Nişanlımdan ayrılmak üzereyim lütfen yardım..

Herkese merhaba
Nişanlımla 2 ay önce nişanlandık öncesindeki 4 yıl da sevgililik dönemimiz oldu. Evlilik dönemi işin içine girene kadar inanılmaz mutluyduk. Hayatımın erkeğini bulmuş gibiydim o da bana hayatının kadınını bulduğunu hissettiriyordu. O şu an 33 yaşında ben 25. Geçen sene bana evlenme teklifi etti ikimizin de ayakları yerden kesildi çok mutluyduk ve evet dedim. Sonra konuyu ailelerimize açtık. O gün bugündür hiç bir şey yolunda değil resmen mutsuzuz. Benim ailem ile nişanlımın ailesi arasında inanılmaz kültür farkı var en büyük sorun da bu. Benim ailemde herkes üniversite mezunu kendilerini yetiştirmiş insanlar. Onun ailesinde kendinden başka okumuş insan yok. Benim ailemde herkes sakin kendi halinde kibar insanlar. Onun ailesinde herkes başka bir bomba. Çoğunluk patavatsız. Okul okumamaları önemli değil derdim hep ama kültür farkına eğitim farkı da eklenince uçurum artıyor. Birbirinden uzak şehirlerde yaşıyoruz ve evlenince de uzak şehirlerde olacağız. Annesi çok iyi düzgün bir kadın ama geri kalanı daha önce muhatap olduğum türden değil. Ailem başta bu sebeple istemedi. 1 sene mücadele ettim ailemi ikna etmek için. Sonunda ettim ve 2 ay önce nişanlandık. Herşeyin çok güzel olacağına inanmıştım ama malesef nişanın ertesi günü bizi evlerine yemeğe davet ettiler. Babasının patavatsız konuşmaları beni öyle mahcup etti ki ailemi kimlerle muhatap ettim dedim inanılmaz üzüldüm. O gün neredeyse nişanı atacaktım. Nişanlıma kıyamadım. Çok iyi çok anlayışlı benim bir dediğimi iki etmeyen her istediğime yetişemeye çalışan biri. Ailesini karşısına almış konuşmuş. Herşeyin düzeleceğine inanmıştık ikimiz de. Ama bomba babası yüzünden hiçbir şey düzelmiyor. Zaten sürekli aklımda böyle bir aileyle nasıl anlaşacağım kaygısı var bir de üstüne babasının hareketleri var. Nişanlımla sürekli aramda bu problem. Nişanlım da babasının hareketlerini konuşmalarını onaylamıyor babasını uyarıyor ama fayda etmiyor. Kısacası onun da elinden birşey gelmiyor. İstersen ailemle görüşme dedi zaten şehir dışındalar görüşürsen de bayramdan bayrama ancak görüşeceksin diyor. Kendisi de zaten ailesinin yanına bayramdan bayrama anca gidiyor. Ama yine de korkuyorum. Sürekli kendimi harcıyor yazık ediyor gibi hissediyorum. 2 ay sonra düğünümüz var evimizi döşedik her şeyimiz hazır ama benim iç huzurum yok. Gönül rahatlığıyla evlenemiyorum. Akıl alacak kimsem yok çevremde. Nolur bana yardım edin. Evlenmekten vazgeçmeli miyim yoksa devam mı etmeliyim.
Kaygılarınızı anlayabiliyorum.Yaşınız çok genç.Bazı şeyleri anlamak ve tecrübe etmek için malesef eğitim yeterli olmuyor.Çocuk sahibi olunca farklı düşüneceğinize eminim. 2 evlat sahibiyim.Büyüdüklerinde sırf benim davranışlarımdan hoşlanmıyor gelinim diye oğlumla görüşememe fikri inanın dehşete düşürdü beni.Bu çok korkunç birşey.Empati yapın bence eşiniz sizin ailenizle görüşmek istemese sebebi ne olursa olsun.

Ben şuan evleniyor olsam.Benim için onu doğurup,büyütüp,eğitimini aldıran,emek veren babasını ya da ailesini bu kadar hakir gören bir insana asla güvenemem.İnsanları olduğu gibi kabul etmeye çalışın.Herkes istediğimiz gibi davransaydı dünya çok değişik biryer olurdu.Akademik kariyerler,bitirilen üniversiteler ne yazıkki insanı insan yapmıyor.Eğitimli biri olarak bunu anlayamamış olmanız da garip.

Ve son olarak şuna inanıyorum.Kültürümüzde ve dinimizde anne babaya saygı, hürmet bukadar önemliyken bu bakış açısıyla mutlu olabileceğinizi sanmıyorum.
 
Valla evlendikten sonra o aile öyle değerli oluyor ki!!! Sana o vaatleri veren adam gidiyor yerine aileci bencil haksızlık manyağı biri geliyor. İyi düsün derim. Her ne kadar uzakta olsak bile karısmak isteyen telde dahi karısıyor. Evlilikte aile esten bile önemli benim fikrim. O aile yüzünden 3 maymunu oynamak zor oluyor ve sorun yasıyorsun. Aynı şeyleri yasamıs biri olarak diyorum.
 
Davul bile dengi dengine sözü çok doğru. Arkadaş o ailenin yanında kendisini ingiliz kraliyet soyundan gelmiş gibi hissettiyse kesinlikle arkasına bakmadan uzaklaşsın. Toplum seviyeleri çok farklı, görgü, adap, edep, kültür bilen insanlar mümkünse kendi sosyal çevresiyle etkileşim kursun bence zira aksi büyük hayal kırıklığı.
Evet aslında olay bu. Herkes beni tepeden bakan kibirli gibi değerlendirdi. Aslında günlük hayatımda kimseye karşı kibirli değilimdir. Ama bu ailenin içinde kendimi İngiliz kraliyet ailesinden gelmiş gibi hissettim. Yapılan espriler kullanılan cümleler ne biliyim.. Ben insanların küçük yerde yaşadığını nasıl bir profille karşılaşacağımı biliyordum ama bu kadarını değil..
 
Kaygılarınızı anlayabiliyorum.Yaşınız çok genç.Bazı şeyleri anlamak ve tecrübe etmek için malesef eğitim yeterli olmuyor.Çocuk sahibi olunca farklı düşüneceğinize eminim. 2 evlat sahibiyim.Büyüdüklerinde sırf benim davranışlarımdan hoşlanmıyor gelinim diye oğlumla görüşememe fikri inanın dehşete düşürdü beni.Bu çok korkunç birşey.Empati yapın bence eşiniz sizin ailenizle görüşmek istemese sebebi ne olursa olsun.

Ben şuan evleniyor olsam.Benim için onu doğurup,büyütüp,eğitimini aldıran,emek veren babasını ya da ailesini bu kadar hakir gören bir insana asla güvenemem.İnsanları olduğu gibi kabul etmeye çalışın.Herkes istediğimiz gibi davransaydı dünya çok değişik biryer olurdu.Akademik kariyerler,bitirilen üniversiteler ne yazıkki insanı insan yapmıyor.Eğitimli biri olarak bunu anlayamamış olmanız da garip.

Ve son olarak şuna inanıyorum.Kültürümüzde ve dinimizde anne babaya saygı, hürmet bukadar önemliyken bu bakış açısıyla mutlu olabileceğinizi sanmıyorum.
Ben zaten hiçbir zaman ailesiyle görüşmemeyi düşünmedim. Öyle bir evliliğin de sağlıklı olabileceğini düşünmüyorum. Ama kaba kaba konuşan kayınpeder ilginç ilginç yapılan espriler.. Bir geline değer veriliyor olsa en azından ya bu kız belli ki bunlardan rahatsızlık duyuyor onun yanında da az yapalım bu tür şeyleri denir yok ısrarla coşuyorlar..
 
Valla evlendikten sonra o aile öyle değerli oluyor ki!!! Sana o vaatleri veren adam gidiyor yerine aileci bencil haksızlık manyağı biri geliyor. İyi düsün derim. Her ne kadar uzakta olsak bile karısmak isteyen telde dahi karısıyor. Evlilikte aile esten bile önemli benim fikrim. O aile yüzünden 3 maymunu oynamak zor oluyor ve sorun yasıyorsun. Aynı şeyleri yasamıs biri olarak diyorum.
Ben de bundan korkuyorum aslında. Şimdi yılda bir görüşüyorlar ilerde ne olur bilemiyorum. Nişanlım şimdilerde benim yanımda duruyor ama evliliğin ilk heyecanı geçince durmayacak gibi geliyor. Her evlilikte ister istemez huzur kaçıran biri yada bir olay oluyor bunu biliyorum. Ama aramda bu kadar büyük kültür farkı olan insanlara tahammül limitim de düşük çünkü onlara normal gelen bir şey bile bana çok kaba ve saygısız geliyor. Kayınpeder benim annemin yanında yaymış poposunu oturup bi yandan sigara içip bi yandan ne dediği anlaşılmayan homur homur konuşmasıyla bu tavırlardayken benim saygılı olmam çok zor
 
bukadar ezilip, büzülüp ayrilma derecesine gelmek bana abarti geldi.
bu insanlar net ne yapiyor?
kültür farki vs. biraz abarti degilmi? evet- belki kp patavazsizdir ama zamanla sizde alisirsiniz.
utanilacak ne var bunda?
Benim masum kendi halinde yemeğini yiyen lise öğrencisi kardeşime cebinden ot çıkarıp sen bunu bilir misin fıstık tozu bu deyip ikram edip kardeşim anlamayınca kağıda sarıp ağzına atıp kahkaha atışı bence patavatsızlığın çok ötesinde.. Benim suratım düşünce ablasının ne var bunda bizim oralarda bu bakkallarda satılır herkes kullanır demesi. Sen çok gençsin o yüzden böyle şeyleri çok abartıyorsun demesi... Ne biliyim bunlar patavatsızlık da değil
 
Bu tür yapıcı yorumlar nişanlılık sürecindeki olumsuz durumları görmezden gelmeye neden olabiliyor, siz bir risk almışsınız ve sonucu iyi neticelenmiş. Ama bazı erkekler çok anneci oluyor ve tam tersi reaksiyon gösterebiliyorlar herkesin, her ilişki ve ailenin olay akışı çok farklı olabiliyor. Konu sahibine tavsiyem herkese danısıp yine de görünen gerçeklere gözünü kapatmayıp sağlıklı karar vermesi..
Ben aileler evlenmiyor sözüne kısmen katılabilirim belki ama durumlar kişiler insanların sergilediği tavırlar tamamen farklı oluyor malesef o yüzden dediğiniz gibi gerçeklere gözümü kapatmanın da bir manası yok..
 
Annesi iyi biri babada sorun var diyorsun ya ikisinde de sorun olsaydi ? Nisanlin gercekleri gorup senin arkanda duran birisi. Eger bunlari gordugu halde sana baski yapip onlari hakli cikariyor olsaydi nisani at derdim ama nisanlin herseyin farkinda ve senin yaninda. Eger degismeyecegine ve seni uzmeyecegine inaniyorsan devam et ama ileride degisir benu mutsuz eder diyorsan yol yakinken don
 
Kimse yazmamis ama aranizda 8 yas fark var, benim de bu dikkatimi cekti. Sizinle bu kadar cok evlenmek istemesinin nedeni bu da olabilir. Genelde egitimsiz ailelerden gelen erkekler kadinlarla evliligi yatirim amacli gorur ve o yuzden daha genc birisini ikna ettiklerinde hemen evlenmek isterler, gercekten asik olmadiklari veya cok da uygun olmadiklari halde. Evlenmeden once de gercek yuzunu gizliyor olabilir. En azindan; ev islerini, cocuga bakmayi, temizligi sizden bekleyecek birisine benziyor, cunku ailesinde kadinlara "cay doldursana, bos durma" benzeri laflar ediliyor. Ben anlamiyorum neden yasiniza uygun birisini bulmuyorsunuz? Cok asik olsaniz anlarim ama bence iki taraf da birbirine o derece asik degil. Oyle olsa adam ayrilik istegini kabul etmezdi, seni gorusturmem bir daha ailemle derdi. Erkekler asik olunca hic bir seyi gozleri gormuyor.
8 yaş farkı yatırım mı görüyor bilmiyorum ama onun üzerinde evlen diye bir baskı olduğuna eminim. Benim için çok fedakarlık yaptı hiç birinde de artniyet yoktu hep mutlu olalım diye düşünerek yaptığına eminim. Ama ailesiyle ilgili farkları söylediğimde zaten yılda bir ancak görüşeceksin boşver, her gün onlarla mı yaşayacaksın boşver, sen bana odaklan boşver, iyi insanlardır zamanla alışırsın demişti dersin şimdilik boşver.. Ben erkeklerin kolay kolay ailelerine laf söyleteceğine inanmıyorum. Haliyle benim ailesiyle gerekirse görüşme demesini samimi bulmuyorum. Sanki evlenene kadar boşver deyip evlendikten sonra bunları görerek evlendin şimdi alış bunlara deme ihtimalini yüksek buluyorum. Öyle bir karakteri yok esasen ama konu aile olduğu için böyle olabileceğini düşünüyorum. Birbirini tanımayan birkaç arkadaşım da benim iyi bir kurumda yüksek maaşlı çalıştığımı belki de bunun için bu kadar toleranslı davrandığını söylemişti. O yüzden üniversiteden değil şu an içinde bulunduğun sosyal çevrenden birileriyle evlenmen daha iyi olacak diyenler de olmuştu :KK43:
 
Annesi iyi biri babada sorun var diyorsun ya ikisinde de sorun olsaydi ? Nisanlin gercekleri gorup senin arkanda duran birisi. Eger bunlari gordugu halde sana baski yapip onlari hakli cikariyor olsaydi nisani at derdim ama nisanlin herseyin farkinda ve senin yaninda. Eger degismeyecegine ve seni uzmeyecegine inaniyorsan devam et ama ileride degisir benu mutsuz eder diyorsan yol yakinken don
Şu an yapmıyor öyle bir baskı ama mesela aile WhatsApp grupları var içinde türlü türlü şakalar espriler yapılıyor. Kardeşinin eşi falan da var grupta ama o aynı kültürün insanı o esprileri kaldırıp aynı şeyleri o da yapabiliyor. Nişanlım bana o gruba girmeni istemiyorum senin sinirlerin bozulur dedi. Haklı da. Şimdilik beni korudu ama insan normalde diğer gelinleri gibi ailesiyle sıkı fıkı olmayı başarmış neşeli onlarla aynı şeylere gülen birini eş olarak istemez mi. Beni dışarda tutmak ona zamanla zor gelmez mi. Haliyle zamanla artan sorunlar peşpeşe gelmez mi bu durumda..
 
Benim masum kendi halinde yemeğini yiyen lise öğrencisi kardeşime cebinden ot çıkarıp sen bunu bilir misin fıstık tozu bu deyip ikram edip kardeşim anlamayınca kağıda sarıp ağzına atıp kahkaha atışı bence patavatsızlığın çok ötesinde.. Benim suratım düşünce ablasının ne var bunda bizim oralarda bu bakkallarda satılır herkes kullanır demesi. Sen çok gençsin o yüzden böyle şeyleri çok abartıyorsun demesi... Ne biliyim bunlar patavatsızlık da değil
Hala nişanlı mısınız?
Onlarda normalse nişanlınız da kullanıyorsa/kullanmaya başlarsa otu?
Torun olduğunda sizi dinlemeyip, siz görmeden neler yaparlar düşünün.

Ben eşimle aynı şehirdenim ona rağmen ilk ayımızda boşanma kararı almıştım çünkü ailesi benim ailemle çok zıttı. Biz de anormal olan her şey onlarda normaldi. Eşim uzak kalırız dedi öyle de yaptık ama çocuklarım babanne, dede, halayı özlüyor, görmek istiyor. Senede bir diken üstü olsa da görüşüyoruz.
En çok o zaman üzülüyorum.
Keşke eşimin ailesiyle normal ilişkilerimiz olsaydı çocuklarım daha mutlu olurdu.
 
Hala nişanlı mısınız?
Onlarda normalse nişanlınız da kullanıyorsa/kullanmaya başlarsa otu?
Torun olduğunda sizi dinlemeyip, siz görmeden neler yaparlar düşünün.

Ben eşimle aynı şehirdenim ona rağmen ilk ayımızda boşanma kararı almıştım çünkü ailesi benim ailemle çok zıttı. Biz de anormal olan her şey onlarda normaldi. Eşim uzak kalırız dedi öyle de yaptık ama çocuklarım babanne, dede, halayı özlüyor, görmek istiyor. Senede bir diken üstü olsa da görüşüyoruz.
En çok o zaman üzülüyorum.
Keşke eşimin ailesiyle normal ilişkilerimiz olsaydı çocuklarım daha mutlu olurdu.
Evet kesinlikle katılıyorum bu duruma ben de hep bundan korkuyorum. Kayınpederle kayınvalideyle anlaşmazlık her çiftte var ama mesela ben hep uç noktaları düşünürüm. Hastalansam ölsem kalsam benim çocuklarımı onlar yetiştirecek belki. Ben insanları köylü vs diye eleştirmiyorum ama doğru yanlış kavramlarımız bile farklı. Ot içen küfür eden bir dede. Göster amcalara şeyini deyip gülen bir amca. Abuk subuk herşeyi normal karşılayan kendilerini ezdirmeye küfür edilmesine bağırılıp çağrılmasına alışmış hala. Çocuklarıma vermek istediklerim bunlar değil.
 
Benim masum kendi halinde yemeğini yiyen lise öğrencisi kardeşime cebinden ot çıkarıp sen bunu bilir misin fıstık tozu bu deyip ikram edip kardeşim anlamayınca kağıda sarıp ağzına atıp kahkaha atışı bence patavatsızlığın çok ötesinde.. Benim suratım düşünce ablasının ne var bunda bizim oralarda bu bakkallarda satılır herkes kullanır demesi. Sen çok gençsin o yüzden böyle şeyleri çok abartıyorsun demesi... Ne biliyim bunlar patavatsızlık da değil

Bu patavatsizlik değil. Cok ötesi.
Ot derken? Esrar?
 
Bir de konuştuğu anlaşılmıyor diyorum ya burada sanki köylü aksanı yüzünden böyle söylediğim zannedildi ama büyük ihtimalle sebebi bu madde. Ağızda uyuşukluk yapıyormuş muhtemelen o yüzden konuştuğunu anlamıyorum homur homur bişeyler diyor ama.. Edindiğim edinmek zorunda kaldığım bilgilere bakın.. Oğulları ne kadar iyi olursa olsun bunları ben nasıl kaldıracağım Allahım :KK43:
 
Herkese merhaba
Nişanlımla 2 ay önce nişanlandık öncesindeki 4 yıl da sevgililik dönemimiz oldu. Evlilik dönemi işin içine girene kadar inanılmaz mutluyduk. Hayatımın erkeğini bulmuş gibiydim o da bana hayatının kadınını bulduğunu hissettiriyordu. O şu an 33 yaşında ben 25. Geçen sene bana evlenme teklifi etti ikimizin de ayakları yerden kesildi çok mutluyduk ve evet dedim. Sonra konuyu ailelerimize açtık. O gün bugündür hiç bir şey yolunda değil resmen mutsuzuz. Benim ailem ile nişanlımın ailesi arasında inanılmaz kültür farkı var en büyük sorun da bu. Benim ailemde herkes üniversite mezunu kendilerini yetiştirmiş insanlar. Onun ailesinde kendinden başka okumuş insan yok. Benim ailemde herkes sakin kendi halinde kibar insanlar. Onun ailesinde herkes başka bir bomba. Çoğunluk patavatsız. Okul okumamaları önemli değil derdim hep ama kültür farkına eğitim farkı da eklenince uçurum artıyor. Birbirinden uzak şehirlerde yaşıyoruz ve evlenince de uzak şehirlerde olacağız. Annesi çok iyi düzgün bir kadın ama geri kalanı daha önce muhatap olduğum türden değil. Ailem başta bu sebeple istemedi. 1 sene mücadele ettim ailemi ikna etmek için. Sonunda ettim ve 2 ay önce nişanlandık. Herşeyin çok güzel olacağına inanmıştım ama malesef nişanın ertesi günü bizi evlerine yemeğe davet ettiler. Babasının patavatsız konuşmaları beni öyle mahcup etti ki ailemi kimlerle muhatap ettim dedim inanılmaz üzüldüm. O gün neredeyse nişanı atacaktım. Nişanlıma kıyamadım. Çok iyi çok anlayışlı benim bir dediğimi iki etmeyen her istediğime yetişemeye çalışan biri. Ailesini karşısına almış konuşmuş. Herşeyin düzeleceğine inanmıştık ikimiz de. Ama bomba babası yüzünden hiçbir şey düzelmiyor. Zaten sürekli aklımda böyle bir aileyle nasıl anlaşacağım kaygısı var bir de üstüne babasının hareketleri var. Nişanlımla sürekli aramda bu problem. Nişanlım da babasının hareketlerini konuşmalarını onaylamıyor babasını uyarıyor ama fayda etmiyor. Kısacası onun da elinden birşey gelmiyor. İstersen ailemle görüşme dedi zaten şehir dışındalar görüşürsen de bayramdan bayrama ancak görüşeceksin diyor. Kendisi de zaten ailesinin yanına bayramdan bayrama anca gidiyor. Ama yine de korkuyorum. Sürekli kendimi harcıyor yazık ediyor gibi hissediyorum. 2 ay sonra düğünümüz var evimizi döşedik her şeyimiz hazır ama benim iç huzurum yok. Gönül rahatlığıyla evlenemiyorum. Akıl alacak kimsem yok çevremde. Nolur bana yardım edin. Evlenmekten vazgeçmeli miyim yoksa devam mı etmeliyim.
Aynı şeyleri bende yaşıyorum malesef uzak ve mesafeli davranmayı dene ve ailenle ailesini bir araya getirmemeyi dene. Benim nisanlimin babası da meselâ bize gelirler adam koltuğa uzanır durumda oturur bu babami rahatsız eder. Onlar bizdeyken biri gelir hiç toparlanmaz babam bana söledi ki bende rahatsızdım durumdan direk kendilerine soledim rahatsız oluyorum ben sizin yanınızda bu şekilde rahat giyinip rahat davransam hoş olur mu benim kendi evim değil babamlarin evi dedim. Tamm haklisin dedi ama yine yapiyor. Degismiyolar malesef. Araya mesafe koyduk bizde çok bisi olduğunda ben gidiyorum. O da mecbur kaldıkca
 
X