Neden ikinci çocuğa cesaret edemiyorum yok mu benim gibi olan?

ben varım, aslında ikinci çocuk için içim gidiyor ama hem ekonomik durumlar, hem tam rahata çıktım bir daha sil baştan mı düşüncesi, kızımda tek çocuk kalmak istiyor.
ya ablası olacakmıs yada tek çocuk kalacakmış
bilemiyorum her ay bi denesem mi acaba diyorum ama ilk cocukda tedavi ile oldu, ikinci cocuk kendiliginden olurmu bilemiyorum vs.
neyse ben gidip ikinci çocuk yapmamak için kendimi ikna etmeye devam edeyim
 

Ben daha ilk çocuğa bile hazır hissetmiyorum yaş 30 yine de yavaş yavaş sağlıklı beslenmeye ve mental olarak kendimi çocuğa hazırlamaya çalışıyorum.

Bence çocuk bakımının %95’i anneye kalıyor. Ne eşinizin, ne annenizin, ne de çocuğunuzun fikri önemli. En önemlisi siz kendinizi hazır hissediyor musunuz?

ve bence maddiyat da biraz önemli. Bebek bezi olmuş 700 lira. Anne baba olarak çocuğa gerekli besinleri verebilecek misiniz vs böyle şeyler de önemli.

Kardeşinin olması kimileri için dünyadaki en büyük şans, kimileri için de büyük bir sınanma oluyor. Bu nedenle sırf çocuğum ilerde yalnız kalmasın diye kardeş yapma fikri bilemiyorum.. ben çok seviyorum ablamı, resmen dünyaya geldiğimde bi en iyi arkadaşım hazır bir şekilde dünyaya geldim ama her kardeş ilişkisi böyle olmuyor ki malesef. Bu nedenle en odaklanmanız gereken bir çocuğunuz daha olduğunda ikisine de gereken ilgiyi sevgiyi sabrı verebilecek güçte hissedip hissetmediğiniz ?
 
Ben de varım. Oğlum 5 buçuk yaşında. Bazen hormonlar yokluyor ama sonra durup düşününce yok diyorum. Benim de ilk hamileliğim çok zor geçmişti. Böbreğim genişlemişti mahvolmuştum. Bir de rahata alıştım. Bilemiyorum. Konuyu takipteyim.
 
Kızınızda sizde istemiyorsanız kimseye laf düşmez. Anneniz çok istiyorsa kendisi yapsın bir de ikiz olacakmış. Kardeş istemeyen kardeş sahibi olacak karakter/ruh durumunda olmayan çocuklara kardeş yapıldığında yaşadıklarını okuyoruz kk'de.
 
Çok güzel yazmışsınız teşekkür ediyorum
 
33 yaşım eşimin 38
Daha gençmişsiniz istiyosanız 9-10 yaş farkı bulmadan yapın, sizin yaşinizda daha ilk bebeğini bekleyenler var. Daha tecrübeli olacaksınız ve hali hazırda cocuklu bir ev oldugu icin duzeniniz benzer devam edicek, maddi kayginizda yoksa cocugunuzun istiyorum istemiyorum demesine bakmayin bugun oyle der ilerde keske olsaydi der. Çocuk sonucta değisken fikirleri.
 
Evet çocuğun fikrini çok kıstas almıyorum 1.sınıfı atlatalım bi o süreç de zor çünkü
 
Çok güzel yazmışsınız teşekkür ediyorum

Ya ben bir de yeni evliyim de. Eşim düzenli olan birisi olmasına rağmen (yani evi dağıtmıyor ortada çorap falan bırakmaz) ve çocuğumuz olmamasına rağmen ev işi yoruyor beni ne olursa olsun hep kadına kalıyor işler gibi geliyor bana. Bilmiyorum %50 iş paylaşımı yapan var mı gerçek anlamda.

Bu nedenle gerçekten kadının kararı önemli. Bir de ilk bebeğinizi de desteksiz büyütmüşsünüz zaten.
 
Yeni evli iseniz zaten şimdi sefasını sürün en güzeli
 
Benimkiler in arasinda 4.5 yaş fark var. Küçük daha 3.5 yaşında ama birbirlerine o kadar destekler ki , tartışırlar ama birine kizsam hemen biri diğerinin arkasında olur. Oynarlar ,gülerler , birbirlerine cesaret verirler. Zor oldu ikinci oğlum başlarda ama iyi ki dogurmusum diyorum. Ölsem gitsem birbirleri var destek olacaklari
 
yenGEnC evlenmekten korktun değil mi?
Ben de dağınık bir insanimdir, gözüme görünmez pislik falan. Sanmıyorum birinin pis coraplarini tül altından toplayayim. Kendi bilir , böyle olursa b.kunda boğulur


Konuya gelince 'yaslaninca biri değilse öteki kapımızı çalar' diye bir dünya yok ki. Arkadaşımin ablası Amerika'ya taşındı, sonra şartlarını iyileştirdi,diğer kardeşlerini de getirtti. beş kardeşler, anne baba İstanbul'da, kardeşlerin beşi de Amerika'ya dağılmış. Kimse de anayı babayı ziyarete gidemiyor onca yoldan her sene.
Yani bu işin garantisi bile yok.
Kaldı ki çocuğunuz abla olmak için deliren, küçük anne Ayşegül modunda bir çocuk değilmiş. Öyle olsa yine bir düşün derdim ama elbet büyük bundan etkilenir.
Bir de şimdi çalışmaya başlasan hamile kalman,doğurman en erken kziin 9 yaşındayken olacak. Bebek dediğin iletişime kapalı bir canlı. Tam oynama, sosyalleşme çağında ablası ergenliğe girmiş olacak. Evde bir bebek gürültüsü, kaos, kardeş kavgası, ağlamalar zirlamalar
Sanmıyorum arada onca yaş olan iki çocuğun kardeşlik ilişkisi kuracağını. Ya biri küçük anne modunda olur - bir ömür korur kollar ya da evi paylaşan iki akraba gibi olurlar genelde. Çünkü paylaşacak şeyleri yok.
Bir de tam çocuğu buyuttunuz,artık rahat ettiniz
Hele şu birinci sınıfı atlatinca.
Uyutma derdi yok, yedirme derdi yok, birkaç seneye ders calistirma derdi yok.
Yine yeni evli gibi rahat plan yapacaginiz günler gelecekken, rahat rahat tatiller vs planlayabilecekken piyangodan yeni bir cocuk.
Yine uykusuz geceler, yine çökmüş gözaltı torbaları, yine evde deli bir dağınıklık, yine alınan kilo- artik eskisi gibi genç olmadığın ve metabolizma yaşın arttığı için belki de göbeğinden daha da gitmeyecek bir yağ kütlesi
Çocuğun karakterine bağlı olarak belki kolik belki mizmiz çocukla uğraşma, birkaç senene daha ipotek koyulması
Tam 'oh artık rahatız' çağında seni rahat bırakmayacak, bir sekiz on sene daha tutacak bir çocuk ...
Ne gereksiz bir macera :)
Anne de istese tabii ki, olur bu iş. Ama sen de istemiyorsun, çocuk da istemiyor. Baba desen akşamdan akşama evde. Değmez bence
 
Son düzenleme:
Neden 2. çocuk yapmak zorunda hissediyorsunuz ve kendinizi ikna etmeye çalışıyorsunuz ki?

Cesaret edememeniz çok çok normal. Kaldı ki bu bir cesaret meselesi de değil zaten. Herkes evlenmek zorunda değil, çocuk sahibi olmak zorunda değil. Bir çocuğu oldu diye ikincisi olmak zorunda değil.

Öncelikle herhangi bir zorunluluğunuz olmadığı ve bu konunun eşiniz ve annenizi dahi ilgilendirmedigi ile durumu ele almalısınız.

Sizin ve kızının kararı çok net, çok da normal ve sizin icinizden gelen buysa herhangi bir sorun da yok.

Birisi daha sizi ziyaret etsin diye hazir olmadığınız bir ise girmeniz hem size hem kızınıza hem eşiniz ile olan iliskinize haksızlık.
Ne güzel buyutmussunuz de çocuğunuzu, bu şekilde devam edin hayatınıza.
 

siz isteyip de mi cesaret edemiyorsunuz?
ben hiç istemiyorum ve yaşlanınca bana bakar düşüncem falan da yok.
isterse 5 çocuğum olsun zaten yaşlanınca hepsine fazla geleceğim için bana bakmalarını beklemiyorum.
 
Araları 20 ay olan iki oğlan annesiyim ben de. Küçük henüz 1 aylık. Şu an alışma dönemindeyiz. Bazen ikisi birden ağlayınca işler sarpa sarıyor 10. Ayda durumlar nasıl acaba.
Oturmaya başaldıktan sonra dönem çok kolay küçük olan oturup oynuyor rahatladım bazen yürütece koyuyorum geziyor evin içinde ben süpürge yaparken dolaşıyor falan bide yumuk yumuk oldu yemeye doyulmuyo
 
Bu ilerde ziyaret eder meselesi kaç çocuk sahibi olduğunuzdan bağımsız bir şey yalnız.
Ne aileler var sürüyle çocuk yapmış ama yine yalnız yine yalnız.
Bu şekilde düşünmek yanlış yani.
Gerçekten hazırsa bir aile tüm varlığıyla istiyorsa dünyaya bir birey getirmeli.

Annenizin tutumu çok yanlış beden sizin bedeniniz.
Gezme tozma derdinde olmanız çok normal gencecik kadınsıniz.
Bende hep tek çocuk yapma taraftarıyım.
 
Neden böyle olmasını kabullendiniz ki? Yani anladığım kadarıyla hem işte hem evde çalışıyorsunuz. Mantıklı mı bu? Gerekirse biraz kavga edip eşinizin ev işi ve yemek yapmasını sağlayın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…