Merhabalar kızlar...
Burada herkesin derdini okuyorum ve kendimde birşeyler paylaşmak istedim tavsiyede bulunursanız çok sevınırım.
Ben 2 buçuk yıldır evliyim ve evliliğimin ilk senesinde eşimle beraber ayrı tuttuğumuz bir apartmanda yaşadık. Ben hala okuyordum son senem kalmıştı ve universitem başka sehırde olduğu için oraya taşındık. Neyse... sonrasında eşimin ailesiyle beraber yaşamaya karar verdik.
Kayın validem ve kayın babam çok ıyı ınsanlar. Yaptığım hiçbir şeye karışmıyorlar istediğim yere giderim ıstediğimi alırım karışmazlar yani. Şuan çalışıyorum ve kaynanam benden hiçbir zaman iş beklemez sağolsun ama tabiki bende elimden geldiği kadar yardımcı oluyorum ev işlerine vs.
Eşinin ailesi nekadar iyi olursa olsun yinede insan kendi evini arıyor sanırım. Bazen keşke kendi evim olsaydı diye düşünüyorum...
Eşim de bende çalışıyoruz ev alabilmek için eşim kiraya çıkmak istemiyor neden kira ödeyelim boşa diye. Ev çok büyük rahatlık konusunda şikayetim yok ama çok kalabalık bir aileler gelen giden bitmiyor bende alışık olmadığım için beni yoruyor hem çalış hem misafir. Eşimin kardeşleri de çok gelip gidiyorlar hepsi ayrı yaşıyorlar bizden.
Eşim cocuk istiyor şimdi yaşımız 24 ama ben kendimi hazır hissetmiyorum kendi evimin olmasını istiyorum ki kafama gore bebek odası hazırlayım misafirlerim ve ailem rahat gelsin gitsin. Ev alacak kadar paramız yok daha ve kaynanam sürekli evin olunca çocuk yap diyor sanki istemiyor gibi. Yardım edeceklerini söylüyorlar ama şuan para yok dıyorlar çünkü obur çocukların evlerini almalarına yardım ettiler. Bana sürekli çalış paranızı biriktirin evınızı alın dıyorlar. Eşim onları takmıyor zamanı gelince alırız evimızi diyor ve çocuk istiyor. Kendi ailemde biraz baskı yapıyor helede annem çok istiyor ilk torunu olacağı icin.
Sizce bebek düşünmek için evimizi almayı bekleyelimmi? Ben şuan istemiyorum çünkü işi bırakmak zorunda kalırım ve ev alma surecimiz dahada uzar.
Tavsıyelerınızı bekliyorum okuduğunuz icin teşekkür ederim!
Aynen once evMerhabalar kızlar...
Burada herkesin derdini okuyorum ve kendimde birşeyler paylaşmak istedim tavsiyede bulunursanız çok sevınırım.
Ben 2 buçuk yıldır evliyim ve evliliğimin ilk senesinde eşimle beraber ayrı tuttuğumuz bir apartmanda yaşadık. Ben hala okuyordum son senem kalmıştı ve universitem başka sehırde olduğu için oraya taşındık. Neyse... sonrasında eşimin ailesiyle beraber yaşamaya karar verdik.
Kayın validem ve kayın babam çok ıyı ınsanlar. Yaptığım hiçbir şeye karışmıyorlar istediğim yere giderim ıstediğimi alırım karışmazlar yani. Şuan çalışıyorum ve kaynanam benden hiçbir zaman iş beklemez sağolsun ama tabiki bende elimden geldiği kadar yardımcı oluyorum ev işlerine vs.
Eşinin ailesi nekadar iyi olursa olsun yinede insan kendi evini arıyor sanırım. Bazen keşke kendi evim olsaydı diye düşünüyorum...
Eşim de bende çalışıyoruz ev alabilmek için eşim kiraya çıkmak istemiyor neden kira ödeyelim boşa diye. Ev çok büyük rahatlık konusunda şikayetim yok ama çok kalabalık bir aileler gelen giden bitmiyor bende alışık olmadığım için beni yoruyor hem çalış hem misafir. Eşimin kardeşleri de çok gelip gidiyorlar hepsi ayrı yaşıyorlar bizden.
Eşim cocuk istiyor şimdi yaşımız 24 ama ben kendimi hazır hissetmiyorum kendi evimin olmasını istiyorum ki kafama gore bebek odası hazırlayım misafirlerim ve ailem rahat gelsin gitsin. Ev alacak kadar paramız yok daha ve kaynanam sürekli evin olunca çocuk yap diyor sanki istemiyor gibi. Yardım edeceklerini söylüyorlar ama şuan para yok dıyorlar çünkü obur çocukların evlerini almalarına yardım ettiler. Bana sürekli çalış paranızı biriktirin evınızı alın dıyorlar. Eşim onları takmıyor zamanı gelince alırız evimızi diyor ve çocuk istiyor. Kendi ailemde biraz baskı yapıyor helede annem çok istiyor ilk torunu olacağı icin.
Sizce bebek düşünmek için evimizi almayı bekleyelimmi? Ben şuan istemiyorum çünkü işi bırakmak zorunda kalırım ve ev alma surecimiz dahada uzar.
Tavsıyelerınızı bekliyorum okuduğunuz icin teşekkür ederim!
Bence bebek yapma hadi kendin cok istesen ama buna ev engel olsa neyse. Eşin baba annen annane olmak isteyebilir hakları ama önemli olan senin ne hissettiğin . Bebek demek sorumluluk demek maddiyat demekten herseyden vazgecip herseyi o yapmak demek stres demek zorluk demek. Evet cok güzel o duygu cok bambaşka bişey ama herseyin yeri zamanı var vaktini bekle. Kendi evinde yasa en özel ve güzel anlarını .Galiba yeni tasınmısısn kaynana daha misafir havasındasın onlar ne kadar iyi olursa olsun kendini evini cok aracaksın zamanla. Çalısamayacksın para birikmeycek sizin ev almanız yılları bulacak ve sen psikolojik olarak çökersin. Sana bu derece gercekçi olmak istemezdim ama gercekler acıdırMerhabalar kızlar...
Burada herkesin derdini okuyorum ve kendimde birşeyler paylaşmak istedim tavsiyede bulunursanız çok sevınırım.
Ben 2 buçuk yıldır evliyim ve evliliğimin ilk senesinde eşimle beraber ayrı tuttuğumuz bir apartmanda yaşadık. Ben hala okuyordum son senem kalmıştı ve universitem başka sehırde olduğu için oraya taşındık. Neyse... sonrasında eşimin ailesiyle beraber yaşamaya karar verdik.
Kayın validem ve kayın babam çok ıyı ınsanlar. Yaptığım hiçbir şeye karışmıyorlar istediğim yere giderim ıstediğimi alırım karışmazlar yani. Şuan çalışıyorum ve kaynanam benden hiçbir zaman iş beklemez sağolsun ama tabiki bende elimden geldiği kadar yardımcı oluyorum ev işlerine vs.
Eşinin ailesi nekadar iyi olursa olsun yinede insan kendi evini arıyor sanırım. Bazen keşke kendi evim olsaydı diye düşünüyorum...
Eşim de bende çalışıyoruz ev alabilmek için eşim kiraya çıkmak istemiyor neden kira ödeyelim boşa diye. Ev çok büyük rahatlık konusunda şikayetim yok ama çok kalabalık bir aileler gelen giden bitmiyor bende alışık olmadığım için beni yoruyor hem çalış hem misafir. Eşimin kardeşleri de çok gelip gidiyorlar hepsi ayrı yaşıyorlar bizden.
Eşim cocuk istiyor şimdi yaşımız 24 ama ben kendimi hazır hissetmiyorum kendi evimin olmasını istiyorum ki kafama gore bebek odası hazırlayım misafirlerim ve ailem rahat gelsin gitsin. Ev alacak kadar paramız yok daha ve kaynanam sürekli evin olunca çocuk yap diyor sanki istemiyor gibi. Yardım edeceklerini söylüyorlar ama şuan para yok dıyorlar çünkü obur çocukların evlerini almalarına yardım ettiler. Bana sürekli çalış paranızı biriktirin evınızı alın dıyorlar. Eşim onları takmıyor zamanı gelince alırız evimızi diyor ve çocuk istiyor. Kendi ailemde biraz baskı yapıyor helede annem çok istiyor ilk torunu olacağı icin.
Sizce bebek düşünmek için evimizi almayı bekleyelimmi? Ben şuan istemiyorum çünkü işi bırakmak zorunda kalırım ve ev alma surecimiz dahada uzar.
Tavsıyelerınızı bekliyorum okuduğunuz icin teşekkür ederim!
Valla ben 24 yasindayim beni de salak saniyorlar.Bizimki de eşimin arabasını peşinat sayacaktık zaten evde benim Arabamız ve eşimin de şirket aracı vardı
Arabayı peşinat yapacağımızı duyunca araba anahtar ve ruhsatını 3 sene sakladı
Sonra eşim olay çıkarınca geri verdi
Biz de aracı satıp peşinat yapıp evimizi aldık
Ayda 3 bin tl kredi ödeyeceğiz 10 sene
Kv dem biz destek olduk iyi ki almışız evinizi annecim diyor
Eşimin olanı alıp geri verince destek oldu oldular
40 yaşındayız
Salak sanıyorlar bizi
40 yasında salak yerine konmak daha zor emin olValla ben 24 yasindayim beni de salak saniyorlar.
O hic bisey yapmadan yaptik ettik deme meselesi bizde de var.
Sukredin ki esinizin gozu acik bnimki ne yapsinlar askim ellerinden bu kadari geliyor diyor.
40ima gelince de ayni dertten yakinacaksam yandim.
40 yasina gelince esimin gozu sizin esiniz gibi acilacaksa konmaya raziyim.40 yasında salak yerine konmak daha zor emin ol
Merhabalar kızlar...
Burada herkesin derdini okuyorum ve kendimde birşeyler paylaşmak istedim tavsiyede bulunursanız çok sevınırım.
Ben 2 buçuk yıldır evliyim ve evliliğimin ilk senesinde eşimle beraber ayrı tuttuğumuz bir apartmanda yaşadık. Ben hala okuyordum son senem kalmıştı ve universitem başka sehırde olduğu için oraya taşındık. Neyse... sonrasında eşimin ailesiyle beraber yaşamaya karar verdik.
Kayın validem ve kayın babam çok ıyı ınsanlar. Yaptığım hiçbir şeye karışmıyorlar istediğim yere giderim ıstediğimi alırım karışmazlar yani. Şuan çalışıyorum ve kaynanam benden hiçbir zaman iş beklemez sağolsun ama tabiki bende elimden geldiği kadar yardımcı oluyorum ev işlerine vs.
Eşinin ailesi nekadar iyi olursa olsun yinede insan kendi evini arıyor sanırım. Bazen keşke kendi evim olsaydı diye düşünüyorum...
Eşim de bende çalışıyoruz ev alabilmek için eşim kiraya çıkmak istemiyor neden kira ödeyelim boşa diye. Ev çok büyük rahatlık konusunda şikayetim yok ama çok kalabalık bir aileler gelen giden bitmiyor bende alışık olmadığım için beni yoruyor hem çalış hem misafir. Eşimin kardeşleri de çok gelip gidiyorlar hepsi ayrı yaşıyorlar bizden.
Eşim cocuk istiyor şimdi yaşımız 24 ama ben kendimi hazır hissetmiyorum kendi evimin olmasını istiyorum ki kafama gore bebek odası hazırlayım misafirlerim ve ailem rahat gelsin gitsin. Ev alacak kadar paramız yok daha ve kaynanam sürekli evin olunca çocuk yap diyor sanki istemiyor gibi. Yardım edeceklerini söylüyorlar
Merhabalar kızlar...
Burada herkesin derdini okuyorum ve kendimde birşeyler paylaşmak istedim tavsiyede bulunursanız çok sevınırım.
Ben 2 buçuk yıldır evliyim ve evliliğimin ilk senesinde eşimle beraber ayrı tuttuğumuz bir apartmanda yaşadık. Ben hala okuyordum son senem kalmıştı ve universitem başka sehırde olduğu için oraya taşındık. Neyse... sonrasında eşimin ailesiyle beraber yaşamaya karar verdik.
Kayın validem ve kayın babam çok ıyı ınsanlar. Yaptığım hiçbir şeye karışmıyorlar istediğim yere giderim ıstediğimi alırım karışmazlar yani. Şuan çalışıyorum ve kaynanam benden hiçbir zaman iş beklemez sağolsun ama tabiki bende elimden geldiği kadar yardımcı oluyorum ev işlerine vs.
Eşinin ailesi nekadar iyi olursa olsun yinede insan kendi evini arıyor sanırım. Bazen keşke kendi evim olsaydı diye düşünüyorum...
Eşim de bende çalışıyoruz ev alabilmek için eşim kiraya çıkmak istemiyor neden kira ödeyelim boşa diye. Ev çok büyük rahatlık konusunda şikayetim yok ama çok kalabalık bir aileler gelen giden bitmiyor bende alışık olmadığım için beni yoruyor hem çalış hem misafir. Eşimin kardeşleri de çok gelip gidiyorlar hepsi ayrı yaşıyorlar bizden.
Eşim cocuk istiyor şimdi yaşımız 24 ama ben kendimi hazır hissetmiyorum kendi evimin olmasını istiyorum ki kafama gore bebek odası hazırlayım misafirlerim ve ailem rahat gelsin gitsin. Ev alacak kadar paramız yok daha ve kaynanam sürekli evin olunca çocuk yap diyor sanki istemiyor gibi. Yardım edeceklerini söylüyorlar ama şuan para yok dıyorlar çünkü obur çocukların evlerini almalarına yardım ettiler. Bana sürekli çalış paranızı biriktirin evınızı alın dıyorlar. Eşim onları takmıyor zamanı gelince alırız evimızi diyor ve çocuk istiyor. Kendi ailemde biraz baskı yapıyor helede annem çok istiyor ilk torunu olacağı icin.
Sizce bebek düşünmek için evimizi almayı bekleyelimmi? Ben şuan istemiyorum çünkü işi bırakmak zorunda kalırım ve ev alma surecimiz dahada uzar.
Tavsıyelerınızı bekliyorum okuduğunuz icin teşekkür ederim!