamadan (cuma gününü kastediyor) gelirsiniz, bitince gidersiniz diyor. Artık bin defa pandemi sürecinden, evde kalmanın öneminden vs bahsetmiş olmamın ve aşağı yukarı mayıs başından beri olan her konuşmada "kaçıp gelseniz ya?" temalı konuşmalardan bıkmışlıkla, artık bunu açıklama gereksinimi duymadım, bunaldım çünkü aynı şeyleri tekrar tekrar açıklayıp, sonunda haklısın demelerinden. bir daha ki konuşmada tekrar açıklamak zorunda kalmaktan. Olaya tamamen farklı bir noktadan giriş yaptım, belki bu sefer manasız ısrarlar olmaz diye. Peki diyelim ki geldik anne, benim annemler ne olacak? Sokağa çıkma yasağı başlayınca bulunduğumuz yerden çıkamayacağız, dedim. Kp eski emniyet mensubu, o olunca bir şey olmuyor, gideriz onunla birlikte annenlere dedi. İyice sinirim bozuldu bunu duyduktan sonra, hani bizim oraya gidip onları tehlikeye attığımız yetmiyor gibi, bir de annemlere toplu taşımayla gidip riski bilmem kaç kat arttıracakmışız. Yok anne ben çıkamam öyle, eski emniyet mensubu vs dinlerler mi sanmıyorum dedim. Bu sefer de sanki sorun annemlere değil de onlara gitmemmiş gibi siz annenlere gidin, biz geliriz oraya ziyarete dedi. Kulaklarımın yandığını hissettim o an, Anne konu bayramı sizde mi annemlerde mi nerede geçirdiğimiz değil, bu normal bir bayram değil, bu sokağa çıkma yasağı insanlar birbirine bayram ziyaretine gitmesin diye ilan edilecek, gerek yok bu bayramlık böyle olsun, daha çok bayramımız olur dedim. Çocuğun olunca göreceğim ben seni dediğini hatırlıyorum en son, daha fazlasını hatırlamıyorum.
Duygusal bir kadın her şeye içerliyor. Bayramda yalnızlık psikolojisine girip de üzülsün istemiyorum ancak bunu onun için, onlar için yapıyorum. Benim annem babam ile kayınpederimde kronik bir rahatsızlık yok çok şükür, çok da yaşlı değiller, en yaşlısı 61 yaşında. Ancak kayınvalidem kanser hastası. Daha 3 ay önce ameliyat oldu. 1. evrede teşhis edildiği için şanslıydı. Şuanda da ışın tedavisi alıyor. Ben mi yanlış biliyor ve düşünüyorum, bu onun için büyük bir risk değil mi? Üstelik eşim de arife günü haricinde tüm bayram boyunca çalışıyor. Eve dışarıdan, üstelik toplu taşımaya binmiş bir birey tarafından giriş çıkış olacak sürekli. Vicdan yaptığımı eşimle de paylaştım. Eşim istiyorsan gidelim dedi. Onu da haşladım, dalga mı geçiyorsun konu isteyip istememek mi, sence normal bir bayram olsa ben ailelere gitmem mi, buradan oraya 3 vesayit değiştirerek toplu taşıma ile gideceğiz (arabamız yok) sen kalınan 4 günün 3 günü işe gidip geleceksin, ben aileleri bu riske atamam. Ha diyorsan ki illa gidelim, size gidelim madem, annemi babamı riske etmiyorum ben demek ki sen seninkileri, bilakis kanser hastası anneni riske atıyorsun dedim, haklısın dedi.
Çok uzun yazmışım kusura bakmayın. Bunları biliyorum ama yine de vicdanım sızladı. Çok mu gaddar davrandım ya da haklı mıyım emin olmak istiyorum.
Lütfen benimle fikirlerinizi paylaşabilir misiniz?
Şimdiden teşekkür ederim...
Çok üzgünüm ama bazı insanlar durumun ciddiyetini canları çıkınca öteki tarafta anlayacaklar. Oturduğum ilçede fink fink gezen insnalar var hatta 3-5 kişi de öldü koronadan. Bize bir şey olmaz diye geziyormuş malesef iki tanesi ama öldüler. Değer mi iki gün duygularını tatmin etmeye
Çünkü onlar kendileri gibi sanıyor herkesi. Virüs var gelmeyin gitmeyin diyeni, gelmek istemiyor, misafir istemiyor diye anlıyor çünkü kendisi virüsü önemsemiyor. Önemseyeni de böyle dışlıyorlar işte. Bayramda ne olaylar çıkar daha. Ne cezalar yazılırKesinlikle katılıyorum. Daha nice bayramlar olur. Bayram olmasa başka günde görüşülüp buluşulur süreç normale dönünce. Yani medyada, sokakta her yerde bangır bangır konuşulan bir konuda, açıklama yapmak zorunda kalmak da çok üzücü.
Herkes normalleşme sürecini yanlış anladı. Tabi anlamamalarına bişey diyemiyorum çünkü kapasite yetmiyor insanlarda.
Kesinlikle sizin gibi düşünüyorum. Ve inanılmaz dikkat ediyorum. Eşimede hep diyorum ki bak bu hastalığın ilacı, aşısı bulunana kadar ne tatile gidilir, ne misafir kabul ederim, nede kendim zorunlu haller dışında dışarı çıkarım. Ona göre bil. İnsanlarlar neden gelmiyorsunuz da cevap ver. Gelicez derlerse hayır demesini bil. Beni yükseltirlersede o böyle düşünüyor saygı duyun de dersin. Çünkü ben hem canımı seviyorum. Hemde ya birine bulaştırırsam onun vicdan azabıyla yaşayamayacağımı biliyorum. Bencilim ben dedim.
Anladı hak verdi ve kesinlikle böyle birşeyle gelemez kimse bana. Net bir çizgi çekmeli diye düşünüyorum. Benim çizgim aşı, ilaç
Çünkü onlar kendileri gibi sanıyor herkesi. Virüs var gelmeyin gitmeyin diyeni, gelmek istemiyor, misafir istemiyor diye anlıyor çünkü kendisi virüsü önemsemiyor. Önemseyeni de böyle dışlıyorlar işte. Bayramda ne olaylar çıkar daha. Ne cezalar yazılır
Eşiniz gitsin gorussun ailesi ile ...iş çıkışı gitsin geceyi orada geçirsin ertesi gün ise gider oradan kendi evine doner..KV madem oğlunu özlemiş bu kadar size de "anne değilsin anlamazsın beni " ye getirmiş madem...artık siz ne anlatırsanız anlatın o anlamak istediği kadarını anlayacakDaha da üste nasıl çıkacak ki, senin de çocuğun olsun da göreyim seni dedi.
Ben çocuğumu görmek istiyorum, sen gelmiyorsun görmeme engelsin gibi bir şey oldu.
Eşiniz gitsin gorussun ailesi ile ...iş çıkışı gitsin geceyi orada geçirsin ertesi gün ise gider oradan kendi evine doner..KV madem oğlunu özlemiş bu kadar size de "anne değilsin anlamazsın beni " ye getirmiş madem...artık siz ne anlatırsanız anlatın o anlamak istediği kadarını anlayacak
Benim görümcem de annesinin babasına gelecekmiş ailesi ile. Ben görüşmeyecegimi söyledim. Çocukları da göndermem. Insanlar acayip sorumsuz
Siz yine uzun uzun aciklama yapmissiniz ben o kadar sabredemezdim. Bu bayram gelemeyiz insallah diger bayrama bitti nokta.
Virusu onlar da biliyor ama onemsemiyor. Ne derseniz deyin zaten ikna olmazlar.
Hakikaten ya. Lafım meclis dışı ama sanki herkes birbirini çok sebiyor çok samimi de bir de bayramı sıkıntı ediyoruz. Ne var yani bir yaz tatil yapmasak bayram yapmasakAllahnuzun sağlıklı ömür versin herkeseYa ne bayrammis be kardesim. Bu bayramda da gorusmeyiver oleceksin sanki.
Hakikaten ya. Lafım meclis dışı ama sanki herkes birbirini çok sebiyor çok samimi de bir de bayramı sıkıntı ediyoruz. Ne var yani bir yaz tatil yapmasak bayram yapmasakAllahnuzun sağlıklı ömür versin herkese
Bence sadece biz kadinlar dikkate alioruz bu isi. Erkeklerse bizim baskimizla bazi şeyleri yapiyor. Biz bu kdr insanlari dusunurken bu rahatlik gerckten rahatsiz ediyor beni.
Bi an evvel bitsin de bu illet tez vakitte kurtulalim insallah
Gaddar mı! Bilakis, çok düşünceli ve kayinvalidenize karşı çok ölçülü buldum siziMerhabalar, Kadınlar Kulübünün değerli üyeleri.
Nasılsınız, umarım hepiniz iyisinizdir ve şu süreci sıkıntısız atlatıyorsunuzdur.
Konum malumunuz pandemi süreci ve bayram.
Ülkemizde vakalar çıkıp işin boyutu ciddileştiğinden beri, yani 2 ayı geçkin süredir karantinaya tam manası ile uydum eşimin de uymasını sağladım. 2 aydır, toplamda 6 defa işe gittim ve sadece acil ihtiyaçlar için markete çıktım, çoğunu da eşimin veya kendimin iş dönüşlerinde hallettim/hallettirdim. Eşim maalesef bu süreçte, haftalık izinleri dışında hep çalıştı. Muaf tutulan bir meslek kolunda kendisi.
Bu süreçte, olması gerektiği gibi ne anneme gittim ne de eşimin ailesine. Aynı şehirdeyiz kendilerini çok özledim ancak, az çok işe gidip geliyorum eşim zaten haftanın 6 günü gidip geliyor taşıyıcı olabiliriz düşüncesi ile onlarla görüşmedim.
Başta herkes bu düşünceyle hareket etti zaten. Annem hala aynı mantıkta ilerliyor ancak kayınvalidem konusunda aynı şeyi söyleyemeyeceğim.Mayıs başına kadar kendisi de aman evde durun modunda iken, artık süreç devam edince siz de mi kaçıp gelseniz acaba dedi. Ben de güzel bir dille, bizim genç olduğumuzu, muhtemelen virüsü kapsak dahi atlatabileceğimizi, ama onların yanına giderek asıl onları riske atacağımızı anlattım. Anladı beni, ya da anlamış gibi davrandı bilmiyorum.
Dün eşim görüntülü aradı ailesini, ben daha yeni uyanmıştım. Bir anda telefonu elimde buldum, bunun için de ayrıca kızgınım eşime.
Kayınvalidem ve görümcem vardı ekranda, nasılsın napıyosun faslından sonra, siz bayramda da mı gelmeyeceksiniz? dedi kv.
Ben de nasıl gelelim anne, sokağa çıkma yasağı var zaten dedim. Ne var canım onda, yasak başlamadan (cuma gününü kastediyor) gelirsiniz, bitince gidersiniz diyor. Artık bin defa pandemi sürecinden, evde kalmanın öneminden vs bahsetmiş olmamın ve aşağı yukarı mayıs başından beri olan her konuşmada "kaçıp gelseniz ya?" temalı konuşmalardan bıkmışlıkla, artık bunu açıklama gereksinimi duymadım, bunaldım çünkü aynı şeyleri tekrar tekrar açıklayıp, sonunda haklısın demelerinden. bir daha ki konuşmada tekrar açıklamak zorunda kalmaktan. Olaya tamamen farklı bir noktadan giriş yaptım, belki bu sefer manasız ısrarlar olmaz diye. Peki diyelim ki geldik anne, benim annemler ne olacak? Sokağa çıkma yasağı başlayınca bulunduğumuz yerden çıkamayacağız, dedim. Kp eski emniyet mensubu, o olunca bir şey olmuyor, gideriz onunla birlikte annenlere dedi. İyice sinirim bozuldu bunu duyduktan sonra, hani bizim oraya gidip onları tehlikeye attığımız yetmiyor gibi, bir de annemlere toplu taşımayla gidip riski bilmem kaç kat arttıracakmışız. Yok anne ben çıkamam öyle, eski emniyet mensubu vs dinlerler mi sanmıyorum dedim. Bu sefer de sanki sorun annemlere değil de onlara gitmemmiş gibi siz annenlere gidin, biz geliriz oraya ziyarete dedi. Kulaklarımın yandığını hissettim o an, Anne konu bayramı sizde mi annemlerde mi nerede geçirdiğimiz değil, bu normal bir bayram değil, bu sokağa çıkma yasağı insanlar birbirine bayram ziyaretine gitmesin diye ilan edilecek, gerek yok bu bayramlık böyle olsun, daha çok bayramımız olur dedim. Çocuğun olunca göreceğim ben seni dediğini hatırlıyorum en son, daha fazlasını hatırlamıyorum.
Duygusal bir kadın her şeye içerliyor. Bayramda yalnızlık psikolojisine girip de üzülsün istemiyorum ancak bunu onun için, onlar için yapıyorum. Benim annem babam ile kayınpederimde kronik bir rahatsızlık yok çok şükür, çok da yaşlı değiller, en yaşlısı 61 yaşında. Ancak kayınvalidem kanser hastası. Daha 3 ay önce ameliyat oldu. 1. evrede teşhis edildiği için şanslıydı. Şuanda da ışın tedavisi alıyor. Ben mi yanlış biliyor ve düşünüyorum, bu onun için büyük bir risk değil mi? Üstelik eşim de arife günü haricinde tüm bayram boyunca çalışıyor. Eve dışarıdan, üstelik toplu taşımaya binmiş bir birey tarafından giriş çıkış olacak sürekli. Vicdan yaptığımı eşimle de paylaştım. Eşim istiyorsan gidelim dedi. Onu da haşladım, dalga mı geçiyorsun konu isteyip istememek mi, sence normal bir bayram olsa ben ailelere gitmem mi, buradan oraya 3 vesayit değiştirerek toplu taşıma ile gideceğiz (arabamız yok) sen kalınan 4 günün 3 günü işe gidip geleceksin, ben aileleri bu riske atamam. Ha diyorsan ki illa gidelim, size gidelim madem, annemi babamı riske etmiyorum ben demek ki sen seninkileri, bilakis kanser hastası anneni riske atıyorsun dedim, haklısın dedi.
Çok uzun yazmışım kusura bakmayın. Bunları biliyorum ama yine de vicdanım sızladı. Çok mu gaddar davrandım ya da haklı mıyım emin olmak istiyorum.
Lütfen benimle fikirlerinizi paylaşabilir misiniz?
Şimdiden teşekkür ederim...