İntiharı aklından çıkar ölüm kurtuluş değil biliyorsun ilaç iciyormusun ben bide hamileyim perişanımBu hastalıktan çok çektim, lanet olsun bu hastalığa. Hayatımın kabusu, intihar etmeyi düşünme sebebim...
İntiharı aklından çıkar ölüm kurtuluş değil biliyorsun ilaç iciyormusun ben bide hamileyim perişanımilacsizim eşim bide bir hafta kalacak misafir getirmiş çıldırıyorum kimseyi sevindirme lütfen intiharı aklından çıkar
Cnm ben bu hastalıkta sıkıntılara gelen obsesyonlara cevap verdiğimiz için daha sık geldiğini ve tekrarladigini fark ettim kendini sikamaz misin iki gün cvp verme bak ben dün akşam buna başladım obsesyonlar çok azaldı acitsada öldürmez halde dene lütfen damdan düşenin halini damdan düşen anlar seni anlıyorum rica ederim cvp verme vermezsek sanki dünya başımıza yıkılacak sanıyoruz tek bir taneye bile cvp verme gelen sıkıntıya katlan böyle devam et çok azaliyo biz hasta değiliz sadece kafaya gelen herşeyi gerçek olmadığı halde gerçek gibi alıp cvp verdiğimiz için bu haldeyiz herkese geliyo insanların aklına neler geliyo sadece bunun bir yalandan öte olmadıklarını bilip cvp vermiyorlar ciddiye almıyorlar ben dünden beri iyi gidiyorum lütfen dene hiç tek birşeye cvp verme bak bana dua edeceksin bende OKB yimÖncelikle teşekkür ederim. Ama kim sevinsin ki benim ölümüme? Fakat tabii kimse üzülmez orası ayrı, orada haklısınız. Toplamda 4 farklı ilacı birden kullanıyorum. Ve hepsinden de öyle tek doz değil, 3-4 tane içiyorum. Ama yine de düzelemiyorum. Takıntılarımdan dolayı çıldıracak gibi oluyorum, ne yapacağımı şaşırıyorum, çaresiz kalıyorum. Hiç iyi değilim.
Canim sen hamileymissin
Malesef çok denedim iki gün diyelim iyi gibi oluyorum sonra hadi yine sil baştan bıktım yaşamak bu değil yaşamıyorum karnım ağrıyor sitres olunca biliyorum bebeyim etkileniyo çok ama çok sitres yaptım hatta öyleki sitres artınca yüzüm gözüm kirisiyo ilaç içince geciyo sonra birdaha bıktım artık ilaç alicamCanim sen hamileymissin
Hangi tur tajibtin var bilmiorum ama ben ilk hamileliginde cok kotuydum temizlik bulas suphe takibtilari. Ilac da ictim cildrmistim. Sonra pisman oldum. Sonra zamanla iyi oldm ama yine basladi yine hap icerken yine hamile kaldim simdi bebegin 4 aylik ben pek de iyi drgilim ama nolur bsk zaman gecince cok pisman olacaksin niye bpyle yaptim diye ben yapamiorum ama o sacma dusuncelere kapildigim icin cok pismanom
Rabbim guc versin sana da bana da herkese de asalim su bos dusunceleri.
Allah kalbimizi ve beynimizi rahatlatsin.
Bebegin de stresi hisseder.
insallah sakinlesebilirsin. baska seylerle ugras, gez, kafani dagit hic dusunme. Yemmekler ýap,elisi,kitap oku,bebege kiyafet bak satin al.
dusununce soni gelmiyor ben de kotuyum suan ama elimde aslinda ama caba gostermiorum cabalaman lazim o takintilara kapilmaman lazim. Of cok zor biliorum..
Merbaha tedavi oldunuz mu?Benimde sürekli el yıkama takıntım var sağ elimle hiçbirşey yapamamaya çalışıyorum her şeyi sol elimle hallediyorum. otobüse mi bineceğim sol elimle tutuyorum paraya mümkün olduğunca dokunmuyorum dokunursam da onu da sol elimle halletmeye çalışıyorum kapı kollarını dirseğimle açıyorum tam manyağım anlayacağınız çok kötü bir durum Allah kimsenin balına vermesin.
Merhabalar tedavi oldunuz mu?Ben de OKB hastasiydim tek yöntemi tamamen tersini yapmak, yani her ne yapiyorsan yapmamak... ne kadar korksanda ne kadar dusunsende... Cunku tam tersini yaptiginda yeni sinyaller gönderiliyor beyinde nöronlar degisiyor dedi psikolog. Bir de OKB hastasi olmasam da artik yine de birsuru dusunce ve duygularla ugrasiyorum o kadar arastirma yaptim ve artik ben de sebebinden eminim o yuzden sana katiliyorum @ssoulfly
Takintilarin neler acaba ?Öncelikle teşekkür ederim. Ama kim sevinsin ki benim ölümüme? Fakat tabii kimse üzülmez orası ayrı, orada haklısınız. Toplamda 4 farklı ilacı birden kullanıyorum. Ve hepsinden de öyle tek doz değil, 3-4 tane içiyorum. Ama yine de düzelemiyorum. Takıntılarımdan dolayı çıldıracak gibi oluyorum, ne yapacağımı şaşırıyorum, çaresiz kalıyorum. Hiç iyi değilim.
Ben kendim yenmeye çalışıyorum ilacsiZ hamileyim gelenleri yapmayıp cvp vermemeye çalışıyorum bakalım ne olcakTakıntılar terapisiz çok zor düzeliyor, ilaçla birlikte daha hızlı oluyor ama gebelikte ilaç zor
Bende maalesef takılmayacak insanları takıyorum kafamda o gün o hep saçma ama gitmiyor . Dengesiz dolu heryer bize bulaşmasınlar yeter aslındaBir okb hastası olarak söylüyorum düzeliosun ama okb nin türüne bağlı değişio örn bende düşünce takıntısı vardı yasadıgım kötü olaylara takılı kalıodum kuruyodum olayları iyice büyütüodum.en iyi denilen bikaç osikatra gittim ilaçlar kullandım kilo aldım gecmedi son 5 aydır başka doktor ve ilaç kullanıyorum gecti ilaçları bırakmadım koruma için kullanıyorum dogru ilaç doğru teşhis düzenli kullanım ve inanmak sonucu gecer
Bende de düşünce takıntısı var , biri kötü birşey dese boşvermek umursamak yerine kuruyorum , unutamıyorum ama kendi kendime aşmaya çalışıyorum 1 sene sonunda sinir krizi gibi ağlayıp rahatlıyorum elalem düşüncesi beni geriyor ben takıyorum niye böyleyiz o ne dedi o ne düşündü yanlış anladı mi ? DiyeCnm ben sabah 1 buçuk paxil kullanıyorum.akşamda 5 mg abilify.abilify beyindeki takılı kalan gecmiş kötü yasadıklarımı yani doktorumun tabiriyle parazitleri siliyor.paxilde yeni takıntı oluşumunu.daha önce anafranil ignis falan kullandım gecmemişti.bunlar süper geldi doktoruna danış.abilfy ve paxil yan etkisi az kilo aldırmayan ilaçlardan
Çok sevindim iyi olmanıza gerçekten , yürekten hem de. İnşallah ben de buraya atlattım yazarımAh, ne çektim OKB'den...
Ellerim kollarımdan ayrılacakmış gibi duruyordu, hep yaraydı alkolle yıkamaktan. İspirto ile el yıkıyordum. Ellerimi akıntılı bir doku sarmıştı.
Günde en az 100 kere, uzun süreler el yıkıyordum. Koridorlardan ellerimi birbirine bağlayarak geçiyordum ki duvarlara değmeyeyim. Havlu ile el kurulayamazdım, ellerim kendi kendine kurusun diye dakikalarca sabit tutardım. Sallarsam etrafa değebilirdim çünkü.
Hiçbir şeye dokunamıyor ve erkeklerin 10 mt bile yakınından geçmek zorunda kalırsam ya da onlar yanımdan geçerse krizlere girip koşa koşa banyo yapmaya gidiyordum. Yatağımdan başka hiçbir yere kafamı, ellerimi süremiyordum. Anneciğim kıyafetlerimi yıkayıp, ütüleyip, katlayıp tertemiz koyardı çekmeceme, ama ben o kıyafeti alırken yere ya da dolabımın kapağına değdi diye kirliliğin üstüne atıverirdim ağlayarak.
Koltuğa oturmak mı? Eskaza herhangi bir koltuk ya da sandalyeye oturursam o gece gözüme uyku girmiyordu ya bir şey vardıysa orda diye... Lisedeydim. Rapor hakkım da, devamsızlık hakkım da dolmuştu. Çünkü orası iğrenç bir yerdi, çok pisti, gidemiyordum.
Travmam nasıl başladı bilmiyorum ama benim takıntım herhangi bir yerden "sperm" bulaşmasıydı. Dokunduğum her yerden bulaşabilir ve hamile kalabilirim diye düşünüyordum. Erkeklere lanet okuyordum. Konuşurken bile ağızlarından sperm gelebilir gibi hissediyordum. Onların olduğu bir dünya benim için çok çok iğrençti.
Geceleri yatağımda ağlıyordum bundan kurtulmak için. O sancılı zamanlarda anladım ki benim ailemin evinden çıkmam lazım. "Gidersem iyi olacağım" diyordum. Öyle de oldu. Üniversite bana iyi geldi. Atlattım. Tabii ki uzun sürdü ama çok şükür atlattım.