- 6 Mayıs 2015
- 2.906
- 4.101
- 36
Alerjik durumlar uykusuzluk yapıyor uyku bozuklukları yapıyor. Çocuk yorgun olduğundan hiperaktif oluyor çünkü uykusunu alamayan bebek daha da çok hareketli olup huzursuz olabiliyor. Yani herşey uykuya bağlı açıkçası. Bir çocuk veya bebek ne kadar uykusuz kalırsa o kadar huzursuz ve aktif olur.Biz 2 ay öncesine kadar her ay hastanedeydik sürekli bir öksürük, aynı anda hatta hapşırma, ateş çok ağır geçiyordu. İyice huysuzlaşıyordu, hiç uyumuyordu haliyle kısa kısa uykular. Antibiyotik kullanınca iyi oluyor, bitince 1 hafta sonra tekrar nüksediyordu. Alerjik astım ve alerjik nezleymiş, bir de bu vardı bizde, her ayın 15 günü istisnasız hastaydı. Sadece yaz dönemi 2-3 ay rahat ediyorduk.
Genelleme ne kadar doğru bilmiyorum ama bu tür sorunlar genelde erkek çocuğunda oluyor ki benim 3 kizim 1 oglum var anlattığınız sorunlarin tamami olmasa da bi kısmı benim oğlumda da da var yani 3 kızıma bedel sagolsun ama sizin oğlanı okudukça bi nebze benimkine şükrettim . Allah yardimciniz olsun umarım bir çözüm bulabilirsiniz ya da gecici bir dönemdir diyorum.
Bir deMilana22 bir yorumda erkek çocuğa külotlu corap giydirmeyin dediniz neden acaba hani bilmediğim için soruyorum
Anladim teşekkür ederim cevap icin hic duymamistim dikkat edeyimCinsel organlarinin gelisimi icin zararli , zaten bez sıkıyor , uzerine corap giydirmemek gerekiyir , genelde tum doktorlar soyler bunu yeni erkek dogurmus annelere
Cinsel organlarinin gelisimi icin zararli , zaten bez sıkıyor , uzerine corap giydirmemek gerekiyir , genelde tum doktorlar soyler bunu yeni erkek dogurmus annelere
Bezini hep rahat no tercih ettik bezde, Çorabı da baya geniş, esnektir sadece dışarı çıkarken giydirirdim ama bundan sonra giydirmem elbette sonuç olarak önerilmeyen bir şey.
Bende kızlara özenme olmasin. Kulotlu çorap onlara ozgu bir sey cunku. Bunun için diyorsunuz sandimIclik giydirin ben oglumda hep oyle yaptim , daha rahat ediyorlar
su kadarini soyleyeyim 5 yasindan sinra duzelir belki .basimizda var cunku:)Merhaba arkadaşlar, 2 yaşında bir oğlum var. Oğlum doğduğundan beri zor bir bebekti, uyumaz uyursa hemen uyanır (seslere duyarlı) aşırı hareketli, öyle ki henüz 1-2 aylıktı elleri kolları sürekli aktifti, fotoğraflar da sabit yakaladığım çok nadirdi.
Sürekli ağlayan, huysuz bir çocuktu. Hiç rutin oluşturamadım ben bu yüzden, hani çocuklu hayata merhaba dediğimizden beri ev, iş, yaşam rutinimiz olamadı. Hep bir şeyler sektedeydi, hep bir şeyler gecikmeli ilerledi. Şuan 2 yaşında, uyku problemi hala devam ediyor gündüz uyumuyor sürekli aktif, hiç mi yorulmaz bir çocuk artık son noktada uyuya kalsa bile mesela arabadayız eve çıkarana kadar uyanıyor. Tekrar dalmasını sağlasam bile bir süre sonra tekrar uyanıyor ve bir daha saat 1-2-3’ü uyuması bulabiliyor. Hiperaktiviteden şüphelenerek rehberlik eğitim araştırma merkezine gittim bilgi edinmek amaçlı.
Bana ilk sordukları göz kontağı kuruyor mu? Böyle şeylerde sıkıntı yok 1 aylık yoktu cisimleri takip ediyordu, doktor söylemişti. 6 aylıkken emekledi, 10 aylıkken yürüdü. 2 yaşında yoktu 10’ a kadar arabalarını yanyana dizip sayıyordu. Şuan neredeyse tüm renkleri biliyor. 24,5 aylık. Duyduğunu ve gördüğünü unutmaz. Uçaklar, trenler, hayvanlar herşeyle ilgilenir. Defter, kalem elinde tren yaptığını, arı yaptığınu söyler kalemi bana uzatır araba çizmemi ister. Ama kontrol edilmesi çok zor neden bu kadar zor? Neden az uyuyor? Neden en ufak şeyler uyanmasına hemde cin gibi uyanmasına sebep oluyor. Benim tıkandığım nokta bu. 7-8 aylıkken tabağın içine bakar, farklı bir yiyecek olduğunu anlar ve yemek istemezdi. Hala bile aynı, peynir görüntüsü aynıdır değil mi? Peyniri yerken başka bir yerde peynire bakıyor kafasını çeviriyor sonra dikkat ettim yediği sadece süzme peynir. Asla oturarak yemek yemez, tişörtünün kolu yukarda kalamaz asla, pantolonun paçası topuğuna değmeyecek, çorabı taban kısmından katlanmaycak (külotlu çorap) düzelttirir. Uyurken asla üstünü örtmez, örtersem hemen sinirlenir dalmasını beklerim bu yüzden. O uyurken bizim evde hayat durur resmen, ben sabit yerimde oturur ‘ zil çalmasın, ses gelmesin de azıcık uyusun’ diye dua ederdim. Affınıza sığınarak sifona basmaya korkardık.
Her dışarı çıkmamızda ben genelde eve dönerken ağlayan kişi olurum. Huysuz davranır, ağlar. En son ki gezi maceramızda birden ağlamaya başladı dakikalarca ağladı yere bırakıyoruz oturuyor gelmiyor, babası kucağına alıyor yay gibi geriliyor. Eve döndük neticede.
Etrafta da bir sürü çocuk var. Hatta 2-3 çocukla gezenler var. Bir de bize bakıyorum, bir tane çocuğumuzla bir şeyler yapabilmek büyük lütuf. Hatta bir keresinde adamın biri bakıp ‘oyy’ dedi o cırlamasından. O zaman her çocuğun böyle olmadığını anladım. Bugüne kadar zaman geçtikçe değişecek diyordum ama hiç bir şey değişmediğini gözlemliyorum. Ve ben şuan çocuğuma nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum? Çok yıprandım ağlama ve huysuz oluşundan.
Uzman yardımı almalı mıyız? Fikirleriniz benim için her daim önemli olmuştur. Çocuğu olanlar, olmayıp bilgisi olanlar vardır mutlaka. Etrafımda bu konuda fikir alabileceğim çok fazla kişi yok.
Hayir , ufak bebekler henuz cinsiyet ayrimi farkinda olmuyor , erkek bebekler icin zararli oldugunu biliyorum , onlarin cinsel organlari kadinlardan farkli , fazla sicak olmamalari gerekiyorBende kızlara özenme olmasin. Kulotlu çorap onlara ozgu bir sey cunku. Bunun için diyorsunuz sandim
Küçükken giydiren, bilincinin yerinde oldugu zamanlarda da giydirebilirdi. Ondan bahsetmiştim. O zamanlar sakincali olur yine. Onun dışında evet erkeklerin rahat giysi giymeleri gerekiyorHayir , ufak bebekler henuz cinsiyet ayrimi farkinda olmuyor , erkek bebekler icin zararli oldugunu biliyorum , onlarin cinsel organlari kadinlardan farkli , fazla sicak olmamalari gerekiyor
Aynı durumlar bizde de söz konusu dediğiniz herşey ama herşey benim oğlumda da var. Hatta uyuduktan sonra da üzerini örttürmez örtersem hemen uyanır ve tekmeler, evden çıkarken çıkmak istemez kendini yerlere atar , montunu botunu gitmek istemez. Bezini değiştirmemi istemez değiştirene kadar ağlar tekmeler.. uyanık kaldıgı sürece oturdugunu bilmem.. Bana normal geliyor alıştım ben huyuna sadece cevremdekilere anlatmak zor özel bir çocuk,özel bir ilgi gerektiriyor..Merhaba arkadaşlar, 2 yaşında bir oğlum var. Oğlum doğduğundan beri zor bir bebekti, uyumaz uyursa hemen uyanır (seslere duyarlı) aşırı hareketli, öyle ki henüz 1-2 aylıktı elleri kolları sürekli aktifti, fotoğraflar da sabit yakaladığım çok nadirdi.
Sürekli ağlayan, huysuz bir çocuktu. Hiç rutin oluşturamadım ben bu yüzden, hani çocuklu hayata merhaba dediğimizden beri ev, iş, yaşam rutinimiz olamadı. Hep bir şeyler sektedeydi, hep bir şeyler gecikmeli ilerledi. Şuan 2 yaşında, uyku problemi hala devam ediyor gündüz uyumuyor sürekli aktif, hiç mi yorulmaz bir çocuk artık son noktada uyuya kalsa bile mesela arabadayız eve çıkarana kadar uyanıyor. Tekrar dalmasını sağlasam bile bir süre sonra tekrar uyanıyor ve bir daha saat 1-2-3’ü uyuması bulabiliyor. Hiperaktiviteden şüphelenerek rehberlik eğitim araştırma merkezine gittim bilgi edinmek amaçlı.
Bana ilk sordukları göz kontağı kuruyor mu? Böyle şeylerde sıkıntı yok 1 aylık yoktu cisimleri takip ediyordu, doktor söylemişti. 6 aylıkken emekledi, 10 aylıkken yürüdü. 2 yaşında yoktu 10’ a kadar arabalarını yanyana dizip sayıyordu. Şuan neredeyse tüm renkleri biliyor. 24,5 aylık. Duyduğunu ve gördüğünü unutmaz. Uçaklar, trenler, hayvanlar herşeyle ilgilenir. Defter, kalem elinde tren yaptığını, arı yaptığınu söyler kalemi bana uzatır araba çizmemi ister. Ama kontrol edilmesi çok zor neden bu kadar zor? Neden az uyuyor? Neden en ufak şeyler uyanmasına hemde cin gibi uyanmasına sebep oluyor. Benim tıkandığım nokta bu. 7-8 aylıkken tabağın içine bakar, farklı bir yiyecek olduğunu anlar ve yemek istemezdi. Hala bile aynı, peynir görüntüsü aynıdır değil mi? Peyniri yerken başka bir yerde peynire bakıyor kafasını çeviriyor sonra dikkat ettim yediği sadece süzme peynir. Asla oturarak yemek yemez, tişörtünün kolu yukarda kalamaz asla, pantolonun paçası topuğuna değmeyecek, çorabı taban kısmından katlanmaycak (külotlu çorap) düzelttirir. Uyurken asla üstünü örtmez, örtersem hemen sinirlenir dalmasını beklerim bu yüzden. O uyurken bizim evde hayat durur resmen, ben sabit yerimde oturur ‘ zil çalmasın, ses gelmesin de azıcık uyusun’ diye dua ederdim. Affınıza sığınarak sifona basmaya korkardık.
Her dışarı çıkmamızda ben genelde eve dönerken ağlayan kişi olurum. Huysuz davranır, ağlar. En son ki gezi maceramızda birden ağlamaya başladı dakikalarca ağladı yere bırakıyoruz oturuyor gelmiyor, babası kucağına alıyor yay gibi geriliyor. Eve döndük neticede.
Etrafta da bir sürü çocuk var. Hatta 2-3 çocukla gezenler var. Bir de bize bakıyorum, bir tane çocuğumuzla bir şeyler yapabilmek büyük lütuf. Hatta bir keresinde adamın biri bakıp ‘oyy’ dedi o cırlamasından. O zaman her çocuğun böyle olmadığını anladım. Bugüne kadar zaman geçtikçe değişecek diyordum ama hiç bir şey değişmediğini gözlemliyorum. Ve ben şuan çocuğuma nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum? Çok yıprandım ağlama ve huysuz oluşundan.
Uzman yardımı almalı mıyız? Fikirleriniz benim için her daim önemli olmuştur. Çocuğu olanlar, olmayıp bilgisi olanlar vardır mutlaka. Etrafımda bu konuda fikir alabileceğim çok fazla kişi yok.
Dikkat eksikliği var ama dinlemeden anlıyor. Yani misal evde kavga kıyamet ödev yaptırıyorum sınıfta tek bir satır okumuşluğu yok. Öğretmeni ne seviyede olduğunu bilemiyorum nasıl karne vericem dedi mesela. Okumadığını düşğnerek de türkçeye geliştirilmeli verdi. Yani zayıf. Ama aslında seri bir şekilde okuyor ama bunu göstermiyor inatçı. Buda kuralsız olduğu için. Böyle devam edersede planlız amaçsız bir hayatı olacak. O yüzden 1 aydır kan kusuyoruz tablet yasaklandı kurallara uyması için sürekli kavga halindeyiz ama geçicek inşallah. Bebekken herşey daha kolay büyüdükçe zorlaşıyor.Dikkat eksikliği varsa nasıl okumaya geçebiliyor? Dikkatini veremediği için daha çok zorlanır diye düşünüyordum hep. Yanlış mı düşünüyormusum? Gerçekten zor böyle çocuklar. Ama kural konusunda haklısınız. Zor oluyor ama sürekli olunca alisiyorlar kurallara ve bu aslında daha çok kendi hayatlarını kolaylastiriyor.
Biraz otoriter olmayı öğrenmeye çalışın benim kızımda böyleydi evde kurallar var uymazsa ceza ama ağır değil tabiki cezalar mesela ben telefon vermiyorum o gün kurala uyulmazsa baya zor oldu ama şimdi oyuncak oynamak için bile izin ister hale geldi bu arada kızım 6 yasindaMerhaba arkadaşlar, 2 yaşında bir oğlum var. Oğlum doğduğundan beri zor bir bebekti, uyumaz uyursa hemen uyanır (seslere duyarlı) aşırı hareketli, öyle ki henüz 1-2 aylıktı elleri kolları sürekli aktifti, fotoğraflar da sabit yakaladığım çok nadirdi.
Sürekli ağlayan, huysuz bir çocuktu. Hiç rutin oluşturamadım ben bu yüzden, hani çocuklu hayata merhaba dediğimizden beri ev, iş, yaşam rutinimiz olamadı. Hep bir şeyler sektedeydi, hep bir şeyler gecikmeli ilerledi. Şuan 2 yaşında, uyku problemi hala devam ediyor gündüz uyumuyor sürekli aktif, hiç mi yorulmaz bir çocuk artık son noktada uyuya kalsa bile mesela arabadayız eve çıkarana kadar uyanıyor. Tekrar dalmasını sağlasam bile bir süre sonra tekrar uyanıyor ve bir daha saat 1-2-3’ü uyuması bulabiliyor. Hiperaktiviteden şüphelenerek rehberlik eğitim araştırma merkezine gittim bilgi edinmek amaçlı.
Bana ilk sordukları göz kontağı kuruyor mu? Böyle şeylerde sıkıntı yok 1 aylık yoktu cisimleri takip ediyordu, doktor söylemişti. 6 aylıkken emekledi, 10 aylıkken yürüdü. 2 yaşında yoktu 10’ a kadar arabalarını yanyana dizip sayıyordu. Şuan neredeyse tüm renkleri biliyor. 24,5 aylık. Duyduğunu ve gördüğünü unutmaz. Uçaklar, trenler, hayvanlar herşeyle ilgilenir. Defter, kalem elinde tren yaptığını, arı yaptığınu söyler kalemi bana uzatır araba çizmemi ister. Ama kontrol edilmesi çok zor neden bu kadar zor? Neden az uyuyor? Neden en ufak şeyler uyanmasına hemde cin gibi uyanmasına sebep oluyor. Benim tıkandığım nokta bu. 7-8 aylıkken tabağın içine bakar, farklı bir yiyecek olduğunu anlar ve yemek istemezdi. Hala bile aynı, peynir görüntüsü aynıdır değil mi? Peyniri yerken başka bir yerde peynire bakıyor kafasını çeviriyor sonra dikkat ettim yediği sadece süzme peynir. Asla oturarak yemek yemez, tişörtünün kolu yukarda kalamaz asla, pantolonun paçası topuğuna değmeyecek, çorabı taban kısmından katlanmaycak (külotlu çorap) düzelttirir. Uyurken asla üstünü örtmez, örtersem hemen sinirlenir dalmasını beklerim bu yüzden. O uyurken bizim evde hayat durur resmen, ben sabit yerimde oturur ‘ zil çalmasın, ses gelmesin de azıcık uyusun’ diye dua ederdim. Affınıza sığınarak sifona basmaya korkardık.
Her dışarı çıkmamızda ben genelde eve dönerken ağlayan kişi olurum. Huysuz davranır, ağlar. En son ki gezi maceramızda birden ağlamaya başladı dakikalarca ağladı yere bırakıyoruz oturuyor gelmiyor, babası kucağına alıyor yay gibi geriliyor. Eve döndük neticede.
Etrafta da bir sürü çocuk var. Hatta 2-3 çocukla gezenler var. Bir de bize bakıyorum, bir tane çocuğumuzla bir şeyler yapabilmek büyük lütuf. Hatta bir keresinde adamın biri bakıp ‘oyy’ dedi o cırlamasından. O zaman her çocuğun böyle olmadığını anladım. Bugüne kadar zaman geçtikçe değişecek diyordum ama hiç bir şey değişmediğini gözlemliyorum. Ve ben şuan çocuğuma nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum? Çok yıprandım ağlama ve huysuz oluşundan.
Uzman yardımı almalı mıyız? Fikirleriniz benim için her daim önemli olmuştur. Çocuğu olanlar, olmayıp bilgisi olanlar vardır mutlaka. Etrafımda bu konuda fikir alabileceğim çok fazla kişi yok.
Biraz otoriter olmayı öğrenmeye çalışın benim kızımda böyleydi evde kurallar var uymazsa ceza ama ağır değil tabiki cezalar mesela ben telefon vermiyorum o gün kurala uyulmazsa baya zor oldu ama şimdi oyuncak oynamak için bile izin ister hale geldi bu arada kızım 6 yasinda