arkadaşlar olayı duygusal boyuta taşımanın anlamı yok bence...kayınvalide kötüdür öcüdür demedim...ayrıca kayınvalidemle ne kadar yi anlaştığım da bilinir...severim onu o da beni...hiç bir sorun da yaşamadık çok şükür...ama bu gerçekleri engellemez...evlenmek, bir aile olmak iki kişilik...açlığı da, keyfi de aşkı da göz yaşını da bir arada yaşayabilmek...
yeni evli bir kadın, yahu cilve yapacam kocama, bornozla çıkacak banyodan, evimin içinde minicik eteklerele gezecem...ya da hayır, adam sinirimi tepeme çıkardı sonuna kadar tartışacağım, küseceğim konuşmayacağım belki...belki tavır yapacağım...kocama şık bir sofra hazırlayıp keyifle yemek yiyeceğim belki...belki onunla duşa gireceğim...bişrsürü şey yazabilirim...
peki bunların hangisini evde kayınvalidem kayınpederim varken yapabilirim söyler misiniz...
içime ata ata sonunda çatlarım heralde...
dedim ya bu kadar duygusallığa siz kayınvalide olmayacak mısınız gibi sözlere gerek yok...bu iş mantık işi...
benim mantığım kabul etmiyor, etmez...he ben kayınvalide olunca, oğlumun karısına ev tutacak, ona bir hayat verecek gücü yoksa otursun oturduğu yerde, kimsenin kızına sıkıntı çektirmeye hakkım yoktur benim...
