• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ne zaman cikacagim bu cenderenin icinden 😔

Eşiniz destek değil mi ?

Çocuklar herhangi bir kursa kreşe falan gitmiyorsa uyum sorunu yaşıyor olabilirler.
 
Benim annem ne yazık ki özellikle titizliği sebebiyl
Çocuğun içinde yanlış davranmak varsa her koşulda yapar o sinsiliği. Siz koşulsuz kucaklasanız da haberiniz olmaz.


Bahsettiğiniz sorunlu tiplerin aileleri eğitim yöntemlerini okuyup yetiştirmişti çocuklarını değil mi, çok haklısınız pardon.

Hanım efendi ısrarla anlamadığınız şey arsızlık ağlamasına yapılacak müdahaleden bahsedildiği, ya da çocuğun bilerek yanlış yapmaya devam ettiği zamanlarda yapılacak müdahale. Ne alakası var üzüntüyle. Üzgün çocuğa git odanda üzül diyecek anne değiliz çoğumuz. Siz sözleri istediğiniz yerlere çekiyorsunuz. Ne yapsın konu sahibi arsızlıktan, istediği yapılmadığından ağlayan çocuğu kucağına alıp sakinleşmesini mi beklesin. Sizce bu ağlama krizlerini kesecek mi.

Fikrimi değiştiremezsiniz evet çünkü kaprisinden ağlayan çocuğa bu yöntemler sökmez. Kararlı duruş ve gerekirse odasına göndermek söker.

Siz hepiniz birer mükemmel annesiniz çocuğunuz evden bir şeyi hırsından kırdığında, bana su getirmedin diye anırarak ağladığında, istediği oyuncak alınmadı diye çıngar çıkardığında, yarın sınıfta arkadaşına ya da sınıfa defalarca zarar verdiğinde hep sarılarak anlatın, ödevlerini ısrarla yapmadığında da sarılarak anlatın. İnatlaşan çocuklarda sarılmak hep başarılıdır zaten. Siz saeılmaya devam edin
Çocuğun içinde yanlış davranmak varsa her koşulda yapar o sinsiliği. Siz koşulsuz kucaklasanız da haberiniz olmaz.


Bahsettiğiniz sorunlu tiplerin aileleri eğitim yöntemlerini okuyup yetiştirmişti çocuklarını değil mi, çok haklısınız pardon.

Hanım efendi ısrarla anlamadığınız şey arsızlık ağlamasına yapılacak müdahaleden bahsedildiği, ya da çocuğun bilerek yanlış yapmaya devam ettiği zamanlarda yapılacak müdahale. Ne alakası var üzüntüyle. Üzgün çocuğa git odanda üzül diyecek anne değiliz çoğumuz. Siz sözleri istediğiniz yerlere çekiyorsunuz. Ne yapsın konu sahibi arsızlıktan, istediği yapılmadığından ağlayan çocuğu kucağına alıp sakinleşmesini mi beklesin. Sizce bu ağlama krizlerini kesecek mi.

Fikrimi değiştiremezsiniz evet çünkü kaprisinden ağlayan çocuğa bu yöntemler sökmez. Kararlı duruş ve gerekirse odasına göndermek söker.

Siz hepiniz birer mükemmel annesiniz çocuğunuz evden bir şeyi hırsından kırdığında, bana su getirmedin diye anırarak ağladığında, istediği oyuncak alınmadı diye çıngar çıkardığında, yarın sınıfta arkadaşına ya da sınıfa defalarca zarar verdiğinde hep sarılarak anlatın, ödevlerini ısrarla yapmadığında da sarılarak anlatın. İnatlaşan çocuklarda sarılmak hep başarılıdır zaten. Siz saeılmaya devam edin
Teşekkür ederim ben ömrüm yettiğince evladıma sarılmaya devam edeceğim. Bu sayede öfkelendiğinde birşey kırmayı değil nefes almayı, dışarı çıkmayı vs kendini rahatlatmayı öğreniyor.Sizin içinizde çok öfkeli bir çocuk var ve bunun muhatabı ben değilim. Ne diyeyim bilemedim kızınca arada eline vurun birşey olmaz desem içiniz soğuyacak ama gönlüm razı değil. İyi günler dileyeyim en iyisi.
 
Anladığım kadarıyla siz çok yorulmuşsunuz. Önce sizin biraz dinlenmeniz, kafanızı sakinleştirmeniz lazım. Bir yakınınız yok mu civarınızda. Yarım gün olsa çocuklarla ilgilenseler siz de hiçbir şey yapmadan otursanız kafanızı dinleseniz :)

Sonrasında da; kızım da martta 4 yaşını dolduracak. Benzer şeyleri yaşıyoruz. İsrarla konuşuyorum, şimdiye kadar hiç bir şey de sadece ağladığı için onun olmadı. Bazen yavrum haksızlığa maruz kalıyor ve ağlıyor, haksızlık giderildiğinde elbette hakkını kazanmış oluyor. Ağladığı için değil hakkı olduğu için elde ediyor.

Benim en büyük tavsiyem şunun muhasebesini yapın: İzin vermediğim şey / yasakladığım şey / hayır dediğim şey/ yapılması gerekip de yapmadığı şey, gerçekten muhakkak gerekli mi değil mi? Eğer muhakkak gerekliyse konuşup anlatıp örnekler verip aksini gösterip vs açıklayıp ikna etmeye çalışıyorum. Bazen gerçekten çok zor oluyor. Ama eğer muhakkak lazım değilse de o zaman tamam istediğin gibi olsun diyorum. İnatlaşmıyorum
 
Teşekkür ederim ben ömrüm yettiğince evladıma sarılmaya devam edeceğim. Bu sayede öfkelendiğinde birşey kırmayı değil nefes almayı, dışarı çıkmayı vs kendini rahatlatmayı öğreniyor.Sizin içinizde çok öfkeli bir çocuk var ve bunun muhatabı ben değilim. Ne diyeyim bilemedim kızınca arada eline vurun birşey olmaz desem içiniz soğuyacak ama gönlüm razı değil. İyi günler dileyeyim en iyisi.
Bir şiddet eğilimim olduğunun ima edilmediği kalmıştı onu da yaptınız sağ olun. Eline vur desem içiniz soğuyacak ne demek ya. Gerkirse ceza verilir duymazdan da gelinir dedim diye psikopat kategorisine alındım neredeyse.
Evet hanımlar en büyük keyfim çocuklarımı kemerle dövmek, yok mu arttıran 😡
 
Kızım 11 aylık ve 1 yaş krizi yaşıyoruz :KK70:
Ama bana kızmayın neden birinci çocuğu tam olarak oturtmadan 2. Yaptınız ?
Ben kendimi çok seviyorum ve bir taneyi daha kaldıramayacağımı düşünüyorum.

Hay yaşa. Ben yazacaktım, 2. çocuk resmen bonus olmuş.
 
Çocuğun içinde yanlış davranmak varsa her koşulda yapar o sinsiliği. Siz koşulsuz kucaklasanız da haberiniz olmaz.


Bahsettiğiniz sorunlu tiplerin aileleri eğitim yöntemlerini okuyup yetiştirmişti çocuklarını değil mi, çok haklısınız pardon.

Hanım efendi ısrarla anlamadığınız şey arsızlık ağlamasına yapılacak müdahaleden bahsedildiği, ya da çocuğun bilerek yanlış yapmaya devam ettiği zamanlarda yapılacak müdahale. Ne alakası var üzüntüyle. Üzgün çocuğa git odanda üzül diyecek anne değiliz çoğumuz. Siz sözleri istediğiniz yerlere çekiyorsunuz. Ne yapsın konu sahibi arsızlıktan, istediği yapılmadığından ağlayan çocuğu kucağına alıp sakinleşmesini mi beklesin. Sizce bu ağlama krizlerini kesecek mi.

Fikrimi değiştiremezsiniz evet çünkü kaprisinden ağlayan çocuğa bu yöntemler sökmez. Kararlı duruş ve gerekirse odasına göndermek söker.

Siz hepiniz birer mükemmel annesiniz çocuğunuz evden bir şeyi hırsından kırdığında, bana su getirmedin diye anırarak ağladığında, istediği oyuncak alınmadı diye çıngar çıkardığında, yarın sınıfta arkadaşına ya da sınıfa defalarca zarar verdiğinde hep sarılarak anlatın, ödevlerini ısrarla yapmadığında da sarılarak anlatın. İnatlaşan çocuklarda sarılmak hep başarılıdır zaten. Siz saeılmaya devam edin
Bir çocuğa arsız, sinsi ve anırarak ağlamak gibi şeylerle etiketlemeniz bile çok çirkin.
Çocuklar hırslanır ve evet ağlar ama bu arsızlık değildir. Kendini sakinleştirmeyi henüz öğrenememesinden kaynaklanır. Siz cezalandırdığınızda da bunu öğrenemiyor. Bunu öğrenmesinin yolu sizden sakin kalmayı görmesi ve desteğinizle sakinleşebilme yollarını keşfetmesidir.
Ben şefkat ve empatiyi hayatıma soktuğumdan beri görüyorum farkı merak etmeyin.
Bu kadar gelişime kapalı olmanız da ilginç. Çocuk ve ergen psikiyatristi bir adamın senelerdir gözlemlerine dayanarak yazdığı bir kitabı okumayı bile düşünmüyorsunuz bu bana çok ilginç geldi mesela. İnsan bu kadar farklı yöntemlere kapalı olmamalı.
 
Çocuğun içinde yanlış davranmak varsa her koşulda yapar o sinsiliği. Siz koşulsuz kucaklasanız da haberiniz olmaz.


Bahsettiğiniz sorunlu tiplerin aileleri eğitim yöntemlerini okuyup yetiştirmişti çocuklarını değil mi, çok haklısınız pardon.

Hanım efendi ısrarla anlamadığınız şey arsızlık ağlamasına yapılacak müdahaleden bahsedildiği, ya da çocuğun bilerek yanlış yapmaya devam ettiği zamanlarda yapılacak müdahale. Ne alakası var üzüntüyle. Üzgün çocuğa git odanda üzül diyecek anne değiliz çoğumuz. Siz sözleri istediğiniz yerlere çekiyorsunuz. Ne yapsın konu sahibi arsızlıktan, istediği yapılmadığından ağlayan çocuğu kucağına alıp sakinleşmesini mi beklesin. Sizce bu ağlama krizlerini kesecek mi.

Fikrimi değiştiremezsiniz evet çünkü kaprisinden ağlayan çocuğa bu yöntemler sökmez. Kararlı duruş ve gerekirse odasına göndermek söker.

Siz hepiniz birer mükemmel annesiniz çocuğunuz evden bir şeyi hırsından kırdığında, bana su getirmedin diye anırarak ağladığında, istediği oyuncak alınmadı diye çıngar çıkardığında, yarın sınıfta arkadaşına ya da sınıfa defalarca zarar verdiğinde hep sarılarak anlatın, ödevlerini ısrarla yapmadığında da sarılarak anlatın. İnatlaşan çocuklarda sarılmak hep başarılıdır zaten. Siz saeılmaya devam edin
Pes diyorum size! İnatlaşan çocuk yoktur hanımefendi inatlaşan ebeveynler vardır. Çocuklar fıtraten bozuk olarak dünyaya gelmezler ki. Hele ilk yıllarında neredeyse sadece çekirdek ailesiyle yetişen minik insanlar, onlardan ne görürse benzer şekilde davranmaya çalışır. Fıtraten hepimiz iyi ve kötü potansiyellerle yaratıldık. Sadece yönlendirmek hangisi baskın hangisi çekinik hangisi faydalı hangisi zararlı bunlar adına rehberlik etmemiz gerekiyor çocuklara. Anasının karnından arsız doğan bir çocuk bilmiyorum mesela ben!
 
Pes diyorum size! İnatlaşan çocuk yoktur hanımefendi inatlaşan ebeveynler vardır. Çocuklar fıtraten bozuk olarak dünyaya gelmezler ki. Hele ilk yıllarında neredeyse sadece çekirdek ailesiyle yetişen minik insanlar, onlardan ne görürse benzer şekilde davranmaya çalışır. Fıtraten hepimiz iyi ve kötü potansiyellerle yaratıldık. Sadece yönlendirmek hangisi baskın hangisi çekinik hangisi faydalı hangisi zararlı bunlar adına rehberlik etmemiz gerekiyor çocuklara. Anasının karnından arsız doğan bir çocuk bilmiyorum mesela ben!
Kesinlikle çocuk kendi kendine inatlaşmıyor ya iki kişi inatlaşır. Kocaman yetişkin bir insan alternatif bir çözüm aramak yerine çocuğu zorlayarak kendi istediğini yapmaya mecbur ediyor. Annelik bir yarışa dönüyor. Benim dediğim olacak inadını yapan da genelde ebeveynler oluyor
 
Şiddetle , cezayla eğitim olmuyor, çocuk da bu defa daha da inatlaşıyor ve hırçınlaşıyor. Okullarda sınıflarda bile sevgiyle büyütülen çocuklar o kadar belli oluyor ki.
 
Iyi aksamlar herkese. Cok doluyum icimi bir yere bosaltmazsam patlayacagim. Benim sorunum cocuklarimin her anlamda sabrimi sonuna kadar zorlamalari. Dayanacak gucum kalmadi yildim tukendim adeta. Belki diyeceksiniz her cocuk boyle ama benimkiler normal boyutta degil inanin. Oglum dogdugundan beri herseye ama herseye aglayan bir cocuk su an 4 yasinda kararlilikla bu huyunu surduruyor. Soyledigim seylerin 99% 'a Itiraz ediyor. En basit ornek okuldan gelince guzellikle hadi sofraya oturmadan ellerimizi yikayalim diyorum kiyameti kopariyor. Banyoya soktugumda basini sampuanliyorum en hassas sekilde ama yinede aglama krizlerine giriyor. Sac taratmiyor yuz yikatmiyor. Oyuncaklarini toplamak gibi bir huyu zaten yok asla elini birseye surmez. Surekli aglamak icin bahane ariyor onun aglamasina gram tahammulum kalmadi 😔 Isteklerini elde etmek icin tum sinirlari zorluyor asla anne baba otoritesini kabul etmiyor. Kizimda 2 yas sendromuna girdi ogluma gore bir nebze daha iyi ama oda gitgide abisini ornek aliyor. Her gordugunu istiyor her istegi yerine gelsin istiyor gelmeyince aglama krizlerine giriyor. Herseyimiz zor geciyor ne yaptigim kahvaltidan birsey anliyorum ne yedigim yemekten. Her sofraya oturusum yemegin (mecazi anlamda) burnumdan gelmesiyle sonuclaniyor. Cocuklarim kendi baslarina uyumazlar oglen kizimin uykuya dalmasi 45 dakikayi buluyor aksam ikisini birden yataga koyup uyumalarini bekliyorum bazen 1.5 saati buluyor uyumalari. Onlar yatana kadar hem fiziken gem ruhen cokme derecesine geliyorum. Kizim hala uyaniyor geceleri 2/3 kez kalkip sut isitiyorum vermesem catlayana kadar agliyor. Sabah 6 gibi uyaniyor uyku resmen haram bana. Esimle bir yildir ayri uyuyoruz cocuklardan dolayi onunlada pek iyi degiliz. Her hafta sonu çocuklari disari cikariyoruz ama eve donene kadar ikimizde pert oluyoruz. Kizim arabada durmuyor gidecegimiz yere varana kadar agliyor. Oglumda gezi boyunca birseyleri bahane edip agliyor. Mizmiz seklinde degil aglamasi kavga cikara cikara bagira bagira agliyor ben boyle birsey gormedim hayatimda. Disari cikmasak olmuyor dort duvar arasinda iyice bunaliyoruz. Ben ne zaman biraz rahat yuzu gorecegim. Cocuklarim ne zaman herseye direnmekten vazgececek. Oglum aglama huyunu ne zaman terkedecek inanin bilmiyorum 😔 Onlarin aglamalarindan kafam agirlasiyor artik sersem gibi oluyorum gurultuden. Sagligimin gunden gune bozuldugunu hissediyorum. Lutfen icimi ferahlatacak birseyler soyleyin inanin buna cok ihtiyacim var.
Bi pedagogdan yardım almanız iyi olur
 
Bir çocuğa arsız, sinsi ve anırarak ağlamak gibi şeylerle etiketlemeniz bile çok çirkin.
Çocuklar hırslanır ve evet ağlar ama bu arsızlık değildir. Kendini sakinleştirmeyi henüz öğrenememesinden kaynaklanır. Siz cezalandırdığınızda da bunu öğrenemiyor. Bunu öğrenmesinin yolu sizden sakin kalmayı görmesi ve desteğinizle sakinleşebilme yollarını keşfetmesidir.
Ben şefkat ve empatiyi hayatıma soktuğumdan beri görüyorum farkı merak etmeyin.
Bu kadar gelişime kapalı olmanız da ilginç. Çocuk ve ergen psikiyatristi bir adamın senelerdir gözlemlerine dayanarak yazdığı bir kitabı okumayı bile düşünmüyorsunuz bu bana çok ilginç geldi mesela. İnsan bu kadar farklı yöntemlere kapalı olmamalı.
Hanımefendi benim neyi okuyup neyi okumadığımı bilemezsiniz, siz yolun başındasınız belki ama ben 17 yıldır doğrudan ergenlerle muhatabım, 12 yıldır da bir fiil anneyim. Okuduklarımı da size ispatlamak zorunda değilim. Önceki sayfalarda aldığım eğitimlerden de bahsettim.
Ha anırmak, sinsilik, arsızlık kelimelerini yüzlerine söylemediğime göre incileri dökülmez çocukların merak etmeyin. Bu kelimelerin yerine daha kibarlarını da kullansam gerçek değişmez. Siz anlamak istediğinizi anlayın, ben ne söylediğimi de ne anlattığımı da çok iyi biliyorum. Anlamak isteyen de anlamıştır pekala
 
Hanımefendi benim neyi okuyup neyi okumadığımı bilemezsiniz, siz yolun başındasınız belki ama ben 17 yıldır doğrudan ergenlerle muhatabım, 12 yıldır da bir fiil anneyim. Okuduklarımı da size ispatlamak zorunda değilim. Önceki sayfalarda aldığım eğitimlerden de bahsettim.
Ha anırmak, sinsilik, arsızlık kelimelerini yüzlerine söylemediğime göre incileri dökülmez çocukların merak etmeyin. Bu kelimelerin yerine daha kibarlarını da kullansam gerçek değişmez. Siz anlamak istediğinizi anlayın, ben ne söylediğimi de ne anlattığımı da çok iyi biliyorum. Anlamak isteyen de anlamıştır pekala
Çok üzgünüm 17 yıldır ergenlerle muhatap oluşunuza. Gerçekten. İnşallah çocuklarımızla yolunuz kesişmez.
 
Hanımefendi benim neyi okuyup neyi okumadığımı bilemezsiniz, siz yolun başındasınız belki ama ben 17 yıldır doğrudan ergenlerle muhatabım, 12 yıldır da bir fiil anneyim. Okuduklarımı da size ispatlamak zorunda değilim. Önceki sayfalarda aldığım eğitimlerden de bahsettim.
Ha anırmak, sinsilik, arsızlık kelimelerini yüzlerine söylemediğime göre incileri dökülmez çocukların merak etmeyin. Bu kelimelerin yerine daha kibarlarını da kullansam gerçek değişmez. Siz anlamak istediğinizi anlayın, ben ne söylediğimi de ne anlattığımı da çok iyi biliyorum. Anlamak isteyen de anlamıştır pekala
Gerçekten saçma bir şeye evirdiniz olayı, daha uzağa yapabilmeyi tartışmaya gerek yok bence. Kaç yıllık öğretmen olduğunuzdan bağımsız olarak bence siz yine de yüz yıl öncesinin sindirme yöntemlerini güzellemeyin. Mesele nitelik mi nicelik mi? Çok yaşlı ama sürekli azarlayan, ceza kesen öğretmenler mi ufuk açıyor taze genç ama sabırla yaklaşanlar mı? Bir gence bir çocuğa iyi davranmak güzellikle yanlıştan döndürmek varken sinsilik arsızlık gibi kötücül beklentilerle cezalar kesmek o çocuğa çiçek açtırmaz.
 
Pedagog unvanını kullanmasi yasal değil , çocuk gelişimci yakın zamanda Türk pdr derneği hakkında suç duyurusunda bulundu
Pedagog unvanini kullandigi icin pedagog zannetmistim.😊 biyografisini arastirmadim. Yillarca pedagog diye tanıtıldı, ben de oyle sandim. Diger üyeler anlatti kalanlari. Ben de sonra arastirdim.
 
Pes diyorum size! İnatlaşan çocuk yoktur hanımefendi inatlaşan ebeveynler vardır. Çocuklar fıtraten bozuk olarak dünyaya gelmezler ki. Hele ilk yıllarında neredeyse sadece çekirdek ailesiyle yetişen minik insanlar, onlardan ne görürse benzer şekilde davranmaya çalışır. Fıtraten hepimiz iyi ve kötü potansiyellerle yaratıldık. Sadece yönlendirmek hangisi baskın hangisi çekinik hangisi faydalı hangisi zararlı bunlar adına rehberlik etmemiz gerekiyor çocuklara. Anasının karnından arsız doğan bir çocuk bilmiyorum mesela ben!
Hanımefendi 40ı çıkmış bebek eğitiminden bahsetmiyoruz. Bir şekilde ters gitmiş bir şeyleri düzeltmekten bahsediyoruz. İnatlaşan çocuk yok inatlaşan anne baba var 🙄 tamam siz asla inatlaşmayın çocuğunuzla
 
Hanımefendi 40ı çıkmış bebek eğitiminden bahsetmiyoruz. Bir şekilde ters gitmiş bir şeyleri düzeltmekten bahsediyoruz. İnatlaşan çocuk yok inatlaşan anne baba var 🙄 tamam siz asla inatlaşmayın çocuğunuzla
İşte ters giden şeylerin sebebi sizin yöntemleriniz vs. iken yine aynı yöntemlerle nasıl düzelir bilemedim. Ben de öğretmenim, lisede. Senelerce de ortaokul ve ilkokulda yaptım. 4 yaşında da kızım var. Nerden bakarsanız işin içindeyim ve yöntemleriniz beni hayretlere düşürdü.
 
Böyle zor bir çocuğunuzun varken arada bu kadar az süre bırakarak bile isteye hamile kalmanız büyük cesaret gerçekten.

Bence de profesyonel yardım almalısınız. Her çocuğun huyu suyu farklı. Yaklaşımı da ona göre olmalı. Ben disiplinli bir anneyim etrafımdaki örneklere göre. düşünüyorum gece 2-3 kere ağlıyor diye süt ısıtıcam. Mümkün değil öyle bir şey yapmam.Hiçbir çocuk ağlamaktan çatlamaz. Varsın saatlerce ağlasın. Çocuklar çoğu zaman ağlamayı isteklerini yaptırmak için kullanıyorlar. Sizde durum epey bir abartılmış. Allah kolaylık versin, geciktirmeden uzmanı ile görüşün derim
Aglamaktan catlamaz dan kastiniz tam olarak ne ?
Aglamaktan krize girip, durmadan bagirip, cigliklar atan, kendine zarar veren, nefesi, solunumu degisip, kizarip moraran cocuklar var.
Anneler bunlari yasiyor da caresiz kaliyor, yoksa cok kiyimsiz simartmis olmaktan kaynakli degil inanin.
Cocuklar aglamali Zaten, agladikca da rahatliyorlar.
Ama ben konu sahibinin boyle rahatlama tarzi bir aglamadan bahsettiğini sanmiyorum.
 
Gecen bir arkadasimin bebegini gormeye gittim 9 aylik. Kari koca cok sakin aşırı naif insanlar. Cocuk hic ağlamıyormus göz yaşını görmemisler daha dogru duzgun aşı oldugunda bile aglamamis. Sadece acikinca iki aha aha yapiomus. 6. Aydan beri aksam 8de yatip sabaha kadar kesintisiz uyuyormus. Ben şok. Ben böyle sorunlu çocuklara anne babadan genetik geçişin cok yüksek olduğunu düşünüyorum. Yani ya siz ya eşiniz aslinda cok huysuzsunuz. Bunu şu yüzden soyluorum hanginiz huysuzsa cocukluga dönüp bi düşünsün sizi bu kadar agresif yapan şey aslinda neydi ve ne iyi gelirdi sakinlemenize. Ben düşününce hatırliyorum çünkü aşırı huysuz bi çocuktum. Ve belirli insanlar belirli yaklasimlar bana iyi gelirdi.
 
Gerçekten saçma bir şeye evirdiniz olayı, daha uzağa yapabilmeyi tartışmaya gerek yok bence. Kaç yıllık öğretmen olduğunuzdan bağımsız olarak bence siz yine de yüz yıl öncesinin sindirme yöntemlerini güzellemeyin. Mesele nitelik mi nicelik mi? Çok yaşlı ama sürekli azarlayan, ceza kesen öğretmenler mi ufuk açıyor taze genç ama sabırla yaklaşanlar mı? Bir gence bir çocuğa iyi davranmak güzellikle yanlıştan döndürmek varken sinsilik arsızlık gibi kötücül beklentilerle cezalar kesmek o çocuğa çiçek açtırmaz.
Uc cocugumda her yasta ogretmen tanidim.40 yil oncesini guzelleyenler de gordum.
En guzel sonuclari arastirmaci genc ogretmenlerden aldim.
 
Son düzenleme:
Bir çocuğa arsız, sinsi ve anırarak ağlamak gibi şeylerle etiketlemeniz bile çok çirkin.
Çocuklar hırslanır ve evet ağlar ama bu arsızlık değildir. Kendini sakinleştirmeyi henüz öğrenememesinden kaynaklanır. Siz cezalandırdığınızda da bunu öğrenemiyor. Bunu öğrenmesinin yolu sizden sakin kalmayı görmesi ve desteğinizle sakinleşebilme yollarını keşfetmesidir.
Ben şefkat ve empatiyi hayatıma soktuğumdan beri görüyorum farkı merak etmeyin.
Bu kadar gelişime kapalı olmanız da ilginç. Çocuk ve ergen psikiyatristi bir adamın senelerdir gözlemlerine dayanarak yazdığı bir kitabı okumayı bile düşünmüyorsunuz bu bana çok ilginç geldi mesela. İnsan bu kadar farklı yöntemlere kapalı olmamalı.
Boşuna kendinizi yormayın, eğer yanlış anlamadıysam ve kendisi tahmin ettiğim kişi ise daha önce yeri geldimi bir tokatı normalleştirme minvalinde yorumları vardı burada kendisinin.
Ha bir de yanlış hatırlamıyorsam kendisi eğitimci (!) idi , evet maalesef.
 
Back