Bir buçuk yıllık ilişkim vardı erkek arkadaşımın kötülüğünü de görmedim ailesiyle de öyle pek konuşmadım uzakta yaşadıkları için çok nadir konusmusumdur bir buçuk yıl iyi anlasinca erkek arkadaşımda bir adı olsun nişan yapalım dedi ama benim ailem istemedi kendisi asker sözleşmeli çalışıyor jandarma bende devlette kadrolu çalışıyorum ailem dedi kendi dengine göre birini bul lise mezunu vs vs dediler onlar doğulu abim annem onlarda boşanma da olmaz neyse dedim memleketine götürdüm aileleriyle tanissin diye ailemi güzel agirladilar bir sıkıntı çıkmadı ama düşünce yapıları değişmedi yinede ailem ben güvenemiyorum terörist memleketi vs dediler sonra biz ayrılmadık nişan yaptık yani öyle istekli yapmadılar benimde canım sıkılıyordu dediklerine çocukta genelde anladı dediklerini bende zaten moralimi bozduklari için yüz ifademden anladı bazı şeyleri de ağzımdan kaçırdım annem dedi işte bizi degersizlestirdin neden belli ettin vs demeye başladı attıracam o nişanı dedi kendisinin psikolojisi iyi değil babamla bir buçuk senedir ayrı beni her ay döver yani nisandan önce dövdü kolum mor nişan yaptim iki kuzenim ayrıldı görmüyor musun erkeklere guvenilmeyecegini falan dedi neyse işte aileside zaten fakir dedi o senin için değil mesleğin için senle dedi şu boyla seni napacak falan böyle şeyler diyor benimde psikolojimi bozdu nisanlimada sinirlenip duruyorum birkaç gün hasta oldu annemle baktık yemeğe götürmüştü beni annem beni niye götürmüyor dedi bana niye bir şeyler almıyor göz boyuyor falan vs dedi bu aralar mobilya almayı düşünüyordu evlenene kadar kredisini öderim diye gel gidelim diyorum bakmaya ne bok yersen ye diyor bana annem sürekli bir moralim bozuk hayattan soğumuş gibi geziyorum eskisi gibi çıkıp çok gezmiyoruz mobilya alcak parası çoğu ona gidiyor kirada oturuyor vs diye kira parası derken o da sen eskisi gibi değilsin diyor beni istemediklerini biliyorum vs dedi napcami şaşırdım kafam çok karışık çok uzgunum sanki hiç mutlu olamicam gibi geliyor hayatta
