- 11 Aralık 2014
- 1.072
- 764
-
- Konu Sahibi regarde-moi
- #21
amınnn allah hepımıze sabır versın cok zor aynı duyguları hısedıyoruz nekadar zor allaha babanın babamın butun olmuslerın meknını cennet eylesın annem ıcın cok uzuluyorumcok aşıklardı bırbırlerıne hıc ısımlerıyle bıle hıtap ettıklerını gormedım annem babam gelmeden agzına bı lokma koymazdı çay ble ıcmezdı babamda aynı sekılde cay ıcerken bıle elle olurlardı herkez hayrandı aralarındakı sevgıye hıc azalmamıstı babam 46 yasında vefat ettı annemden 2 yaş buyuktu annem hala pskıyatrı ılaclarıyla yakta duruyor hergun aglıyor 2 kızkardesım var bırı 18 yasında bırı 22 yasında bekarlar cok zor ya kelımerler bıle yetersız kalıyor hatıralar ve bıgun kavusucak olmamız bı parca olsun umut oluyor mezarına gıttıgımde dayanıyorum baba sen bızı hıc yanlız bırakmazdın yalvarıyorum kalk baba yetım kaldık sensız kaldık ne haldeyız dıyorum ımkansız bılıyorum ama tutamıyorum kendımı en son gıttıgımde yarım kavonoz toprak aldım mezarından evde basumda duruyor....Aynı şeyleri hissediyoruz.
Ben de gözümü kapatıyorum babam geliyor gözümün önüne. Sesini unutmak istemiyorum bazen aynen hatırlıyorum. Bazen bir olayı aynen yaşıyorum..
Bazen olaylar hatırlatıyor geçmişi. Sonra annem için üzülüyorum. Babam 59 yaşındaydı annem 3 yaş küçük babamdan ve dul kaldı. Allah’a şükür biz varız ama annem her akşam ağlıyor babam için. Resimlerine bakıyor ve ağlıyor. Belki yalnızlığına, belki eski günlere.
Çok zor gerçekten onları yaşamak. Ben babama çok düşkündüm. Babam işe giderken atkısını benim yastığımın üstüne koyardı. Sabah uyanınca ağlardım babam yok diye. Sonrasında babamı morgta görmek, şimdi mezar taşında babamın adını görmek anlatılması çok zor şeyler bunlar..
Ben rüyamda görüyorum. Gerçek gibi oluyor. “seni çok özledim baba” diyorum. “ben de seni çok özledim” diyor. Sarılıyoruz.
Bazen çok hastayım diyor. Bazen ben ona diyorum “baba sen hastasın ben yapayım” yani hastane günlerinin etkilerini rüyalarımda hissediyorum daha.
Ben hem kendim hem de babam için doğru yaşamaya çalışıyorum. Bir tek onu böyle mutlu edebilirim. Allah herkese sabır versin.
Bugün benim doğum günüm. Annemsiz hiçbir manası olmayan bir gün. O olsaydı annem hayatta olsaydı annem yanımda olsaydı diyorum hergün. Ama bazı günler daha çok...
mesela bugün yanımda olsaydı beni anlatırdi bana, bebekligimi, neler paylaştığımızı. Bana kimsenin bilmediği şeyleri anlatırdi. Başımı oksardı.
uzun zaman oldu bırakıp gideli. Ama geçmiyor. Hakkında kimseyle tek kelime bile konuşabilecek gücü halen bulamıyorum kendimde. Herşey eksik herşey yarım. Onunla yasayamadigim öyle çok şey var ki. Mesela ben annemle hiç dertleşmedim hiç kız kıza alışverişe de çıkmadık. Ne mezuniyetimi gördü ne de evlendigimi.
Bütün ölümler acıdır bütün gidişler erkendir ama böylesine yaşanamamışlıklar bırakıyorsa arkasında daha çok sızlatıyor sanki yüreği.
Halen gizli gizli ağlarım sanki ayıpmış gibi.
O kadar çok keşkem var ki.
Tek umudum birgün yeniden bulusabilmek.
Arada dökülen göz yaşları, sık sık edilen dualar haricinde, onun yok olmadığını hatırlatıyorum kendime. Önden gitti sadece, bekleme salonunda olansa benim. Yaşımca yılın ne kadar hızlı geçtiğini bilerek, sende onun olduğu yere gideceksin nasılsa. Ayrılık geçici, vuslat garanti diyorum.Bu durumu yaşayanlar vardır elbet. Bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Benim de 24 yaşında bekar kardeşim var. Daha babam onu askere gönderip, evlendirecekti.amınnn allah hepımıze sabır versın cok zor aynı duyguları hısedıyoruz nekadar zor allaha babanın babamın butun olmuslerın meknını cennet eylesın annem ıcın cok uzuluyorumcok aşıklardı bırbırlerıne hıc ısımlerıyle bıle hıtap ettıklerını gormedım annem babam gelmeden agzına bı lokma koymazdı çay ble ıcmezdı babamda aynı sekılde cay ıcerken bıle elle olurlardı herkez hayrandı aralarındakı sevgıye hıc azalmamıstı babam 46 yasında vefat ettı annemden 2 yaş buyuktu annem hala pskıyatrı ılaclarıyla yakta duruyor hergun aglıyor 2 kızkardesım var bırı 18 yasında bırı 22 yasında bekarlar cok zor ya kelımerler bıle yetersız kalıyor hatıralar ve bıgun kavusucak olmamız bı parca olsun umut oluyor mezarına gıttıgımde dayanıyorum baba sen bızı hıc yanlız bırakmazdın yalvarıyorum kalk baba yetım kaldık sensız kaldık ne haldeyız dıyorum ımkansız bılıyorum ama tutamıyorum kendımı en son gıttıgımde yarım kavonoz toprak aldım mezarından evde basumda duruyor....
“ayrılık geçici, vuslat garanti” çok etkilendim bu cümleden.Arada dökülen göz yaşları, sık sık edilen dualar haricinde, onun yok olmadığını hatırlatıyorum kendime. Önden gitti sadece, bekleme salonunda olansa benim. Yaşımca yılın ne kadar hızlı geçtiğini bilerek, sende onun olduğu yere gideceksin nasılsa. Ayrılık geçici, vuslat garanti diyorum.
Bugün benim doğum günüm. Annemsiz hiçbir manası olmayan bir gün. O olsaydı annem hayatta olsaydı annem yanımda olsaydı diyorum hergün. Ama bazı günler daha çok...
mesela bugün yanımda olsaydı beni anlatırdi bana, bebekligimi, neler paylaştığımızı. Bana kimsenin bilmediği şeyleri anlatırdi. Başımı oksardı.
uzun zaman oldu bırakıp gideli. Ama geçmiyor. Hakkında kimseyle tek kelime bile konuşabilecek gücü halen bulamıyorum kendimde. Herşey eksik herşey yarım. Onunla yasayamadigim öyle çok şey var ki. Mesela ben annemle hiç dertleşmedim hiç kız kıza alışverişe de çıkmadık. Ne mezuniyetimi gördü ne de evlendigimi.
Bütün ölümler acıdır bütün gidişler erkendir ama böylesine yaşanamamışlıklar bırakıyorsa arkasında daha çok sızlatıyor sanki yüreği.
Halen gizli gizli ağlarım sanki ayıpmış gibi.
O kadar çok keşkem var ki.
Tek umudum birgün yeniden bulusabilmek.
Dua ederek.Bu durumu yaşayanlar vardır elbet. Bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Bol bol dua et.İyi bir yerde olduğunu düşün.Bu durumu yaşayanlar vardır elbet. Bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Çok saol canım. Allah sana çok geç yaşatsın bunu inşallah.ALYA_DUA BenIpek kızları tarafından bu kadar sevgi ve özlemle anıldıklarına göre gerçekten baba olmanın hakkını veren, evlatlarının kalbine dokunan iyi iki adammış babalarınız. Başınız sagolsun, hic tanımasam da saygıyla yad ettim.
Sizin yaptıgınız her seyde, söylediginiz her sözde onların bi izi var, sizi yetistirirken, sizi severken yaptıkları, size ögrettikleri seylerin etkisi var her adımınızda. Sizin her parcanızda yasıyolar yani aslında.
Birileri sizin icin her babasının kızı diye düsündügünde varolmaya devam ediyolar.
regarde-moi yeni yaşın kutlu olsun. Annenle yapamadıklarınızı bi kenara bırak. Hep bi fazlası vardır cünkü. Ne kadar sey paylaşmış olursanız olun, hep söylenecek yeni bi güzel söz, yaşanacak yeni bi güzel anı ukte kalır icinde. O uktelerle canını yakma boşuna. Yanında olabildigi zamanlar icin sevin.
Sen onun bu dünyada annenin kendinden geriye bıraktıgı parçası degil misin? İnsanlar bizden geriye bi can kalsın diye anne baba olmuyolar mı?
Bugün o hayatta olsa senin icin ne yapacaksa sen de kendin icin onu yap.
Ben de ayni durumdayim, cocuktum annemi kaybettigimde... ilk once kendime uzuldum galiba, cocuktum ne yapacagim annesiz diye. Anne kelimesini duymaya bile tahammulum yoktu, annesi olanlari gordukce duydugum aci benii sinirlendirirdi... biraz daha zaman gecince o kizginlik gecti, sarilmalari sevgiyi gorsem de bu aci olarak kaldi.Bugün benim doğum günüm. Annemsiz hiçbir manası olmayan bir gün. O olsaydı annem hayatta olsaydı annem yanımda olsaydı diyorum hergün. Ama bazı günler daha çok...
mesela bugün yanımda olsaydı beni anlatırdi bana, bebekligimi, neler paylaştığımızı. Bana kimsenin bilmediği şeyleri anlatırdi. Başımı oksardı.
uzun zaman oldu bırakıp gideli. Ama geçmiyor. Hakkında kimseyle tek kelime bile konuşabilecek gücü halen bulamıyorum kendimde. Herşey eksik herşey yarım. Onunla yasayamadigim öyle çok şey var ki. Mesela ben annemle hiç dertleşmedim hiç kız kıza alışverişe de çıkmadık. Ne mezuniyetimi gördü ne de evlendigimi.
Bütün ölümler acıdır bütün gidişler erkendir ama böylesine yaşanamamışlıklar bırakıyorsa arkasında daha çok sızlatıyor sanki yüreği.
Halen gizli gizli ağlarım sanki ayıpmış gibi.
O kadar çok keşkem var ki.
Tek umudum birgün yeniden bulusabilmek.
Allah rahmet eylesin canım. Çok etkilendim anlattıklarından. Ben de yaşıyorum hala bu dediklerini ama çocuk haliyle yaşamak bir başka olsa gerek..Ben de ayni durumdayim, cocuktum annemi kaybettigimde... ilk once kendime uzuldum galiba, cocuktum ne yapacagim annesiz diye. Anne kelimesini duymaya bile tahammulum yoktu, annesi olanlari gordukce duydugum aci benii sinirlendirirdi... biraz daha zaman gecince o kizginlik gecti, sarilmalari sevgiyi gorsem de bu aci olarak kaldi.
daha sonra annem icin uzulmeye basladim, onun gencecik yasta rahmetli olmasina uzuldum. yasayamadiklarina, goremediklerine yandim. ozledim durdum annemi, beni cocuk halimle biliyor yetismis halimi gormedi, tanimadi beni.. aradan yillar gecti ben hala ozler uzulurum, kosulsuz anne sevgisini tadamadigima da yanarim. Farkli bir insan olurdum belki yasasaydi, cocukken bu aciyla tanismamis olur belki daha farkli bir karakterim olurdu. Guclu durmak zorunda kalmazdim belki o zaman, nazlanmayi bilirdim kimbilir... hayat belki acimasiz gelmezdi, bu kadar yaralayamazdi bazi seyler, bilmiyorum...
soyle bir sarilsam derim kendi kendime ,aglasam aglasam ve annem de bana simsiki sarilsa. Saclarimi oksasa mesela, kendimi kus gibi hafif hissetsem.... Biliyorum yasadigim muddetce hem ozleyecegim hem uzulecegim, kimsenin anlamadigi, anlam veremedigi aglamalarim da olacak...
bunu yaraya benzetiyorum, yara yeniyken kaniyor kaniyor, kabuk bagliyor yillar gectikce ve daha da sonraki yillarda o yaranin izi kaliyor ruhunda, aklinda...
Amin canim...Allah rahmet eylesin canım. Çok etkilendim anlattıklarından. Ben de yaşıyorum hala bu dediklerini ama çocuk haliyle yaşamak bir başka olsa gerek..
Herkesin bir hikayesi var işte.
yok geçmez... benim de babaannem öleli 15 sene oldu ama hala geçmedi acısı, geçmiyorBabaannem.. canımdan can gitti o öldüğünde 2 sene geçti bazen beynime vuruyor şuanda yanımda olsun
da sarılayım öpeyim diye..sonra başlıyorum ağlamaya.. hiç bir şekilde geçmiyor özlem sanırım.
Başınız sağ olsun sizin de.. Allah'm bizi sevdiklerimizin yokluğu ile sınamasın tarifi olamayan çok zor bir acı.yok geçmez... benim de babaannem öleli 15 sene oldu ama hala geçmedi acısı, geçmiyor