- 15 Mart 2008
- 3.285
- 9.650
Konudaki bayana cok uzuldum, yazik yaa.Oyun oynamak, eşinizin konfor alanı ve kolay kolay da cikmayacaktir.
Benim de bildigim bir cift var böyle. Adam, evliliklerinin ilk gününden beri gece gündüz oyun oynuyordu. Kadın da oyuna sardı. Ama rahatsiz olmak yerine memnun oldu. Kadin bu sefer adam yokken gezmeye vs basladi. Adam kafasi rahat oyuna devam. Hatta kadin eli kolu dolu gelip kapiyi çalıyormuş adam oyunu birakamadigi icin yerinden kalkip kapiyi açmıyormuş . Kadincagiz elinde torbalar kapiyi acar,iceri girip yerlestirir,kendi soyunur dokunur adam kalkmazmis oyunun basindan. Ona da verecek tavsiye bulamamistim. Kendi kendine takilip mutlu oldugunu soylemisti. Yillar gecti adam hala oyun oynuyor. Eskisi kadar cok degilmis ama bir cok insan icin cok fazla diyordu esi.
Boyle yapamam diyorsaniz bagimlilik tedavisi olmasini saglayin derim.
Olduğum yer de maalesef dışarı çıkamıyorum akşam 8 den sonra hayat bitiyor ki çıksam bir şey diyeceğini zannetmiyorum o konular da rahat .Basit gibi görünüyor ama çok önemli bence. Bağımlılık bağımlılıktır. Oyun diye küçümsememek gerekiyor. Yılanın başını küçükken ezecektiniz. Gerekirse kadınlığınızı kullanıp uzun süreler oynamasına engel olacaktınız.
Eşim de ara ara laptopunu eve getirdiğinde oyun oynamak istiyor. Bir gün iki gün üçüncü gün patlıyorum. Ya oyunları silersin ya da ben silerim bağımlı olmaya başladın çekemem ben böyle evimde ergen gibi diyorum. Neyse ki uzatmıyor siliyor hemen.
İşin ciddiyetini gösterin eve geç gelin veya gelmeyin arkadaşlarınızla dışarı çıkın akşam. Bişey söylerse " sen oyun oynadığın sürece böyle olacak bir bakmışsın çekip gitmişim oyundan kafanı kaldırıp farketmezsin bile" diyeceksiniz.
Evde kendisi pes oynuyor online olarak onun işine gelir benim dışarı çıkmam hatta kendisi diyor çık dolaş diyeNerede oynuyorlar, online mi bulusarak mı , birinin evınde mi? Pes mi bu oyun, sisi sevdıgınden emınsenız suslenıp puslenıp çıkın , işkillensin
Kesinlikle gerçekten insanın zoruna gidiyor şuan gurbet yerdeyiz ve burda yapılacak hiç bir şey yok psikolojik olarak çok kötüyüm terapi görüyorum bunun için aynı zaman da yoğun anksiyete tanısı koydular ve tek kaldığım da kendimi daha kötü hissediyorum bunu çok iyi biliyor psikolog özel olarak konuştu eşimle ama nafileŞuan ayrılma aşamasında olduğum esim de bir ara baya oynuyordu üstelik biz daha yeni evli idik toplam bir sene evli kaldık. Zaten akşama kadar evde yalnızım akşam o da oyunla olunca daha da yalnız değersiz hissediyordum. Bana işte benim arkadaşlarim var arkadaşlık kuruyorum diye kıskanıyorsun, işte kolu komşuya git teyzeme git falan diyordu. Hatta çingene gibi yaşıyorsun eline bir tabak birşey al da komşularla tanış dedi. O çingene lafını hediye yada neden içinden gelerek birşey almıyorsun dedigmde de demişti çingene, git başka yerde dilen diye. Bunlar benim gözümden o da işte çalışıyorum yoruluyorum kendime zaman ayırmak istiyorum kendine hobi edin evlendik diye senle mi olcam hep dedi. Ben çok ağlamıştım ohoooo o kadar çok alglamistim ki yalvarıyorum benimle birşeyler yap diye. Şey demişti ne veriyorsun bana iki sohbet edilmez ne bilim ne yapacağım seninle diye. Zamanla daha sonra bıraktı. İnsanın içinde o kırgınlık hep oluyor ama. Belki zamanla bırakır. Siz istediğiniz kadar konuşun ağlayın, anlatın gormeyecek çünkü insan görmek istediğini görür duymak istediğini duyar. Zamana birakin kendinizi yipratmayin.
Ayrılıyorum.
Ya öyle yapsam ertesi gün boşanma davası açar . Aldım karşıma konuştum böyle gitmez evlilik diye düzeldi biraz sonra tekrardan başladıVallaha bir insan kendini düzeltmek istemiyorsa düzelmez. Adam hata yaptigini düsünmüyor ki. Insan ne icin evlenir? Böyle takilmak icin mi? Yok. Bende ilk baslarda normal konusurdum ama baktim olmuyor alirim biro bilgisayari bir güzel benzetirim, ama o adama da secenek sunardim: Ya kendine ceki düzen verir tekrar evlilik hayatina katilir, yada bavulu toplamaya baslayabilir. Bir insan siz aglarken, güle oynaya oyun oynuyorsa bence de sevmiyor. Sevgi böyle birsey degil.
Aile arkadaş suan burada görüştüğüm bi kaç kişi var onlar da her şişman müsait olamıyorlar aile deseniz zaten uzakta burda akşam dışarı cıkmamın imkanı yok dediği tek şey benimle inatlaşmaBasit gibi görünüyor ama çok önemli bence. Bağımlılık bağımlılıktır. Oyun diye küçümsememek gerekiyor. Yılanın başını küçükken ezecektiniz. Gerekirse kadınlığınızı kullanıp uzun süreler oynamasına engel olacaktınız.
Eşim de ara ara laptopunu eve getirdiğinde oyun oynamak istiyor. Bir gün iki gün üçüncü gün patlıyorum. Ya oyunları silersin ya da ben silerim bağımlı olmaya başladın çekemem ben böyle evimde ergen gibi diyorum. Neyse ki uzatmıyor siliyor hemen.
İşin ciddiyetini gösterin eve geç gelin veya gelmeyin arkadaşlarınızla dışarı çıkın akşam. Bişey söylerse " sen oyun oynadığın sürece böyle olacak bir bakmışsın çekip gitmişim oyundan kafanı kaldırıp farketmezsin bile" diyeceksiniz.
Bu adam hep böyle değil miydi?Hanımlar merhabalar çok uzun zamandır yazmayı düşünüyordum sonunda yazmaya karar verdim . Eşimle biz 3 senedir evliyiz severek evlendik hala da birbirimizi severiz . Benim eşim aşırı inatçı kontrolcü dediğim dedik biridir eşim yaklaşık bir senedir oyuna sardı sürekli ve 1 sene boyunca hiç ağzımı açmadım arada gülerek bu kadar oynamasan mı falan diyordum. her gün işten gelir yatana kadar oyun oynar , ayrı ayrı takılırız aynı evin içerisinde ve bu hayatımızı etkilemeye başladı ister istemez eve kapandı aldım karşıma defalarca konuştum bi gün oyna bi gün oynama kendimi yalnız hissediyorum güzellikle orta yolu bulmaya çalıştım ama o beni anlamadı ailelerimizden uzaktayız birbirimizden başka kimsemiz yok .dışarı çıkalım diyorum istemiyor sen çık vs diyor kimseyle görüşmek istemiyor ya da görüştüğümüz çok nadir olduğu zaman eve gelmek istiyor oyun oynamak için çok kişiye mahçup hissettim kendimi . Memlekete gidip geldik biraz düzeldi sanırım dedim ama yok yine aynı . Benim asıl meselem Eşimle iki gün önce tartıştık yine oyun yüzünden bi gün öncesi zaten oynamıştı bugün niye oynuyosun dedim 3 maç falan oynıcam dedim bende onunla birlikte içeri gittim tamam bekliyorum ben seni dedim Allah böyle dedim ya ağzına geleni saydı bıktım dırdırından istersem yatana kadar oynarım seni ilgilendirmez vs vs içeri gittim ağladım eşim ise gülerek oyun oynamaya devam etti hiç bi şey olmamış gibi daha da zoruma gitti ve kendi haklıymış gibi trip atıyor bana benimle konuşmuyor . Doğum günü var dogum gününü kutladım sarıldım öptüm oda beni öptü yüzüme bile bakmadan şaşırdım uyumadan önce alnımdan öptü soguk bi şekilde iyi geceler dedi ve yattı ben artık ne yapıcagımı bilmiyorum güzellikle konuşuyorum olmuyor seni ilgilendirmez diyor surat yapıyorum oda bana yapıyor Çok sabrettim hala da öyleyim ne yapmam gerekir sizce ?
Gezmiyorum işte sorun orda gündüz çıktığımda sorun olmuyor şöyle söylim size ben kendi memleketime gittim 2 ay kaldım biraz tek kalsan anlasın diye sonra tekrar eve geldim düzeldi gibi oldu ama yine oynuyordu sonra tekrar aynı moda girdiBen olsam alır o bilgisayarı yere fırlatırım al şimdi oyna bakalım derim
Şaka ve yana, 1 ay sürekli çıkın gezin akşam geç gelin, yemek yapmayın. Evi temizlemeyin. Tepkilerini gözlemleyin ys aklı başına gelir, ya da devam eder. Eğer devam ederse evlilikle ilgili ciddi kararlar vermeniz gerekebilir
Farklı hayallerle evlendim ve şuan boşluğa düştüm bu yüzden bende ilk evlendiğimiz de çok iyidik ama sonra böyle oldu benim eşimin beni kaybetmeye korkusu yok bunu da söyler yüzüme karşı herkese karşı böyle diyebilirim ailesine arkadaşlarına eyvallahım yok der kimseyeKonudaki bayana cok uzuldum, yazik yaa.
Ne emekle ne hayalle evleniyor insanlar.. yaşanan seylere bak
Değildi aksine gezmeyi eğlenmeyi seven biriydi oyundan sonra oldu . Bende onu söylüyorum bir kaç saat oynuyor ama bu her gün tekrarlanıyor ve hayatımızı etkiliyor plan yapamıyorum ya da eve birini çağıramıyorum oynadığı arkadaşları vs yeri geliyor eşlerini düşünüyorlar ama benimki düşünmüyor hemen koşarak gidiyorBu adam hep böyle değil miydi?
Yani sonradan kazanılmış bi alışkanlık olduğunu düşünmüyorum.
oyun bu bi kaç saat oynar kalkarsın rutin hayatına dönersin.
Ama Kocan bunu baya alışkanlık haline getirmiş sen dur yapma oynama desende nafile.
Anca kendisi isteyecekte bırakacak. Oda zor gibi
Bi aralar pubg oynuyordum İnan hiç umrunda olmuyor oda rahat oluyordu çünkü kafası ama sıkılıyorum bi noktadan sonra eşimi özlüyorum aynı evin içersinde onunla bi şeyler yapmak istiyorumEşinle oynamak zorunda değilsin sende kendi grubunu kurarsın bu sefer o düşünsün
Bence dene nasılmış anlasın...yemek temizlik falanda yapma bişey isterse oyundayım de valla bak görsün beyimiz
Ayrılma kararını nasıl aldınız son noktanız ne oldu peki ?Şuan ayrılma aşamasında olduğum esim de bir ara baya oynuyordu üstelik biz daha yeni evli idik toplam bir sene evli kaldık. Zaten akşama kadar evde yalnızım akşam o da oyunla olunca daha da yalnız değersiz hissediyordum. Bana işte benim arkadaşlarim var arkadaşlık kuruyorum diye kıskanıyorsun, işte kolu komşuya git teyzeme git falan diyordu. Hatta çingene gibi yaşıyorsun eline bir tabak birşey al da komşularla tanış dedi. O çingene lafını hediye yada neden içinden gelerek birşey almıyorsun dedigmde de demişti çingene, git başka yerde dilen diye. Bunlar benim gözümden o da işte çalışıyorum yoruluyorum kendime zaman ayırmak istiyorum kendine hobi edin evlendik diye senle mi olcam hep dedi. Ben çok ağlamıştım ohoooo o kadar çok alglamistim ki yalvarıyorum benimle birşeyler yap diye. Şey demişti ne veriyorsun bana iki sohbet edilmez ne bilim ne yapacağım seninle diye. Zamanla daha sonra bıraktı. İnsanın içinde o kırgınlık hep oluyor ama. Belki zamanla bırakır. Siz istediğiniz kadar konuşun ağlayın, anlatın gormeyecek çünkü insan görmek istediğini görür duymak istediğini duyar. Zamana birakin kendinizi yipratmayin.
Kesinlikle kendine uğraş bul mutluluğun huzurun bir başkasına bağlama. Ben yaptım üzüldüm sonra işte spora yürüyüşe başladım kitaplar filmler onsuz da olmaya. Bu sefer o bu durumdan rahatsız oldu evde durmuyormusum evde oturacakmisim vs. Sonra o benimle birşeyler yapmak istedi. Bir keresinde seni de gezdiremem belki demisti konu içinde geçen "gezdirmek" çok itici geldi köpek miyim ben de gezdireceksin en fazla eşlik edersin demistim. bunlar geçici çözümler sen bu kadar kötü durumda iken uzman yardımı alırken uzman bile eşinle konuşurken sana böyle davranabilen insanın hayatinda etkisi nedir düşünmen lazım.Kesinlikle gerçekten insanın zoruna gidiyor şuan gurbet yerdeyiz ve burda yapılacak hiç bir şey yok psikolojik olarak çok kötüyüm terapi görüyorum bunun için aynı zaman da yoğun anksiyete tanısı koydular ve tek kaldığım da kendimi daha kötü hissediyorum bunu çok iyi biliyor psikolog özel olarak konuştu eşimle ama nafile