Oğlum!


Benim oğlum henüz yenidoğan olduğu halde çok uzun uyanık kalıyordu. Çok kısa uyuyordu. Aniden pat diye gözlerini açıyordu. Gece öksürmek için salona koşardık biz eşimle hapşırırken yorganı ağzımıza tıkardık. Çok zor dalar, çünkü uykuya dalacağı zamanda hareket halinde. E bir de seslere hassas olunca dalsa da uyanması kısa sürüyordu. Gündüz uyuyunca hani bulaşık mı var? Tabak oynatamazdım. Hep gergindik biz, aman uyanmasın diye terlikle gezemezdik. Alerji daha da tetiklemiştir tabii ki ama şuan kontrol altında, tedavi görüyor yine aynı, uykusu ayrı, dik başlılığı, itiraz etme durumu, hareketliliği, seslere duyarlılık bilemiyorum gerçekten? Fıtratı böyledir belki.. Ama ben nasıl idare edebileceğimi, nasıl davranacağımı bilemiyorum? İşte insanlar benim eksikliğim olduğunu düşünüyor ki tepkisiz kalırım ağlamasına, ikna etmeye çalışırım. Olmaması gereken bir şeyde taviz vermem yani sinirlenir ağlar bana vurur, sonra gözümün içine bakar yanağımı okşar.

Yoruldum, yıprandım psikolojik olarak, ailemde erken beyazlama ırsi olmamasına rağmen 2 sene de beliren beyaz saçlarım kanıtı, bir de yalnızdım hep, annem hayatta değil, hani manevi desteğim de yok.

Ben hayattan, anımdan zevk alamamaya başladım. Bir konu var eşimle çocuk istiyoruz, çocukları çok seviyoruz. Nerede çocuk görsek severiz, mutlu etmek isteriz demiş arkadaş, işte her çocuk öyle olmuyor maalesef, ben zaten avm ye gittiğim de şaşırıyorum çocuklu aileleri görünce bir de 2-3 çocukla geziyorlar bir de bize bakıyorum her seferinde aynı kaosu yaşıyoruz. Yenidoğan bebek sesinden irkilir hale geldim.
 
Son düzenleme:
Çevremdeki çoğu kişi 2.çocuklarını düşünürken ben rüyamda hamile olduğumu görüyorum sıçrayarak uyanıyorum :))

Şuan oğlum saatlerce yeni doğan gibi ağlamıyor ama sürekli itiraz halinde, bir şeyler yapmanızı istiyor yapmayınca da ağlıyor. Kalk deyince kalkacaksın sadece bana değil abiii kalk! Koca çocuğu odasından yanımıza getirir, kanepeye oturmasını söyler. Onun yanındasın zaten, neden kaldırıyorsun dur orada işte. Ellerimle oynama alışkanlığı var, sağı uzatırım hayır diğerini gösterir. El aynı el :) Kırmızı elma vereceksinizdir o hayır der yeşili gösterir. Poğaça da uzun olanı verin yemez yuvarlağı yiyecek. Pastahaneye gitmişim yuvarlak poğaçanız kaldı mı? Bizimkisi sadece yuvarlak yiyor da :))
 
Son düzenleme:
Sizin eksikliğiniz değil kesinlikle. Yani demek ki çocuğun huyu bu.
Bu şekilde düşünerek moralinizi bozmayın ilerleyen zamanlarda muhakkak değişecektir.
Büyüdüğünde bunlar azalıcak. Tabi ki yıpranıyorsunuz anlıyorum çünkü benzer bir bebekle bende uğraşıyorum yalnız bir şekilde. Manevi desteğin olmaması kadar kötü bir durum olamaz zaten. Fiziksel şartlar zorluyor ve bu durum da sizi psikolojik olarak yoruyor. Gerekirse psikolojik destek almanızı tavsiye ederim siz gerildikçe bebeğiniz de geriliyordur bu da iki katına çıkarıyordur huzursuzluğunu. Ben onu fark ettim ben ne kadar gergin olursam o daha huzursuz. Sakinken daha başka oluyor. Umarım herşey düzelir en kısa zamanda çünkü gerçekten yorucu. Bebişlerimiz uyusa da biraz dinlensek ve kafamızı dağıtabilsek ama malesef bazen olmuyor :)
 
Nasıl biraktirdiniz

Evimde değil misafirlikteydim, ilk meme dediğinde emziğini gösterip memen burada dedim, itiraz etmedi. Her meme dediğinde bu şekilde yaptım. Ki normalde gece yarısı uyanırdı emmeye emziğini verirdim ağlardı, kanmazdı.
 
ahhhh ah gel sarilalim ya o kadar iyi anliyorum ki seni ama sende bir eksiklik yok asla dedigin gibi her çocuk bir degil bak kizim evet cok cok hareketliydi cok zor bir cocuktu ama ışıl isildi gezerken sorun cikarmazdi amma oğlum dogudugundan beri bittim tükendim bende inan yazdigin satirlari birebir yasiyorum farkli sekilde benim oglumda konusamiyor cok hircin agresif surekli bagiriyor kendini yerlere atiyor yani cok cok zor benimde saclarim acaip beyazladi dışardan bebek sesi duysam icim ürperiyor zor cok zor da insallat gecicek uzmandan yardim alicak misin peki
 

Konuşamama agresifleştirir, üst komşumun oğlu böyleydi. Allah yardımcımız olsun..
 
Çok tşk bilgi için
 
Ondan bende iki tane var hemde :) ikiz kızlarım var 16 aylık. Fazlası var eksiği yok ikisininde. Bende etrafta duran oturan bebekler görünce şaşıyorum. Bir saniye durmuyorlar. Allahtan güç diliyorum kendime ve büyüdükçe durulurlar diye kendimi teselli ediyorum.
 

Allah yardımcınız olsun sizinde, hareketlilikleri dışında uyuyamama, seslere duyarlılık, huzursuzluk, takıntılı davranışlar var mı? Kol sıvalı kalmayacak, paça toplanmayacak, topuğa değmeyecek. Mesela tek tür besinlerden yeme, hep aynu peynir, hep aynı renk elma bu gibi sıkıntılar var mı? Ben açıkçası hepsi birleşince başa çıkamıyorum. Daha küçük aylarda asla tahammül edemeyen her şeyi anında isteyen, ağlayarak dile getiren bir çocuktu. Bu bir davranış bozukluğu mudur acaba?
 
Bence değil ama herseyin istediği gibi olmayacağını kavratmak gerekiyor. Benimkiler daha küçük bahsettiğiniz şeyler henüz yok. Bizde hiçbirşey yenmiyor ağızda tutup geri çıkarıyorlar. Ellerine versem parçalayıp yere atıyorlar :) uyku diş dönemine kadar iyiydi bizde 9-10 aylıklen bi bozuldu yeni topladık. Uyku rutinimiz hep vardı 8 de yatırıyoruz. Bin kere uyanırlardı bir aydır. Uyanma azaldı şimdilik çok şükür sabaha değin uyuyorlar genelde. İstedikleri olmayınca yerlere atıyorlar kendilerini, kafalarını fln vuruyorlar yere, kendi saçını yada kardeşinin saçını çekiyor başetmek cidden çok zor. Kreş düşünmüyor musunuz? Aslında ayı uygun çocuklara ev yetmiyor bizler yetemiyoruz galiba sıkılıyorlar.
 

Not: benimkiler de çıt sesine uyanır oldum olası. Onlar yatınca tv bile açmıyoruz ışıkları kapatıyoruz. Çıt çıkarmadan oturuyoruz. İkisi ayrı odalarda yatıyor ve piş piş sesi açık oluyor sabaha kadar uyanan olursa diğeri duymasın diye :)) öğlen uykusuda yarim saat bir saat anca.
 

Kreş düşünüyorum tabii ama özeller 3 yaş üstü alıyor bulunduğum semtte, bezden çıkmış olacak en iyi ihtimalle. İşte ben o her şeyin istediği gibi olamayacağını kavratma konusunda sıkıntı yaşıyorum çünkü ya her şeye hayır diyen bir anne olacağım ve en sonunda sinir harbine gireceğim. Bağıran çağıran bir anne olmak istemiyorum. Ama aşırı zor, ilk günden beri çok zorladı beni. Uyumlu olmadı hiç bir zaman. Ayağım, elim dahil bana ait değil. Ayağımla oynayacak, illa diğerini istiyor hep bir olanı kabulllenmeme durumu. Bir hırçınlaşıyor elinde ne varsa tv’ye fırlatıyor ard arda ve kendi evimizde değildik. Böyle davranışlarında tutumum hep aynıdır hayır der ciddi bakarım, engellerim taviz vermem, elindekini alırım bir daha görmeyeceğim derim ama sonuç değişmiyor. Bir de beni asla bırakmaması var. Bugün 8 saat uyumuş sadece, gecem gündüzüm her anım oğlum o uyuduğunda bende uyuyor olduğum için :)
 
"Bana ne anne aglamayacagim isteee!!" diye bagira bagira aglayan 2.5 yasinda bir canavar annesi olarak beni de ekleyin listeye.
Simdi suyuna gidiyorum. Hani su psikolojide "silahsizlandirma" denilen teknigi uyguluyorum. En azindan ben sinir krizi gecirecek raddeye gelmiyorum onun da aglamasi küt diye kesiliyor. Canavarlik hevesi kursaginda kaliyor.
 

Ben bir uzmandan detaylı bilgi alacağım davranış konusunda en kısa sürede..
 
Bezini hep rahat no tercih ettik bezde, Çorabı da baya geniş, esnektir sadece dışarı çıkarken giydirirdim ama bundan sonra giydirmem elbette sonuç olarak önerilmeyen bir şey.
Bizim doktorumuz kızıma bile önermiyordu, kas bacak gelişimini etkiliyor diyordu ben hep tayt ve çorap kullandım elbiselerin altı hariç hiç külotlu çorap kullanmadık demekki doktorlar haklı
 
Bizim doktorumuz kızıma bile önermiyordu, kas bacak gelişimini etkiliyor diyordu ben hep tayt ve çorap kullandım elbiselerin altı hariç hiç külotlu çorap kullanmadık demekki doktorlar haklı

Mutlaka haklı, doktor neticede, olumsuz etkisi olmayan bir şeyi söylemez.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…