Demek ki siz farkında olmasanızda bedeniniz bir şeye tepki veriyormuş, kabul etmiyormuş, sinyal veriyormuş. Ailenizle ilgili bi travma mı yaşamıştınız? Sebebini bilmiyorum demişsiniz ama erkeklerle ilgili bi problem bu. Bir şey tetiklemiş.Ah, ne çektim OKB'den...
Ellerim kollarımdan ayrılacakmış gibi duruyordu, hep yaraydı alkolle yıkamaktan. İspirto ile el yıkıyordum. Ellerimi akıntılı bir doku sarmıştı.
Günde en az 100 kere, uzun süreler el yıkıyordum. Koridorlardan ellerimi birbirine bağlayarak geçiyordum ki duvarlara değmeyeyim. Havlu ile el kurulayamazdım, ellerim kendi kendine kurusun diye dakikalarca sabit tutardım. Sallarsam etrafa değebilirdim çünkü.
Hiçbir şeye dokunamıyor ve erkeklerin 10 mt bile yakınından geçmek zorunda kalırsam ya da onlar yanımdan geçerse krizlere girip koşa koşa banyo yapmaya gidiyordum. Yatağımdan başka hiçbir yere kafamı, ellerimi süremiyordum. Anneciğim kıyafetlerimi yıkayıp, ütüleyip, katlayıp tertemiz koyardı çekmeceme, ama ben o kıyafeti alırken yere ya da dolabımın kapağına değdi diye kirliliğin üstüne atıverirdim ağlayarak.
Koltuğa oturmak mı? Eskaza herhangi bir koltuk ya da sandalyeye oturursam o gece gözüme uyku girmiyordu ya bir şey vardıysa orda diye... Lisedeydim. Rapor hakkım da, devamsızlık hakkım da dolmuştu. Çünkü orası iğrenç bir yerdi, çok pisti, gidemiyordum.
Travmam nasıl başladı bilmiyorum ama benim takıntım herhangi bir yerden "sperm" bulaşmasıydı. Dokunduğum her yerden bulaşabilir ve hamile kalabilirim diye düşünüyordum. Erkeklere lanet okuyordum. Konuşurken bile ağızlarından sperm gelebilir gibi hissediyordum. Onların olduğu bir dünya benim için çok çok iğrençti.
Geceleri yatağımda ağlıyordum bundan kurtulmak için. O sancılı zamanlarda anladım ki benim ailemin evinden çıkmam lazım. "Gidersem iyi olacağım" diyordum. Öyle de oldu. Üniversite bana iyi geldi. Atlattım. Tabii ki uzun sürdü ama çok şükür atlattım.
Coştu derken ne şekilde meselâ ? Ben de uzun bir süredir çok kötüyüm , dusuncelerime takılı kalıyorumÇok kötü çoştu yine. Ne lanet bir hastalık,umarım doğum yapınca geçer.
Canm eşin şuan nasıl bende aynı durumdayımArkadaşlar bişey sorucam bnm eşimde sürekli ellerini yıkıyor kapı kulpqrına dokunmuyor banyodan hiç çıkmıyor psikiyatriste gittik ilaç verdi ilaçla düzelir mi acaba
El yıkama takıntısı bende de var ama çok kötü bir durumda değil. Zaten bir süre sonra illaki geçiyor ama yerine başka takıntı geliyorEl yıkama alıskanlıgımı yenemiyoeum
Canm ben dokunamıyorum hiç bir yere ekimi yıkıyırum ama aşırı derecede günlük 2 kalıp sabun bitiyor ve hiç bir yere dokunmuyorumEl yıkama takıntısı bende de var ama çok kötü bir durumda değil. Zaten bir süre sonra illaki geçiyor ama yerine başka takıntı geliyor
Aynı durumdayız o kadar saçma şeyler geliyor ki saçma olduğunu biliyorum ama beynim durmuyor dokunamıyorum.Biri bitiyor diğeri başlıyor tam atlattım derken yenisi .Canm ben dokunamıyorum hiç bir yere ekimi yıkıyırum ama aşırı derecede günlük 2 kalıp sabun bitiyor ve hiç bir yere dokunmuyorum
Ben mahvoldum elimde yanıklar oluştu artık çamaşır sulu karışım yapıyorum onlarda yıkıyorum elimi gerçekten kendine engel olamıyorumAynı durumdayız o kadar saçma şeyler geliyor ki saçma olduğunu biliyorum ama beynim durmuyor dokunamıyorum.Biri bitiyor diğeri başlıyor tam atlattım derken yenisi .
Valla canım hala daha aynıydı psikiyatriate gittik iki tane ilaç yazdı almamıştı yan etkisinden dolayi artık sonunda çileden çıktım ilaçların bı tanesini aldırdım kullanmaya başladı bir kaç gündür daha iyi şükür ama tam geçmedi hala içiyorCanm eşin şuan nasıl bende aynı durumdayım
Kesinlikle ilaç olmadan geçmesini beklemeyin iki yıldır devam ediyordu bizimki kendini yıprattı o kadar ne gerek var bu kadar çileye kendinize cildinize yazikBen mahvoldum elimde yanıklar oluştu artık çamaşır sulu karışım yapıyorum onlarda yıkıyorum elimi gerçekten kendine engel olamıyorum
Canm sürekli el yıkıyorum, çeşme başlarını sürekli yıkıyorum, hiç bir yere dokunamıyorum dokundam bile peceteyle dokunuyorum, evdekiler sürekli benimle tartışıyor abartma diye ama anlamıyorlar bunun bir hastalık olduğunu bende yıldım bıktım ama kendşme de engel olamıyorum ellerin kurudu catladı kullanılmaz halde ama işteKesinlikle ilaç olmadan geçmesini beklemeyin iki yıldır devam ediyordu bizimki kendini yıprattı o kadar ne gerek var bu kadar çileye kendinize cildinize yazik
Benimki şuan en üst noktaya geldi,okadar saçma birşeye takıldım .kargodan elbiseler için Beyaz yaka söylemiştim tam altı ay önce oluyor bu olay.birde beyaz bir elbise söylemiştim aynı tarihler hemen hemen. Yaka geldi,üzernde sandık lekesi ,kan damlası gibi bir leke Küçücük birşey,ozaman umursamadım,çamaşır suyuyla yıkadım geçti gitti.aradan okadar zaman geçti şimdilerde aklıma o geldi,vay efendim o elbiseyle aynı anda geldi ,sanki ona kötü bir hastalık bulaşmış gibi bütün dolabımdaki Elbiselere değidi diğer elbise tiksindim yıkasamda geçmez sanki o pislik. Halbuki elbiseler tertemiz ne kan lekesi ne birşey. Ama işte birtürlü yıkadım bitti diyemiyorum. Ay çıldırcam nasıl böyle oldum anlamıyorum. Sanki o elbiseleri giysem hastalık kapcam. Çocuklarım ailem hastalanacak,gelecekleri bitecek kafamda hep bu düşünceler. Okadar saçma olduğunu bildiğim halde susturamıyorum.sürekli düşündükce elimi yıkıyorum. Ellerim kurudu.Coştu derken ne şekilde meselâ ? Ben de uzun bir süredir çok kötüyüm , dusuncelerime takılı kalıyorum
Ben de esimi anlamıyordum o da aynı öyle diyordu gerçekten hemen bir psikiyatrist e gözük canim kendini yıpratma bizim gelin de öyleydi ilacla geçti şükürCanm sürekli el yıkıyorum, çeşme başlarını sürekli yıkıyorum, hiç bir yere dokunamıyorum dokundam bile peceteyle dokunuyorum, evdekiler sürekli benimle tartışıyor abartma diye ama anlamıyorlar bunun bir hastalık olduğunu bende yıldım bıktım ama kendşme de engel olamıyorum ellerin kurudu catladı kullanılmaz halde ama iştevallahi bıktım ya
İnsaallah geçer yoksa kafayı yiycem böyle aksam tlfnuma dokundular dile çamaşır sulu bezle sildim gerçekten manyaklastım iyiceBen de esimi anlamıyordum o da aynı öyle diyordu gerçekten hemen bir psikiyatrist e gözük canim kendini yıpratma bizim gelin de öyleydi ilacla geçti şükür
Yemin ediyorum aynı ben ya, korona zamanı giydiğim kıyafetlerin hep ayrı koyarım dolabına asla koymam sanki hastalık bulaşacaktır diye , korkudan market alışverişi yapamıyorumBenimki şuan en üst noktaya geldi,okadar saçma birşeye takıldım .kargodan elbiseler için Beyaz yaka söylemiştim tam altı ay önce oluyor bu olay.birde beyaz bir elbise söylemiştim aynı tarihler hemen hemen. Yaka geldi,üzernde sandık lekesi ,kan damlası gibi bir leke Küçücük birşey,ozaman umursamadım,çamaşır suyuyla yıkadım geçti gitti.aradan okadar zaman geçti şimdilerde aklıma o geldi,vay efendim o elbiseyle aynı anda geldi ,sanki ona kötü bir hastalık bulaşmış gibi bütün dolabımdaki Elbiselere değidi diğer elbise tiksindim yıkasamda geçmez sanki o pislik. Halbuki elbiseler tertemiz ne kan lekesi ne birşey. Ama işte birtürlü yıkadım bitti diyemiyorum. Ay çıldırcam nasıl böyle oldum anlamıyorum. Sanki o elbiseleri giysem hastalık kapcam. Çocuklarım ailem hastalanacak,gelecekleri bitecek kafamda hep bu düşünceler. Okadar saçma olduğunu bildiğim halde susturamıyorum.sürekli düşündükce elimi yıkıyorum. Ellerim kurudu.
Benim korkum koronada değil,onun korkusunu takıntısını iki ay önce atlattım.kendi kendine geçti.dışarıdan gelince elbiselerimi yıkıyordum.inat ettim yıkamadım iki haftada geçti unuttum. Şimdi takıntım aids ve türevleriYemin ediyorum aynı ben ya, korona zamanı giydiğim kıyafetlerin hep ayrı koyarım dolabına asla koymam sanki hastalık bulaşacaktır diye , korkudan market alışverişi yapamıyorum
Canm ben saglıkcıyım o takıntılar bende de vardı, mesela AIDS felanda kanda 6 ay sonra çıkıyor. Biz staj öncesi sürekli sağlık raporu alıyorduk, kan almada çalışmıştım elşme iğne battoda AIDS bulastıysa diye kafaya taka taka bi hal olmuştum sürekli kan tahlili yaptırıyordun o dereceysim, Bş arkadasın yüzüne hepatit c li biri hapsurmustu o günden sonra da hepatit c korkusuyla milletten uzak duruyordum inan beynim benimle çok oynuyorBenim korkum koronada değil,onun korkusunu takıntısını iki ay önce atlattım.kendi kendine geçti.dışarıdan gelince elbiselerimi yıkıyordum.inat ettim yıkamadım iki haftada geçti unuttum. Şimdi takıntım aids ve türevleri.ay çok fena birşey. Hamileyim dünya kdar test oldum birşey yok.6 ay önce ellediğim bir damla kurumuş kan bile değil belki. birşeyden kıyafetlerime bulaş olduğundan korkacak kdar saçma bir düşünce. Cahilde değilim böyle şeylerin dakikalar içinde öldüğünü biliyorum.hareket edip benim kıyafetlere gelemeyeceğini biliyorum. Ama o beynim yokmu susmuyor. Ne seneryolar.Kendimi yemem örnek veriyim :ya dalıp yıkamadıysam yakayı ilk elbiseyle denediysem sonra yıkadıysam o elbiseyi dolaba koyduysam ,dolaptan diğer elbiselere temas edip hastalık yaydıysa vsvsvs...o kadar saçma sonra kendime cevap veriyorum ama bu zamana kadar giydim elbiseleri bişe olmadı.tak beynim cevap veriyor ya bundan sonra birşey olursa. Bebekde doğacak ya bebeğin kıtiyafetlerne uçar giderse . Allahım nasıl böyle cahil cahil düşünüyorum bilmiyorum. Okadar yazı okudum imkansız. Ama susmuyor işte taktı kaldı.
İşte saçma düşünceler bu hastalıkla yaşayan insanlara haksızlık belki düşüncelerimiz ama elden birşey gelmiyor ki bende istemem böyle düşünüyüm beynim susmuyor. Senin daha zor sağlıkçı olsam ben çıldırırım.ama böyle korkusu bir ben Değilim demekki bunu duymak bile insana destek oluyor.Geçsin hamileliğim gidip tedavi göreceğim ilaç alacağım. Çünkü biri biriyor diğeri başlıyor. Bundan öncekiler daha yıpratıcıydı. Birde bunun kötü düşünce kısmı vardı,zarar veririm korkusu. Yıkmıştı beni bir hafta ben öyle bir insan değilim diye ağlamıştım.çok ilginç bir hastalık geçiyor başka şekilde yine geliyor. Hayatımda ilk defa hamileliğimde yaşadım hiç yoktu bende böyle birşey . Hatta şımarıklık olarak görürdüm,şimdi tövbe kim tiksinse kınamamCanm ben saglıkcıyım o takıntılar bende de vardı, mesela AIDS felanda kanda 6 ay sonra çıkıyor. Biz staj öncesi sürekli sağlık raporu alıyorduk, kan almada çalışmıştım elşme iğne battoda AIDS bulastıysa diye kafaya taka taka bi hal olmuştum sürekli kan tahlili yaptırıyordun o dereceysim, Bş arkadasın yüzüne hepatit c li biri hapsurmustu o günden sonra da hepatit c korkusuyla milletten uzak duruyordum inan beynim benimle çok oynuyor