- 20 Mart 2015
- 2.262
- 1.932
- 133
- 29
Tek çare o bölümü bırakmak.Çünkü gram sevgi yok bunu söylediğim için üzgünüm ama bitmez bu bölüm muhtemelen şu anda okula gitmiyorsunuzdur yeni bir başlangıç yapmalısınız her şeye rağmen.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Okul sorunu ve hayatıma etkisi
- Konu Sahibi Alvernia
- Başlangıç Tarihi
- 6 Mart 2020
- 600
- 1.878
- 63
- 29
Evet gerçekten de öyle. Ben de bu fikirdeyim. Teşekkür ederim zaman ayırıp dinlediğiniz ve yargılamadığınız için. :)
- 20 Mart 2015
- 2.262
- 1.932
- 133
- 29
Bende teşekkür ederim en iyisi daha fazla zorlamamak ailenizi de düşünmeyin atılıp gelseniz inanın daha fazla kızacaklar. :) İyi geceler.
- 7 Mayıs 2015
- 2.412
- 5.865
- 158
Bölümün fen edebiyat fakültesi diye mi düşündüm biran. Genelde gelen öğrencileri hocalar sağolsun ilk dönemden nefret ettirmeyi başarıyorlar. Alttan kalan dersiniz çok fazla değilse bitirip yeniden istediğiniz bölümü okuyun demek istiyorum. Çünkü emek vermişsiniz ve artık kazanmaktan daha zor dersleri verip mezun olmak. Ama alttan kalan derslerinizin kredisi çok ise hepsini bir seneden uzun sürede ancak verebilecekseniz bırakıp yeniden hazırlanmanız daha mantıklı.
- 6 Mart 2020
- 600
- 1.878
- 63
- 29
Evet Fen-Edebiyatta okuyorum. 2014'te ilk derste hocalarımız bizi aşağılamaya başlamıştı zaten. Oysa ne umutlarla girmiştim dersliğe...
Alttan dersim çok ve en az 2 sene gerekli. Ben de bu sebeple biraz da lise temelime güvenerek yeniden sınava girmeye karar verdim. Tek düşüncem ailem işte.
Teşekkür ederim yorumunuz için.
- 16 Nisan 2012
- 2.110
- 3.690
- 358
24 yaş asla geç bir yaş değil ben ikinci lisansımı 31 yaşımda okudum. Ve ilk okuduğum lisansla ilgili bir şey yapmadım. Sevmiyordum çünkü. O alanda ilerle dediler. Önü daha açık dediler. Yüksek lisansı o alanda yap dediler. 31'den sonra bebelerle aynı zamanda mı mezun olacaksın dediler. Dinlemedim. Boşver cidden hayat senin ya. Sonra içinde kalacak keşke 24'ümde yapsaydım daha gençtim dersin. Hayatta başımıza ne geleceğini bilmiyoruz. Lütfen kalbinin rahat edeceği, huzurlu olacağın şeyleri yap. Dersleri geçmem için 2 sene gerekli diyorsun bu az bir zaman değil. Sınava gir mutlaka. Puanına göre hareket et. Gönlünce olur inşallah.
- 20 Şubat 2014
- 870
- 219
- 123
Ben de buna takıldım..hala çok genç değil mi?Bence de istediği şehirde istediği bölümü okumalı..Yani 18 19 gençlerle beraber okuyacaksınız yazmışlar pardon kendisi ne zaten?
- 18 Ekim 2018
- 7.899
- 32.716
- 548
26 yaşla 18-19 yaş arasında fark oluyor yalnız arkadaşlık ilişkilerinde.
Ama bu kişilerin tapusunu almayacak sonuçta. Birkaç sene hayatından geçmiş kişiler olacak.
- 20 Şubat 2014
- 870
- 219
- 123
Yani aralarında dört yaş olsa ne olcak aynı jenerasyonlar?Ama tabi özel sektörde ki yaş mevzularını bilmiyorum biri öyle bi durumdan bahsetmiş 28 yaş sınırı diye
- 18 Ekim 2018
- 7.899
- 32.716
- 548
İşe alınırken yaş konusunda kısıtlayıcı yerler olabilir ama genel olarak önemli olan kendinizi ortaya koymaktır.
Ben sınıf içinde beraber olacağı kişilerden bahsediyorsunuz sandım.
Sosyalleşeceği ortam belki olur belki olmaz. Ama bu birkaç sene için katlanılmaz bir durum değil.
- 20 Şubat 2014
- 870
- 219
- 123
Ben tamamen gelecek açısından bakıyorum olaya.Beraber ders aldığı insanlar hiç önemli değil bence..28 inde mezun olsa ki bence hala genç bi yaş ama yine de özel yerlerden dolayı psikolojisi kötü etkilenebilir.Gerçi bizim bi hoca isterseniz üniyi 10 yolda bitirin ama kendinizi geliştirin önemli olan o derdi.O yüzden ben istediğinin peşinden gitmesinden yanayım konu sahibinin.
- 18 Ekim 2018
- 7.899
- 32.716
- 548
Birkaç özel kurum yaşını problem edecek diye geleceğini çöpe atması mantıksız.
Bende sizin gibi düşünüyorum.
Destek vermek yerine neden böyle yorumlar yapılmış anlamadım
- 6 Mart 2020
- 600
- 1.878
- 63
- 29
Yazdıklarınızın hepsini okudum. Çok teşekkür ederim desteğiniz için.
Bazı özel kurumlarda 28-29 yaş sınırı olduğunu biliyorum ama ben öğretmenliğe yöneldiğim için bu yaş sınırının orada olup olmadığını tam bilmiyorum. Çok geç işe başlayan tanıdıklarım da var. Her yer için geçerli değildir sanırım.
Size de desteğiniz için çok teşekkür ederim. Ben de 6 senemi kaybetsem de gelecekteki 30-40+ senemi kazanmak için böyle düşünüyorum.
- 6 Mart 2020
- 600
- 1.878
- 63
- 29
Çok teşekkür ederim. Yazdıklarınız bana umut oldu. Sınav için çok azimliyim. İnşallah olacak.
- 18 Ekim 2018
- 7.899
- 32.716
- 548
Lisansımı 8 senede bitirdim. Şimdi yüksek lisans yapıyorum.
Kartlarımı doğru oynarsam da kazanacağım para Türkiye ortalamasının çok üzerinde olacak.
Okulumun ilk uzadığı dönemler çok zor gelmişti devam etmek ama başkalarını dinlemeyerek en doğru kararı verdiğimi düşünüyorum.
Sizde de öyle olur umarım
- 29 Ocak 2017
- 1.025
- 2.658
- 133
akademisyen egosu her yerde vardır. bununla başka bir okulda karşılaşmayacağının garantisi yok. insanların kalabalık olduğu her yerde fitne fesat ve olumsuz durumlar olur, samimiyetsizlik de... bununla da başka bir okul ve bölümde karşılamayacağının garantisi yok. süper bir ortam ve anlayışlı kafadengi hocalar beklentisine girmeden bence de yeniden istediğin bölüme hazırlanıp okuyabilirsin, ancak şu da var bu bölümüne de kendin isteyerek yerleşmişsin, diğerini de sonradan beğenmeme durumun olabilir mi? illa ki araştırmışsındır ama dersleri almadan bilemiyorsun maalesef. kimse severek okuduğu bir bölüm de olsa waoww harika her ders süper deyip bayılarak derslere girip ödev vs yapmıyor. muhakemesini çok iyi yapman gerek. sonra boşuna senemi çöpe atmışım pişmanlığı yer insanı az değil yani 6 yıl...
- 6 Mart 2020
- 600
- 1.878
- 63
- 29
Bölümü araştırıp gelseydim en başından tercihini yapmazdım sanırım. 18 yaş gerçekten üniversite tercihi için çok küçük bir yaşmış onu anladım. Bilinçsizlik hat safhadaydı zaten. En azından bende böyle oldu.
Şimdi ise istediğim okulları, bölümleri çok fazla araştırıyorum. Ders içeriklerine vs bakıyorum. En ufak bir pürüzde eliyorum o bölümü.
Teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
Merhabalar! Ben de sizden 1 yil sonra yerlestim universiteye ve cok isteyerek sectigim bolumu okul ve hocalar yuzunden okuyamayacagima emin olmustum. Ama cok sukur seneye 6. yilimda bitecek. Hem bolumu hem meslegi hem kendi zekami sorguladigim bir surecteydim. Yatay gecis yapabilecek durumdaydim ama hep gec oldu daha cok sik disini diyerek zorladim ben kendimi. Aradaki yorumlari okumadim ki muhtemelen bakmissinizdir da tekrar sinava o yuzden gireceksinizdir ama yatay gecis icin arastirdiniz mi? Bu arada yanlis anlamayin, istemediginiz sevmediginiz bolumu okumanin kabustan farki olmadigini dusunuyorum ve birakmak icin de hicbir zaman gec olmadigina inaniyorum. Ama bazen aileleri ikna etmek kolay olmuyor, o yuzden belki de ailenizin oldugu sehirde bir universiteye gecip son 1 seneyi de okuyup ilk diplomanizi aldiktan sonra ikinci universiteyi okursaniz buna karsi cikacaklarini sanmiyorum. Hem de erkek arkadasinizla nisanlanabilirsiniz bu surecte. Diger bir tavsiyem de terapiye gitmeniz. Insan boyle donemlerde cok sikismis hissediyor, ben de okul ve aile dengesini ve cizmem gereken yolu biraz oyle sekillendirdim. Sirf aileniz icin de mutsuz olacaginiz bir sey yapmayin, psikolog bu anlamda yardimci olabilir diye dusunuyorum. Onlarla nasil konusmaniz gerektiginden tutun nasil bir tavir sergileyebileceklerine karsi kendinizi hazirlamaniz icin bir yol gosterebilir. Soylediklerimi mutlaka dusunmussunuzdur, ne kadar yardimci olabildim bilmiyorum ama soylemek istedim. :)
- 6 Mart 2020
- 600
- 1.878
- 63
- 29
Öncelikle merhabalar. :)
Yatay geçiş için ortalamam maalesef yetersiz. Ben de çok isterdim diplomamı almayı çünkü 6 yılımı çöpe atmak en çok benim için zor. Yaşadığım şeyleri yaşamışsınız o yüzden bilirsiniz; bölümden nefret ettiğiniz için çalışmak istemezsiniz, şehirden nefret ettiğiniz için dışarı çıkmak istemezseniz, okuldan ve hocalardan nefret ettiğiniz için göresiniz bile gelmez. Kısacası insanın kendini ait olmadığı bir yerde yaşamasının hayatından götürdüğü şeyleri çok iyi bilirsiniz. :)
Aile konusunda da haklısınız. Geçen sene bu konuyla ilgili oldukça tartıştık. Terapist konusunu düşünüyordum bugün, güzel denk geldi. :) Ama korkum şu ki (buradan sonrası anneyi şikayet etmeye girecek ama) annem çok dediğim dedik bir insandır. Ben ona çok farklı şekillerde yaklaşmayı denedim. Hiçbiri etkili olmadı. Aldım karşıma güzelce konuştum, hemen sesi yükseldi, laf sokmalara (ki bu konuda daha önce çok kez konuştum) başladı vs vs. Bu durumlarda ben de sakin kalamayıp sinirlenmeye başlıyorum sonra ayıkla pirincin taşını...
Beni en çok yaralayan köşeye sıkışmışlık hissi evet. Daha önce anksiyete için ilaç tedavisi gördüm. Şimdi de stresten kalp sorunu yaşıyorum ve "Anne sağlığımdan daha mı önemli bir diploma?" dediğimde "Evet." cevabını alıyorum. Bunun benim için oluşturduğu yaranın haddi hesabı olmuyor. Sonra da sinirden söyledim deniyor ama iş işten geçiyor.
Elimde kalan son çare okula yeniden başlayıp mutlu olduğum şeyi yapmak sanırım.
Geçen gün günlük gibi tuttuğum bir deftere geçen sene bu günlerde "Ben artık mutlu olmak istiyorum." yazmışım. Hala aynı fikirdeyim. Çünkü bu durum yüzünden boğuluyormuşum gibi hissediyorum. Ailemden, çevremden gelecek olan psikolojik baskılar bile bu yaşadıklarımın yanında çekilesi geliyor sanki.
Bencillik mi bilmiyorum. Saygısızlık mı inanın onu da bilmiyorum.
Biraz uzun oldu lakin kusura bakmayın.
Teşekkür ederim güzel yorumunuz için. :)
Eger degismediyse aslinda yerlestiginiz osym puaniyla girdiginiz senedeki puanlara gore yatay gecis yapabiliyorsunuz diye biliyorum ben. Hatta puaniniz yeterli oldugu surece ayni bolumde farkli okula, ayni okulda da farkli bolume gecebilirsiniz. Bir bakmanizi oneririm, tutarsa hayatinizi fazlasiyla kolaylastirir bu. :) Anne konusunda da sunu soyleyebilirim, farkli konularda annemle degil ama ailemin diger bireyleriyle cok catismalarim oluyordu. Insan sadece kendi verdigi tepkiyi kontrol edebiliyor. Bir seyleri yavasca inceledikce, ailemi ve arkadaslarimi teker teker ele alinca nasil davranmam nasil tepki vermem konusunda terapiyle beraber kendimi cok gelistirdim ben. Hayatimda buyuk degisiklikler yaptim diyebilirim hatta. Eskiden sanki her secenegi denedim ve baska secenegim yokmus gibi hissediyordum, bu da ayni dediginiz gibi boguluyormus hissi yaratiyordu bende. Mutlu olmak en buyuk hakkiniz. Baska biri zarar gormedikce, hele ki sizin yasadiginiz durumda, ne bir bencillik ne de bir saygisizlik soz konusu. Zaten cevreden, aileden yeterince baski aliyorsunuz, bari bu baskiyi siz kendinize yapmayin lutfen. :) Hangi sehirde oldugunuzu bilmiyorum, aciklamak istemeyebilirsiniz de ama eger Istanbul'da okuyorsaniz ya da ailenizin evi buradaysa psikolog konusunda size yardimci olmak cok isterim. Cunku soz veriyorum boyle hissetmediginiz, mutlu oldugunuz bir hayat var disarida. Umarim yakin gelecekte bunu siz de yasayabilirsiniz. Son olarak da hic uzun degildi inanin, biraz yardimci olabilirsem ne mutlu bana! :)
Benzer Konular
- Kilitli
- Kilitli
