İnanın çalışmasanız da o his olacak. Annelik içinde o duygular var ve olacak. Özleyip gelen anne bence daha verimli oynuyor daha toleranslı oluyor zaten.Aslında cok haklısınız ama üzerimde cok büyük bir yetememezlik hissi var oğluma karşı kendimi çaresiz hissediyorum ve sırf bu yüzden çalışmak istemiyorum artık
Tazminat hakkım yandı maalesef girdi çıktı yapıldığı için10 yıllık emeğinizi, tazminatınızı yakmayın.
Oğlunuz bir kaç sene sonra okul hayatına girecek o zaman evde tek kalınca pişman olursunuz.
Üstelik çocuğun standartları da düşecekse oğlunuz için yapmayın bunu. Okul hayatı çok masraflı.
Oğlum ilkokulda tüm gün okulda, en yakın arkadaşı baskete gittiği için o da gitmek istedi. Aylık 1400 baskete veriyoruz mesela böyle ek masraflarınız da olacak.
Ücretsiz izni patronum kbul etmezBence bırakmayın sonradan boşluğa düşmüş olursunuz. Kalan 3 gün ilginizi, vaktinizi yoğun verirsiniz. Ya da ücretsiz izne çıkın 1 yıl
Tek maaş sizi zorlamayacaksa bir süre iş hayatına ara verebilirsiniz.Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Ahh annelik ne kadar zor hep bi yetemezlik hissi hep daha fazlasını verme isteği, inanın hayatımda hiç bu kadar kararsız kalmadımBen kızım doğdugunda işten ayrıldım. Şu an 2.5 yaşında yeri geldi işi bıraktıgıma çook pişman oldum , yeri geldi iyi ki bırakmışım dedim. Ama son 3 haftadır artık hangi sendromdaysa kendini aglayıp sürekli yerlere atıp tutturuyor çalışsydım belki eve gelince daha sabırlı olurdum diye düşünüyorum. Ayrıca yetememezlik demişsiniz , inanın ben 7/24 kızımla ilgileniyorum . En basiti evde bir iş yaparken anne oynayalım deyince işi bırakıyorum yanına koşuyorum ama cocuklar hep daha fazlasını istiyor . O his hep olacak yani. 36 aylık gibi kreşe vermeyi düşünüyorsanız bırakmayın bence . Bir de işten ayrılıp gerçekten çocukla bire bir nitelikli vakit geçirecek misiniz o da önemli, sürekli oyun oynamak , ev işlerine onu dahil edip bazı 5 dklık işleri yarım saat yapmak, her gün dısarı cıkarmak , bir yerden sonra sürekli kapris çekmek :)
Buradaki kadınların (kk bayanları) büyük kısmı iş bırakanı taşlar genellde ben ziraat mühendisiyim oğlum doğunca işi bıraktım sonra kızımıda doğurdum onları büyütüyorum 6 senedir çalışmıyorum kendi annem izmirde pilot bir okulda müdür yardımcısıydı eve hep akşam 20.30 sularında gelirdi babamda öyle .. ben çok çektim bu durumdan çok yalnız kaldım kardeşimle birlikte içimde uhtedirMerhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Sonrasında is bulmaniz kolaysa bence kreş çağına kadar bir mola verin.Aslında sonrasında iş bulmam kolay fakat evden çalışmayı tekrar bulamam, ama artık bu şekilde mutlu olmadığımı düşünüyorum
Hangisinin sizi daha iyi hissetireceğini düşünyüosanız onu yapın. Hangisinde mutlu olacaksınız? Siz söyleyin :)Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
İşi bırakarak annelik konusunda tatmin olacaksanız olacaksınız bırakın madem. En az azından başka bir kadın için iş imkânı doğar
Haftada kac gün hangi saatler gidiceksiniz? Tek maas bütcenizi sarsacak mi bence bunlarda önemli etkenler. Ben bu hafta basladim 15 aylik cocugum memurum. İşi özlemisim. İşten gelince full konsantre oyun oynatiyorum yemek vs ile ugrasmiyorum.(her sey aksamdan hazir yada 2-3, günlük planli) bugun is yerinde okul cagi cocugu olanlar konusuyodu ozel okul fiyatlarina şok oldum tamam pahali her sey ama bu derecede yuh dedim. Yani 0-3, yasta anne kalsa iyi ama 3+ dönemde maddiyata bakiyor resmenMerhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
Ben de hamilelik ile işi bıraktım bebeğim 6,5 aylık. Bazen çalışmayı çok özlüyorum ama bebeğimin bu günleri geri gelmeyecek diye erteliyorum. Benim çalışmamam maddi olarak bizi çok zorlamıyor ama bebeğim büyüdükçe kreşi okulu vs masraflar artacak . Bu yüzden eşim daha iyi şartları olan iş için çabalamak zorunda hissediyor kendini. Bir sene süre belirledik kendimize. Ben de fırsat buldukça kpss çalışmayı düşünüyorum. Bakalım zaman neyi gösterecek bize de.Merhabalar herkese, ben bir kararsızlık ile mücadele ediyorum:) yaklaşık 10 yıldır aynı iş yerinde çalışıyorum son 3 yıldır da home offis evden çalışıyorum . Oğlum olduktan sonra da bu şekilde çalışmaya devam ettim fakat tam anlamıyla hiç tatmin olamadım oğlumda doya doya ilgilenmedim hep başkaları ile birlikte idare ettik onun bakımını, doğumum depreme denk geldi emzirenedim vs derken hiç anne gibi hissetmedim kendimi, şimdi de evden çalışma sistemimiz bitiyor haftanın birkaç günü gitmem gerekiyor ve tabiki içimden gelmiyor, işi bırakmayı düşünüyorum ve tam anlamıyla oğlumla vakit geçirmeyi istiyrum ama hayat şartları da var tabiki durumumuz kötü değil aç kalmayız ama şuank gibi rahat da edemeyiz farkındayım, sizin düşünceniz nedir bana yardımcı olup fikir verebilir misiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?