Anlattigin bazi seyler oyle tanidik geldiki.Merhaba arkadaşlar, 2 yaşında bir oğlum var. Oğlum doğduğundan beri zor bir bebekti, uyumaz uyursa hemen uyanır (seslere duyarlı) aşırı hareketli, öyle ki henüz 1-2 aylıktı elleri kolları sürekli aktifti, fotoğraflar da sabit yakaladığım çok nadirdi.
Sürekli ağlayan, huysuz bir çocuktu. Hiç rutin oluşturamadım ben bu yüzden, hani çocuklu hayata merhaba dediğimizden beri ev, iş, yaşam rutinimiz olamadı. Hep bir şeyler sektedeydi, hep bir şeyler gecikmeli ilerledi. Şuan 2 yaşında, uyku problemi hala devam ediyor gündüz uyumuyor sürekli aktif, hiç mi yorulmaz bir çocuk artık son noktada uyuya kalsa bile mesela arabadayız eve çıkarana kadar uyanıyor. Tekrar dalmasını sağlasam bile bir süre sonra tekrar uyanıyor ve bir daha saat 1-2-3’ü uyuması bulabiliyor. Hiperaktiviteden şüphelenerek rehberlik eğitim araştırma merkezine gittim bilgi edinmek amaçlı.
Bana ilk sordukları göz kontağı kuruyor mu? Böyle şeylerde sıkıntı yok 1 aylık yoktu cisimleri takip ediyordu, doktor söylemişti. 6 aylıkken emekledi, 10 aylıkken yürüdü. 2 yaşında yoktu 10’ a kadar arabalarını yanyana dizip sayıyordu. Şuan neredeyse tüm renkleri biliyor. 24,5 aylık. Duyduğunu ve gördüğünü unutmaz. Uçaklar, trenler, hayvanlar herşeyle ilgilenir. Defter, kalem elinde tren yaptığını, arı yaptığınu söyler kalemi bana uzatır araba çizmemi ister. Ama kontrol edilmesi çok zor neden bu kadar zor? Neden az uyuyor? Neden en ufak şeyler uyanmasına hemde cin gibi uyanmasına sebep oluyor. Benim tıkandığım nokta bu. 7-8 aylıkken tabağın içine bakar, farklı bir yiyecek olduğunu anlar ve yemek istemezdi. Hala bile aynı, peynir görüntüsü aynıdır değil mi? Peyniri yerken başka bir yerde peynire bakıyor kafasını çeviriyor sonra dikkat ettim yediği sadece süzme peynir. Asla oturarak yemek yemez, tişörtünün kolu yukarda kalamaz asla, pantolonun paçası topuğuna değmeyecek, çorabı taban kısmından katlanmaycak (külotlu çorap) düzelttirir. Uyurken asla üstünü örtmez, örtersem hemen sinirlenir dalmasını beklerim bu yüzden. O uyurken bizim evde hayat durur resmen, ben sabit yerimde oturur ‘ zil çalmasın, ses gelmesin de azıcık uyusun’ diye dua ederdim. Affınıza sığınarak sifona basmaya korkardık.
Her dışarı çıkmamızda ben genelde eve dönerken ağlayan kişi olurum. Huysuz davranır, ağlar. En son ki gezi maceramızda birden ağlamaya başladı dakikalarca ağladı yere bırakıyoruz oturuyor gelmiyor, babası kucağına alıyor yay gibi geriliyor. Eve döndük neticede.
Etrafta da bir sürü çocuk var. Hatta 2-3 çocukla gezenler var. Bir de bize bakıyorum, bir tane çocuğumuzla bir şeyler yapabilmek büyük lütuf. Hatta bir keresinde adamın biri bakıp ‘oyy’ dedi o cırlamasından. O zaman her çocuğun böyle olmadığını anladım. Bugüne kadar zaman geçtikçe değişecek diyordum ama hiç bir şey değişmediğini gözlemliyorum. Ve ben şuan çocuğuma nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum? Çok yıprandım ağlama ve huysuz oluşundan.
Uzman yardımı almalı mıyız? Fikirleriniz benim için her daim önemli olmuştur. Çocuğu olanlar, olmayıp bilgisi olanlar vardır mutlaka. Etrafımda bu konuda fikir alabileceğim çok fazla kişi yok.
Ya amaan olsun gene de bosver..saglikli olsunlar da yaramazlik yapsinlar. Cocuk gecen asi oldu agladi ateslendi cok uzuldum mesela..Aynısı işte, babam diyor siz böyle değildiniz :) olsak zaten üçlemezlerdi herhalde. İnanın eve gelen herkes neden ağlıyor nereye gidersek artık kendi babama gidemiyordum rahat vermediği için, ömrümden ömür gitti ve daha gidecek gibi görünüyor.
Ya amaan olsun gene de bosver..saglikli olsunlar da yaramazlik yapsinlar. Cocuk gecen asi oldu agladi ateslendi cok uzuldum mesela..
Kızım yeni uyudu biliyor musunuzMerhaba arkadaşlar, 2 yaşında bir oğlum var. Oğlum doğduğundan beri zor bir bebekti, uyumaz uyursa hemen uyanır (seslere duyarlı) aşırı hareketli, öyle ki henüz 1-2 aylıktı elleri kolları sürekli aktifti, fotoğraflar da sabit yakaladığım çok nadirdi.
Sürekli ağlayan, huysuz bir çocuktu. Hiç rutin oluşturamadım ben bu yüzden, hani çocuklu hayata merhaba dediğimizden beri ev, iş, yaşam rutinimiz olamadı. Hep bir şeyler sektedeydi, hep bir şeyler gecikmeli ilerledi. Şuan 2 yaşında, uyku problemi hala devam ediyor gündüz uyumuyor sürekli aktif, hiç mi yorulmaz bir çocuk artık son noktada uyuya kalsa bile mesela arabadayız eve çıkarana kadar uyanıyor. Tekrar dalmasını sağlasam bile bir süre sonra tekrar uyanıyor ve bir daha saat 1-2-3’ü uyuması bulabiliyor. Hiperaktiviteden şüphelenerek rehberlik eğitim araştırma merkezine gittim bilgi edinmek amaçlı.
Bana ilk sordukları göz kontağı kuruyor mu? Böyle şeylerde sıkıntı yok 1 aylık yoktu cisimleri takip ediyordu, doktor söylemişti. 6 aylıkken emekledi, 10 aylıkken yürüdü. 2 yaşında yoktu 10’ a kadar arabalarını yanyana dizip sayıyordu. Şuan neredeyse tüm renkleri biliyor. 24,5 aylık. Duyduğunu ve gördüğünü unutmaz. Uçaklar, trenler, hayvanlar herşeyle ilgilenir. Defter, kalem elinde tren yaptığını, arı yaptığınu söyler kalemi bana uzatır araba çizmemi ister. Ama kontrol edilmesi çok zor neden bu kadar zor? Neden az uyuyor? Neden en ufak şeyler uyanmasına hemde cin gibi uyanmasına sebep oluyor. Benim tıkandığım nokta bu. 7-8 aylıkken tabağın içine bakar, farklı bir yiyecek olduğunu anlar ve yemek istemezdi. Hala bile aynı, peynir görüntüsü aynıdır değil mi? Peyniri yerken başka bir yerde peynire bakıyor kafasını çeviriyor sonra dikkat ettim yediği sadece süzme peynir. Asla oturarak yemek yemez, tişörtünün kolu yukarda kalamaz asla, pantolonun paçası topuğuna değmeyecek, çorabı taban kısmından katlanmaycak (külotlu çorap) düzelttirir. Uyurken asla üstünü örtmez, örtersem hemen sinirlenir dalmasını beklerim bu yüzden. O uyurken bizim evde hayat durur resmen, ben sabit yerimde oturur ‘ zil çalmasın, ses gelmesin de azıcık uyusun’ diye dua ederdim. Affınıza sığınarak sifona basmaya korkardık.
Her dışarı çıkmamızda ben genelde eve dönerken ağlayan kişi olurum. Huysuz davranır, ağlar. En son ki gezi maceramızda birden ağlamaya başladı dakikalarca ağladı yere bırakıyoruz oturuyor gelmiyor, babası kucağına alıyor yay gibi geriliyor. Eve döndük neticede.
Etrafta da bir sürü çocuk var. Hatta 2-3 çocukla gezenler var. Bir de bize bakıyorum, bir tane çocuğumuzla bir şeyler yapabilmek büyük lütuf. Hatta bir keresinde adamın biri bakıp ‘oyy’ dedi o cırlamasından. O zaman her çocuğun böyle olmadığını anladım. Bugüne kadar zaman geçtikçe değişecek diyordum ama hiç bir şey değişmediğini gözlemliyorum. Ve ben şuan çocuğuma nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum? Çok yıprandım ağlama ve huysuz oluşundan.
Uzman yardımı almalı mıyız? Fikirleriniz benim için her daim önemli olmuştur. Çocuğu olanlar, olmayıp bilgisi olanlar vardır mutlaka. Etrafımda bu konuda fikir alabileceğim çok fazla kişi yok.
Kızım yeni uyudu biliyor musunuz
Öğleden sonra 15:00 civarı babasının arkasından ağladı ve 1 saat uyudu. O tür uykular tam doping etkisi yapıyor çocukta.
Gündüz uykusu yok ama arasıra olunca da böyle oluyor işte.
Napalım sabır.
Sizinki kadar durumumuz kotu degil ama kizim 23 aylik hala benim disimda tek bir Allah in kulu uyutamamistir(yenidogan donemi haric) bebekliginde kolikti surekli ama surekli aglardi uyurken bile besigi sallanirdi durdugu an uyanirdi. Suana kadar tek bir kere uyuyakalmadi her zaman ben uyutmak zorunda kaldim, kaliyorum. Yemek kimse yediremez sadece ben yedirebiliyorum.
Yani bu saydiklarim bir anne icin baskasi tarafinfan saglandiginda cok buyuk bi velinimet ama ne yazikki ben hicbi zaman bunun keyfine varamadim. Ustune bir de fazlasiyla agresif ve kuralci bi cocuk.
Hepsinin ayri bi karakteri var bizimkiler zor karakterlerden, kabullenmekte fayda var.
Benimki hala uyumadi , koltugun kenarina tirmanip denize atlar gibi koltuga atiyor kendini , sonra tekrar , sonra tekrarKızım yeni uyudu biliyor musunuz
Öğleden sonra 15:00 civarı babasının arkasından ağladı ve 1 saat uyudu. O tür uykular tam doping etkisi yapıyor çocukta.
Gündüz uykusu yok ama arasıra olunca da böyle oluyor işte.
Napalım sabır.
Benim ki ayakta hala zaten uyusada mutlaka uyanır ağlar, tekrar daldırmaya çalışırım devam edemez, çünkü her şey uykusunu dağıtabilir. Öksürmeye bile koşarak salona giderdik eşimle biz, aman yeter ki uyanmasın diye.
Sabah 8-8.30 da asker gibi kalkacağız :)Benimki hala uyumadi , koltugun kenarina tirmanip denize atlar gibi koltuga atiyor kendini , sonra tekrar , sonra tekrar
10 dakikadir yalvariyorum uyuyalim diye , bana donup noooo diye bagiriyo
Gun sayiyorum resmen , daha 11 ay varSabah 8-8.30 da asker gibi kalkacağız :)
Benim kız 3 yaşında artık. Siz de bekleyin,geceyarısı uyuyup 8'de uyanacağı güzel günler göreceksiniz
Ama bu tip çocuklar yine de çoğu zaman deliksiz uyumuyor. Bazı geceler 2-3 defa kalkıyor sebepsiz.Gun sayiyorum resmen , daha 11 ay var
Ama bu tip çocuklar yine de çoğu zaman deliksiz uyumuyor. Bazı geceler 2-3 defa kalkıyor sebepsiz.
Büyük kızım mesela 5.5 yaşında,bazen korku filmi gibi geceyarısı tepemde dikiliyor. Uykum çok hafif anında gözlerimi açıyorum karanlıkta bir kız çocuğu silüeti