kızıltepe dogunun bır ucu , doğu zaten karışık bu aralar ki sosyo kültürel farkları çok fazla yaşamadım ama gittim gördüm ...Helal olsun çok aklı başında bir duruş sergilemişsiniz.Dediğiniz gibi her anlamda güven çok önemli.Evlilik içinde yaptığımız hiçbirşey e fedakarlık olarak bakmamaliyız .Zaten ben bunu yaptım o yapmadı gibi karşılaştırmalar girerse evlilik birliği işte o zaman bozulmaya başlar..Kim ne yapıyorsa bu birliğin saygı - sevgi çerçevesinde devam etmesi için yapmalı.
o zaman adama sorarlar:Gerekçesi kv min hergün kendine ayrı bir hastalık bulması. İki ay önce bu işi baya abarttı benim ölüyorum yetiş falan demeye başlayınca eşimle bu böyle olmaz deyip özel bir hastanede bütün tetkiklerini yaptırdık turp gibi çıkmasın mı bide kadın!
Bu erkeklerde nedense evlenince memleketlerine gidecekleri tutuyor. Sizinle evlenmeden önce neden ailasinin yanında degilmiş acaba? Orda olsa daha iyiydi oralı bir kızla evlenip sorun yaşamazdı neresi acaba memleketi merak etti.Merhaba sevgili kk üyeleri. Uzun zamandır konuları dışardan izliyordum ama şimdi bana akıl vermenize ihtiyacım olduğunu hissedip üye oldum.
9 aylık evliyim, yeni gelin sayılırım yani... Hamile de değilim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik hala da çok seviyoruz. Eşim ankarada muhasebecilik yapıyor. Ben bekarken izmirde yaşıyordum. nişanlanmadan önce şehir konusu çok sorun olmuştu ben izmiri çok sevmeme rağmen onun için herşeyi kabul edip ankaraya yerleşmeyi kabul ettim.
Şimdi ankaradayız ama ailemi, izmiri, arkadaşlarımı çok özlüyorum. Burda bir düzen tutturamadım. Çalışmadığım için çevre de edinemiyorum hep eşimin arkadaşları vs. Yinede eşim var diye moralimi bozmuyordum... ki eşim ailesinin yaşadığı yere taşınmak isteyene kadar.
Nişanlıyken böyle birşeyi asla düşünmem demişti. Kandırılmış hissediyorum.Oraya 9 aydır çook sık gidip geldik zaten ve az çok nasıl bir yer olduğunu çözdüm. Doğuda küçük bir şehir. İnsanların başkalarının ne yediği ne giydiği nereye gittiğiyle ilgilenmekten başka işleri yok sanki. Dedikodu deseniz gırla, eşimin bütün ailesi orda ama benim hiç kimsem yok. Ayrıca ben izmirli bi ailenin kızıyım hepinizin az çok tahmin edebiliceği gibi kimse ne giydiğime ne yaptığıma nereye gittiğime karışmadı hiçbir zaman. Ankarada okadar özgür olamasamda en azından geceleri eşimle çıkıp bir iki bişeyler içebileceğimiz bi ortamdaydık. Orda böyle bi durum kesinlikle söz konusu değil.
Ben gitmek hiç istemiyorum ama eşim çok kararlı ağlamalarım onu üzmüyor bile artık. Gidicez alışsan iyi edersin diyor. Gitmek istemediğini biliyorum onunda ama ailesi sanki bana söz geçirememişte gelmemiş gibi davranıyor. Ailesi hergün arayıp tahrik ediyor annesi hasta rolleri bile yapıyor.
Biliyorum lafı çok uzattım ama konu okadar sorunluki kızlar nolur yardım edin sizce ne yapmalıyım nasıl vazgeçirebilirim eşimi? oraya gidersek birdaha asla dönemeyiz izin vermezler buna. Ben böyle bir hayat istemiyorum ama. Bi kafe bile olmayan biyerde yaşamak istemiyorum. Sizce eşimi nasıl ikna etmeye çalışmalıyım. Ve en son sorum da sizce kesin olarak taşınmaya karar verirse beni düşünmeden böyle bir karar veren biriyle evlilik yürürmü yoksa ayrılmalı mıyım?
Bende doğruluğuyum. Neden hakaretler ediyor sunuz ayıp günah ya.Din dil ırk ayrımı yapmayın.Bi doğuda değil her yerde dedikodu yapan lar var .Merhaba sevgili kk üyeleri. Uzun zamandır konuları dışardan izliyordum ama şimdi bana akıl vermenize ihtiyacım olduğunu hissedip üye oldum.
9 aylık evliyim, yeni gelin sayılırım yani... Hamile de değilim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik hala da çok seviyoruz. Eşim ankarada muhasebecilik yapıyor. Ben bekarken izmirde yaşıyordum. nişanlanmadan önce şehir konusu çok sorun olmuştu ben izmiri çok sevmeme rağmen onun için herşeyi kabul edip ankaraya yerleşmeyi kabul ettim.
Şimdi ankaradayız ama ailemi, izmiri, arkadaşlarımı çok özlüyorum. Burda bir düzen tutturamadım. Çalışmadığım için çevre de edinemiyorum hep eşimin arkadaşları vs. Yinede eşim var diye moralimi bozmuyordum... ki eşim ailesinin yaşadığı yere taşınmak isteyene kadar.
Nişanlıyken böyle birşeyi asla düşünmem demişti. Kandırılmış hissediyorum.Oraya 9 aydır çook sık gidip geldik zaten ve az çok nasıl bir yer olduğunu çözdüm. Doğuda küçük bir şehir. İnsanların başkalarının ne yediği ne giydiği nereye gittiğiyle ilgilenmekten başka işleri yok sanki. Dedikodu deseniz gırla, eşimin bütün ailesi orda ama benim hiç kimsem yok. Ayrıca ben izmirli bi ailenin kızıyım hepinizin az çok tahmin edebiliceği gibi kimse ne giydiğime ne yaptığıma nereye gittiğime karışmadı hiçbir zaman. Ankarada okadar özgür olamasamda en azından geceleri eşimle çıkıp bir iki bişeyler içebileceğimiz bi ortamdaydık. Orda böyle bi durum kesinlikle söz konusu değil.
Ben gitmek hiç istemiyorum ama eşim çok kararlı ağlamalarım onu üzmüyor bile artık. Gidicez alışsan iyi edersin diyor. Gitmek istemediğini biliyorum onunda ama ailesi sanki bana söz geçirememişte gelmemiş gibi davranıyor. Ailesi hergün arayıp tahrik ediyor annesi hasta rolleri bile yapıyor.
Biliyorum lafı çok uzattım ama konu okadar sorunluki kızlar nolur yardım edin sizce ne yapmalıyım nasıl vazgeçirebilirim eşimi? oraya gidersek birdaha asla dönemeyiz izin vermezler buna. Ben böyle bir hayat istemiyorum ama. Bi kafe bile olmayan biyerde yaşamak istemiyorum. Sizce eşimi nasıl ikna etmeye çalışmalıyım. Ve en son sorum da sizce kesin olarak taşınmaya karar verirse beni düşünmeden böyle bir karar veren biriyle evlilik yürürmü yoksa ayrılmalı mıyım?
Merhaba sevgili kk üyeleri. Uzun zamandır konuları dışardan izliyordum ama şimdi bana akıl vermenize ihtiyacım olduğunu hissedip üye oldum.
9 aylık evliyim, yeni gelin sayılırım yani... Hamile de değilim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik hala da çok seviyoruz. Eşim ankarada muhasebecilik yapıyor. Ben bekarken izmirde yaşıyordum. nişanlanmadan önce şehir konusu çok sorun olmuştu ben izmiri çok sevmeme rağmen onun için herşeyi kabul edip ankaraya yerleşmeyi kabul ettim.
Şimdi ankaradayız ama ailemi, izmiri, arkadaşlarımı çok özlüyorum. Burda bir düzen tutturamadım. Çalışmadığım için çevre de edinemiyorum hep eşimin arkadaşları vs. Yinede eşim var diye moralimi bozmuyordum... ki eşim ailesinin yaşadığı yere taşınmak isteyene kadar.
Nişanlıyken böyle birşeyi asla düşünmem demişti. Kandırılmış hissediyorum.Oraya 9 aydır çook sık gidip geldik zaten ve az çok nasıl bir yer olduğunu çözdüm. Doğuda küçük bir şehir. İnsanların başkalarının ne yediği ne giydiği nereye gittiğiyle ilgilenmekten başka işleri yok sanki. Dedikodu deseniz gırla, eşimin bütün ailesi orda ama benim hiç kimsem yok. Ayrıca ben izmirli bi ailenin kızıyım hepinizin az çok tahmin edebiliceği gibi kimse ne giydiğime ne yaptığıma nereye gittiğime karışmadı hiçbir zaman. Ankarada okadar özgür olamasamda en azından geceleri eşimle çıkıp bir iki bişeyler içebileceğimiz bi ortamdaydık. Orda böyle bi durum kesinlikle söz konusu değil.
Ben gitmek hiç istemiyorum ama eşim çok kararlı ağlamalarım onu üzmüyor bile artık. Gidicez alışsan iyi edersin diyor. Gitmek istemediğini biliyorum onunda ama ailesi sanki bana söz geçirememişte gelmemiş gibi davranıyor. Ailesi hergün arayıp tahrik ediyor annesi hasta rolleri bile yapıyor.
Biliyorum lafı çok uzattım ama konu okadar sorunluki kızlar nolur yardım edin sizce ne yapmalıyım nasıl vazgeçirebilirim eşimi? oraya gidersek birdaha asla dönemeyiz izin vermezler buna. Ben böyle bir hayat istemiyorum ama. Bi kafe bile olmayan biyerde yaşamak istemiyorum. Sizce eşimi nasıl ikna etmeye çalışmalıyım. Ve en son sorum da sizce kesin olarak taşınmaya karar verirse beni düşünmeden böyle bir karar veren biriyle evlilik yürürmü yoksa ayrılmalı mıyım?
Merhaba sevgili kk üyeleri. Uzun zamandır konuları dışardan izliyordum ama şimdi bana akıl vermenize ihtiyacım olduğunu hissedip üye oldum.
9 aylık evliyim, yeni gelin sayılırım yani... Hamile de değilim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik hala da çok seviyoruz. Eşim ankarada muhasebecilik yapıyor. Ben bekarken izmirde yaşıyordum. nişanlanmadan önce şehir konusu çok sorun olmuştu ben izmiri çok sevmeme rağmen onun için herşeyi kabul edip ankaraya yerleşmeyi kabul ettim.
Şimdi ankaradayız ama ailemi, izmiri, arkadaşlarımı çok özlüyorum. Burda bir düzen tutturamadım. Çalışmadığım için çevre de edinemiyorum hep eşimin arkadaşları vs. Yinede eşim var diye moralimi bozmuyordum... ki eşim ailesinin yaşadığı yere taşınmak isteyene kadar.
Nişanlıyken böyle birşeyi asla düşünmem demişti. Kandırılmış hissediyorum.Oraya 9 aydır çook sık gidip geldik zaten ve az çok nasıl bir yer olduğunu çözdüm. Doğuda küçük bir şehir. İnsanların başkalarının ne yediği ne giydiği nereye gittiğiyle ilgilenmekten başka işleri yok sanki. Dedikodu deseniz gırla, eşimin bütün ailesi orda ama benim hiç kimsem yok. Ayrıca ben izmirli bi ailenin kızıyım hepinizin az çok tahmin edebiliceği gibi kimse ne giydiğime ne yaptığıma nereye gittiğime karışmadı hiçbir zaman. Ankarada okadar özgür olamasamda en azından geceleri eşimle çıkıp bir iki bişeyler içebileceğimiz bi ortamdaydık. Orda böyle bi durum kesinlikle söz konusu değil.
Ben gitmek hiç istemiyorum ama eşim çok kararlı ağlamalarım onu üzmüyor bile artık. Gidicez alışsan iyi edersin diyor. Gitmek istemediğini biliyorum onunda ama ailesi sanki bana söz geçirememişte gelmemiş gibi davranıyor. Ailesi hergün arayıp tahrik ediyor annesi hasta rolleri bile yapıyor.
Biliyorum lafı çok uzattım ama konu okadar sorunluki kızlar nolur yardım edin sizce ne yapmalıyım nasıl vazgeçirebilirim eşimi? oraya gidersek birdaha asla dönemeyiz izin vermezler buna. Ben böyle bir hayat istemiyorum ama. Bi kafe bile olmayan biyerde yaşamak istemiyorum. Sizce eşimi nasıl ikna etmeye çalışmalıyım. Ve en son sorum da sizce kesin olarak taşınmaya karar verirse beni düşünmeden böyle bir karar veren biriyle evlilik yürürmü yoksa ayrılmalı mıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?