Merhabalar
6 yaşına bu ay girecek olan bir oğlum var. 1. Sınıfa başladı. Ama okulların durumu belli. Gidemedi
okuma konusunda da çalışıyoruz bütün online derslerinde yanındayım ama unutuyor heceleri. Yeni harfe geçince bir önceki harf gidiyor sanki. Aynı üç heceyi on kez döne döne okutuyorum ama soruyorum yine yok
sanırım dün "tüm" hecesini -iki hece daha vardı yanında- belki 100 kez okudu ama 101.de yine okuyamıyor. Aklında tutsa tüm kelimesini birşeyle özdeşleştirip yine yapacak ama yok, yapamıyor. Yapamadığı için de üzülüyor üstelik. Çok sabırlı davranmaya çalışıyorum bazen çok bunaliyor çalışmaktan bırakıp oyun oynuyoruz aklı orada kalıyor soruyor. Anne ben neden yapamıyorum herhalde yapamamak benim bir özelliğim diyor. Kahroluyorum. Yavrum en önemli olan sensin, senin cabalaman ve sen çabalıyorum diyorum.
Çok üzülüyor çok üzülüyorum. Bazen sabrımın sınırlarında oluyor artık, kendi kendimi sabırlı olmaya telkin ediyorum ama bu seferde hayattaki başka bir şeyden çıkıyor o sinirim. Başka şeye daha ufak bile olsa bağırıyorum. Bir ay önce genç yaşında babamı kaybettim, annemle de ilgilenmeye çalışıyorum. İkizlere hamileyim 24 haftalık ama sanki 40 hafta gibiyim. Artık tükendim oturup hiçkira hıçkıra ağlamak istiyorum.
Yaşı mi küçük çocuğun ondan mı? Disleksi mi? Öğrenme güçlüğü mu? Allah'ım ne bu
Bunların yanı sıra bir zeka sıkıntısı yok, matematik dersi iyi, sosyal ilişkileri fena değil, spora inanılmaz yatkın çok iyi bir yüzücü. Bütün aklım kalbim bırak çocuk sadece sporun içinde olsun diyor, ama korona zamanı spor bile zor. Anca evde hopla,zıpla , takla at.. yaşayan var mı bu durumları?
