Oğlumla vakit geçirmek mi çalışmak mı

Ben hep çocugu anne büyütmeli kafasındayım ama sizinki büyümüş zaten. Artık sosyalleşme zamanına yaklışmış. Büyük olasılıkla siz ofise gitmeye başladığınızda 2 yaşına daha yakın olacak. 3 ten sonra baya baya bireyselleşiyor zaten. Yani 1 sene sonra. O zaman boşluğa düşersiniz. İş bulmak da kolay değil. Bence 1 sene için bırakmayın, maksimum ücretsiz izin kullanmayı deneyin derim.
 
Bahsettiğiniz konulardan taşlamak ayrı bir mevzu orada zaten taşlanması normal gemç yaşta evlenip koca eline bakmasi vs.

Ben bu konuya yorum yaptiysam bu konuyu kastetmisimdir cocuk icin birakmayada karsi cikan bircok insan var burada kabulleri yok

Iş ve vocuk dengesini oturtmaktan bahsediyorsunuz ve calismamayi sacma buluyorsunuz bu tamamen sizin kendi fikriniz ve tercihiniz size bu sacma gelirken bana gelmez ikiside bir tercihtir ben meslegini eline almis bir insanim tecrubemide edindim ona gore bir yol izledim geliyorum dedigim an kapisini acacak bircok isletme mevcut herkes kendi koşulunu kendine göre olusturur

Bana göre saçma olan tek şey bir annenin imkanı yettiği halde mola vermek isteyisini manüple etmek veyahut çalışmak isteyişini.. ikiside aynı şey herkesin kendi tercihi

Benim eşim hesap kitap bile yapmaz kartlara borcunu bilmez maddi işler bendedir evdeki paradan alır gider istediğimi alırım hesap sormaz hesap vermem niye aldın vs demez öde derim öder vs. Ben bu denli bir ortamın içerisindeyken tercihimi yaşama hakkına sahibim eşim böyle bir insan olmasaydı ona göre gardımı alır çalışmaya devam ederdim herkesin aile yapisi ortami baska herkes kendine göre pundunu alır

Örnekler cogaltir işte .. işin özü herkesin kendi tercihi saçmalık göremiyorm ben
 
Çocuğun geleceğine yatırım kısmı da tartışılır ama. Çalışan bir annenin çocuğuydum. Hem de işçi bir anne. Dolayısı ile mesaisi daha uzundu. Derslerimde en başarılı olduğum dönemler annemin kısa süreli işi bıraktığı zamanlardı. Annemin evde olması, o evin sıcaklığı bambaşkaydi. Çalışması su an için onun için iyi oldu emekli oldu. Ama ondan yıllar sonra çalışan teyzemle aralarında emeklilik olarak bir yıl fark var. Annem eve yakın çalışmak için sigortasız çalıştı çoğu zaman. Teyzem ise cocuklarini buyuttukten sonra kesintisiz ve iyi firmalarda çalıştı. Kadın elbette çalışmalı , ben de aralıksız hep çalıştım. Ama maddi olarak seçeneğim olsaydı çocukların okul çağı geldikten sonra calisirdim.
 
Aktif olarak kaç yıl çalıştınız ki çalışmayı daha kolay buldunuz… ikisini beraber yürütemezdim deyin de gerçekler ortaya çıksın
AKtif olarak öğrenciliğimden beri çalışıyorum 8.5 sene çalıştım mesleğimde 6 yıldır çalışmıyorum doğum izni ile birlikte bıraktım

Ikisini yürütemezdim diyim gerçekler mi çıksın siz kimsiniz ki ben burada caka satayım size neyi ispatlamaya çalışayım ? Evde bütün gün 2 çocukla uğraşmak kolay sanıyorsunuz sanırım ver eline salça ekmek aç tablet yaparsanız tabiiki çalışmak daha zor ama günü nasıl verimli geçirebilirim kafasıylla yaşayınca inanın işler öyle kolay olmuyor

Benim annem bakamaz kayınvalidem bakamaz bakıcıya vs de ben bırakamam kızım hala emiyor 21 aylık

Maddi sıkıntımız yok benim getireceğim paraya ihtiyacımızda yok çalışmam tamaamen keyfi .. kendim büyütmek istedim çocuklarımı öylede yapıyorum okul çağına geldiğinde çalışacağım gerçekler bu sizin gibiler pek tatmin olmaz ama madem gerçekleri açıklamamı istediniz öyel yapayım dedim
 
Hah tam tahmin ettiğim cümleler. Egonuzu çok güzel ispatladınız tebrikler
 
Öğretmenim, ilk çocuğunda 2 yıl ücretsiz izin hakkımı kullandım, tam bitti eşimin işi sebebiyle bir süreliğine yurt dışına yerlesmemiz gerekti ve 3 sene kadar daha devam etti ücretsiz iznim, oradan hamile dondum ve dönüşümuzle benim yasal doğum izni sürem başlamıştı ben ücretsiz iznime devam ettim ikinci çocuğuma da ücretsiz izin hakkımın tamamını kullandım, izin bitimine yakın covid girdi ve izin bittikten sonra da evden devam etti. Sonra 3. Çocuğum oldu ve izne devam... şimdi 1 yıldır çalışma hayatına geri döndüm. Ders saatim az olduğu için ( gönlümden geçen de hep bu olmuştur) cocuklara zamanım kalıyor hep. Bakın yıllar geçti ve biz hayatımıza gayet güzel devam ettik. Hiç aç kalmadık, yokluk psikolojisine hiç girmedigim için hiç te sıkıntı yaşadığımızı hatırlamıyorum. Tabi ki ayağımızı yorganimiza göre uzattık. Çocuklarımın büyümesini, en güzel anlarını onlarla beraber yaşamayı başka hiç bir lükse değişmezdim. Emin olun coook çabuk geçiyor. Doya doya büyütün çocuğunuzu. O da size doysun. Nasıl olsa bir gün iş hayatına dönülür.
 
Bende anneme geçen gün esprisini yaptım kız sizin için çalışıyorum dedin dedin e ne hayrını gördük emekli oldun gene kendine yaradı diye takıldım gülüştük

Ama çok cektim inaanın bende annem rapor alıp evde oldugunda o kapiyi bana acardi cok mutlu olurdum cok yalnz kaldk kardesimle hatrlamak dahi istemiyorm
 
Post sahibi için söylemiyorum, onun işi de çok uzakmiş, 1 sene ara verip daha yakında iş bulursa daha sürdürülebilir olabilir.
Ama yıllarca ise ara verip sonra da elimde mesleğim var yine iş bulurum diyenler gerçekten ya kendilerini kandırıyor ya da kuyruğu dik tutmaya çalışıyor. Ben de işe alım yapıyorum, 5 6 sene ara veren insanı neden nasıl alayım işe hiç mantıklı değil.
 
Kız kardeşim daha da küçüktü. O zaman bakıcı olayı da yok. O mesela aile ile daha kopuk. Bence küçüklükten bilinçaltında öfke var aileye karşı. En çok o mağdur oldu iki yaş dönemiydi çünkü. Ama daha büyük yaşta da en çok ben rahatsız oldum. Kardeşlerim annem çalışsın isterdi. Bense o evde yemek bile hazırlamasa onun olduğu eve gelmeyi çok severdim. Annenin varlığı evi ısıtıyor. Boş eve gelirdik abimle aynı okuldaydik. Kapının arkasını kontrol ederdim. Kimsenin olmadığını bilirdim ama yine de korkar bakardım. Su an panik atakla mücadele ediyorum mesela. Belki o günlerin etkisi. Babam da hiç kıymetini bilmedi. Kendi çalıştı kendi kazandı zannediyor. Ne oldu işte bir tek emekli oldu daha anca bu yıl hayrını görecek. Ama çok yıprandı. Biz de yıprandık. Şartlar ve meslek uygunsa çalışmak lazım ama çok zor şartlarda zorunlu değilse ne çocuk yıpransin ne anne. Benim eşim evi gecindiremeyecek seviyedeydi. Mecbur 2 aylıktı oğlum ise geri döndüm. İkincide memur olmuştum. Kit kanaat gecinecektik ama yine de iki yıl ücretsiz izne ayrıldım. Son aylar ekside olmama rağmen. Çocuğun geleceği için lafı bana çok anlamlı gelmiyor. Belki bir ev fazladan alacaksın ama çocuk senin evde olmanın huzuru ile daha özgüvenli olup belki büyüyünce iş adamı olacak 5 ev alacak. Burdan tabi kelime cımbızlanmasin. Gelecek kavramı herkes için farklıdır. Ben çok etkilendim mesela. Belki ilgisiz sevgisiz kaldığım için ilk çok koruyucu erkekle evlendim. Çok yanlış bir evlilik olduğu için evliliğim boyunca maddi sıkıntı yaşadım. O yüzden herkes kendine göre, çocuğuna göre şartlara göre karar vermeli bence. Kadının sorumluluğu çok. İşten geliyor ev işi yemek bir de onlar var. Erkek yardım etse bile yine sorumluluk kadında oluyor. Çocuğun ödevi üstü başı herşey kadında. Bazısı evde mutsuz olur bazısı bu yükler altında mutsuz ve tahammülsuz olur. Bu soruların net cevabı yok. O yüzden çocuğun geleceği için lafı bana saçma geliyor.
 

Öncelikle tabi ki de yazdıklarım tamamen benim fikrim. Çalismamak saçma demedim, çalışmak bana göre daha mantıklı dedim. Konu sahibi kafasında net olsaydı ara veririm der uygulamaya koyardı. Kararsız kalmış ki konu açıyor, fikir soruyor insanlara. İnsanlar da fikrini söylüyor. Konu sahibinin daha uzak olduğu seçenekten yana fikir belirtmek neden manipüle etmek olsun ki? Ayrıca ben bu konuda konu sahibine ara ver diyenlerdenim zaten. Konu sahibi ilk mesajında iş yerinin uzak olmasından ve eğer çalışırsa haftanın 4 günü eve geldiğinde çocuğunu göremeyeceğinden de bahsetmediği için herkes direk çalışması yönünde fikir beyan etmiş.

Siz elbette ki tercihinizi yaşama hakkına sahipsiniz. Buna kim ne diyebilir? Ama çalışsam mı çalışmasam mi diye konu açarsanız verdiğiniz bilgiler dahilinde insanlar fikrini belirtir. Durduk yere çalışmayan kadın arayıp bulup neden çalışmıyorsun demiyor kimse kimseye. Burada açılan konularda malesef kadınlar fiziksel, psikolojik, ekonomik şiddete uğradıklarını anlatınca haliyle ilk mesele çalışıp çalışmamak oluyor.

Sizin eşinizle olan ilişkiniz ne güzelmiş. Açıkçası bugün ben de işimi bıraksam -ki ikinci seferdir ücretsiz izindeyim- ben de maddi manevi rahat edebilirim. Bu konularda sorunum yok. Ama henüz 35 yaşındayım ve 8 yıllık evliyim. Bugün sorunum olmadığı, yarın olmayacağı anlamına gelmez. Eşim iyi kazanıyor ama özel sektörde yarının ne getireceğini kestirmek zor. Ya da 10 yıl sonra aldatilmayacağima, eşimle anlaşmazlık yaşamayacağıma dair bir garanti yok elimde. Ben kendi bakış açımdan riskli buluyorum ve yorumlarımı da buna göre yapıyorum.
 

Öncelikle tabi ki de yazdıklarım tamamen benim fikrim. Çalismamak saçma demedim, çalışmak bana göre daha mantıklı dedim. Konu sahibi kafasında net olsaydı ara veririm der uygulamaya koyardı. Kararsız kalmış ki konu açıyor, fikir soruyor insanlara. İnsanlar da fikrini söylüyor. Konu sahibinin daha uzak olduğu seçenekten yana fikir belirtmek neden manipüle etmek olsun ki? Ayrıca ben bu konuda konu sahibine ara ver diyenlerdenim zaten. Konu özelindeki yorumumla, çalisip çalismama hakkındaki genel fikrim farklı. Konu sahibi ilk mesajında iş yerinin uzak olmasından ve eğer çalışırsa haftanın 4 günü eve geldiğinde çocuğunu göremeyeceğinden de bahsetmediği için herkes direk çalışması yönünde fikir beyan etmiş.

Siz elbette ki tercihinizi yaşama hakkına sahipsiniz. Buna kim ne diyebilir? Ama çalışsam mı çalışmasam mi diye konu açarsanız verdiğiniz bilgiler dahilinde insanlar fikrini belirtir. Durduk yere çalışmayan kadın arayıp bulup neden çalışmıyorsun demiyor kimse kimseye. Burada açılan konularda malesef kadınlar fiziksel, psikolojik, ekonomik şiddete uğradıklarını anlatınca haliyle ilk mesele çalışıp çalışmamak oluyor.

Sizin eşinizle olan ilişkiniz ne güzelmiş. Açıkçası bugün ben de işimi bıraksam -ki ikinci seferdir ücretsiz izindeyim- ben de maddi manevi rahat edebilirim. Bu konularda sorunum yok. Ama henüz 35 yaşındayım ve 8 yıllık evliyim. Bugün sorunum olmadığı, yarın olmayacağı anlamına gelmez. Eşim iyi kazanıyor ama özel sektörde yarının ne getireceğini kestirmek zor. Ya da 10 yıl sonra aldatilmayacağima, eşimle anlaşmazlık yaşamayacağıma dair bir garanti yok elimde. Ben kendi bakış açımdan riskli buluyorum ve yorumlarımı da buna göre yapıyorum.
 
Ben de memurum ve kurumunda 6 yıldır ise gelmeyip 3 çocuk yapan var. Siz de ne güzel ücretsiz işin imkanlarından faydalanmişsıniz. Ben de faydalandım. Ama malesef özel sektör çoğu zaman bu kadar uzun araları kaldırmıyor arkadaşın da yazdığı gibi. Herkes kendi şartlarında en iyisini yapmaya çalışıyor. Evet ilk 2 yıl bence de her türlü risk alınıp işe ara verilmeli. Fakat öyle okul çağına kadar çalismayayim sonra dönerim demek de pek gerçekçi olmuyor. Hele ki birden fazla çocuğu anaokulu çağına getireyim derseniz 7-8 yıl yaklaşık.
 

Çalıştım tecrübemi edindim diyince 15-20 sene filan çalıştınız artık bunalıp bıraktınız sanmıştım. 6 yıldır çalışıyorsunuz, ikinci çocuğunuzu da ilki kadar büyütüp ise dönmeye kalksanız verdiğiniz ara tecrübenizi geçecek. Umarım sizin dediğiniz gibi karar verdiğinizde kapılar açılır. Ama öyle olsa bile eminim çok nadir örneklerden biri olacaksınız.
Tabi siz ister dönersiniz ister dönmezsiniz ama malesef gerçekçi bakarsak olaylara bu şekilde işe dönmek çoğu kişi için oldukça zor olacaktır.
Konu seçimler değil, herkes istediğini seçebilir. Ama seçimlerin sonuçlarını gerçekçi değerlendirmek gerekir.
 
8.5 sene çalıştım 6 sene değil 6 yıldır çalışmıyorum dedim .. bizim mesleğimiz öğretmenlik gibi yenilik isteyen bir meslek değil yapilan iş belli 20 senede ara versen yapacagin iş değişmez cihazlar makinalar değişir kullanılan sistem a olmaz b olur onuda öğrenmen 3 gününü almaz ben ileride zaten zirai ilaç dükkanı açmak istiyorum niyetim bu yönde.. amacım para olsa birine diplomamı kiraya verir yine gelir elde ederim dediğim gibi ..

Neden zor anlayamadım benim annemin 8.5 yıl arası var babam eczacı dükkanda çalışması gerekti ve memuriyeti bıraktı öğretmen kendisi tekrardan atama yapıldı ankaraya gittiler vs. ozaman tabi bu işler daha kolaydı memuriyet için sistem şuan nasil bilmiyorum.

Size zor bana kolay bunlar kişisel karaktersel meseleler insan istedikten sonra herseyi yapar kanısındayım aallaha şükür bir mesleğim ve gelir sağlayabileceğim bir kapım her zaman var ihtiyaç duydugum karar verdigim noktada devam edecegim söyleyeceklerim bukadar
 
Çalıştığınız yılı yazarken yazım hatası yapmışım. Neyse o önemli değil.
Beyaz yaka bir işte çalışıyorsanız bir iş veren yeni bir eleman alacağı zaman nispeten genç, çocuk gibi ayakbagi olmayan ( bu görüşü tasvip ettiğim anlamına gelmiyor), çalışma ortamından uzak kalmamış tabiri caizse eli sıcak kişileri tercih ediyor da o yüzden zor. Karakterle ilgili değil konu. İnsan kaynakları uzmanları varsa aramızda onlar daha iyi anlatırlar eminim.

Ama en basitinden şöyle bir örnek vereyim. Bir doktora, psikoloğa, diyetisyene gideceğim ya da çocuğuma herhangi bir derste/sanat veya spor dalında ders aldırağım veya evime bir usta çagiracağim, bir kuaföre gideceğim örnekler çoğaltılabilir. Bu işi en son yillaaaarrr önce yapmış birini tercih etmem.

Sizin mesleğiniz veya dükkan açma/diploma kiraya verme gibi imkanlarınız özelinde farklı alternatifleriniz olabilir. Sizin adınıza ancak sevinebilirim. Siz de bunları göz önüne alarak seçimler yapmissinizdir. Ama bildiğimiz anlamda bir beyaz yakalı çalışanın bahsettiğiniz sürelerde ara vermesi onun kariyerine çok büyük zarar verir, hatta belki bitirebilir malesef.
 
Anlam veremedim mesajinıza işi bıraktı diye başka iş mi yok öyle bir durum olursa gider başka bir iş ile yoluna devam eder meslegi var ise de meslleğini icra etmeye devam eder
Türkiye’de bu güvene sahip iş kolu parmakla gösterilecek kadar az. Maalesef çoğu insan ile ara verdikten sonra geri dönemiyor. Ülkedeki işsiz sayısı, ekonomik durum ortada. İşyerlerinin işe 2-3 sene ara vermiş kadınları beklediğini hiç sanmıyorum.
 
Siz işinizin sizi orada beklediğini biliyorsunuz. Geri dönmeniz bir dilekçeye bakar. Ama istifa etmek bambaşka bir şey.
 
Anne babanız evli mi bilmiyorum. Ama diyelim ki ayrıldılar. O bir emekli maaşı sadece annenizi değil sizi de rahatlatıyor aslında. Burada kaç tane konu okudum, annemin emekliliği yok yıllardır babamı çekiyor çok diye. Kadın boşansa çocuklarına yük olacak, ama bir emekliliği olsa kendi ayakları üzerinde durur. Anneniz ne güzel bağımsız bir kadın, onunla gurur duyun bence.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…