Her meslekte sıkıntı olur.bulaşçılıkta da fabrika işçiliğinin de tecrübe istiyorlar.ara verdiysen de sen evde oturmaya alışmışsınız bu saatten sonra tempoya dayanamazsın diye işe almıyorlar.haa bir de yaş faktörü her işte var.çalişan ya da çalışmayan kadın olmak bir tercihtir ama kararımız başından sonuna kadar net olmalı bu ülkede maalesef.bir de çalışın ya tembel insan çok gıcık oluyor.ondan sonra da ev hanımı olmak saygı duyulmayacak bir şey mi diye konu açılıyor.ee saygı duyamıyoruz demek ki biz ne yapalım.zorla mi duymaya çalışalım.Evet beş altı yıl cidden sıkıntıli olabilir çoğu beyaz yakalida . Ama bu da sektör bazlı diger üyenin durumunu bilmiyorum
Aysemini seni eğitimim ve bilgi birikimimle suya götürür susuz getiririm. Senin bana tembel diyebilmen için yüz fırın ekmek yemen lazım . Bak sen işine . Bir memur olarak özel sektör tecrüben ne kadar derinmiş.Her meslekte sıkıntı olur.bulaşçılıkta da fabrika işçiliğinin de tecrübe istiyorlar.ara verdiysen de sen evde oturmaya alışmışsınız bu saatten sonra tempoya dayanamazsın diye işe almıyorlar.haa bir de yaş faktörü her işte var.çalişan ya da çalışmayan kadın olmak bir tercihtir ama kararımız başından sonuna kadar net olmalı bu ülkede maalesef.bir de çalışın ya tembel insan çok gıcık oluyor.ondan sonra da ev hanımı olmak saygı duyulmayacak bir şey mi diye konu açılıyor.ee saygı duyamıyoruz demek ki biz ne yapalım.zorla mi duymaya çalışalım.
Oglunuz suan kac yasında bilmiyorum esinizin maddi durumu nasil desem bile ilerisinin garantisi yok. Calismaya devam et derim. Benim annem bildim bileli hep çalışmıştır hala çalışıyor. Aramız cok iyi nasıl desem yeri geldiginde arkadas yeri geldiginde annem yerine göre davranır orantılı.. bizim icin evlatlari icin iyi yerlere gelebilelim diye cabaladi. oglunuzdan bagi koparılmaktan korkuyorsanız korkulacak birsey yok. Calismaya devam edin. Çocuğunuz belli bi yasa gelince krese baslayacak sonra da okul vs vs o yüzden cok takılmayın derim vakit varken bol bol oglunuzla ilgileninMerhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Ben konunun birinde babalar da en az anneler kadar ilgilenmeli, eğer çocuk çok küçük değilse anne/baba aynı şey, yeri gelir velayet bile verilir dedim diye bu arkadaş bana saydırmıştı . Hatta konu kapanmış ve özelden yazmıştı. Benim gibiler anne olmamalıymışmış.Aysemini seni eğitimim ve bilgi birikimimle suya götürür susuz getiririm. Senin bana tembel diyebilmen için yüz fırın ekmek yemen lazım . Bak sen işine . Bir memur olarak özel sektör tecrüben ne kadar derinmiş.
Ben şantiye mühendisliği yaptım . Endüstriyel tip cihaz üreten bir firmada erkekler şartların zorluğundan dolayı iş birakiyordu . Kışın o fabrika buz gibi cihaz testi yapıyorduk. Mobingi ayrı , şimdi hvac cihazları ile ilgili her bilgiye sahip olacak kadar her ayrıntıda çalıştım ki zorunda kaldım iş bulamadım. Şu an kiyasliyorum çocuk bakarken daha çok zorlandım . İs yaparken eve geliyordum en azından uyku uyuyordum. Gece uyumayan bir kızım var gündüz de yerinde durmuyor . Hem psikolojik hem fiziksel olarak hayatımda hiç bu kadar zorlanmadım . Saçlarımın yarısı beyazladi . Çocuk bakmak var gerçekten bakmak var. Dayakla korkutup ,televizyon önüne koyup bakabilirsin yoksa gerçekten bir insan yetiştirebilirsin .Ben konunun birinde babalar da en az anneler kadar ilgilenmeli, eğer çocuk çok küçük değilse anne/baba aynı şey, yeri gelir velayet bile verilir dedim diye bu arkadaş bana saydırmıştı . Hatta konu kapanmış ve özelden yazmıştı. Benim gibiler anne olmamalıymışmış.
Şimdi de anneler tembel olmasın çalışsın şu bu diyor. Anneler bence de çalışsın da çocuğu kreşe gönderince de vicdansız olduk yine. İlla birileri için vicdansız oluyoruz hamdolsun.
Hem anne kendinden vazgeçsin kendini çocuğuna adasin hem çalışsın tembel olmasın evde yatmasın. Bu annelere gün 72 saat değil.
@aysemini hanım anne hem saçını süpürge etsin hem de gitsin çalışsın olmuyor. Anne ve baba ev içinde ve dışındaki bütün sorumlulukları adil şekilde paylaşınca hayat yaşanabilir oluyor.
4 gün çalışıp kalan 3 günde oğlunuzla iyi vakit geçirebilirsiniz. Çalışmaktan mutlu olan kadınlar mutlaka çalışmalı. Mutlu anne = mutlu çocukHaftanın 4 günü gittiğimde eve oğlum uyuduğunda gelmiş olacağım çünkü işim evime 1.30 saat uzakta
Ben şantiye mühendisliği yaptım . Endüstriyel tip cihaz üreten bir firmada erkekler şartların zorluğundan dolayı iş birakiyordu . Kışın o fabrika buz gibi cihaz testi yapıyorduk. Mobingi ayrı , şimdi hvac cihazları ile ilgili her bilgiye sahip olacak kadar her ayrıntıda çalıştım ki zorunda kaldım iş bulamadım. Şu an kiyasliyorum çocuk bakarken daha çok zorlandım . İs yaparken eve geliyordum en azından uyku uyuyordum. Gece uyumayan bir kızım var gündüz de yerinde durmuyor . Hem psikolojik hem fiziksel olarak hayatımda hiç bu kadar zorlanmadım . Saçlarımın yarısı beyazladi . Çocuk bakmak var gerçekten bakmak var. Dayakla korkutup ,televizyon önüne koyup bakabilirsin yoksa gerçekten bir insan yetiştirebilirsin .
Zaten burada tartışmaya kapalı bir konu var . Doç. Dr Veysi Çeri isteyen girsin baksın iki yaşına kadar çocuğun anneyle veya birinci bakimveren kişiyle kalması gerektiğini söylüyor . Prof . Dr Haluk Yavuzer aynı şekilde bir çocuğun üç yaşına kadar annesiyle kalmasını söylüyor . Yerli yabancı kaynaklardan , makalelerden de bakılabilir. Çocuk böyle pırtlatılıp bir kenara koyulacak süs bitkisi değil . Yoksa çocuk her türlü büyür.
iyi yat evde o zaman bana ne.saygı duymayanlara da aynen bu cevabı verirsin artık.şimdiden kompleks yapmışsın.Aysemini seni eğitimim ve bilgi birikimimle suya götürür susuz getiririm. Senin bana tembel diyebilmen için yüz fırın ekmek yemen lazım . Bak sen işine . Bir memur olarak özel sektör tecrüben ne kadar derinmiş.
Yatıyorum şekerim ohhh mis gibi sefam olsun . Ben yatiyorum kocam getiriyor .iyi yat evde o zaman bana ne.saygı duymayanlara da aynen bu cevabı verirsin artık.şimdiden kompleks yapmışsın.
Kesinlikle bence iki yaştan sonra hadi diyelim üç zaten çalışma hayatına dönmek gerekiyor. Bence bir kadın herşeyden önce kendi için çalışmalı . Sadece esten boşanma da değil ölüm de olabilir . Babam bize hep şey derdi erkek çocuğu okumasa da olur ama kız çocuklari okuyacak. Belki oğlu olmadığı içindirÇocuk bakmak bence de çok çok zor. Mesleklerin hemen hepsinden daha zor. Hele İlk 2-3 yıl annenin ömrü kısalıyor bence.
Verdiğiniz bilgiler de evet doğru . Zaten herkes mümkün olduğunca çocuğu için en iyi olanı yapmaya çalışıyor.
Ama şu da bir gerçek ki aynı uzmanlar 3 yaştan sonra kreşi öneriyor annenin çalışmasından bağımsız. Çocuğun evde olmadığı senaryoda anne evde ne yapacak?
Hobilerine vakit ayırsın, gezsin tozsun, evde gönlünce düzen kursun vs vs peki nereye kadar? Kaç yıl böyle geçecek? Bizim neslin özellikle de eğitim almış kesimin bu hayatla tatmin olacağını düşünmüyorum. Zaten calisma hayatı olmamış veya ev kızı diye tabir edilen şekilde yetişmiş biri için cok sorun olmayabilir. Ama nispeten iyi bir egitimi olan, evlenmeden önce de kendine bir hayat kurabilmiş kadınları ev hayatı bunaltacaktır.
Çalışmak dediğimiz şey bireyselleşmenin çok önemli bir adımı. En az para kazanmak kadar önemli kazanımları var.
3 günde bir dip köşe temizleyebilir , 2 haftada bir cam perde yıkayabilir, her gün 3 cesit yemek 1 tatlı yapabilirsiniz. Ama sorun şu ki bu kadar emeğin maddi bir karşılığı olmuyor. Manevi deseniz temizlediğiniz kirleniyor, yaptığınız yemek 15dkda tükeniyor. Bütün bunlar için başlarda teşekkür alsanız da bir süre sonra sizin göreviniz gibi kabul edilip olası bir aksamada hosnutsuzluk hemen dile getiriliyor. İşin en acı kısmı da seneler sonunda sen evdeydin parayı ben kazandım sözünü duyuyor kadınlar çoğunlukla. Bu sözü duymak için ille de boşanmak da gerekmiyor.
Vaktinizin çoğunu kendinizi geliştirmeye ayırdınız diyelim . Dil öğrendiniz, kitap okudunuz, farklı alanlarda kurslara gittiniz. Sürekli kendinize bir şey kattınız. İnsan bir süre sonra öğrendiklerini, yeteneklerini bir ürüne dönüştürmek ister. Bu doğal bir dürtüdür. Sadece girdi veremezsiniz , o girdiyi anlamlı bir çıktiya dönüştürmek için kodlanmistir insan beyni. Ha bu belki bildiğimiz anlamda 8-5 çalışmak olmaz. Ama mutlaka bir faydaya dönüşmeyi arzu eder.
Çocuktan sonra çalışma hayatını bırakan tanıdıklarım var. İlk yıllarda herşey güzel ilerlerken çocuklar 8-10 yaşına geldiğinde artık boşluğa düştüklerini, tamamen kendi ifadeleri ile 'işe yaramaz' hissettiklerini söyleyip işe dönmenin yollarını arıyorlar.
Evde mutlu olan, kararından memnun ve emin olanlara diyecek sözüm yok. Herkes elbette tercihinde özgür. Ben bunları çalışan ama diğer ihtimaller aklını çelen, belki eşi belki çevresi tarafından çalışmaması yönünde manipule edilmeye çalışan, özellikle çocuğunun küçük yaşlarında yaşadıkları zorlanmanın ne uğruna olduğu konusunda kafa karışıklığı yaşayan kadınlar için yazdım.
Kardeşim sen niye konu açtın Allah aşkına.millete çemkire çemkire bir hâl olmuşsun.hanımefendi falan filan imalı imalı.bize be bize ne o zaman.sanki zorla konu açtırdık da yorum yapıyoruz.sizin kafanızda herşey çok net zaten.herşeyin bir cevabı var.ee niye konu açtınız? Anladığım kadarıyla şahane bir eğitiminin ve şahane bir kişiliğini varmış.tebrik ederim.ev hayatinizda başarılar dilerim.adam yerine koyup upuzun cevap yazan arkadaşlara yanıyorum sadece.8.5 sene çalıştım 6 sene değil 6 yıldır çalışmıyorum dedim .. bizim mesleğimiz öğretmenlik gibi yenilik isteyen bir meslek değil yapilan iş belli 20 senede ara versen yapacagin iş değişmez cihazlar makinalar değişir kullanılan sistem a olmaz b olur onuda öğrenmen 3 gününü almaz ben ileride zaten zirai ilaç dükkanı açmak istiyorum niyetim bu yönde.. amacım para olsa birine diplomamı kiraya verir yine gelir elde ederim dediğim gibi ..
Neden zor anlayamadım benim annemin 8.5 yıl arası var babam eczacı dükkanda çalışması gerekti ve memuriyeti bıraktı öğretmen kendisi tekrardan atama yapıldı ankaraya gittiler vs. ozaman tabi bu işler daha kolaydı memuriyet için sistem şuan nasil bilmiyorum.
Size zor bana kolay bunlar kişisel karaktersel meseleler insan istedikten sonra herseyi yapar kanısındayım aallaha şükür bir mesleğim ve gelir sağlayabileceğim bir kapım her zaman var ihtiyaç duydugum karar verdigim noktada devam edecegim söyleyeceklerim bukadar
Benim mesleğimde saydığınız durumlar yok diyorum hanımefendi neyin dilini döküyorsunuz anlamış değilim doktor değilim öğretmen değilim pskolog değilim bilgisayar mühendisi de değilim ziraat mühendisiyim ben varsa ziraatçı arkadaslar size açıklasın biz işsiz kalmayız özel sektörde geri de kalmayız yapılan iş heryerde aynı kullanılan sistem farklı olir sulu tarım olur susuz tarim olur organik tarim olur entegre tarim olur yani ben mesleğimi burda aciklayacak halim yok iş değismez bizde
Benim durumum bu herkes kendi durumuna göre aksiyon alır bende öyle yaptım kuzenlerimin 3 üde bilgisayar muhendisi istanbulda buyyk sirketlerde calisiyorlar onlar degil 6 sene 1 sene ara verseler yakalayamazlar sürekli gelişen değisen bir meslek benim böyle bir durumum yok
Herkes kendi durumuna göre aksiyon alır zaten
Birde herkes beyaz yakalı veya memur olarak calismiyor burada asgari ucretle magazalarda dukkanlarda esnaf yanlarinda calisan da bircok insan var dedigim gbi herkes kenndine gore aksiyonunu yolunu yordamini belirler zaten benim yolum bu sekilde onuda kimseyle istişare edecek degilim
Ayy konu sahibi sensin değilmişsin ki.az once de birine yazdım.amnn konu sahibi herkes birbirine karışmış gideyim bari.Yatıyorum şekerim ohhh mis gibi sefam olsun . Ben yatiyorum kocam getiriyor .
Ay sen saygı duysan ne olur duymasan ne olur Ferhans?Her meslekte sıkıntı olur.bulaşçılıkta da fabrika işçiliğinin de tecrübe istiyorlar.ara verdiysen de sen evde oturmaya alışmışsınız bu saatten sonra tempoya dayanamazsın diye işe almıyorlar.haa bir de yaş faktörü her işte var.çalişan ya da çalışmayan kadın olmak bir tercihtir ama kararımız başından sonuna kadar net olmalı bu ülkede maalesef.bir de çalışın ya tembel insan çok gıcık oluyor.ondan sonra da ev hanımı olmak saygı duyulmayacak bir şey mi diye konu açılıyor.ee saygı duyamıyoruz demek ki biz ne yapalım.zorla mi duymaya çalışalım.
ziraat muhendisliginde gercekten 10 yilda 20 yilda bisi degismiyor mu ? ben sok hic mi yeni bisi olmuyor sasirdimO tarz mesleklere sahip iseler kendilerine göre aksiyon alırlar örneğin ben bir bilgisayar mühendisi değilim sürekli güncel durumları öğrenmek zorunda olayım burada tabiki dediginiz durum olur herkes sektörde aktif çalişan tecrubeli eleman arar. Bizim meslek böyle bir meslek değil .. Ben kendi durrumuma göre aksiyon aldim ona göre yol yordam izliyorum sektörde iş bulurmuyum cok rahat bulurum cunku biz sahada genellikle beden gücüyle çalışmayız işçi kontrolu ,yapilacak işlerin işçilere aktarilması yoklama almak, laboratuvara örnek bırakmak seraların temizliğini yönlendirmek , ilaçlama sulama zamanları vs bunu yapacak bilgiye sahibim sisteme hakimim 50 yaşında da değilim henüz 32 yaşındayım.. ileride zaten zirai ilaç bayisi acmayi düşünüyorum
Benim durumumda olanllar bu yolu tercih eder olmayan etmez köreleceği bir meslek var ise zaten ona göre aksiyon alır
Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?