Hepinizin yormlarını okudum .Topluca cevap vermek istedim. Öncelikle yorumlar için teşekkür ederim.
- Eşim hasta olduğunu kesinlikle kabul etmiyor. Daha önce TV de çıkan ünlü pskologlarda dahil 1 sene boyunca terapiye gitmiş. Otobüse binemeyen biri iken şimdi toplu taşıma araçları kullanabiliyor. Yani kendince en iyi haline gelmiş.
- Bu konuda benden özveri bekliyormus. O da evde tartısma olsun istemezmiş. Bezi yıkamak istemeyebilirmişim olay bez değilmiş zaten olay benim gösterdiğim tavırmış ( Bezi bırakıp odaya gidip " yıkayınca haber verirsin" demiştim . Odaya gitmeyip beklemem gerekirmiş. Bu nasıl tavırmış)
- Vajınusmus , benim kendimi yetersiz görmemle başlamış olabilir aslında. Eşim sevgili iken bile çıkan kaşımdan , fazla kilolarıma kadar laf ederdi. Evlendiğimiz günde kendimi saklama hissiyati içindeydim sanırım. Sonrasında bu güzel görünme takıntısını zamanla yendim ama vajınusmus u tam anlamı ile yenemedim. Zaten eşimin cinsellik düşkünlüğü de yok.
O iş bile belli bir plan dahilnde olmalı. Hani öyle doğaçlama gitmiyor bizim evde.
Zaten öncesinde ve sonrasında yapılacak temizlik furyası nedeniyle benimde içinden gelmiyor.
1 ay dan uzun süre yapmadığımız oluyor mesela.
- Temizlik işini ben yapayım ama sen evde olma dedim. Çünkü sürekli takip edip bir eksik söylüyor kabul etmedi.
- Dişlerini fırçala, Elini yıka, oraya basma , yemek yaparken yağ sıçradı mı , Mutfakta iş yaparken elini sabunla yıkamadan mutfa havlusunu kullanma vs. Yıkanır diyorum ama yok.
Ya bu diyardan gidicem ya bu deveyi güdücem.