ölmüş birini özlemek...

Bugün benim doğum günüm. Annemsiz hiçbir manası olmayan bir gün. O olsaydı annem hayatta olsaydı annem yanımda olsaydı diyorum hergün. Ama bazı günler daha çok...
mesela bugün yanımda olsaydı beni anlatırdi bana, bebekligimi, neler paylaştığımızı. Bana kimsenin bilmediği şeyleri anlatırdi. Başımı oksardı.
uzun zaman oldu bırakıp gideli. Ama geçmiyor. Hakkında kimseyle tek kelime bile konuşabilecek gücü halen bulamıyorum kendimde. Herşey eksik herşey yarım. Onunla yasayamadigim öyle çok şey var ki. Mesela ben annemle hiç dertleşmedim hiç kız kıza alışverişe de çıkmadık. Ne mezuniyetimi gördü ne de evlendigimi.
Bütün ölümler acıdır bütün gidişler erkendir ama böylesine yaşanamamışlıklar bırakıyorsa arkasında daha çok sızlatıyor sanki yüreği.
Halen gizli gizli ağlarım sanki ayıpmış gibi.
O kadar çok keşkem var ki.
Tek umudum birgün yeniden bulusabilmek.
 
amınnn allah hepımıze sabır versın cok zor aynı duyguları hısedıyoruz nekadar zor allaha babanın babamın butun olmuslerın meknını cennet eylesın annem ıcın cok uzuluyorumcok aşıklardı bırbırlerıne hıc ısımlerıyle bıle hıtap ettıklerını gormedım annem babam gelmeden agzına bı lokma koymazdı çay ble ıcmezdı babamda aynı sekılde cay ıcerken bıle elle olurlardı herkez hayrandı aralarındakı sevgıye hıc azalmamıstı babam 46 yasında vefat ettı annemden 2 yaş buyuktu annem hala pskıyatrı ılaclarıyla yakta duruyor hergun aglıyor 2 kızkardesım var bırı 18 yasında bırı 22 yasında bekarlar cok zor ya kelımerler bıle yetersız kalıyor hatıralar ve bıgun kavusucak olmamız bı parca olsun umut oluyor mezarına gıttıgımde dayanıyorum baba sen bızı hıc yanlız bırakmazdın yalvarıyorum kalk baba yetım kaldık sensız kaldık ne haldeyız dıyorum ımkansız bılıyorum ama tutamıyorum kendımı en son gıttıgımde yarım kavonoz toprak aldım mezarından evde basumda duruyor....
 
son on yıl içerisin de yakınlarımdan o kadar çok kişiyi kaybettim ki ve hep ani kayıplar oldu.

hepsini özlüyorum ağlıyorum...özellikle küçük dayımı(52)yaşında ve dedemi çok özlüyorum...

duaya sarılıyorum yapacak bir şey yok

sonra dünya telaşı
 


allahım rahmet etsn kabri cennet olsun
ne güzel bir evlat yetiştirmiş ki anneniz hem acısı hem özlemi hem yokluğunu hissedip üzülüyorsun ve en güzeli dua ediyorsun dualarını hissedip mutlu oluyordur emin ol...

bu arada nice yıllar canım
 
Bu durumu yaşayanlar vardır elbet. Bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Arada dökülen göz yaşları, sık sık edilen dualar haricinde, onun yok olmadığını hatırlatıyorum kendime. Önden gitti sadece, bekleme salonunda olansa benim. Yaşımca yılın ne kadar hızlı geçtiğini bilerek, sende onun olduğu yere gideceksin nasılsa. Ayrılık geçici, vuslat garanti diyorum.
 
Benim de 24 yaşında bekar kardeşim var. Daha babam onu askere gönderip, evlendirecekti.

Ancak ve ancak hayat çok acımasız. Benim çok yakın bir tanıdığım kanserden vefat etti 32 yaşında yeni 1 ay önce; arkada 2 yaşında bir erkek çocuk ve 28 yaşında dul bir kadın kaldı. Düşün o çocuğu babasıyla tek anısı yok, ne sesini ne de kendisini hatırlamayacak büyüdüğü zaman. En azından bizim babalarımızla yaşadığımız bir çocukluk ve gençlik var.

Ben iman ediyorum. Canı veren Allah öyle istedi. Her şeyin iyi olanını o bilir şüphesiz. Şöyle düşün her şeyin kusursuz yaratıldığı fani hayat bu kadar güzelse, edebi hayat ne kadar güzeldir acaba.

Bunları düşünerek babamın iyi bir yerde olduğunu düşünüyorum inşallah. O yüzden dua etmekten başka çare yok.
 
“ayrılık geçici, vuslat garanti” çok etkilendim bu cümleden.

Gözlerim de doldu..

Bekliyoruz o günü sadece özlemden dolayı..
 

Aynen bende oyleyim. Babami ve abimi kimseyle konusamiyorum. Konusacak olsam bogazim dugumleniyor.
Kucuktum, gerçekten kucuktum kaybettiğimde. Daha ben yeni baslarken hayata babam ve abim gittiler. .
Abimin beni isirmalarini hatirliyorum bir tek. Babamin da oyunlarını, 5 taş oynadigimiz günleri, beraber kurdugumuz hayalleri, kitaplarini, abimlerle olan muhabbetini, beni dizine oturtmasini. Cok sevmesini.........
Allah mekanlarini cennet etsin.
Cok acı çok. .
 
başınız sağolsun, arkadaşlarla muhabbet etmek iyidir böyle zamanlarda. geçecektir üzülmeyin, ölmüşleriniz huzur içinde yatsın, sizin de huzurlu olmanızı isterler elbet.
 
ALYA_DUA BenIpek kızları tarafından bu kadar sevgi ve özlemle anıldıklarına göre gerçekten baba olmanın hakkını veren, evlatlarının kalbine dokunan iyi iki adammış babalarınız. Başınız sagolsun, hic tanımasam da saygıyla yad ettim.

Sizin yaptıgınız her seyde, söylediginiz her sözde onların bi izi var, sizi yetistirirken, sizi severken yaptıkları, size ögrettikleri seylerin etkisi var her adımınızda. Sizin her parcanızda yasıyolar yani aslında.

Birileri sizin icin her babasının kızı diye düsündügünde varolmaya devam ediyolar.

regarde-moi yeni yaşın kutlu olsun. Annenle yapamadıklarınızı bi kenara bırak. Hep bi fazlası vardır cünkü. Ne kadar sey paylaşmış olursanız olun, hep söylenecek yeni bi güzel söz, yaşanacak yeni bi güzel anı ukte kalır icinde. O uktelerle canını yakma boşuna. Yanında olabildigi zamanlar icin sevin.

Sen onun bu dünyada annenin kendinden geriye bıraktıgı parçası degil misin? İnsanlar bizden geriye bi can kalsın diye anne baba olmuyolar mı?

Bugün o hayatta olsa senin icin ne yapacaksa sen de kendin icin onu yap.
 
Çok saol canım. Allah sana çok geç yaşatsın bunu inşallah.
 
Ben de ayni durumdayim, cocuktum annemi kaybettigimde... ilk once kendime uzuldum galiba, cocuktum ne yapacagim annesiz diye. Anne kelimesini duymaya bile tahammulum yoktu, annesi olanlari gordukce duydugum aci benii sinirlendirirdi... biraz daha zaman gecince o kizginlik gecti, sarilmalari sevgiyi gorsem de bu aci olarak kaldi.
daha sonra annem icin uzulmeye basladim, onun gencecik yasta rahmetli olmasina uzuldum. yasayamadiklarina, goremediklerine yandim. ozledim durdum annemi, beni cocuk halimle biliyor yetismis halimi gormedi, tanimadi beni.. aradan yillar gecti ben hala ozler uzulurum, kosulsuz anne sevgisini tadamadigima da yanarim. Farkli bir insan olurdum belki yasasaydi, cocukken bu aciyla tanismamis olur belki daha farkli bir karakterim olurdu. Guclu durmak zorunda kalmazdim belki o zaman, nazlanmayi bilirdim kimbilir... hayat belki acimasiz gelmezdi, bu kadar yaralayamazdi bazi seyler, bilmiyorum...
soyle bir sarilsam derim kendi kendime ,aglasam aglasam ve annem de bana simsiki sarilsa. Saclarimi oksasa mesela, kendimi kus gibi hafif hissetsem.... Biliyorum yasadigim muddetce hem ozleyecegim hem uzulecegim, kimsenin anlamadigi, anlam veremedigi aglamalarim da olacak...
bunu yaraya benzetiyorum, yara yeniyken kaniyor kaniyor, kabuk bagliyor yillar gectikce ve daha da sonraki yillarda o yaranin izi kaliyor ruhunda, aklinda...
 
Allah rahmet eylesin canım. Çok etkilendim anlattıklarından. Ben de yaşıyorum hala bu dediklerini ama çocuk haliyle yaşamak bir başka olsa gerek..

Herkesin bir hikayesi var işte.
 
Allah rahmet eylesin canım. Çok etkilendim anlattıklarından. Ben de yaşıyorum hala bu dediklerini ama çocuk haliyle yaşamak bir başka olsa gerek..

Herkesin bir hikayesi var işte.
Amin canim...
senin buyudugunu gormus baban, her olum erkendir ama seni tanidi baban, paylasimlariniz yillariniz oldu...
benim tarafimdan bakinca bir nebze sanslisin... keske hep yanimizda olsalar ama olmuyor iste....
yazacak cok seyim var ama bogazima dugumleniyor suan, aglamak da istemiyorum. sorumluluklar vs...
Senin de basin sagolsun canim. Allah mekanini cennet eylesin babanin...
 
Babannem ve buyukbabam, ozleyince videolarina bakip agliyorum, ruhlarina fatiha gonderiyorum
 
yok geçmez... benim de babaannem öleli 15 sene oldu ama hala geçmedi acısı, geçmiyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…