• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ne zaman cikacagim bu cenderenin icinden 😔

Boşuna kendinizi yormayın, eğer yanlış anlamadıysam ve kendisi tahmin ettiğim kişi ise daha önce yeri geldimi bir tokatı normalleştirme minvalinde yorumları vardı burada kendisinin.
Ha bir de yanlış hatırlamıyorsam kendisi eğitimci (!) idi , evet maalesef.
Bu konuda da çocuk bana vurursa bende eline vururum beni anlaması için tarzı birşey yazdı. Ben O’nın yazdığını yazıncada benim kendisine psikopat dediğimi söyledi 🤦🏻‍♀️
 
Gerçekten saçma bir şeye evirdiniz olayı, daha uzağa yapabilmeyi tartışmaya gerek yok bence. Kaç yıllık öğretmen olduğunuzdan bağımsız olarak bence siz yine de yüz yıl öncesinin sindirme yöntemlerini güzellemeyin. Mesele nitelik mi nicelik mi? Çok yaşlı ama sürekli azarlayan, ceza kesen öğretmenler mi ufuk açıyor taze genç ama sabırla yaklaşanlar mı? Bir gence bir çocuğa iyi davranmak güzellikle yanlıştan döndürmek varken sinsilik arsızlık gibi kötücül beklentilerle cezalar kesmek o çocuğa çiçek açtırmaz.
Azarlayan ceza kesen bir insan olduğum kanısına nereden vardınız onu merak ettim. Gerektiğinde ceza verilir, duymazdan da gelinir demek ağzını açanı azarlamak demek değildir. Siz önyargılısınız ve sadece sizin yönteminizin doğru olduğumu sanıyorsunuz, bu da bağnazlıktır. Ben bütün çocukları arsız sinsi ve kötücül olarak nitelendirmedim lafları istediğiniz yere çekmeyin.

Çocuk aynı konuda 3 defa güzellikle uyarılır 4.De gönül rahatlığıyla ceza veririm. Belirli bir konuda ısrar ve inatla olmayacağını bile bile ağlayan çocuğa 2 defa sarılırım zaten susmaz da sustuğunu var sayalım 3. defa aynı şekilde diretirse duymazdan gelir ya da odasına postalarım. Çünkü bunlar arsızlıktır. Bu yaptığım da gayet normaldir.

Siz benim söylediklerimi kendinizi mükemmel görmek için kasıtlı olarak sabote ediyorsunuz. Buraya bütün ayrıntılarıyla bir kriz nasıl çözülür, çocukta davaranış değişikliği nasıl yapılır diye anlatmak yerine kitap önerisi verdik ya da şunu uygula dedik. Konu sahibi araştırır gereken şekilde uygular, ne var bunda.
 
Iyi aksamlar herkese. Cok doluyum icimi bir yere bosaltmazsam patlayacagim. Benim sorunum cocuklarimin her anlamda sabrimi sonuna kadar zorlamalari. Dayanacak gucum kalmadi yildim tukendim adeta. Belki diyeceksiniz her cocuk boyle ama benimkiler normal boyutta degil inanin. Oglum dogdugundan beri herseye ama herseye aglayan bir cocuk su an 4 yasinda kararlilikla bu huyunu surduruyor. Soyledigim seylerin 99% 'a Itiraz ediyor. En basit ornek okuldan gelince guzellikle hadi sofraya oturmadan ellerimizi yikayalim diyorum kiyameti kopariyor. Banyoya soktugumda basini sampuanliyorum en hassas sekilde ama yinede aglama krizlerine giriyor. Sac taratmiyor yuz yikatmiyor. Oyuncaklarini toplamak gibi bir huyu zaten yok asla elini birseye surmez. Surekli aglamak icin bahane ariyor onun aglamasina gram tahammulum kalmadi 😔 Isteklerini elde etmek icin tum sinirlari zorluyor asla anne baba otoritesini kabul etmiyor. Kizimda 2 yas sendromuna girdi ogluma gore bir nebze daha iyi ama oda gitgide abisini ornek aliyor. Her gordugunu istiyor her istegi yerine gelsin istiyor gelmeyince aglama krizlerine giriyor. Herseyimiz zor geciyor ne yaptigim kahvaltidan birsey anliyorum ne yedigim yemekten. Her sofraya oturusum yemegin (mecazi anlamda) burnumdan gelmesiyle sonuclaniyor. Cocuklarim kendi baslarina uyumazlar oglen kizimin uykuya dalmasi 45 dakikayi buluyor aksam ikisini birden yataga koyup uyumalarini bekliyorum bazen 1.5 saati buluyor uyumalari. Onlar yatana kadar hem fiziken gem ruhen cokme derecesine geliyorum. Kizim hala uyaniyor geceleri 2/3 kez kalkip sut isitiyorum vermesem catlayana kadar agliyor. Sabah 6 gibi uyaniyor uyku resmen haram bana. Esimle bir yildir ayri uyuyoruz cocuklardan dolayi onunlada pek iyi degiliz. Her hafta sonu çocuklari disari cikariyoruz ama eve donene kadar ikimizde pert oluyoruz. Kizim arabada durmuyor gidecegimiz yere varana kadar agliyor. Oglumda gezi boyunca birseyleri bahane edip agliyor. Mizmiz seklinde degil aglamasi kavga cikara cikara bagira bagira agliyor ben boyle birsey gormedim hayatimda. Disari cikmasak olmuyor dort duvar arasinda iyice bunaliyoruz. Ben ne zaman biraz rahat yuzu gorecegim. Cocuklarim ne zaman herseye direnmekten vazgececek. Oglum aglama huyunu ne zaman terkedecek inanin bilmiyorum 😔 Onlarin aglamalarindan kafam agirlasiyor artik sersem gibi oluyorum gurultuden. Sagligimin gunden gune bozuldugunu hissediyorum. Lutfen icimi ferahlatacak birseyler soyleyin inanin buna cok ihtiyacim var.
Ikı cocuklu hayat. Allah yardımcınız olsun
 
Bu konuda da çocuk bana vurursa bende eline vururum beni anlaması için tarzı birşey yazdı. Ben O’nın yazdığını yazıncada benim kendisine psikopat dediğimi söyledi 🤦🏻‍♀️
Sizin söylediğiniz o değildi. Bahsettiğinizle de aynı şey değil bu. Size vuran çocuğa benzer şekilde karşılık vermek gayet normaldir ve empati yaptırır. Tabi siz bunu ilk vurduğu anda yaptığımı düşündüğünüz için buradan da yürürsünüz. Çünkü mutlaka yazmak lazım alışkanlık haline getirdiyse yap, ilk yapışında sakın yapma diye
 
Iyi aksamlar herkese. Cok doluyum icimi bir yere bosaltmazsam patlayacagim. Benim sorunum cocuklarimin her anlamda sabrimi sonuna kadar zorlamalari. Dayanacak gucum kalmadi yildim tukendim adeta. Belki diyeceksiniz her cocuk boyle ama benimkiler normal boyutta degil inanin. Oglum dogdugundan beri herseye ama herseye aglayan bir cocuk su an 4 yasinda kararlilikla bu huyunu surduruyor. Soyledigim seylerin 99% 'a Itiraz ediyor. En basit ornek okuldan gelince guzellikle hadi sofraya oturmadan ellerimizi yikayalim diyorum kiyameti kopariyor. Banyoya soktugumda basini sampuanliyorum en hassas sekilde ama yinede aglama krizlerine giriyor. Sac taratmiyor yuz yikatmiyor. Oyuncaklarini toplamak gibi bir huyu zaten yok asla elini birseye surmez. Surekli aglamak icin bahane ariyor onun aglamasina gram tahammulum kalmadi 😔 Isteklerini elde etmek icin tum sinirlari zorluyor asla anne baba otoritesini kabul etmiyor. Kizimda 2 yas sendromuna girdi ogluma gore bir nebze daha iyi ama oda gitgide abisini ornek aliyor. Her gordugunu istiyor her istegi yerine gelsin istiyor gelmeyince aglama krizlerine giriyor. Herseyimiz zor geciyor ne yaptigim kahvaltidan birsey anliyorum ne yedigim yemekten. Her sofraya oturusum yemegin (mecazi anlamda) burnumdan gelmesiyle sonuclaniyor. Cocuklarim kendi baslarina uyumazlar oglen kizimin uykuya dalmasi 45 dakikayi buluyor aksam ikisini birden yataga koyup uyumalarini bekliyorum bazen 1.5 saati buluyor uyumalari. Onlar yatana kadar hem fiziken gem ruhen cokme derecesine geliyorum. Kizim hala uyaniyor geceleri 2/3 kez kalkip sut isitiyorum vermesem catlayana kadar agliyor. Sabah 6 gibi uyaniyor uyku resmen haram bana. Esimle bir yildir ayri uyuyoruz cocuklardan dolayi onunlada pek iyi degiliz. Her hafta sonu çocuklari disari cikariyoruz ama eve donene kadar ikimizde pert oluyoruz. Kizim arabada durmuyor gidecegimiz yere varana kadar agliyor. Oglumda gezi boyunca birseyleri bahane edip agliyor. Mizmiz seklinde degil aglamasi kavga cikara cikara bagira bagira agliyor ben boyle birsey gormedim hayatimda. Disari cikmasak olmuyor dort duvar arasinda iyice bunaliyoruz. Ben ne zaman biraz rahat yuzu gorecegim. Cocuklarim ne zaman herseye direnmekten vazgececek. Oglum aglama huyunu ne zaman terkedecek inanin bilmiyorum 😔 Onlarin aglamalarindan kafam agirlasiyor artik sersem gibi oluyorum gurultuden. Sagligimin gunden gune bozuldugunu hissediyorum. Lutfen icimi ferahlatacak birseyler soyleyin inanin buna cok ihtiyacim var.
yazdıklarınızın birebir aynısını yaşıyorum. Bugece sadece 1 saat uyuyabildim. Benimkilerinde ikisi küçük. çok zor bir durum. Rabbim yardımcımız olsun.
 
Gecen bir arkadasimin bebegini gormeye gittim 9 aylik. Kari koca cok sakin aşırı naif insanlar. Cocuk hic ağlamıyormus göz yaşını görmemisler daha dogru duzgun aşı oldugunda bile aglamamis. Sadece acikinca iki aha aha yapiomus. 6. Aydan beri aksam 8de yatip sabaha kadar kesintisiz uyuyormus. Ben şok. Ben böyle sorunlu çocuklara anne babadan genetik geçişin cok yüksek olduğunu düşünüyorum. Yani ya siz ya eşiniz aslinda cok huysuzsunuz. Bunu şu yüzden soyluorum hanginiz huysuzsa cocukluga dönüp bi düşünsün sizi bu kadar agresif yapan şey aslinda neydi ve ne iyi gelirdi sakinlemenize. Ben düşününce hatırliyorum çünkü aşırı huysuz bi çocuktum. Ve belirli insanlar belirli yaklasimlar bana iyi gelirdi.
Genetik geçiş dediginiz şey mizaç aslinda. Evet anne baba mizacı bebeği etkiliyor. Ama ebeveynlerin çocukluğuna inip o sorunlari duzeltmesi çocuğun şu anki mizacını düzeltmeyecek.

Benim komşumun bebegi de kolay mizaçlı bir bebek. Gün boyu, gece boyu agladigini duymadim. 9 10 aylik su anda. Sanirim diş çıkarıyor, bir tek ona mızmızlanıyor kuzum bu aralar. Onun disinda ne komsumun bagirdigini duydum ne de çocuğun ağladığını. Yaninda yuksek sesle konusulsa bile uyanmiyor. Banyoda ağlamıyor. Yemek yerken ağlamıyor. Bu bebegi gorene kadar boyle bebekler oldugunu bilmiyordum ben de. Ayni şoku yaşıyorum sizin gibi.
 
Aglamaktan catlamaz dan kastiniz tam olarak ne ?
Aglamaktan krize girip, durmadan bagirip, cigliklar atan, kendine zarar veren, nefesi, solunumu degisip, kizarip moraran cocuklar var.
Anneler bunlari yasiyor da caresiz kaliyor, yoksa cok kiyimsiz simartmis olmaktan kaynakli degil inanin.
Cocuklar aglamali Zaten, agladikca da rahatliyorlar.
Ama ben konu sahibinin boyle rahatlama tarzi bir aglamadan bahsettiğini sanmiyorum.

Ağlamaktan çatlamazdan kastım ağlamaktan çatlamaz. Vermesem çatlayana kadar ağlıyor yazmış konu sahibi ona istinaden yazdım. Bilgilendirme için teşekkür şer ama ben de anneyim, biliyorum yani. Ben de rahatlama tarzı bir ağlamadan bahsettiğini düşünmüyorum, istediği olmayınca ağlıyor yazmış. Konu sahibi de öyle midir bilmiyorum ama anneler genelde sadece çaresizlikten değil aman ağlamasın diye çocuğun her istediğini yapıyorlar. Bunu fark eden çocuk sürekli istediği olsun diye ağlama kozunu kullanıyor.
 
12 sayfa yorum yapılmıs.
Kitap video önerilerri de var icinde.
Bisey söylemeye gerek kalmamıs sanırım:)
Ama cocuklar tutturduklarında naptıgnızı merak ettim ben.
Ofluyor musunuz?
Yada sürekli yorgun oldugunuzu dile getiriyor musunuz ebeveny olarak.
Ben sarılmanın sifa olduguna inananlardanım.
Kriz anlarında sarılarak çözmeye calısıyorum.
Yükseldiğimde sesim özür diliyorum cünkü cocuklar hemen kaydediyor beni öyle hatırlamasını istemem..
Buna ragmen okulda babamı özledim diye aglaayan bir cocuk benimkisi tabi:)
 
Genetik geçiş dediginiz şey mizaç aslinda. Evet anne baba mizacı bebeği etkiliyor. Ama ebeveynlerin çocukluğuna inip o sorunlari duzeltmesi çocuğun şu anki mizacını düzeltmeyecek.

Benim komşumun bebegi de kolay mizaçlı bir bebek. Gün boyu, gece boyu agladigini duymadim. 9 10 aylik su anda. Sanirim diş çıkarıyor, bir tek ona mızmızlanıyor kuzum bu aralar. Onun disinda ne komsumun bagirdigini duydum ne de çocuğun ağladığını. Yaninda yuksek sesle konusulsa bile uyanmiyor. Banyoda ağlamıyor. Yemek yerken ağlamıyor. Bu bebegi gorene kadar boyle bebekler oldugunu bilmiyordum ben de. Ayni şoku yaşıyorum sizin gibi.
Ya dimi insan sasirip kaliyor :) Sizin komsular nasil insanlar bebeğin anne babasi yani?

Ilk paragrafta yazdiginizi duzelteyim. Ben kendi cocuklugumda kinlendigim hirslandigim seyleri hatirliorum. Cocuk hangi ebeveyn benziosa o ebeveyn bi oturup düşünsün kendinden yola cikarak bu cocuga ne iyi gelebilir diye. Çözüm bulabilme adina diyorum kendiyle iç savasi icin degil cocuk icin. Babannemin sakince konuşması iyi geliodu bana. Anne baba kavgasindan uzak kalmak iyi geliodu. Inatlasiosam kararli durmaları inadimi kiriyodu. Benim dedigim surekli oldukca daha cok abartiodum. Bazen de fiziksel sevilmemekten oluyodu bence. Öpüp sarildiklari günler daha az huysuz oluyodum. Kisir döngü yaratio bu durumlar.

Konu sahibi yeni gördüm eşin psikologa gitmeye karsiymis. Ne ayip bu cagda yemin ediorum baska soz bulamiorum. Kızım daha iyi diosun hic olmadi onun hatrina götür oglunu ki sağlam olani da bozmayin. Ilerde bi cok mental hastaliga evrilebilir bu durumlar. Sonra cok pisman olursun. Simdi belki hafif bi sedatif verecek ve bu hepinize iyi gelecek illa sadece telkinle odevle cozulecek esin dalga gececek diye bisey yok.
 
Azarlayan ceza kesen bir insan olduğum kanısına nereden vardınız onu merak ettim. Gerektiğinde ceza verilir, duymazdan da gelinir demek ağzını açanı azarlamak demek değildir. Siz önyargılısınız ve sadece sizin yönteminizin doğru olduğumu sanıyorsunuz, bu da bağnazlıktır. Ben bütün çocukları arsız sinsi ve kötücül olarak nitelendirmedim lafları istediğiniz yere çekmeyin.

Çocuk aynı konuda 3 defa güzellikle uyarılır 4.De gönül rahatlığıyla ceza veririm. Belirli bir konuda ısrar ve inatla olmayacağını bile bile ağlayan çocuğa 2 defa sarılırım zaten susmaz da sustuğunu var sayalım 3. defa aynı şekilde diretirse duymazdan gelir ya da odasına postalarım. Çünkü bunlar arsızlıktır. Bu yaptığım da gayet normaldir.

Siz benim söylediklerimi kendinizi mükemmel görmek için kasıtlı olarak sabote ediyorsunuz. Buraya bütün ayrıntılarıyla bir kriz nasıl çözülür, çocukta davaranış değişikliği nasıl yapılır diye anlatmak yerine kitap önerisi verdik ya da şunu uygula dedik. Konu sahibi araştırır gereken şekilde uygular, ne var bunda.
Çocuk vurursa vururum diyen birinden de akıl alacak değilim. Bir eğitimciye yakışmayan cümleleriniz var. Yazdıklarınızdan da belli hiç boşuma demagoji yapmayın. Cezayı, görmezden gelmeyi, vurmayı normalleştirip adını disiplin diyorsunuz. Bunlar çağdışı, eskide kalması gereken eğitimde yeri olmayan şeyler
 
Ya dimi insan sasirip kaliyor :) Sizin komsular nasil insanlar bebeğin anne babasi yani?

Ilk paragrafta yazdiginizi duzelteyim. Ben kendi cocuklugumda kinlendigim hirslandigim seyleri hatirliorum. Cocuk hangi ebeveyn benziosa o ebeveyn bi oturup düşünsün kendinden yola cikarak bu cocuga ne iyi gelebilir diye. Çözüm bulabilme adina diyorum kendiyle iç savasi icin degil cocuk icin. Babannemin sakince konuşması iyi geliodu bana. Anne baba kavgasindan uzak kalmak iyi geliodu. Inatlasiosam kararli durmaları inadimi kiriyodu. Benim dedigim surekli oldukca daha cok abartiodum. Bazen de fiziksel sevilmemekten oluyodu bence. Öpüp sarildiklari günler daha az huysuz oluyodum. Kisir döngü yaratio bu durumlar.

Konu sahibi yeni gördüm eşin psikologa gitmeye karsiymis. Ne ayip bu cagda yemin ediorum baska soz bulamiorum. Kızım daha iyi diosun hic olmadi onun hatrina götür oglunu ki sağlam olani da bozmayin. Ilerde bi cok mental hastaliga evrilebilir bu durumlar. Sonra cok pisman olursun. Simdi belki hafif bi sedatif verecek ve bu hepinize iyi gelecek illa sadece telkinle odevle cozulecek esin dalga gececek diye bisey yok.
Komşum pamuk gibi bir kadin. Kocasi biraz kaba ve pis, pek tanimiyorum onu.

Evet simdi anladim ne demek istediğinizi. Kendi hayatimla birlestirince tam oturdu.

Ben de bir bardak/tabak kirsam hep kızılırdı. Annem kizardi yani. Hala kendi evimde yere bir sey düşürsem kırsam çığlık atıyorum korkudan.🥲


Teyzemin evinde bir sey yapsam teyzem, sana bir sey oldu mu diye sorardi. O endişe, onceligin bana verilmis olmasi beni cok mutlu ederdi.

Yillar sonra annemin o tavrindan dolayi degersizlik duygumu yok etmek için terapi aldim.

Bu korku yuzunden kendine guvensiz bir cocuktum. Cok ağlarmışım, oyle anlatiyorlar. Kim bilir nedeni neydi... aman en iyisi bilmemek oluyor bazen. Gecmise gidip iyilestiremiyor insan. Anne baba hatasini duzeltemiyor.
 
Son düzenleme:
Çocuk vurursa vururum diyen birinden de akıl alacak değilim. Bir eğitimciye yakışmayan cümleleriniz var. Yazdıklarınızdan da belli hiç boşuma demagoji yapmayın. Cezayı, görmezden gelmeyi, vurmayı normalleştirip adını disiplin diyorsunuz. Bunlar çağdışı, eskide kalması gereken eğitimde yeri olmayan şeyler
Evet bu kelimeleri yerinden cımbızla çıkarıp yazınca epey çağ dışı kaldıkları çok doğru. Haklısınız. Hatta haklı olduğunuz tek nokta bu. Manipülasyon ustası nasıl olunura güzel bir örneksiniz. Emeğinize sağlık
 
@khom ZemheriPoyraz ZemheriPoyraz tuce_tuce tuce_tuce teşekkür ederim hepsini edinmeye çalışıcam ikizlerden sonra 4 yaşına yenı giren kızımın bazı davranışlarını kontrol edemiyoruz anlayamiyoruz kriz yaşanıyor bi şekilde her gün. Önce kitaplardan destek almayı düşünüyorum
 
Allah kolaylık versin...
Kimisi kolay kimisi aşırı zor atlatıyor bu bebeklik, ilk çocukluk dönemlerini.
Sadece ilk yazdıklarınızı okudum, ona istinaden yorumlayacağım.
Oğlunuzu kreş hiç mi değiştirmedi?
Bir de oğlunuz ağladıkça nasıl tavır takınıyorsunuz bilmiyorum ama şöyle kendinize söz verin, 1 hafta asla sert tepki vermeyin. Yumuşak ve normal davranın, sakin olun. Gerekirse gidin başka odaya yastıklara sarılıp sessizce çığlık atın:) ama çocuğa sakın birşey demeyin.Bir deneyin bunu bakalım.
Zor olacak belki ama değişim gözlemleyeceksinizdir bence.
Eşinizle de ayrı uyumayı bırakın. Birleşin. Yeterince zorluk varken bir de aranızı bozmayın bakın bu yıllar geçecek. Geçtiğinde, yıpranmış birer ana baba, yıpranmış birer eş olarak kalmayın ortada.
Oğlunuzun sevdiği ilgilendiği şeyler üzerinden o şekilde oynayarak eğlenerek kurallar koyun.
Ve bir de mizaç denen gerçek var. Bazı çocuklar ne yaparsan yap zordur, bu da öyledir belki kabul edin, barışın bu durumla.

İkizlerimden birisi hiç ağlamaz, ne versem yer, uyutsam uyur,hep mutlu gülücüklü kolay bir bebekti. Hala öyle bir çocuk.
Diğeri ise herşeye ama herşeye ağlayan, hep bir eziyet etme, memnun olmama durumundaydı. Hala kısmen öyle.
İkisini de ben büyütüyorum, farklılar. Kabul ettik :)
 
@khom ZemheriPoyraz ZemheriPoyraz tuce_tuce tuce_tuce teşekkür ederim hepsini edinmeye çalışıcam ikizlerden sonra 4 yaşına yenı giren kızımın bazı davranışlarını kontrol edemiyoruz anlayamiyoruz kriz yaşanıyor bi şekilde her gün. Önce kitaplardan destek almayı düşünüyorum
Kaç aylık Şuan ? Oğlum şuan 24 aylık konuşması geride kaldı birde 2 yaşı çok erken yaşamaya başlamıştık ve 23. Ayda bir şey sebebi ile ayrılık kaygısı yaşamaya başladı . Çocuk doktorumuz psikolojik destek olabilir dedi . Dün çocuk psikiyatristine gittik biz .
 
Kaç aylık Şuan ? Oğlum şuan 24 aylık konuşması geride kaldı birde 2 yaşı çok erken yaşamaya başlamıştık ve 23. Ayda bir şey sebebi ile ayrılık kaygısı yaşamaya başladı . Çocuk doktorumuz psikolojik destek olabilir dedi . Dün çocuk psikiyatristine gittik biz .
3 yaşını bitirdi eylülde ciddi sorunu yok aslında ciddi zararlar da vermiyor kendine ve kardeşlerine ama kıskançlığı oluyor gece uykusuna bebeklikten beri geç geçiyor, krese gidiyor zaten cok da mutlu şikayet almıyoruz hic uyumlu sosyal bi çocuk ama dediğim gibi bebekler 11 aylık kendi de küçük çok inat ediyor çoğu şeyde kendim yaparımci her şeyi, aktif vs tahammülüm zorlanıyor ..ses yukseltmeden kavga etmeden iletişim kurmak istiyorum. Tekken zorlaamıyordu ama uc çocuk olunca ben çok zorlanmaya başladım
 
3 yaşını bitirdi eylülde ciddi sorunu yok aslında ciddi zararlar da vermiyor kendine ve kardeşlerine ama kıskançlığı oluyor gece uykusuna bebeklikten beri geç geçiyor, krese gidiyor zaten cok da mutlu şikayet almıyoruz hic uyumlu sosyal bi çocuk ama dediğim gibi bebekler 11 aylık kendi de küçük çok inat ediyor çoğu şeyde kendim yaparımci her şeyi, aktif vs tahammülüm zorlanıyor ..ses yukseltmeden kavga etmeden iletişim kurmak istiyorum. Tekken zorlaamıyordu ama uc çocuk olunca ben çok zorlanmaya başladım
Yaaa sizin durumunuz zor allah yardımcınız olsun . Ben 2 yaş dönemini hasarsız atlatmak için doktora danıştım biraz yardımcı oldu 21 inde daha ayrıntılı konuşacağım . Bu ilk gidişimizde konuşması geride ne yazık ki onun için terapi alacağız sanırım . Doktorun odasına girdiğimiz andan itibaren oğlum 1 saniye dahi durmadı doktor hem beni dinleyip hem not alıp hemde çocuğu takip etmekte zorlandı yüzünden anladık 🤦🏻‍♀️ Çok hareketli bir çocuk gelişim testi yüksek çıkacak eminim ama isteyeceğim yine de dedi ve kulak burun boğazdan da temiz olduğuna dair muayene olacak. 21 inde görüşeceğiz bende aklımdaki soruları not alıyorum soracağım yardımcı olacak .
 
Bazı şeyleri ne yazık ki kendi elimizle yapıp hayatımızı zorlaştırıyoruz 🤦🏻‍♀️ 24 aylık bebek emmeyi bıraktıktan sonra gece uyanınca süt vermeye neden alıştırdın 🤦🏻‍♀️Evde herkesin psikolojik destek alması lazım çok üzgünüm ama . Sorunlarınız hiç çözülmüyor çünkü çözmek için çaba sarf etmiyorsunuz
 
Back