Sizde okuduğunuzu anlamakta zorluk çekiyorsunuz belli ki hanımefendi ortada bırakacağım ya da ayrılacağım bir durum söz konusu değil öyle bir istek yok iyi günlerAlkış mı tutalım yani. empati duygusu nedir bilmeyen birisi olduğun belli. Kendini hiç nişanlının yerine koydun mu? Sen onun için uğraşıp çırpınırken onun seni hiç Bi sebep yokken ortada öylece bıraktığını düşün ne hissederdin. İnsan ister istemez aklın nerdeydi diye soruyor.
Emin değilsen kendinden,adama yazık etme.Kızlar ben nişanlıyım nikah yaklaştıkça beni bir korku sardı ben evlilik düşünen bir insan değildim ne düğün ne kına seven biriyim zaten sadece nikah yapacağız düğün istemiyoruz ondan dolayı bir korkum yok ama böyle nişanlımdan soğumaya başladım ortada bir şey yok 2 gün önce bir ev baktık kapora attı sonra ben başta orayı okeylemiştim dün farklı bir eve baktım orayı beğendim bura olsun dedim gitmiş bugün orayı tutmuş öyle çok bir durumu yok aile desteği de yok inşaatçı ama İstanbul gibi bir yerde yine de benim için bunları yapabilmesi gönlümü yapmaya çalışması hoş ama benim içimden bu evlilik korkusu sonra çocuk alacak sorumluluklarım çoğalacak korkusu gitmiyor nişanlıma karşı böyle olmak istemiyorum bu geçer mi ne yapabilirim
Çok çok teşekkür ediyorum gerçekten bu güzel yorumunuz için evet yaklaşık bir haftadır bu forum konularını takip ediyorum ve zaten bir şeyler yaşayan insanların iyice üstüne gitmeyi kendilerine görev edinmiş bir kesim var burda maalesef onlara cevap vermemek en güzeli sorgulama ve yeni hayata adapte olma sürecinde olduğumu düşünüyorum tekrardan teşekkür ederimYa yuh artık kadın yeryüzündeki en normal soruyu sormuş , ona bile muhalefetsiniz ya. Cidden forumda ne sorulsun sadece kayınvalide konuları mı ?
Konu sahibi her insan zaman zaman karşısındaki insanı sorgulayabilir, acaba hayatımla ilgili doğru bir karar mı alıyorum diye telaşa kapılabilir, bunu yaşayan tek insan sen değilsin, son insan da olmayacaksın. Nişanlını neden sevdiğini hatırla, birlikte geçirdiğiniz güzel anıları hatırla, neden bu insana karşı o duyguları beslediğini kendi içinde sorgula, doğru insan belki de değildir bu da suç değil nişanlılık bunun için var zaten, vicdan azabı çekecek bir durum yok.
Ben evlenmeden önce değil, evlendikten itibaren 3 hafta civarı yaşamıştım bu duyguları. Eşimi mi sevmiyorum, ondan mı soğudum, yeni düzenin verdiği gariplik mi, ilk defa hayatında ailem dışında biriyle aynı evi paylaşmak mı diye düşünüp geriliyordum. Ona da hiç belli etmedim, ama ona olan sevgimden de emindim öte yandan, gene de karmaşık duygular içerisindeyim. Neyse 3-4 hafta sonra normalleşmeye başladı herşey. Aradan 6-7 ay geçince bu durumu eşimle paylaştım, o da birkaç hafta benzer duygular yaşayıp bana belli etmedigini anlattıRica ederim kayginiz normal her kadın evlenmeden önce en az 1 kere bu kaygıyı bence yaşar çünkü basit bir iş değil evlenmek uzun yıllar sevgili de olsan aynı evde de yaşasan evlilik bağlayıcı bir unsur . Hersey gönlünüzce olsun
Ben evlenmeden önce değil, evlendikten itibaren 3 hafta civarı yaşamıştım bu duyguları. Eşimi mi sevmiyorum, ondan mı soğudum, yeni düzenin verdiği gariplik mi, ilk defa hayatında ailem dışında biriyle aynı evi paylaşmak mı diye düşünüp geriliyordum. Ona da hiç belli etmedim, ama ona olan sevgimden de emindim öte yandan, gene de karmaşık duygular içerisindeyim. Neyse 3-4 hafta sonra normalleşmeye başladı herşey. Aradan 6-7 ay geçince bu durumu eşimle paylaştım, o da birkaç hafta benzer duygular yaşayıp bana belli etmedigini anlattı
istemiyorsan evlenme.hatır gönül işiyle olacak iş değil.hayati bir karar bu.Kızlar ben nişanlıyım nikah yaklaştıkça beni bir korku sardı ben evlilik düşünen bir insan değildim ne düğün ne kına seven biriyim zaten sadece nikah yapacağız düğün istemiyoruz ondan dolayı bir korkum yok ama böyle nişanlımdan soğumaya başladım ortada bir şey yok 2 gün önce bir ev baktık kapora attı sonra ben başta orayı okeylemiştim dün farklı bir eve baktım orayı beğendim bura olsun dedim gitmiş bugün orayı tutmuş öyle çok bir durumu yok aile desteği de yok inşaatçı ama İstanbul gibi bir yerde yine de benim için bunları yapabilmesi gönlümü yapmaya çalışması hoş ama benim içimden bu evlilik korkusu sonra çocuk alacak sorumluluklarım çoğalacak korkusu gitmiyor nişanlıma karşı böyle olmak istemiyorum bu geçer mi ne yapabilirim
Öyle şey mi olur? Bu saatten sonra dönemem diye evlenilir mi?Alkış mı tutalım yani. empati duygusu nedir bilmeyen birisi olduğun belli. Kendini hiç nişanlının yerine koydun mu? Sen onun için uğraşıp çırpınırken onun seni hiç Bi sebep yokken ortada öylece bıraktığını düşün ne hissederdin. İnsan ister istemez aklın nerdeydi diye soruyor.
Yok balım istememe hissi değil bu korku yani tarif edemiyorum ki farklı şehire gideceğim vs gibi nişanlımla bir alakası yokistemiyorsan evlenme.hatır gönül işiyle olacak iş değil.hayati bir karar bu.
Hayat değişikliğj korkusu da olabilir.bu durum evlenmek istememek de olabilir o zaman.o kişiyi sevmiyorsun demek ki demek istemiyorum.evlenme isteği farklı bir durum.Yok balım istememe hissi değil bu korku yani tarif edemiyorum ki farklı şehire gideceğim vs gibi nişanlımla bir alakası yok
Dün mü tanıştınız? Bi yabancıdan bahseder gibisiniz..Kızlar ben nişanlıyım nikah yaklaştıkça beni bir korku sardı ben evlilik düşünen bir insan değildim ne düğün ne kına seven biriyim zaten sadece nikah yapacağız düğün istemiyoruz ondan dolayı bir korkum yok ama böyle nişanlımdan soğumaya başladım ortada bir şey yok 2 gün önce bir ev baktık kapora attı sonra ben başta orayı okeylemiştim dün farklı bir eve baktım orayı beğendim bura olsun dedim gitmiş bugün orayı tutmuş öyle çok bir durumu yok aile desteği de yok inşaatçı ama İstanbul gibi bir yerde yine de benim için bunları yapabilmesi gönlümü yapmaya çalışması hoş ama benim içimden bu evlilik korkusu sonra çocuk alacak sorumluluklarım çoğalacak korkusu gitmiyor nişanlıma karşı böyle olmak istemiyorum bu geçer mi ne yapabilirim
Of aynenDün mü tanıştınız? Bi yabancıdan bahseder gibisiniz..
Tam olarak neyden korkuyorsun? Güven sorunu mu var? Öncesinde birşeyler mi oldu ?Kızlar ben nişanlıyım nikah yaklaştıkça beni bir korku sardı ben evlilik düşünen bir insan değildim ne düğün ne kına seven biriyim zaten sadece nikah yapacağız düğün istemiyoruz ondan dolayı bir korkum yok ama böyle nişanlımdan soğumaya başladım ortada bir şey yok 2 gün önce bir ev baktık kapora attı sonra ben başta orayı okeylemiştim dün farklı bir eve baktım orayı beğendim bura olsun dedim gitmiş bugün orayı tutmuş öyle çok bir durumu yok aile desteği de yok inşaatçı ama İstanbul gibi bir yerde yine de benim için bunları yapabilmesi gönlümü yapmaya çalışması hoş ama benim içimden bu evlilik korkusu sonra çocuk alacak sorumluluklarım çoğalacak korkusu gitmiyor nişanlıma karşı böyle olmak istemiyorum bu geçer mi ne yapabilirim
Laf sokmak için sormamıştım aslında, evlilikten korkuyor gibi gelmediniz evlilik istemiyor gibi geldiniz bana.Of aynen
Yani bol bol dalga geçsin İnşaatçı adamla..Geçer bence
Ancak önce nisanlindan sogudugun için mi ya da sorumluluklardan korktuğun için mi tereddutlusun onu anla.Ama içine böyle hisler düştüyse kesin vardır bir şeyler.
Bence senin daha çok iknaya ihtiyacın var.
Mesela bu tuttuğu evden de vazgeç başka bir ev beğen bakalım ne yapacak.
Teşekkür ederim anlayamadım onca saçma sapan yorumlardan sonra niyetinizi kusura bakmayın korkumun nişanlımla alakası yok biraz daha alıştığım yerin dışına çıkmakla alakalıLaf sokmak için sormamıştım aslında, evlilikten korkuyor gibi gelmediniz evlilik istemiyor gibi geldiniz bana.
Korkunuz neden, evlilik mi, başka bir yere taşınmak mı? Bence bu soruları netleştirip korkunuzu nişanlınızla paylaşmalısınız.
Kendinizi hazır hissetmiyorsanızda erteleyin :)