- 17 Nisan 2019
- 487
- 529
- 37
Haklısınız zaten aynı evin içine girmek, vakit gecirmek gerekli her anlamda ama bu da cok mümkün olmuyor bazen. Nişanlı biri olarak benim de korkularım var =)Tanısa noluyorki sanki
Günde kaç konu açılıyor burda ya nişanlı ve sorunlardan bahsediyor, herkes ayrıl diyor ama nişanlım ailesi gibi değilki o çoook farklııı o çok minnoş çok tatlış deniyor. Veya adamın aslında çokda matah birşey olmadiğini anliyor hanımkızımız ama aşkından ölüyor onsuz nefes alamiyor. Özellikle evimiz ve eşyalarımız alındı, gelinliğim bile hazır nasıl ayrilim denir ve kaza zaten geliyorum demiş olur.
Yada mutsuz evliliklerden bahsediliyor. Aslında sorunların nişanlıklık döneminde başladiğini anlatıp, evlenince düzelir sandımla devam eden konular. Evlenmeden önce çok iyidi, ailesine hiç düşkün değildi, evlendik 1 hafta sonra değişti falan filan...hep aynı hikaye.
5 senede nişanlı kalınsa asıl tanıma aynı eve girince başliyor. Net.
Ama gercekten cok kabaymis ya.Babamin bile soylemeyecegi seyleri elin adami derse bende kaldiramam valla. Daha nisanliyken bile usluba bak.Ne dediği anlaşılmıyor çoğu zaman. Sürekli suçluymuşum da yargılarmış gibi konuşuyor. Mesela bi çay koyuver kızım demiyor. Çay koysana görmüyon mu bardak boş sen anca otur öyle boş boş bak diyor. Ama istisnasız her cümlesi bu şekilde. Haliyle sabır tahammül kalmıyor malesef
Bakın korkularınız olması çok normal.Haklısınız zaten aynı evin içine girmek, vakit gecirmek gerekli her anlamda ama bu da cok mümkün olmuyor bazen. Nişanlı biri olarak benim de korkularım var =)
Burası bana evlenince değişmeyeceğini hatta daha kötü olabileceğini gösterdi aslında. Hos hiçbir zaman insanların cok fazla değiştiğini savunmam ancak gelişiyor sadece. Göre göre bile bile lades demekle olmuyor haklısınız zaten. Bugun varolan toplum baskısı evlenince daha fazla olmus oluyor orası da kesin. Hersey cok daha zorlasıyor. Tşk ederim bilgileriniz için de =)Bakın korkularınız olması çok normal.
Evlilik büyük bir adım
Evcilik değil
Sevgilik ve nişanlılık döneminde bunu insan çok anlamiyor, herşey tozpembe geliyor. Tozpembe olmayınıda öyleymiş gibi olmasını istediği için görmemezlikten geliyor
14 senelik evliyim, halen eşimin değişik değişik huyları çıkıyor. Ona sorsan bende değiştim. Çok normal. İnsanız, değişiyoruz zamanla, belki gelişiyoruz bunlar olması gereken şeyler
Ozamanlar hayatı geldiği gibi yaşiyorduk ikimizde, şimdi anne-babayız öyle kafana göre yaşiyamiyorsun haliyle. Yükümüz ve sorumluluklarımız değişti.
Bunları nişanliyken öğrenmek zor tabii
Bunlar zaten sorunda değil
Ama bazı şeyler vardır. Görürsün ama aşığım, onsuz ölürüm diye görmemezlikten gelirsen ozaman o evlilik büyük hayal kırıklığı olur.
Nişanlıyken bitirmek, evlendikten sonra heleki çocuklu boşanmaktan daha kolay. Ozamanlar öyle düşünmüyor insan haklı olarak. Herşey evlenince güzel olacak sanıyor. Ama öyle olmayabiliyor işte burda hergün konulardan görüyoruz.
Oğlunun nişanlısının diye bu kadar saygısızlık yapmaya ne hakkı varmış?Ne dediği anlaşılmıyor çoğu zaman. Sürekli suçluymuşum da yargılarmış gibi konuşuyor. Mesela bi çay koyuver kızım demiyor. Çay koysana görmüyon mu bardak boş sen anca otur öyle boş boş bak diyor. Ama istisnasız her cümlesi bu şekilde. Haliyle sabır tahammül kalmıyor malesef
Olumlu anlamda değişenlerde var aslında, mesela eşim :)Burası bana evlenince değişmeyeceğini hatta daha kötü olabileceğini gösterdi aslında. Hos hiçbir zaman insanların cok fazla değiştiğini savunmam ancak gelişiyor sadece. Göre göre bile bile lades demekle olmuyor haklısınız zaten. Bugun varolan toplum baskısı evlenince daha fazla olmus oluyor orası da kesin. Hersey cok daha zorlasıyor. Tşk ederim bilgileriniz için de =)
Royaller :) Çok haklısınız valla. Okumak öyle herkesi beğenmemek anlamına geliyor sanıyor kimisi. Oysaki Dolu başak eğik durur. Soğanın kökü kuru soğandır yalnız. Eşiniz İngiliz kraliyet ailesinden değil, o beğenmediğiniz aileden geliyor. Çocuklarınız da onların kanını taşıyor olacak.Yani başta size hak vermiştim taa ki şunu okuyana kadar. Aileniz üniversite okumuş olabilir tebrikler ama siz kendinizi ne sanıyorsunuz ben cidden merak ettim. Bu adam ne dedi ki bu kadar aşağılıyorsunuz. İnsanlar sizin ailenizle sohbet edemeyecek mi? Farkında mısınız bilmiyorum ama bayağı yerin dibine sokmuşsunuz.
Söz konusu eğitimse ben de eğitimliyim, kaba da olsa ilkokul mezunu da olsa karşımdaki insanı dinlerim çünkü ondan öğreneceğim illa ki bir şey vardır. Onu aşağılamam çünkü bu hakkı bana kim veriyor?
Nişanlıya gelince de ağaç kovuğundan çıkmadı, genetik denen bir şey var. En ufak hareketinde, bir mimiğinde, bazen konuşmasında babasını göreceksiniz. Ayrıca sizin için onu büyüten bu yaşa getirmiş babasını göz ardı eden insan, bir başkası için de sizi göz ardı eder. Neyse siz üniversite mezunu çok kültürlü ailenizi bu insanlarla muhatap etmeyin efenim, kendiniz gibisini yakın kültürden birini bulun
Davul bile dengi dengine sözü çok doğru. Arkadaş o ailenin yanında kendisini ingiliz kraliyet soyundan gelmiş gibi hissettiyse kesinlikle arkasına bakmadan uzaklaşsın. Toplum seviyeleri çok farklı, görgü, adap, edep, kültür bilen insanlar mümkünse kendi sosyal çevresiyle etkileşim kursun bence zira aksi büyük hayal kırıklığı.Eşiniz İngiliz kraliyet ailesinden değil, o beğenmediğiniz aileden geliyor. Çocuklarınız da onların kanını taşıyor olacak.
o oyle olmuyor iste hele bir cocuk olsun bak nasil her canlari istediklerinde geliyorlarOrta yolu bulmuş bence haklıda
Herşey gönlünüzce olsun inşallahBurası bana evlenince değişmeyeceğini hatta daha kötü olabileceğini gösterdi aslında. Hos hiçbir zaman insanların cok fazla değiştiğini savunmam ancak gelişiyor sadece. Göre göre bile bile lades demekle olmuyor haklısınız zaten. Bugun varolan toplum baskısı evlenince daha fazla olmus oluyor orası da kesin. Hersey cok daha zorlasıyor. Tşk ederim bilgileriniz için de =)
Bu tür yapıcı yorumlar nişanlılık sürecindeki olumsuz durumları görmezden gelmeye neden olabiliyor, siz bir risk almışsınız ve sonucu iyi neticelenmiş. Ama bazı erkekler çok anneci oluyor ve tam tersi reaksiyon gösterebiliyorlar herkesin, her ilişki ve ailenin olay akışı çok farklı olabiliyor. Konu sahibine tavsiyem herkese danısıp yine de görünen gerçeklere gözünü kapatmayıp sağlıklı karar vermesi..Aile ile de evleniliyor tezine katılmıyorum. Benzer problemlerin çok daha beterini bizzat yaşadım. Eşimin ailesi ve benim ailem farklı etnik kökenlerden. Sırf bu yüzden eşimin ailesi ayrılmamız için elinden geleni yaptı. Beni daha tanımadan bir torba önyargıya sahiptiler. Ya ayrılacaktım ya evlenecektim. Eşimi çok ama çok sevdiğim ve desteğini her zaman arkamda hissettiğim için evlenme kararı verdim. Evlenmeyelim diye ellerinden ne geliyorsa yaptılar; kınamı, düğünümü, ev eşyalarını zehir edip burnumda getirdiler. Yine de ya sabır deyip bu evliliği gerçekleştirdik. Eşim düğünden sonra istemezsen görüşmeyelim dedi. Ben yine de bağ koparma yoluna gitmedim. Mesafemi koruyarak hepsiyle herşeye rağmen görüştüm. Saygımı asla bozmadım. 4 yıllık evliyim çok şükür kimse ile aramda bir problem yok. Ama yapılanları da unutmadığımdan mesafemi ciddi anlamda koruyorum. Kapımı kapattığım zaman herkes dışarıda kalıyor ve kimse 4 yıldır çok şükür huzurumuzu bozamadı. Çünkü buna biz izin vermedik. Bizzat kayınvalidemin ağzından "sana en ufak kötü bir sözüm olsa oğlum bidaha benim yüzüme bakmaz" cümlesini duydum. Evlenmeyelim diye akla karayı seçen ve neredeyse hakaretlerini duyduğum insanlar bana son derece saygılı ve kırmaktan korkar hale geldi. Yani diyeceğim o ki kocalarınız sizin arkanızda kapı gibi sağlam duruyorsa aileler ile de evlenmiyorsunuz arkadaşlar sadece eşinizle evleniyorsunuz.
Biraz daha dikkatli okursanız fark edeceksiniz ki ben zaten arkada duran ve anneci olmayan erkekleri kasdederek yazdım ve eşiniz arkanızda ise aile ile evlenmiyorsunuz diye belirttim. Durumu tamamen eşin tavırları belirliyor. Eşinin arkasında duran bir erkeği ailesi için harcamaya gerek yok. Hiçbirimiz ailelerimizi kendimiz seçmedik değil mi? Durum yapıcı mı yoksa yıkıcı mı konu sahibi eş adayının tavırlarına bakarak karar vermeli. Öte yandan ben risk almadım eşimin tavırlarına dikkat edip ince eleyip sık dokuyarak bu kararı verdim. Risk almayı seven biri değilim, garanticiyimdir.Bu tür yapıcı yorumlar nişanlılık sürecindeki olumsuz durumları görmezden gelmeye neden olabiliyor, siz bir risk almışsınız ve sonucu iyi neticelenmiş. Ama bazı erkekler çok anneci oluyor ve tam tersi reaksiyon gösterebiliyorlar herkesin, her ilişki ve ailenin olay akışı çok farklı olabiliyor. Konu sahibine tavsiyem herkese danısıp yine de görünen gerçeklere gözünü kapatmayıp sağlıklı karar vermesi..
Helal olsunAile ile de evleniliyor tezine katılmıyorum. Benzer problemlerin çok daha beterini bizzat yaşadım. Eşimin ailesi ve benim ailem farklı etnik kökenlerden. Sırf bu yüzden eşimin ailesi ayrılmamız için elinden geleni yaptı. Beni daha tanımadan bir torba önyargıya sahiptiler. Ya ayrılacaktım ya evlenecektim. Eşimi çok ama çok sevdiğim ve desteğini her zaman arkamda hissettiğim için evlenme kararı verdim. Evlenmeyelim diye ellerinden ne geliyorsa yaptılar; kınamı, düğünümü, ev eşyalarını zehir edip burnumda getirdiler. Yine de ya sabır deyip bu evliliği gerçekleştirdik. Eşim düğünden sonra istemezsen görüşmeyelim dedi. Ben yine de bağ koparma yoluna gitmedim. Mesafemi koruyarak hepsiyle herşeye rağmen görüştüm. Saygımı asla bozmadım. 4 yıllık evliyim çok şükür kimse ile aramda bir problem yok. Ama yapılanları da unutmadığımdan mesafemi ciddi anlamda koruyorum. Kapımı kapattığım zaman herkes dışarıda kalıyor ve kimse 4 yıldır çok şükür huzurumuzu bozamadı. Çünkü buna biz izin vermedik. Bizzat kayınvalidemin ağzından "sana en ufak kötü bir sözüm olsa oğlum bidaha benim yüzüme bakmaz" cümlesini duydum. Evlenmeyelim diye akla karayı seçen ve neredeyse hakaretlerini duyduğum insanlar bana son derece saygılı ve kırmaktan korkar hale geldi. Yani diyeceğim o ki kocalarınız sizin arkanızda kapı gibi sağlam duruyorsa aileler ile de evlenmiyorsunuz arkadaşlar sadece eşinizle evleniyorsunuz.
Bence evlenme sen. Cahil insanlarla yapamazsiniz nisanlinda bi gun elbet o benim anam babam diyecek mazallah okumus biri olarak muhatap olmak zorunda kalacaksinizHerkese merhaba
Nişanlımla 2 ay önce nişanlandık öncesindeki 4 yıl da sevgililik dönemimiz oldu. Evlilik dönemi işin içine girene kadar inanılmaz mutluyduk. Hayatımın erkeğini bulmuş gibiydim o da bana hayatının kadınını bulduğunu hissettiriyordu. O şu an 33 yaşında ben 25. Geçen sene bana evlenme teklifi etti ikimizin de ayakları yerden kesildi çok mutluyduk ve evet dedim. Sonra konuyu ailelerimize açtık. O gün bugündür hiç bir şey yolunda değil resmen mutsuzuz. Benim ailem ile nişanlımın ailesi arasında inanılmaz kültür farkı var en büyük sorun da bu. Benim ailemde herkes üniversite mezunu kendilerini yetiştirmiş insanlar. Onun ailesinde kendinden başka okumuş insan yok. Benim ailemde herkes sakin kendi halinde kibar insanlar. Onun ailesinde herkes başka bir bomba. Çoğunluk patavatsız. Okul okumamaları önemli değil derdim hep ama kültür farkına eğitim farkı da eklenince uçurum artıyor. Birbirinden uzak şehirlerde yaşıyoruz ve evlenince de uzak şehirlerde olacağız. Annesi çok iyi düzgün bir kadın ama geri kalanı daha önce muhatap olduğum türden değil. Ailem başta bu sebeple istemedi. 1 sene mücadele ettim ailemi ikna etmek için. Sonunda ettim ve 2 ay önce nişanlandık. Herşeyin çok güzel olacağına inanmıştım ama malesef nişanın ertesi günü bizi evlerine yemeğe davet ettiler. Babasının patavatsız konuşmaları beni öyle mahcup etti ki ailemi kimlerle muhatap ettim dedim inanılmaz üzüldüm. O gün neredeyse nişanı atacaktım. Nişanlıma kıyamadım. Çok iyi çok anlayışlı benim bir dediğimi iki etmeyen her istediğime yetişemeye çalışan biri. Ailesini karşısına almış konuşmuş. Herşeyin düzeleceğine inanmıştık ikimiz de. Ama bomba babası yüzünden hiçbir şey düzelmiyor. Zaten sürekli aklımda böyle bir aileyle nasıl anlaşacağım kaygısı var bir de üstüne babasının hareketleri var. Nişanlımla sürekli aramda bu problem. Nişanlım da babasının hareketlerini konuşmalarını onaylamıyor babasını uyarıyor ama fayda etmiyor. Kısacası onun da elinden birşey gelmiyor. İstersen ailemle görüşme dedi zaten şehir dışındalar görüşürsen de bayramdan bayrama ancak görüşeceksin diyor. Kendisi de zaten ailesinin yanına bayramdan bayrama anca gidiyor. Ama yine de korkuyorum. Sürekli kendimi harcıyor yazık ediyor gibi hissediyorum. 2 ay sonra düğünümüz var evimizi döşedik her şeyimiz hazır ama benim iç huzurum yok. Gönül rahatlığıyla evlenemiyorum. Akıl alacak kimsem yok çevremde. Nolur bana yardım edin. Evlenmekten vazgeçmeli miyim yoksa devam mı etmeliyim.