Bu dediklerine çok çok katılıyorum. Kendimden katılıyorum ama. Annem babam bizi böyle yetiştirdi. Ben hiç bilmem bize kızdıklarını, cezalandırdıklarını. Hep sevgiyle şefkatle yaklaştılar. Ve ben bu yaşımda şimdi gitsem anne babama ne yaparsam bana yine kızmayacaklarını bilirim ve bu bence çok kıymetli bir şey.
Biz de onları hiç üzmedik bu arada, karşılığında düzgün, başarılı çocuklar olduk hep.
İnşallah ben de çocuğumu onlar gibi yetiştirebilirim.
strawberry_cake
duyu bütünleme diye bir şey duydunuz mu? Her insanın farklı duyusal hassasiyetlerle doğduğunu ve bu hassasiyetlerine göre ihtiyaçlarının giderilmesi gerektiğini söylüyorlar. Hiçbir çocuğun “şımarıklıktan, inattan, anne babasına gıcığından” ağlamadığını; sahip olduğu hassasiyetin bütünlenememesi sebebiyle acı çektiği için böyle olduğunu anlatıyor. Siz de bir araştırın isterseniz. Belki sizin çocuğunuzun da bu tip bir hassasiyeti vardır.