• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nişan süreci ve aileler...

meraklimelahat35

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Aralık 2018
44
3
36
26
Uzun yazacağım lütfen bıkmadan okursanız sevinirim. Öncelikle nişanlım ve ailem arasında kaldım. Biz birbirimizi çok seviyoruz ve güzel anlaşıyoruz. Bir süredir de birlikte yaşıyorduk zaten. Nişanlımla daha önce tek oda yapmaya karar vermiştik sonra benim fikrim değişti. Annem salon oturma odası ayrı olsun nasılsa ilerde cocuklarınız olduğunda tek odaya geçeceksiniz yeni eviniz güzel olsun dedi. Bana mantıklı dedi ama nişanlım bunu kabul etmedi ben tek istiyorum ve illaki salonda yatacağım dedi. En geniş odaymış. Ayrıca masa ve konsol almayı bile kabul etmedi. Biz o şekilde eşya bakmaya gittik ve ben onu bozmamak için salon takımı bakmadım o gün koltuk almadan geldik. Annem biraz söylendi. Bu sefer nişanlımda arabayla sürat yaptı. Bu sefer annem de sinirlendi. Neden surat astığımı hiç konuşmadığımı baskı altında mı olduğumu söyledi. Ertesi gün dışarı cıkacağım zaman annem izin vermedi beni çiğneyemezsin dedi. Bende annemin böyle yaptığını söyledim babanı ararım dedi. O sıra annem geldi elimden telefonu aldı buraya gel oğlum konusalım dedi. O gün oturup konuşuldu. Annem açıkca söyle söyledi: biz seni zora sokmak istemiyoruz evlenirken altın istemedik ne yaparsan o dedik düğüne ortak olduk sırf destek olmak için yok gücümüzle en güzelini yapmaya calısıyoruz ama eşya bile almıyorsan (nişanlımın Durumu daha iyi aileme göre) niyetini anlayamadık oğlum açıkcası senden korktuk ben sana nasıl güveneyim yarın bir gün kızımı ortada bırakmayacağını evi ortak yap o zaman dedi. Nişanlımda sinirlendi ticaret mi bu gibisinden. Biraz gerildiler. Annemde kızgınlıkla kızım gözyaşı dökerse hayatı zindan ederim gibisinden bir şeyler dedi. Orada müdahale etmediğime cok pişmanım. Sonra bir şekilde tatlıya bağladık ve biz güle oynaya esyalarımızı aldık istediğimizden çok mutluyduk dualar ettik.. ertesi gün nişanlım bana sende annen gibi mi düşünüyorsun dedi. Bende aslında niyetinin zora sokmak olmadığını annemin kaygılarını anladığımı ama evi istemediğimi söyledim. Annemin yanında gibi düşünüp benden ayrıldı. Bir gün boyunca yalvardım yakardım o ağladı ben ağladım. Ama bu sürede ne ahlaksızlığımız kaldı ne karakterimiz. Hepsini yuttum. Annem isterse özür dileyeyim dedi. Yanaşmadı nişanlım. Halbuki ben ailesinden bile özür dilemiştim sizin desteğiniz lazım anne baba yanımızda olun demiştim.. Ve dedim ki yaptığımın hata farkındayım ama düzen bozulmasın evliliğimiz ertelenmesin cocuk oyuncağına döner diye. İşte hala aynı şeyler sürüyor.. Ben unutamam bu ahlaksızlığı diyor zamana ihtiyacım var diyor. ben nerde yanlış yapıyorum veya nişanlım mı hatalı annem mi?
 
Ne değişik yahu. Bir tek yatak odası ile mi yaşamayı planladı nişanlı kişisi. Açıkçası kısa zaman içinde yurt dışında yaşamaya başlamak gibi bir planınız yoksa çok yersiz.
Annenizin kaygıları da çok normal bunu ahlaksızlık olarak nitelendiren bir kişiden özür dilemeden önce çok daha fazla düşünün.
Daha öncesinde birlikte yaşamanızdan dolayı bence kendince elini kuvvetli sayıp sizi alt etmeye sürekli mahcup duruma düşürmeye çalışıyor.
 
Annenizin karışması yanlış ama nişanlınız da masa bile almaya yanaşmıyor, sizin fikrinizi sormuyor ki. Böyle olacak diyip emrivaki yapıyor.
Böyle bir sebepten ayrılabiliyorsanız demek ki ilişkiniz çok da sağlam değilmiş. Annenizi kimseden özür diletmeyin. O kadar hakaretin üstüne kadıncağız niye özür dileyecek ki? Siz de yalvarıp daha da şişirmeyin egosunu.
 
Herkes hatalı. Aileniz neden bu kadar işin içinde anlamadım. Siz birlikte bir karar almışsınız annenizin sözüyle fikriniz değişince nişanlınız bozulmuş ve bunu gereksiz inada bindirmiş. Anneniz neden sizinle geldi eşya bakmaya orasını da anlamadım. İki tarafta sizi arada bırakmak için çaba harcamış resmen. Annenizin evi ortak yap isteği çok saçma, ortada kalırsanız size kapılarını açmayacaklar mıymış? Sizi bırakan adama yalvardığınız için de siz hatalısınız. Evliliğiniz ertelenmesin evet iptal olsun bence. İlk olayda size sayıp döken adamla evlenmek istiyor musunuz gerçekten? Siz pasifsiniz, nişanlınız saygısız, anneniz her şeye karışıyor.
 
Ayrıca anneniz sizi göndermediğinde niye bunu hemen nişanlınıza yetiştiriyorsunuz ki? Her şey annem böyle diyor diye nişanlıya söylenir mi Allah aşkına? Şimdi siz barışsanız bile annenizden nefret edecek, sizi de görüştürmeyecek
 
Sizi dünyaya getiren insanları böyle üç kuruşluk adamlar için ayak altına alıyorsunuz ya ne yaşarsanız müstehak...

Kız tarafı ne çok sever oldu herşeyi yapıp bedavaya kız vermeyi....

Ucuzluktan alınan gelinin kıymeti bu kadar olur işte...
Vall son iki cümlenize katılmıyorum ama anne, babaya hakaret ettirilir mi ya? Kim bilir konu sahibi nasıl ağlayıp üzüldüyse annesi kızına kıyamayıp özür dilemek istemiş. Oysa ki anne sana nasıl böyle söyler, beni nasıl böyle bir sebepten ortada bırakır diye ağlayıp, affet beni diye anneme yalvarırdım.
 
Uzun yazacağım lütfen bıkmadan okursanız sevinirim. Öncelikle nişanlım ve ailem arasında kaldım. Biz birbirimizi çok seviyoruz ve güzel anlaşıyoruz. Bir süredir de birlikte yaşıyorduk zaten. Nişanlımla daha önce tek oda yapmaya karar vermiştik sonra benim fikrim değişti. Annem salon oturma odası ayrı olsun nasılsa ilerde cocuklarınız olduğunda tek odaya geçeceksiniz yeni eviniz güzel olsun dedi. Bana mantıklı dedi ama nişanlım bunu kabul etmedi ben tek istiyorum ve illaki salonda yatacağım dedi. En geniş odaymış. Ayrıca masa ve konsol almayı bile kabul etmedi. Biz o şekilde eşya bakmaya gittik ve ben onu bozmamak için salon takımı bakmadım o gün koltuk almadan geldik. Annem biraz söylendi. Bu sefer nişanlımda arabayla sürat yaptı. Bu sefer annem de sinirlendi. Neden surat astığımı hiç konuşmadığımı baskı altında mı olduğumu söyledi. Ertesi gün dışarı cıkacağım zaman annem izin vermedi beni çiğneyemezsin dedi. Bende annemin böyle yaptığını söyledim babanı ararım dedi. O sıra annem geldi elimden telefonu aldı buraya gel oğlum konusalım dedi. O gün oturup konuşuldu. Annem açıkca söyle söyledi: biz seni zora sokmak istemiyoruz evlenirken altın istemedik ne yaparsan o dedik düğüne ortak olduk sırf destek olmak için yok gücümüzle en güzelini yapmaya calısıyoruz ama eşya bile almıyorsan (nişanlımın Durumu daha iyi aileme göre) niyetini anlayamadık oğlum açıkcası senden korktuk ben sana nasıl güveneyim yarın bir gün kızımı ortada bırakmayacağını evi ortak yap o zaman dedi. Nişanlımda sinirlendi ticaret mi bu gibisinden. Biraz gerildiler. Annemde kızgınlıkla kızım gözyaşı dökerse hayatı zindan ederim gibisinden bir şeyler dedi. Orada müdahale etmediğime cok pişmanım. Sonra bir şekilde tatlıya bağladık ve biz güle oynaya esyalarımızı aldık istediğimizden çok mutluyduk dualar ettik.. ertesi gün nişanlım bana sende annen gibi mi düşünüyorsun dedi. Bende aslında niyetinin zora sokmak olmadığını annemin kaygılarını anladığımı ama evi istemediğimi söyledim. Annemin yanında gibi düşünüp benden ayrıldı. Bir gün boyunca yalvardım yakardım o ağladı ben ağladım. Ama bu sürede ne ahlaksızlığımız kaldı ne karakterimiz. Hepsini yuttum. Annem isterse özür dileyeyim dedi. Yanaşmadı nişanlım. Halbuki ben ailesinden bile özür dilemiştim sizin desteğiniz lazım anne baba yanımızda olun demiştim.. Ve dedim ki yaptığımın hata farkındayım ama düzen bozulmasın evliliğimiz ertelenmesin cocuk oyuncağına döner diye. İşte hala aynı şeyler sürüyor.. Ben unutamam bu ahlaksızlığı diyor zamana ihtiyacım var diyor. ben nerde yanlış yapıyorum veya nişanlım mı hatalı annem mi?
Bence annen haklı görmüş geçirmiş ev düzenini bilen bir insan sizin iyiliğiniz için söylemiş üstelik maddi imkan varsa evin düzeni uyuyorsa neden alınmasın ki bu kadar basit bir şeyden sorun çıkaran nişanlı da kabahat konu orda büyümemiş olsaydı annende evi ortak yap demicekti belkide hem düğün masrafına kız tarafı karışmadığı halde annenler senin için fedakarlık yapmış ne olursa olsun kimse için aileni ezdirme ,benim nişanlımda böyle eften püften konulara karışır annesiyle fikir alışverişi yapar ne anneme ne bana sormazdı anca keyfi yerinde olcak da öyle olcak yani karışması gereken yerde ben karışmam ben anlamam der geri çekilir topu annesine atar yani bende onların beğendiği hiç bişeyi almadım mesela beğenmedim dedim yürüdüm geçtim ,yapılması gereken şeyler varsa maddi durum elveriyosa yapılcak sonuçta senin ailende para basmıyo senin eşinle mutluluğun için yapıyo kolay değil verdikleri emek
 
Vall son iki cümlenize katılmıyorum ama anne, babaya hakaret ettirilir mi ya? Kim bilir konu sahibi nasıl ağlayıp üzüldüyse annesi kızına kıyamayıp özür dilemek istemiş. Oysa ki anne sana nasıl böyle söyler, beni nasıl böyle bir sebepten ortada bırakır diye ağlayıp, affet beni diye anneme yalvarırdım.
Son dönemde şuraya açılan konuların çoğunda kız tarafı olarak herşeyi yaptık erkek tarafı hiç bir şey yapmadı deniyor. Normal mi şimdi bu bizim örf ve adetlerimize göre ?

Kız vereceğim diye kız tarafı neredeyse damadın altına bezde alacak bağlamalık. Kadının kızı için evin yarısını istemesi çok doğal. Adam bir masa bile almıyor eve . Kadın çok yerinde hareket etmiş ama kızı bir tuhaf ...
 
Nişanlınız gerçekten çok tuhaf biri. Böyle bir insanla ailenizi yüz göz edip bir de üstüne hala yalvardığınız için asıl hatalı da sizsiniz. Bu saatten sonra barışıp evlenseniz bile ne ailenizin ne de sizin hiç değeri olmayacak. Asıl kaçması gereken kişi sizsiniz, farkında mısınız?
 
Uzun yazacağım lütfen bıkmadan okursanız sevinirim. Öncelikle nişanlım ve ailem arasında kaldım. Biz birbirimizi çok seviyoruz ve güzel anlaşıyoruz. Bir süredir de birlikte yaşıyorduk zaten. Nişanlımla daha önce tek oda yapmaya karar vermiştik sonra benim fikrim değişti. Annem salon oturma odası ayrı olsun nasılsa ilerde cocuklarınız olduğunda tek odaya geçeceksiniz yeni eviniz güzel olsun dedi. Bana mantıklı dedi ama nişanlım bunu kabul etmedi ben tek istiyorum ve illaki salonda yatacağım dedi. En geniş odaymış. Ayrıca masa ve konsol almayı bile kabul etmedi. Biz o şekilde eşya bakmaya gittik ve ben onu bozmamak için salon takımı bakmadım o gün koltuk almadan geldik. Annem biraz söylendi. Bu sefer nişanlımda arabayla sürat yaptı. Bu sefer annem de sinirlendi. Neden surat astığımı hiç konuşmadığımı baskı altında mı olduğumu söyledi. Ertesi gün dışarı cıkacağım zaman annem izin vermedi beni çiğneyemezsin dedi. Bende annemin böyle yaptığını söyledim babanı ararım dedi. O sıra annem geldi elimden telefonu aldı buraya gel oğlum konusalım dedi. O gün oturup konuşuldu. Annem açıkca söyle söyledi: biz seni zora sokmak istemiyoruz evlenirken altın istemedik ne yaparsan o dedik düğüne ortak olduk sırf destek olmak için yok gücümüzle en güzelini yapmaya calısıyoruz ama eşya bile almıyorsan (nişanlımın Durumu daha iyi aileme göre) niyetini anlayamadık oğlum açıkcası senden korktuk ben sana nasıl güveneyim yarın bir gün kızımı ortada bırakmayacağını evi ortak yap o zaman dedi. Nişanlımda sinirlendi ticaret mi bu gibisinden. Biraz gerildiler. Annemde kızgınlıkla kızım gözyaşı dökerse hayatı zindan ederim gibisinden bir şeyler dedi. Orada müdahale etmediğime cok pişmanım. Sonra bir şekilde tatlıya bağladık ve biz güle oynaya esyalarımızı aldık istediğimizden çok mutluyduk dualar ettik.. ertesi gün nişanlım bana sende annen gibi mi düşünüyorsun dedi. Bende aslında niyetinin zora sokmak olmadığını annemin kaygılarını anladığımı ama evi istemediğimi söyledim. Annemin yanında gibi düşünüp benden ayrıldı. Bir gün boyunca yalvardım yakardım o ağladı ben ağladım. Ama bu sürede ne ahlaksızlığımız kaldı ne karakterimiz. Hepsini yuttum. Annem isterse özür dileyeyim dedi. Yanaşmadı nişanlım. Halbuki ben ailesinden bile özür dilemiştim sizin desteğiniz lazım anne baba yanımızda olun demiştim.. Ve dedim ki yaptığımın hata farkındayım ama düzen bozulmasın evliliğimiz ertelenmesin cocuk oyuncağına döner diye. İşte hala aynı şeyler sürüyor.. Ben unutamam bu ahlaksızlığı diyor zamana ihtiyacım var diyor. ben nerde yanlış yapıyorum veya nişanlım mı hatalı annem mi?

3ünüz de hatalısınız.
En başta da siz hatalısınız. Neden evinizin düzenine annenizi karıştırıyorsunuz? Orada eşinizle yaşayacaksınız, annenizle düzen kurmak istiyorsanız babanızın evinde kalın.
Anneniz neden bu kadar müdahil oluyor. mobilyadan altın mevzusuna bağlanıyor falan.
Nişanlınız neden bu kadar agresif ve konuyu neden ahlaksızlığa bağlıyor, ne bu havalar?
 
Kesinlikle annenize özür dilettirmeyin. ev ikinizin olacak ikiniz karar vermeliydiniz. Ne demek o istemedi diye alınmayacak. Aileniz de elini taşın altına sokmuş Zaten . Bı zahmet oturma grubu filan aliversin beyfendi.anneniz haklı sizi sindirmis bu adam. Bence yalvarmayi filan bırakıp Kendi yolunuza bakın. Bununla olmaz
 
Uzun yazacağım lütfen bıkmadan okursanız sevinirim. Öncelikle nişanlım ve ailem arasında kaldım. Biz birbirimizi çok seviyoruz ve güzel anlaşıyoruz. Bir süredir de birlikte yaşıyorduk zaten. Nişanlımla daha önce tek oda yapmaya karar vermiştik sonra benim fikrim değişti. Annem salon oturma odası ayrı olsun nasılsa ilerde cocuklarınız olduğunda tek odaya geçeceksiniz yeni eviniz güzel olsun dedi. Bana mantıklı dedi ama nişanlım bunu kabul etmedi ben tek istiyorum ve illaki salonda yatacağım dedi. En geniş odaymış. Ayrıca masa ve konsol almayı bile kabul etmedi. Biz o şekilde eşya bakmaya gittik ve ben onu bozmamak için salon takımı bakmadım o gün koltuk almadan geldik. Annem biraz söylendi. Bu sefer nişanlımda arabayla sürat yaptı. Bu sefer annem de sinirlendi. Neden surat astığımı hiç konuşmadığımı baskı altında mı olduğumu söyledi. Ertesi gün dışarı cıkacağım zaman annem izin vermedi beni çiğneyemezsin dedi. Bende annemin böyle yaptığını söyledim babanı ararım dedi. O sıra annem geldi elimden telefonu aldı buraya gel oğlum konusalım dedi. O gün oturup konuşuldu. Annem açıkca söyle söyledi: biz seni zora sokmak istemiyoruz evlenirken altın istemedik ne yaparsan o dedik düğüne ortak olduk sırf destek olmak için yok gücümüzle en güzelini yapmaya calısıyoruz ama eşya bile almıyorsan (nişanlımın Durumu daha iyi aileme göre) niyetini anlayamadık oğlum açıkcası senden korktuk ben sana nasıl güveneyim yarın bir gün kızımı ortada bırakmayacağını evi ortak yap o zaman dedi. Nişanlımda sinirlendi ticaret mi bu gibisinden. Biraz gerildiler. Annemde kızgınlıkla kızım gözyaşı dökerse hayatı zindan ederim gibisinden bir şeyler dedi. Orada müdahale etmediğime cok pişmanım. Sonra bir şekilde tatlıya bağladık ve biz güle oynaya esyalarımızı aldık istediğimizden çok mutluyduk dualar ettik.. ertesi gün nişanlım bana sende annen gibi mi düşünüyorsun dedi. Bende aslında niyetinin zora sokmak olmadığını annemin kaygılarını anladığımı ama evi istemediğimi söyledim. Annemin yanında gibi düşünüp benden ayrıldı. Bir gün boyunca yalvardım yakardım o ağladı ben ağladım. Ama bu sürede ne ahlaksızlığımız kaldı ne karakterimiz. Hepsini yuttum. Annem isterse özür dileyeyim dedi. Yanaşmadı nişanlım. Halbuki ben ailesinden bile özür dilemiştim sizin desteğiniz lazım anne baba yanımızda olun demiştim.. Ve dedim ki yaptığımın hata farkındayım ama düzen bozulmasın evliliğimiz ertelenmesin cocuk oyuncağına döner diye. İşte hala aynı şeyler sürüyor.. Ben unutamam bu ahlaksızlığı diyor zamana ihtiyacım var diyor. ben nerde yanlış yapıyorum veya nişanlım mı hatalı annem mi?
Niye elin adamlarına ezdiriyosun ki kendinide annenide . Ortalıkta başka adam mı kalmadı . Seviyorum deme lütfen böyle insandan ben soğurum her türlü . Böyle bi insanlada evlenirsen ilerde mutsuz olacaksın boşanmak daha ağır daha zor gelecek. Yol yakınken döneceğin yerde bir de yalvarıyorsun ona
 
Bence hayırlı bile olmuş ayrılmanız.
Bence siz daha evlenecek olgunlukta değilmişsiniz. Annenizi işlerinize çok karıştırıyorsunuz. İkili ilişkileri başarılı yönetemiyorsunuz. Nişanlınıza da dünyadaki son kalan erkek muamelesi yapmışsınız. O da hep dozu artırmış. Sonuç olarak bu ayrılık da uzun vadede herkes kazanmış bana göre.
 
Bir daha sakın özür dilemeyin, engelleyin adamı. Bu adamla evlenirseniz hayatınızın hatasını yaparsınız, ailecek küfür de yersiniz dayak da yersiniz. Bu nasıl bir tarafını kaldırma şeklidir? Adamın size ve ailenize saygısı sıfır, kendinizi ve ailenizi öyle bir ezdirmişsiniz ki buradan normale dönülmez.
 
Back
X