Ne yapsam bilemiyorum bir akıl verin boşansam mı ?

Benim gördüğüm kadarıyla eğer bir kadının maddi gücü varsa ve bu maddi gücünü erkeğin eline vermişse, hep eziliyor hep..
 
Evlendiginiz gunun gecesinde kartinizi istemis. Esler arasinda cok ozel bir ani, sizin duygusal oldugunuz ani sizi manipule etmek icin kullanmis. Bunu sizi doldurmak icin soylemiyorum, sadece manipulasyon kotudur. Bence yasadiginiz bu tecrubelerden sonra sizi kimsenin, hatta oglunuzun bile manipule etmesine ne olur ne olur izin vermeyin. Kiz kardesinizin dugunune katilamamak sizi ne cok uzmustur.
benim annem sizin meslektasiniz, kartini babama vermemisti ama araba kullanmayi bilmez ki o arabayi tabiki beraber aldilar icinde annemin emegi de var. Cok sevdigi biri hastaneye kaldirildigi gecenin gunduzu babamla tartismislardi ben seni goturmem hastaneye dedi. Annem oylece kala kaldi ben ona hadi atla taksiye gidelim anne ben senin yanindayim dedim ama hic unutamam o gunu onun o caresizligini. Cocuklarinizda bunlari hatirlayacak. Bir cocugunuz daha var onu da dusunun.
 
Kendi ayakalri üzerinde duran kadınların böyle ezilmesine okadar uzuluyorum...


Dışarıda temizlik dahi olsa iş bulup ayrılmak isteyen okadar kadın var ki...
Elbett3 ki hemen bosan denmez ama sizle maaş kartınız için evlenmis
 
Bence siz henüz yeterince mücadele etmemişsiniz. Bir süre de dik kadın olmayı deneyin bakalım ne yapacak ama bunu kavga ederek değil güler yüzünüzle yapın çocuklarınız için
 
Uzun zamandır yazmayı düşünüyordum ama sıkıntılarımı anlatmaya okadar korkar olmuşum ki buraya bile yazmaya cesaret edemedim. Benim derdim evliliğim. Eşimle 6 yıl önce evlendik. Aynı okulda çalışıyorduk. İkimizde öğretmeniz. İki yıl aynı okulda çalıştıktan sonra aramızda birşeyler başladı ve nasılsa birbirimizi tanıyoruz diye çok uzatmadan birkaç ay içinde nişan ve düğünümüz oldu. Şimdi iki çocuğumuz var biri altı yaşında biri daha sekiz aylık. Sorunuma geleyim ; Evlendiğimiz günün gecesinde eşim benden maaş kartımı istedi. Vermem deyince küstü. Etrafımızda birilerinden örnekler vererek onlar eşlerini seviyorlar sen beni sevmiyorsun vs. Sözlerle beni ikna etti. İlk hatam maaş kartımı eşime vermem oldu. Kendisi kaynana gibi herşeye laf söyleyen biridir. Bir tartışma olsa beş yıl önceki sorunları getirip önüme koyar o zaman da bana bunları söylemiştin diye. Hiç hatasını kabul ettiğini görmedim. Sürekli bir baskı var üzerimde. Örneğin Kız kardeşim evlendi düğün başka şehirdeydi büyük oğlum altı aylıktı kızın peşine düşülüp başka şehire düğüne gidilmez vs. Diyerek bir sürü kavgalar ederek gitmeme izin vermedi bende kucağımda bebekle tek başıma gitmeyi göze alamadığım için gitmedim ikinci hatamdı bu. Bir çok konuda beni böyle baskıladı. Bir gün bir hediye almışlığı yoktur. İki doğum yaptım bir iğne almadı. Son olay annem vefat etti benim babamda ondan sonra yurt dışında bir iş buldu oraya gitti. İki hafta önce izne geldi on gün falan bekledim hemen gitmeyeyim ne olur ne olmaz salgın var diye. Sonra dedim gidelim mi babamın yanına bekliyor. Bana dediği şey sen onları yemeğe çağır gelsinler. Ben ve çocuklarım hiç bir yere gitmeyiz. Salgın var. Onlar benim de çocuklarım dedim ve tartışmaya başladık. Sen babanın evinden mı getirdin bu çocukları falan diyor saçma sapan. Dedim o zaman ben gideceğim arabanın anahtarını aldım. Bana para ver dedim. Param yok dedi. Kartlarımı ver dedim onları da aldım çıktım evden gittim babamı gördüm döndüm eve. Şimdi benim yaptığım yemeği yemiyor. Konuşmuyoruz. Ne yaparsa yapsın umrumda değil artık hatta kendimi rahatlamış hissediyorum. Boşanmak istiyorum ama büyük oğluma kıyamıyorum. Bir defa sözünü açtım sen kardeşin ve ben birlikte başka bir evde yaşayalım mı dedim. Olmaz burada babamda bizimle olacak dedi. tamam dedim üzülmesin diye. Aynı evde iki farklı hayat yaşamaya çalışıyoruz. Barışmayı düşünmüyorum. Ama böyle daha ne kadar gider bilmiyorum. kafam çok karışık.
Ilk gece maas kartini istemesi bile garip! Yüz görümlüğü istermiş kadinlar eskiden erkekler onu da mi aldi elimizden??
 
Şimdi şey yesin diycem olmayacak :)

Neyse şeyi siz doldurun.

Maaş kartınızı asla geri vermeyin.
Ayağınıza kapansa, aranız düzelse bile.
Yepyeni bir düzenle devam edin kısacası.

Kardeşimin düğününe gitmeyeceğim öyle mi?
Düğün çıkışı adliyeye gideriz canım deyip gitmek gerekirdi.
Çok pasif kalmışsınız.
Değişin.
Öyle bir değişin ki dumur olsun.

Çocuğunuzun gönlünü o da umursasin biraz.
Boşanmaya varırsa oğlunuza baban böyle istiyor deyip geciverirsiniz.

Böylelerini alttan almaya gelmez.
Paspas ederler.
 
Çocuğa "babanla boşanayım mi?...ayrı evimiz olsun mu?" diye sormak çocuğun ruh sağlığı için yapılmış bir eylem değil anne olarak boşanmanın sorumluluğunu alamayacak durumda olduğunun göstergesidir.Çocuğa böyle bir kararın sorumluluğunu vermek adil de değildir..sağlıklı da ! Lütfen kusuruma bakmayın ama çift olarak yetişkin gibi davranmaya başlamalısınız.Siz boşanıp boşanmamanın kararının sorumluluğunu ,kendi bütçenizi ve aile ilişkilerinizi yürütmenin sorumluluğunu acilen almalısınız.Eşiniz için hiçbirşey diyemiyorum çünkü o evde yemek yemeyerek sizi cezalandırdığını sanan bebeklikten çıkamamış bir adam.Neyine güvenip koşulsuz teslim oluyorsunuz ki ona ?! Şu an bir karar vermek istemiyorsanız da yapın yemeğinizi mis gibi oturun çocuklarınızla yiyin ..bu yıllarınız geri gelmez hiç huzurunuzu kaçırmayın ..zaten eşinizin suskunluğu da kredi kartı /fatura ödemesi geldiğinde bozulur o konuda endişeniz olmasın
 
.. Çocuğunuz dahi olsa kimseye katlanmak zorunda değilsiniz... Sonuçta sizinde bir hayatınız var ve bir kere geliyoruz böyle narsist insanlara hayatınızı vermeyin... Öncelikle hayat sizin siz dik duracaksınız kararınızın arkasında durup hayat benim deyip yürüyeceksiniz....somra geri kalanını düşünün lütfen
 
Maaş kartı olayını hiç bir zaman aklım almadı.
Kadınsın diye onun kölesi olmak zorunda değilsin.
Hadi bu olay çözülmüş ama kız kardeşinin düğününe gitmemek hele böylesi bir hödük için çok yanlış.
Millet 40 günlük bebeğiyle bile gidiyor.
Kendi ayakları üstünde duran kadınsın.

Çocuklarına bakıcı tutup gayet de o eş kişisini boşarsın.
 
Benim maaş kartım eşimde ama böylesi benim için daha iyi çünkü aysonu maaslarımız yatınca ekstreleri getirir.Bu bukadar şu bukadar elektrik su ayırırız bana herzaman sorar ne kadar istersin diye bazen şakasına hepsini derim çıkarır hepsini verir kıyamam bölüştürürüm.Asla parasız kalmam sen bayansın yeri gelir taksiye binmek icap eder herzaman yanında paran olmalı der evede belli yerimize para koyar evde acil durum olursa diye.çok iyi maaşlar almıyoruz ama şükür.Kendi kartımdan asla nereye harcadığımı sormaz öder geçer paran bitmeden söyle der kendine para yetmezse avans çeker ama beni asla parasız bırakmaz.(ev ve araba kredimiz var koronadan önce almıstık )Bazen teklif eder istersen sana vereyim sen yürüt diye.Aileme gideceğim zaman bilet aldığımda haberi olur çünkü yoğun calisiyor gelemiyor kendime göre ayarlıyorum istedigimde giderim sizin gibi beni kısıtlasaydı sanırım sakin kalmazdım(kendi annesi altkatımda hergün görüyor)hazirandateyzem beyin tümöründen vefat etti küçüğü aldım gece bindim gittim 3gün sonra geldi aldı bizi otobüsle uğraşmayalım diye.15 yıllık evliyim asla kendimi ezdiremem onun keyfine göremi ailemi göreceğim çıkaracağım cingarayı iyi bilir istemedim olunca.Azıcık disli olun.Dünyaya birkere geliyorum onun isteklerine göremi yaşayacağız bizimde aklımız fikrimiz var.Bir sefer arkadaş ortamında ayni sizin gibi konu açıldı cocuk mevzusu başkası için , ararım 155i çağırırım polisi o çocukları polis eşliğinde evden nasil çıkarıyorum görür birdaha da mahkemenin belirlediği tarihlerde görür hic kimse bir anneyi çocuklarıyla tehdit edemez isterseniz deneyelim dedim.Bilir yapabileceğimi.Bizimde iki kızımız var esim hep der kızımın yaşamasını istemediğim şeyi sana yapamam yarın benim başıma gelir evladimdan diye.Bunları size nispet icin yazmıyorum yanlış anlamayın lütfen.Olması gereken bu.Boşanırmısınız bilemem ama lütfen isteklerinizi eğilmeden bükülmeden söyleyin onun işine gelmiyorsa aha kapı orada.Üzülen siz olmayın.Dik durun ki çocuklarınıza iyi örnek olun sizin oğlunuzda ilerde evlenecegi kadını babası gibi ezmesin.Önce kendinize değer verin lütfen.
 
Uzun zamandır yazmayı düşünüyordum ama sıkıntılarımı anlatmaya okadar korkar olmuşum ki buraya bile yazmaya cesaret edemedim. Benim derdim evliliğim. Eşimle 6 yıl önce evlendik. Aynı okulda çalışıyorduk. İkimizde öğretmeniz. İki yıl aynı okulda çalıştıktan sonra aramızda birşeyler başladı ve nasılsa birbirimizi tanıyoruz diye çok uzatmadan birkaç ay içinde nişan ve düğünümüz oldu. Şimdi iki çocuğumuz var biri altı yaşında biri daha sekiz aylık. Sorunuma geleyim ; Evlendiğimiz günün gecesinde eşim benden maaş kartımı istedi. Vermem deyince küstü. Etrafımızda birilerinden örnekler vererek onlar eşlerini seviyorlar sen beni sevmiyorsun vs. Sözlerle beni ikna etti. İlk hatam maaş kartımı eşime vermem oldu. Kendisi kaynana gibi herşeye laf söyleyen biridir. Bir tartışma olsa beş yıl önceki sorunları getirip önüme koyar o zaman da bana bunları söylemiştin diye. Hiç hatasını kabul ettiğini görmedim. Sürekli bir baskı var üzerimde. Örneğin Kız kardeşim evlendi düğün başka şehirdeydi büyük oğlum altı aylıktı kızın peşine düşülüp başka şehire düğüne gidilmez vs. Diyerek bir sürü kavgalar ederek gitmeme izin vermedi bende kucağımda bebekle tek başıma gitmeyi göze alamadığım için gitmedim ikinci hatamdı bu. Bir çok konuda beni böyle baskıladı. Bir gün bir hediye almışlığı yoktur. İki doğum yaptım bir iğne almadı. Son olay annem vefat etti benim babamda ondan sonra yurt dışında bir iş buldu oraya gitti. İki hafta önce izne geldi on gün falan bekledim hemen gitmeyeyim ne olur ne olmaz salgın var diye. Sonra dedim gidelim mi babamın yanına bekliyor. Bana dediği şey sen onları yemeğe çağır gelsinler. Ben ve çocuklarım hiç bir yere gitmeyiz. Salgın var. Onlar benim de çocuklarım dedim ve tartışmaya başladık. Sen babanın evinden mı getirdin bu çocukları falan diyor saçma sapan. Dedim o zaman ben gideceğim arabanın anahtarını aldım. Bana para ver dedim. Param yok dedi. Kartlarımı ver dedim onları da aldım çıktım evden gittim babamı gördüm döndüm eve. Şimdi benim yaptığım yemeği yemiyor. Konuşmuyoruz. Ne yaparsa yapsın umrumda değil artık hatta kendimi rahatlamış hissediyorum. Boşanmak istiyorum ama büyük oğluma kıyamıyorum. Bir defa sözünü açtım sen kardeşin ve ben birlikte başka bir evde yaşayalım mı dedim. Olmaz burada babamda bizimle olacak dedi. tamam dedim üzülmesin diye. Aynı evde iki farklı hayat yaşamaya çalışıyoruz. Barışmayı düşünmüyorum. Ama böyle daha ne kadar gider bilmiyorum. kafam çok karışık.
Cocuk akliyla hareket edilmez. Ben ablamin dugunune birakmadiginda bosanirdim zaten. Cocuklariniza aslinda su an kiyiyorsunuz. Boyle bir ortamda cocuk buyutulmez bu tarz adamlari okuyorum bunlar baba degil. Ayrica cocugunuza o sekilde sormayin zaten.yontemlerini bilmiyorsaniz pedagogdan yardim alin. Allah yardimciniz olsun
 
Maaş kartını hemen al !! ayrıca bırak yemesin konuşmasın bir süre sonra o pes edip gelecek konuşmaya ne kadar sert direnirsen o kadar güzel geri dönüş alırsın bu erkek milleti insanllıktan anlamıyor tersi davran bak nasıl kuzu gibi olacak baktın olmuyor kendini ezdiireceğine boşanıp çocuklarınla daha huzurlu bir hayat yaşarsın hakkında hayırlısı olsun umarım düzelir mutlu olursunuz
 
Buradan bana sözleriyle destek veren herkese çok teşekkür ederim. Çoğunuzun dediği gibi kendisi geldi konuşmaya konuşmak istedi gece çocuklar uyuduktan sonra tartıştık ve hiç geri adım atmadım kartım da artık bende duracak dedim bütün rahatsızlıklarımı söyledim. Baya kavga ettik bir sonraki günün sabahında kahvaltımı hazırladım çocuklarla kahvaltımızı yaptık yine konuşmadım. Kendine ayrı kahvaltı hazırladı. Ben mutfakta kitap okuyordum yine baktım geldi ve yine uzun tartışmalardan sonra dediğim herşeyi kabul etmek zorunda kaldı. Şu anda süt dökmüş kedi gibi. Tekrar herşey için teşekkür ederim ☺️
 
Uzun zamandır yazmayı düşünüyordum ama sıkıntılarımı anlatmaya okadar korkar olmuşum ki buraya bile yazmaya cesaret edemedim. Benim derdim evliliğim. Eşimle 6 yıl önce evlendik. Aynı okulda çalışıyorduk. İkimizde öğretmeniz. İki yıl aynı okulda çalıştıktan sonra aramızda birşeyler başladı ve nasılsa birbirimizi tanıyoruz diye çok uzatmadan birkaç ay içinde nişan ve düğünümüz oldu. Şimdi iki çocuğumuz var biri altı yaşında biri daha sekiz aylık. Sorunuma geleyim ; Evlendiğimiz günün gecesinde eşim benden maaş kartımı istedi. Vermem deyince küstü. Etrafımızda birilerinden örnekler vererek onlar eşlerini seviyorlar sen beni sevmiyorsun vs. Sözlerle beni ikna etti. İlk hatam maaş kartımı eşime vermem oldu. Kendisi kaynana gibi herşeye laf söyleyen biridir. Bir tartışma olsa beş yıl önceki sorunları getirip önüme koyar o zaman da bana bunları söylemiştin diye. Hiç hatasını kabul ettiğini görmedim. Sürekli bir baskı var üzerimde. Örneğin Kız kardeşim evlendi düğün başka şehirdeydi büyük oğlum altı aylıktı kızın peşine düşülüp başka şehire düğüne gidilmez vs. Diyerek bir sürü kavgalar ederek gitmeme izin vermedi bende kucağımda bebekle tek başıma gitmeyi göze alamadığım için gitmedim ikinci hatamdı bu. Bir çok konuda beni böyle baskıladı. Bir gün bir hediye almışlığı yoktur. İki doğum yaptım bir iğne almadı. Son olay annem vefat etti benim babamda ondan sonra yurt dışında bir iş buldu oraya gitti. İki hafta önce izne geldi on gün falan bekledim hemen gitmeyeyim ne olur ne olmaz salgın var diye. Sonra dedim gidelim mi babamın yanına bekliyor. Bana dediği şey sen onları yemeğe çağır gelsinler. Ben ve çocuklarım hiç bir yere gitmeyiz. Salgın var. Onlar benim de çocuklarım dedim ve tartışmaya başladık. Sen babanın evinden mı getirdin bu çocukları falan diyor saçma sapan. Dedim o zaman ben gideceğim arabanın anahtarını aldım. Bana para ver dedim. Param yok dedi. Kartlarımı ver dedim onları da aldım çıktım evden gittim babamı gördüm döndüm eve. Şimdi benim yaptığım yemeği yemiyor. Konuşmuyoruz. Ne yaparsa yapsın umrumda değil artık hatta kendimi rahatlamış hissediyorum. Boşanmak istiyorum ama büyük oğluma kıyamıyorum. Bir defa sözünü açtım sen kardeşin ve ben birlikte başka bir evde yaşayalım mı dedim. Olmaz burada babamda bizimle olacak dedi. tamam dedim üzülmesin diye. Aynı evde iki farklı hayat yaşamaya çalışıyoruz. Barışmayı düşünmüyorum. Ama böyle daha ne kadar gider bilmiyorum. kafam çok karışık.
Merhaba çok geçmiş olsun, ben ve esimde öğretmeniz ama asla eşime maaş kartımı vermem sizin ilk hatanız bu olmuş, bence bundan sonra da vermeyin ve güzelce konusun evdeki maddi yükü paylaşın tabiki , kart vermek kadınların yaptığı en büyük hata , eşiniz sizi hazır para olarak görüyor ve değer vermiyor, sizde hiç hakkınızı aramamışsınız ne derse evet demissiniz , hiç sınır çizmemişsiniz haliyle eşiniz bu düzene alışmış ve değişmesi sizin bireyselliginizi kabullenmesi zor olacak , bence konuşun ve kesin çizgileri belirtin baktınız olmuyor zorlamanın anlamı yok bence, Allah yardımcınız olsun , ilk geceden kart istemek nedir adam sizinle kart için evlenmiş zannımca, bizim meslekte eğer atanmamışsanız bile ideal gelin adayı olarak görülmezsiniz maalesef...
 
Buradan bana sözleriyle destek veren herkese çok teşekkür ederim. Çoğunuzun dediği gibi kendisi geldi konuşmaya konuşmak istedi gece çocuklar uyuduktan sonra tartıştık ve hiç geri adım atmadım kartım da artık bende duracak dedim bütün rahatsızlıklarımı söyledim. Baya kavga ettik bir sonraki günün sabahında kahvaltımı hazırladım çocuklarla kahvaltımızı yaptık yine konuşmadım. Kendine ayrı kahvaltı hazırladı. Ben mutfakta kitap okuyordum yine baktım geldi ve yine uzun tartışmalardan sonra dediğim herşeyi kabul etmek zorunda kaldı. Şu anda süt dökmüş kedi gibi. Tekrar herşey için teşekkür ederim ☺️
Yeni gördüm yazınızı çok sevindim, bu şekilde devam edin bence, asla ona bu hakkı tanımayın, adam olsun önce
 
Öncelikle maaş kartınızı eşinizden alın. İstediğiniz yerlere izin almaksızın, onun da gelmesini beklemeksizin gidin. Bırakın küserek, konuşmayarak sizi cezalandıracağını zannetsin. Sınırlarınızı çizin. Ondan sonra gidişata göre karr verrsiniz boşanma konusına
 
X