Ben de dağınık bir insanimdir, gözüme görünmez pislik falan. Sanmıyorum birinin pis coraplarini tül altından toplayayim. Kendi bilir , böyle olursa b.kunda boğulur
Konuya gelince 'yaslaninca biri değilse öteki kapımızı çalar' diye bir dünya yok ki. Arkadaşımin ablası Amerika'ya taşındı, sonra şartlarını iyileştirdi,diğer kardeşlerini de getirtti. beş kardeşler, anne baba İstanbul'da, kardeşlerin beşi de Amerika'ya dağılmış. Kimse de anayı babayı ziyarete gidemiyor onca yoldan her sene.
Yani bu işin garantisi bile yok.
Kaldı ki çocuğunuz abla olmak için deliren, küçük anne Ayşegül modunda bir çocuk değilmiş. Öyle olsa yine bir düşün derdim ama elbet büyük bundan etkilenir.
Bir de şimdi çalışmaya başlasan hamile kalman,doğurman en erken kziin 9 yaşındayken olacak. Bebek dediğin iletişime kapalı bir canlı. Tam oynama, sosyalleşme çağında ablası ergenliğe girmiş olacak. Evde bir bebek gürültüsü, kaos, kardeş kavgası, ağlamalar zirlamalar
Sanmıyorum arada onca yaş olan iki çocuğun kardeşlik ilişkisi kuracağını. Ya biri küçük anne modunda olur - bir ömür korur kollar ya da evi paylaşan iki akraba gibi olurlar genelde. Çünkü paylaşacak şeyleri yok.
Bir de tam çocuğu buyuttunuz,artık rahat ettiniz
Hele şu birinci sınıfı atlatinca.
Uyutma derdi yok, yedirme derdi yok, birkaç seneye ders calistirma derdi yok.
Yine yeni evli gibi rahat plan yapacaginiz günler gelecekken, rahat rahat tatiller vs planlayabilecekken piyangodan yeni bir cocuk.
Yine uykusuz geceler, yine çökmüş gözaltı torbaları, yine evde deli bir dağınıklık, yine alınan kilo- artik eskisi gibi genç olmadığın ve metabolizma yaşın arttığı için belki de göbeğinden daha da gitmeyecek bir yağ kütlesi
Çocuğun karakterine bağlı olarak belki kolik belki mizmiz çocukla uğraşma, birkaç senene daha ipotek koyulması
Tam 'oh artık rahatız' çağında seni rahat bırakmayacak, bir sekiz on sene daha tutacak bir çocuk ...
Ne gereksiz bir macera :)
Anne de istese tabii ki, olur bu iş. Ama sen de istemiyorsun, çocuk da istemiyor. Baba desen akşamdan akşama evde. Değmez bence