92'de basladim ben okula, tabi wp benzeri uygulamalar yoktu henuz.
Ancak okul aile birligi ve sınıf annesi vardi. (Sehrin en buyuk devlet ilkokullarindan birine gidiyordum)
Ogretmenimiz (lutfen iyi ogretmenler ustune alinmasin) korkunc bir kadindi, sinif annemiz de inanilmaz yalakaydi, benim annemde yalakalardan nefret ettigi için mecburi kilinan her etkinlige ayrik otu olur asla katilmazdi.
2-3-4-5.sinifi bu korkunç kadinla okudum, cani sıkıldığı icin sinifta soyadımı yuksek sesle bagirir, beni ayaga kaldirir, zorbalar, (göbeğin var, dik yuru, sakat misin vs) rezil eder oturturdu, neden? Annem yalakalik yapmadigi icin. Bunlarin hicbirini anneme soyleyemedim, cunku ogretmenim beni bunlarin hakettigime inandirmisti, kucucuktum yahu.
Neyse sinif annemiz her öğretmenler gunu oncesi elimize bir zarf tutusturur, bunu velinize verin derdi, icinde hediyenin adi ve kisi basi dusen miktar yazardi, hic de oyle kucuk birsey degildi bunlar, ogretmenin istedigi marka saat, marka deri kol cantasi, gercek kurk gibi farkli farkli hediyeler aldilar o zamanin parasiyla annemden beklenen para maasina yakindi, oyle abartiliydi.
Annem bunlarin hicbirine katilmadi, bir cicek bir cikolata gibi hediyeler yollardi benimle, ogretmenler gununu oyle kutlardim ben.
4.sinifta etudu mecburi kildilar, annem egitiminiz yetersizse kizimi okuldan alayim diye laf sokup, dershaneye yazdirdi mesela ama okula o parayi yedirmedi.
Sinif esyalari yenilenecek denildi (o zamanlarda da MEB odenekleri dusuk tutardi) annem butun sinifin siralarini bastan asagi yeniletti.
Ismi lazim değil bir dernege her ay zorla bagis toplardi bu kadin, o dernegi annemde destekliyor olmasa mesela bu bagisi da odemezdik biz, kiz cocuklarini okutan bir dernek diye bagisa ses cikarmadik ama her odeme donemi ogretmenimiz bizi esek yerine koyarak parayi isterdi, onumuze bi zarf atar hadi atin suraya paralarinizi derdi.
Ogretmenimin sevdigi ve sevmedigi ogrencileri vardi, sevdiklerinin tum karnesi pekiyi iken, mesela benim iyi ve orta derslerim vardi, orta not verilmiş davranis notlarim vardi, ilkokul cocugunun davranis notu, ki ben inanilmaz uslu ve sessiz bir cocuktum, orta olur mu yahu, benim oyleydi.
Bu kadinla uniyi kazandigimda karsilasmistim ve beni pat diye tanidi, konustuk, tanimasa yuzune bakmazdim, ilk sordugu soru, "senden hic umidim yoktu hizmetci mi oldun, kapici mi merak ediyorum" yani kadin 14 sene sonra dahi kotu kalpli ve kinliydi.
Bunlarin sebebi hep ogretmenler günü hediyesine katılmamamdi, tabiki ben cocuguma bunu hic hissettirmedim hissettirmem zaten daha 3 yasinda ama korkularim depresti acikcasi, veli olarak ilk ogretmenler günüm :) acemiyim, cocugum ayni seyi yasar mi, o da benim gibi soylemekten cekinecek hale gelir mi bunlari dusunuyorum 2-3 gundur.