- 25 Nisan 2023
- 426
- 707
-
- Konu Sahibi electronics
- #21
O kişi büyük ihtimal bendim. Konu sahibiyle aynı süreçlerden geçiyoruz.
O kişi büyük ihtimal bendim. Konu sahibiyle aynı süreçlerden geçiyoruz.siz aynı konuyu geçen gün de açmamış mıydınız
o konunuzda da böyle karman çorman belirsiz biçimde yazmıştınız
hata hata diyorsunuz mesela ne oldu ne hatası örnek bile vermemişsiniz
biz nerden bilelim neye göre yorum yapalım ?
bence sizin kendi içinizde çok belirsiz şeyler var
kendiniz bile kendinizi anlayamamışsınız adamın anlaması imkansız bu durumda
tek söyleyeceğim şey şu , soğuduysanız ayrılın gitsin
çünkü adama da yazık gayet iyi davranmaya çalışmasına rağmen karşısında böyle robot gibi duran soğuk bi kadın var
ben bunu normalde kimseye söylemem ama size söyleme gereği duydum
böyle devam ederseniz bu adamın ilgisi gayet neşeli , şen şakrak, kendisine sıcak davranan , biraz ilgi gösteren birine kayması yakındır
böyle bişi yaşarsanız şaşırmayın derim
Erkekler de en bi nefret ettiğim şeydir manita kavramı manita demek.. Kendinizi ne olur böyle konumlandirmayinMerhaba herkese artık nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Lütfen yardımcı olur musunuz bana ? Olayları tek tek anlatmayacağım lütfen sonda belirttiğim sorunuma odaklanın :)
6,5 yıllık ilişkim var 1,5 yıllık nişanlıyız. Nişanlılık sürecimizde sıkıntılar oldu hem ailesel hem ilişkisel. Ben düzeltmeye iletişim kurmaya çalıştım yapamadıkça sorunların üstünü örttüm içime attım en sonunda da 4 ay önce patladım.
Ben onun ve ailesinin yaşadığı şehirdeyim bu arada 3 yıldır tüm ihtiyaclarım vs herşeyimle ilgilendiler ailecek. Fikirlerim, kararlarım, duygularıma saygı ve empati göstermek dışında her konuda çok iyilerdi yani. Her neyse ben 1,5 yılda yaşadığım şeylerin önemini ve ciddiyetini aniden idrak ettim ve o noktada patladım zaten. O noktadan sonra nişanlıma aktarmaya çalışıyorum olayları kendimi ısrarla anlatmaya doğruyu göstermeye çalıştım ama görünmez bir duvarı vardı. O hep bizim için en iyisini yaptıgını düşünüyordu yani. Hataları kabul etmiyor, zorlanınca mecburen kabul edip yalandan özürler diliyor ama gerçekten idrak etmiyordu. Bu şekilde 4 ay geçti. Ben her gün ağladım vücudum hayatımda ilk kez isyan etti duygusal bir sebepten. çünkü ben konuştukça sürekli hatalarını anladıgını beni hissettiğini söylüyor ama tam öyle hissetmiyordum. Ki bunları söylemesi bile bir aşamaydı önceden bunlar da yoktu.
Herneyse biz şuana kadar hiç ayrılık yaşamadık. Mutluydum yani yıllarca ilişkimden. bu dönemde düzelsin diye çok uğraştım ve öyleymiş gibi de konuşuyordu. Ama tam içime sinmiyordu işte bu sebepten ayrıldım ilk kez ondan. Tam bu noktada gerçekten duvarlarını indirdi. Ve gerçekten hataları anladıgını, haksızlıklaraa ugradıgımı kabul edip hak verdi. Diyorum ya olaylar hem evlilik süreciyle alakalı olarak ailesel hem de ikimizin arasında da sorunlar vardı. Ben asla bu kadar farkında değildim ama "hata" lar cok fazla yani.
Şuanki durum ise, düzelteceği hatalar zamanla gösterilebilecek şeyler. Bunu biliyorum. Bu süreçtede aşırı iyi davranıp can cğer geçinelim istiyor ben de seviyorum tabii bunu ama biz önceden de sarmaş dolaş can ciğerdik. Hani esas meseleler karşımıza çıktıgında yine aynı davranacağından korkuyorum. Ve bu yüzden ben artık kendimi açamıyorum ona. Çünkü gerçekten tam vazgeçtiğim bir noktada bana duvarlarını indirdi. Evliliğe vs dair tüm heveslerim gitti çünkü o heves gitmesin diye baya mücadele edip motive kalmıştım herşeye rağmen ama karsıdaki insanla bi türlü iletişim kuramadığım için gitti işte hevesim artık.
Ben tam kıpır kıpır manita derler ya ondandım. Çok bağlıydım da ona. Şuan böyle davranamıyorum hatta sevgi sözcükleri bile kullanıp sarılmaya bile içim atmıyor gibi. Ama o uğraşıyor bayadır ve ben de seviyorum onu gerçekten. Bu halim onu da yıpratıyor 1-1,5 aydır bu şekildeyiz.O uğraşıyor ama ben robot gibiyim ona karşı. Çünkü korkuyorum. Bunları konuştuk da tabi. Artık korkacak bişey yok kendimden eminim diye ikna etmeye cok ugrastı beni. Yine aynı şeyler olursa ayrılırsın o zaman ama robot gibi olma bana dedi yani. Böyle içten bir küskünlük gibi halim anlatabiliyor muyum bilmiyorum.
Tek ona değil güzel hayallerime ve heveslerime küskünüm artık.
Bir süredir aynı evde yaşıyoruz. (evleneceğimiz evi yeni döşemiştik oradayız.) Evle ilgileniyor onun işi rahat benim ki değil. Arada yemek hazırlıyor. Özel günlerde çiçek gönderiyor. Güzel sözleri eksik etmiyor sürekli sarılmak istiyor. Aile evinde kalmıyor artık hep yanımda. Unutalım ve böyle devam edelim diye düşünüyor. Ama ben soğuğum hala ona. Onu da yoruyor bu farkındayım zaten kendi problemlerini farkettiği için bu süreçte psikiyatriste gidip antidepresana başladı o da. Ben terapi alıyorum tabi. Onu çok sevmeme rağmen artık içimden "bunu belli etmemeliyim, benim için en önemli şeyin o oldugunu hissettirmemeliyim ona, iyi davranırsam yine eskiye döner, yumuşadığım an beni kandırmaya devam eder." diye şeyler geçiyor.
Onu çok sevmeye korkuyorum yani. Üzülmekten korkuyorum. Bu ikimizi de çok yıpratıyor.
Ona sen düzeldikçe ben de düzeleceğim bu halim senin değişimlerinle orantılı gececek dedim. Ve şuan görünen o düzeliyor ama bir faydası olmuyor gibi bana.
Tecrübeli, gerçekçi ablalar kardeşler düzgün üslupla düşüncelerinizi yazar mısınız, teşekkür ederim.
aynı kişisiniz bence , bire bir aynı çünküO kişi büyük ihtimal bendim. Konu sahibiyle aynı süreçlerden geçiyoruz.
Ben de şaşırdım ama değiliz. Yalan borcum yok sonuçta. Bu kişiylr aramızdaki tek fark onun ilişkisi uzun ve nişanlılık gibi ciddi bir evredeymiş. Benimli kısa sagılabilecek bir sevgililikti. Biri belki benimle de dalga geçiyordur bilmiyorum.aynı kişisiniz bence , bire bir aynı çünkü
aynı süreçten geçiyoruz diye bişi yok direkt aynısı
raporladım .
Ailesine karşı savunmamız gibi anladım ben.o kadar uzun yazılmış aslında griş var gelişme yok sonuçta bizden bekleniyor detaylar lazım anlamadım
Onu da anlasam tamam onu da anlamadım İngiliz modundayım şuanAilesine karşı savunmamız gibi anladım ben.
Ablacım anlamadıysan azarlamak yerine yorum yazma nasıl olur ? Azarlanayım diye yazmıyorum buraya. Sorunlar tek tek olaylar değil davranışlar bunu da açıkladım uzun uzun. Bazıları sağolsunlar yardımcı olmak için yazmışlar. Bir de raporlamışsınız ayıpsiz aynı konuyu geçen gün de açmamış mıydınız
o konunuzda da böyle karman çorman belirsiz biçimde yazmıştınız
hata hata diyorsunuz mesela ne oldu ne hatası örnek bile vermemişsiniz
biz nerden bilelim neye göre yorum yapalım ?
bence sizin kendi içinizde çok belirsiz şeyler var
kendiniz bile kendinizi anlayamamışsınız adamın anlaması imkansız bu durumda
tek söyleyeceğim şey şu , soğuduysanız ayrılın gitsin
çünkü adama da yazık gayet iyi davranmaya çalışmasına rağmen karşısında böyle robot gibi duran soğuk bi kadın var
ben bunu normalde kimseye söylemem ama size söyleme gereği duydum
böyle devam ederseniz bu adamın ilgisi gayet neşeli , şen şakrak, kendisine sıcak davranan , biraz ilgi gösteren birine kayması yakındır
böyle bişi yaşarsanız şaşırmayın derim
Konunu gördüm gerçekten çok benzer yorumlarına da tek tek baktım biraz daha kendi durumuma göre yorum yapsınlar insanlar diye kendim açtım. Tek tek olayları yazmadığım için kızanlar olmus dedikodu arıyorlar galiba. Sorunu gayette açıkladım yani. Beni anlıyorsun biliyorum Allah yardımcımız olsun inşallah pişman olacağımız kararlar vermeyizAynı konunun bir benzerini birkaç gün önce ben açtım. Benim de kafam karışıktı, okuyabilirsiniz
Onu tekrar eskisi gibi sevebilirim. Boş yere eskiden böyle derin bağlar kurduğum birini bırakamayayım diyordum. Ona değiş dedim ve tam tamına istediğim adam oldu hem de aylar boyu. Kendisi de eski benliğini istemediği için değişti zaten yoksa bir insan istiyor diye değişinilmez. Değişti de ben artık eski ben değildim. Ona karşı olan çekimim yok olmuştu. O değişmişti ama çok geç kalmıştı anlaşılan. Bazı şeyler tek kullanımlık sanırım. O kesin ayrılık kararından sonra olan değişimler bizi etkilemiyor. En azından beni etkilemedi. Yaptığı şeyler artık beni heyecanlandırmıyor. Eskiden alacağı ufak bir hediyeyle sevinçten havalara uçacağım adam artık dünyaları serse ruhsuz bir şekildeyim. Bir şeyler tükendi maalesef keşke biz kesin bir karara varmadan önce onlar bunu fark etseler ama bir kadın ayrılık kararı verdikten sonra o erkeğe eskisi gibi bağlılık duyamıyor. Daha çok bir alışkanlık, güven bağı, ufak bir merhamet sevgi kalıyor. O da benim için yeterli değildi. Henüz gencim ve böyle beni bulutlar üstünde hissetirebilecek ilişkiler varken sırf onun gibisini bulamam diye eldekiylr yetinip ömür boyu mutsuz olacağımı fark ettim. Ben bırakmaya karar verdim. Bence bir şeyler değişse bile daha iyi bir seçeneğiniz olsa bırakacağınız, sırf korkularınız yüzünden bırakmadığınız birini bırakın. O her ne kadar bir daha deneyelim bana deneme şansı ver dese bile en iyisi onun için de bu. Kimse sevilmediği ilişkide kalmamalı. Size bakıp sizin onu daha az sevdiğinizi görmesi onu kahrediyor içten içe. Bence korkaklık yapmayıp artık eskisi gibi onu sevmediğimizi kabul etmeliyiz. Hissettiklerim düzelir mi diye ben bekledim, düzelmiyor. Eskiden aşktan gözüm başkasını görmezdi zaten benim için olan yanımdaydı ama şimdi bana uygun başka biri gördüğümde ona çekiliyorum, onu daha çok beğeniyorum. Böyle aşk olmaz. Bu insanla evlensem bile yarın öbür nasıl mutlu olacağım, aklım hep daha iyisini hak ediyordun diyecek. Daha çok sevebileceğin insanlar dururken aynı kişiyle kalmak ona çok büyük haksızlık, benim karakterime de çok ters. Aldatma karakterimde yok, sevdiğimden başkasını gözüm görmüyor ama sevgilimden başkasını şu an görür oldu, çünkü aşk bitti. Sizin de böyleyse bitirin ne onun ne kendinizin yolunu tıkamayın. Hisler maalesef değişmiyor elden bir şey gelmiyor. Nasıl hissettiğimizi kontrol edemiyormuşuz, zor yoldan öğrendim.
sen hiçbir şey yazmıyorsun kiAblacım anlamadıysan azarlamak yerine yorum yazma nasıl olur ? Azarlanayım diye yazmıyorum buraya. Sorunlar tek tek olaylar değil davranışlar bunu da açıkladım uzun uzun. Bazıları sağolsunlar yardımcı olmak için yazmışlar. Bir de raporlamışsınız ayıp
Ben sizi anladım. Maalesef yaşamayan anlayamıyor bu durumu. Sizinki somut olaylardan çok varoluşsal bir acı çekmeye benziyor. İlişkinizi sorgulayıp duruyorsunuz. Bence iyi bir ilişki böyle bir sorgulama yaşatmazdı. Ayrıca bana kalırsa çok irdelememek lazım, irdeledikçe insan kötüye odaklanıyor. Duygularınıza kulak verin ve istediğim bu insanla bir ömür mü, başka birirne aşık olsam ve çok uyumlu olsak onu hala sever miydim, yoksa diğer adama mı şans verirdim diye sorun kendinize. Şans veriyorsanız sanırım ayrılmalısınız. Korkakça hareket etmek istiyoruz, ama kendimiz ve karşımızdaki için cesur adımlar atmalıyız sanırım. Ondan ayrılınca dünya yok olmayacak, siz kimseye şu an bir daha böyle bağlanamam diye düşünüyor olabilirsiniz ama gerçek bu değil. Ayrıca gerçekten birbiriniz içinseniz gelecekte tekrar kavuşursunuz ben buna inanıyorum. Şu an bu düşüncelerle devam etmek, ölmüş bir aşka bu kadar tutunmak çok yorucu olmalı. Karşıdakini de üzen bir durum. Siz onu sevmedikçe o üzülecek ve belki en sonunda o da sizi sevmeyecek. O zaman bu insanda size cazip gelen ama beni çok seviyor kalıbının da bir anlamı olmayacak. Ömrünüzü bir adamın sizi sevip sevememesine göre mi yoksa kendi hislerinize göre mi yaşayacaksınız?Konunu gördüm gerçekten çok benzer yorumlarına da tek tek baktım biraz daha kendi durumuma göre yorum yapsınlar insanlar diye kendim açtım. Tek tek olayları yazmadığım için kızanlar olmus dedikodu arıyorlar galiba. Sorunu gayette açıkladım yani. Beni anlıyorsun biliyorum Allah yardımcımız olsun inşallah pişman olacağımız kararlar vermeyiz
Merhaba, bu yazıyı okuduktan sonra hesap açma gereği duydum. Tarihin de yeni olduğunu görünce daha çok şaşırdım. Kendim yazmış gibiyim.. Yaşadıklarımız nasıl bu kadar aynı olabilir kiAynı konunun bir benzerini birkaç gün önce ben açtım. Benim de kafam karışıktı, okuyabilirsiniz
Onu tekrar eskisi gibi sevebilirim. Boş yere eskiden böyle derin bağlar kurduğum birini bırakamayayım diyordum. Ona değiş dedim ve tam tamına istediğim adam oldu hem de aylar boyu. Kendisi de eski benliğini istemediği için değişti zaten yoksa bir insan istiyor diye değişinilmez. Değişti de ben artık eski ben değildim. Ona karşı olan çekimim yok olmuştu. O değişmişti ama çok geç kalmıştı anlaşılan. Bazı şeyler tek kullanımlık sanırım. O kesin ayrılık kararından sonra olan değişimler bizi etkilemiyor. En azından beni etkilemedi. Yaptığı şeyler artık beni heyecanlandırmıyor. Eskiden alacağı ufak bir hediyeyle sevinçten havalara uçacağım adam artık dünyaları serse ruhsuz bir şekildeyim. Bir şeyler tükendi maalesef keşke biz kesin bir karara varmadan önce onlar bunu fark etseler ama bir kadın ayrılık kararı verdikten sonra o erkeğe eskisi gibi bağlılık duyamıyor. Daha çok bir alışkanlık, güven bağı, ufak bir merhamet sevgi kalıyor. O da benim için yeterli değildi. Henüz gencim ve böyle beni bulutlar üstünde hissetirebilecek ilişkiler varken sırf onun gibisini bulamam diye eldekiylr yetinip ömür boyu mutsuz olacağımı fark ettim. Ben bırakmaya karar verdim. Bence bir şeyler değişse bile daha iyi bir seçeneğiniz olsa bırakacağınız, sırf korkularınız yüzünden bırakmadığınız birini bırakın. O her ne kadar bir daha deneyelim bana deneme şansı ver dese bile en iyisi onun için de bu. Kimse sevilmediği ilişkide kalmamalı. Size bakıp sizin onu daha az sevdiğinizi görmesi onu kahrediyor içten içe. Bence korkaklık yapmayıp artık eskisi gibi onu sevmediğimizi kabul etmeliyiz. Hissettiklerim düzelir mi diye ben bekledim, düzelmiyor. Eskiden aşktan gözüm başkasını görmezdi zaten benim için olan yanımdaydı ama şimdi bana uygun başka biri gördüğümde ona çekiliyorum, onu daha çok beğeniyorum. Böyle aşk olmaz. Bu insanla evlensem bile yarın öbür nasıl mutlu olacağım, aklım hep daha iyisini hak ediyordun diyecek. Daha çok sevebileceğin insanlar dururken aynı kişiyle kalmak ona çok büyük haksızlık, benim karakterime de çok ters. Aldatma karakterimde yok, sevdiğimden başkasını gözüm görmüyor ama sevgilimden başkasını şu an görür oldu, çünkü aşk bitti. Sizin de böyleyse bitirin ne onun ne kendinizin yolunu tıkamayın. Hisler maalesef değişmiyor elden bir şey gelmiyor. Nasıl hissettiğimizi kontrol edemiyormuşuz, zor yoldan öğrendim.
Merhabalar sizin de hikayenizi dinlemek isterim açıkaçsı. Anlatmak isterseniz mesaj kutum açıkMerhaba, bu yazıyı okuduktan sonra hesap açma gereği duydum. Tarihin de yeni olduğunu görünce daha çok şaşırdım. Kendim yazmış gibiyim.. Yaşadıklarımız nasıl bu kadar aynı olabilir ki