Merhabalar kızlar...
Burada herkesin derdini okuyorum ve kendimde birşeyler paylaşmak istedim tavsiyede bulunursanız çok sevınırım.
Ben 2 buçuk yıldır evliyim ve evliliğimin ilk senesinde eşimle beraber ayrı tuttuğumuz bir apartmanda yaşadık. Ben hala okuyordum son senem kalmıştı ve universitem başka sehırde olduğu için oraya taşındık. Neyse... sonrasında eşimin ailesiyle beraber yaşamaya karar verdik.
Kayın validem ve kayın babam çok ıyı ınsanlar. Yaptığım hiçbir şeye karışmıyorlar istediğim yere giderim ıstediğimi alırım karışmazlar yani. Şuan çalışıyorum ve kaynanam benden hiçbir zaman iş beklemez sağolsun ama tabiki bende elimden geldiği kadar yardımcı oluyorum ev işlerine vs.
Eşinin ailesi nekadar iyi olursa olsun yinede insan kendi evini arıyor sanırım. Bazen keşke kendi evim olsaydı diye düşünüyorum...
Eşim de bende çalışıyoruz ev alabilmek için eşim kiraya çıkmak istemiyor neden kira ödeyelim boşa diye. Ev çok büyük rahatlık konusunda şikayetim yok ama çok kalabalık bir aileler gelen giden bitmiyor bende alışık olmadığım için beni yoruyor hem çalış hem misafir. Eşimin kardeşleri de çok gelip gidiyorlar hepsi ayrı yaşıyorlar bizden.
Eşim cocuk istiyor şimdi yaşımız 24 ama ben kendimi hazır hissetmiyorum kendi evimin olmasını istiyorum ki kafama gore bebek odası hazırlayım misafirlerim ve ailem rahat gelsin gitsin. Ev alacak kadar paramız yok daha ve kaynanam sürekli evin olunca çocuk yap diyor sanki istemiyor gibi. Yardım edeceklerini söylüyorlar ama şuan para yok dıyorlar çünkü obur çocukların evlerini almalarına yardım ettiler. Bana sürekli çalış paranızı biriktirin evınızı alın dıyorlar. Eşim onları takmıyor zamanı gelince alırız evimızi diyor ve çocuk istiyor. Kendi ailemde biraz baskı yapıyor helede annem çok istiyor ilk torunu olacağı icin.
Sizce bebek düşünmek için evimizi almayı bekleyelimmi? Ben şuan istemiyorum çünkü işi bırakmak zorunda kalırım ve ev alma surecimiz dahada uzar.
Tavsıyelerınızı bekliyorum okuduğunuz icin teşekkür ederim!
