• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmalı mıyım

çok seviyorum derken?

sorun kocanızda değil sizde. anlattıklarınız normal değil.

bunları yaşayan biri sürekli çok sevdiğini söylüyorsa bence tedavi olmalı. ciddiyim bu konuda. çok sevmeniz ilişkiniz normal olsa, normal olurdu ancak böyle seviyesiz bir ilişkide durup durup çok sevdiğinizi söylemeniz hiç ama hiç normal değil. yaşadıklarınız da normal değil. evliliğiniz de normal değil. çocuk yapmanız zaten başlı başına anormal.

bu forumda şunu öğrendim: bazı kadınlara huzur batıyor. bazı kadınlar zorla kendini dövdürüyor. bazı kadınlar gerçekten de hasta.

ilişkiniz tamamen seviyesiz, saygısızlıklarla dolu ve bitik.
 
çok seviyorum derken?

sorun kocanızda değil sizde. anlattıklarınız normal değil.

bunları yaşayan biri sürekli çok sevdiğini söylüyorsa bence tedavi olmalı. ciddiyim bu konuda. çok sevmeniz ilişkiniz normal olsa, normal olurdu ancak böyle seviyesiz bir ilişkide durup durup çok sevdiğinizi söylemeniz hiç ama hiç normal değil. yaşadıklarınız da normal değil. evliliğiniz de normal değil. çocuk yapmanız zaten başlı başına anormal.

bu forumda şunu öğrendim: bazı kadınlara huzur batıyor. bazı kadınlar zorla kendini dövdürüyor. bazı kadınlar gerçekten de hasta.

ilişkiniz tamamen seviyesiz, saygısızlıklarla dolu ve bitik.
Ya ben destek arıyorum. Bana yaparsın boşanırsın gözün korkmasın çocuklarını da alırsın halledersin diyecek insan arıyorum. Ben de bu forumda öğrendim ki herkes eleştirmeye yer arıyor. Yanlış olduğunu farkedip kendim itiraf etmesem amenna. Bunun önüne geçmek istiyorum. Aileme anlatsam orta yolu bul derler. Arkadaşıma anlatsam keza öyle. Burda tanımadığım insanlardan anonim destek bekledim. Bu kadar
 
boşanmadığın hata direkt boşan. huzurun için. çocukların için. sevmeyi de boşver. sana hakaret eden seni aşağılayan bir adamla yaşayacağına tek göz odada huzur içinde yaşa ama aç ama tok, ama her şeyden önce mutlu yaşa.

mantıklı olan herkes bunu söyler. yazdığın şartlarda bir hayat insani değil. huzursuz ve stres dolu bir ev. insanın özü iyi günde değil kavgada belli olur.


sen istediğin kadar sev kocan seni sevmiyor. bu net. bunda hemfikirsek güçlü ol ve direkt boşan. 3. çocuğu yapmadan boşanmış ol en azından..
 
Ya gerçekten anlamıyorum bu saçma sapan evlilikte bir de iki tane çocuk niye yapıyorsunuz? Gerçekten çocuklara yazık. Saygı namına bir şey kalmamış zaten ilişkinizde. İki çocuğun böyle bir ortamda büyümesine göz yumamıyorsan boşan, çocuklarının böyle bir ortamda büyümesine göz yumabiliyorsan boşanma
 
Destek arayan cümleler kursaydin gelirdi o destek. Sen berbat şeyler anlatıp adam iyi diye övüyorsun. Şiddetten hakaretten bahsedip seviyorum diyorsun. Boşanmayi düşünecek insan bu durumları guzellemez . İlk dayaginda ortada cocuk bile yokken ceker kapıyı cikar gider.
Cümlelerin ve tavırların yüzünden kimse bosanmalisin, söyle yapmalısın, hayatını şunu şunu yaparak duzene koyabilirsin gibi birsey diyemiyor. Çünkü bosanacagini kimse düşünmüyor. Terapi diyorlar, özünde çok iyi insan olan kocanın gitmediğini söylüyorsun. Bu evliliğe sebebin ne olursa olsun 2. Cocugu yapıp hayatına çıkmaza soktuğunu söylüyorlar size mi soracağım diyorsun.
Simdi küçücük 2 çocuğunla, çok sevdiğini söylediğin adamla sana nasıl öneri gelmesini bekliyorsun. Elestirinin önünü alayına açıp da niye elestiriyorsunuz diyemezsiniz. Çünkü hiçbir hareketinizin, davranışınızin, soyleminizin dogru bir tarafı yok.
 
boşanmadığın hata direkt boşan. huzurun için. çocukların için. sevmeyi de boşver. sana hakaret eden seni aşağılayan bir adamla yaşayacağına tek göz odada huzur içinde yaşa ama aç ama tok, ama her şeyden önce mutlu yaşa.

mantıklı olan herkes bunu söyler. yazdığın şartlarda bir hayat insani değil. huzursuz ve stres dolu bir ev. insanın özü iyi günde değil kavgada belli olur.


sen istediğin kadar sev kocan seni sevmiyor. bu net. bunda hemfikirsek güçlü ol ve direkt boşan. 3. çocuğu yapmadan boşanmış ol en azından..
Sevilmediğimi ilk kez ben dışında biri bana söyledi. Teşekkür ederim
 
Destek arayan cümleler kursaydin gelirdi o destek. Sen berbat şeyler anlatıp adam iyi diye övüyorsun. Şiddetten hakaretten bahsedip seviyorum diyorsun. Boşanmayi düşünecek insan bu durumları guzellemez . İlk dayaginda ortada cocuk bile yokken ceker kapıyı cikar gider.
Cümlelerin ve tavırların yüzünden kimse bosanmalisin, söyle yapmalısın, hayatını şunu şunu yaparak duzene koyabilirsin gibi birsey diyemiyor. Çünkü bosanacagini kimse düşünmüyor. Terapi diyorlar, özünde çok iyi insan olan kocanın gitmediğini söylüyorsun. Bu evliliğe sebebin ne olursa olsun 2. Cocugu yapıp hayatına çıkmaza soktuğunu söylüyorlar size mi soracağım diyorsun.
Simdi küçücük 2 çocuğunla, çok sevdiğini söylediğin adamla sana nasıl öneri gelmesini bekliyorsun. Elestirinin önünü alayına açıp da niye elestiriyorsunuz diyemezsiniz. Çünkü hiçbir hareketinizin, davranışınızin, soyleminizin dogru bir tarafı yok.
Doğru haklısınız. Karman çormanım. Kafamı nasıl toplayacağım bilmiyorum. Dün çocuklarım için sustum ama yarın onlar için harekete geçeceğim. İşin sevgi boyutu bir tek bende çünkü
 
Ya gerçekten anlamıyorum bu saçma sapan evlilikte bir de iki tane çocuk niye yapıyorsunuz? Gerçekten çocuklara yazık. Saygı namına bir şey kalmamış zaten ilişkinizde. İki çocuğun böyle bir ortamda büyümesine göz yumamıyorsan boşan, çocuklarının böyle bir ortamda büyümesine göz yumabiliyorsan boşanma
Güzel günleri düşünerek kötüleri göz ardı etmeye çalışarak bu sonu ben ellerimle hazırladım. Çocuklarım için yapacağım
 
Doğru haklısınız. Karman çormanım. Kafamı nasıl toplayacağım bilmiyorum. Dün çocuklarım için sustum ama yarın onlar için harekete geçeceğim. İşin sevgi boyutu bir tek bende çünkü
O zaman kendimce tavsiyem önce kendinize yönelin. Maalesef sizin de davranışlarınız normal değil. Belki terapiyle halledebilirsin bunu. Önce kendinizi sevin, çünkü kendinizi severseniz böyle davranan bir adamı sevmezsiniz. Aklınız karışamaz, değerinizi bilirsiniz. 2 küçük çocuğunuz var. Dogru davranan ve düşünen ebeveynlere ihtiyaçları var. Kesinlikle bosanmaniz gerektigini düşünüyorum. Bugun arabadan atmaya çalışan yarin bambaska birsey yapar çünkü. Ama maddi durumunuz nasıldır nasil bir yol izlemeniz gerekir ayrıntıları bilmediğim için yorum yapamıyorum.
 
herkese merhaba. Çok arafta kaldığım bir süreçteyim. Sizlerden destek ve fikir almak istiyorum. 4 yıl olacak yazın evleneli. 2. Çocuğum doğalı 1 ay olmadı. Eşimi çok seviyorum onun beni sevdiğine inanıyor muyum bilmiyorum. En ufak bir şeyde beni dünyanın en kötü insanı yapıyor. Tartışmalarımızın boyutu gittikçe artıyor. Bana karşı tartışmadığımız zamanlarda çok iyi. Ama kavga ettiğimizde içinden başka biri çıkıyor sanki. Beni sevmeyen hatta nefret eden biri. Ömrüm boyunca bu süreçle nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Sorunlar basit bile olsa onun karakter değişimi yüzünden işin içinden çıkılmıyor. 1 aylıkken evliyken şiddet gördüm. Herkesin içinde. Bir daha yapmadı ama ben ona birkaç kez uyguladım. Onun bu değişimini görünce çaresiz kalıyorum o konuştukça susturmak için ben de bunu silah olarak kullanıyorum resmen o da bunu biliyor. Hatalıyım ben de. En son kavgamızda (dün) bana beni sevmediğini ölürsem veya evlenirsem kurtulacağını söyledi beni zorla arabadan atmaya çalıştı. Annemlere götürüp çöp gibi oraya bırakacağım seni vs dedi. Çocukları almadan gitmem onları da ver gideyim dedim. Onları alamazsın sen gidiceksin diyor. O bunu yaptıkça bana kğfredip hakaret edip bağırdıkça ben de ona vurdum. Çocuklar bu süreçte çok kötü etkilendi. Bugün ise ona karşı bomboşum. Çok seviyorum hala ama bunun hiçbir şeye çare olmadığını da biliyorum. Çok karışık yazdım aynı kalbim ve aklım gibi. Ne yapmalıyım?
Herkesin içinde dayak yemişsin 2. Çocuk yapmışsın
3. Yü de yap alkış 👏
 
herkese merhaba. Çok arafta kaldığım bir süreçteyim. Sizlerden destek ve fikir almak istiyorum. 4 yıl olacak yazın evleneli. 2. Çocuğum doğalı 1 ay olmadı. Eşimi çok seviyorum onun beni sevdiğine inanıyor muyum bilmiyorum. En ufak bir şeyde beni dünyanın en kötü insanı yapıyor. Tartışmalarımızın boyutu gittikçe artıyor. Bana karşı tartışmadığımız zamanlarda çok iyi. Ama kavga ettiğimizde içinden başka biri çıkıyor sanki. Beni sevmeyen hatta nefret eden biri. Ömrüm boyunca bu süreçle nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Sorunlar basit bile olsa onun karakter değişimi yüzünden işin içinden çıkılmıyor. 1 aylıkken evliyken şiddet gördüm. Herkesin içinde. Bir daha yapmadı ama ben ona birkaç kez uyguladım. Onun bu değişimini görünce çaresiz kalıyorum o konuştukça susturmak için ben de bunu silah olarak kullanıyorum resmen o da bunu biliyor. Hatalıyım ben de. En son kavgamızda (dün) bana beni sevmediğini ölürsem veya evlenirsem kurtulacağını söyledi beni zorla arabadan atmaya çalıştı. Annemlere götürüp çöp gibi oraya bırakacağım seni vs dedi. Çocukları almadan gitmem onları da ver gideyim dedim. Onları alamazsın sen gidiceksin diyor. O bunu yaptıkça bana kğfredip hakaret edip bağırdıkça ben de ona vurdum. Çocuklar bu süreçte çok kötü etkilendi. Bugün ise ona karşı bomboşum. Çok seviyorum hala ama bunun hiçbir şeye çare olmadığını da biliyorum. Çok karışık yazdım aynı kalbim ve aklım gibi. Ne yapmalıyım?
Bazen insanlar için vazgeçmek çok zor oluyor hastalıklı bir parçayı sürekli yanında taşıyorsun o parçadan kurtulunca iyileşeceksin ama kurtulma esnasında yaşayacağın acıyı göze alamıyorsun bu duyguyu biliyorum. Boşan ya da boşanma diyemem sadece önceliği her zaman kendine ver sen mutluysan çocukların da mutlu kendini mutlu edemezsen kimseyi edemezsin bu yüzden seni artık ruhuna kadar mutsuz edip bomboş hissetmeni sağlayan bu kişiyi uzaklaştır kendinden.
 
herkese merhaba. Çok arafta kaldığım bir süreçteyim. Sizlerden destek ve fikir almak istiyorum. 4 yıl olacak yazın evleneli. 2. Çocuğum doğalı 1 ay olmadı. Eşimi çok seviyorum onun beni sevdiğine inanıyor muyum bilmiyorum. En ufak bir şeyde beni dünyanın en kötü insanı yapıyor. Tartışmalarımızın boyutu gittikçe artıyor. Bana karşı tartışmadığımız zamanlarda çok iyi. Ama kavga ettiğimizde içinden başka biri çıkıyor sanki. Beni sevmeyen hatta nefret eden biri. Ömrüm boyunca bu süreçle nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Sorunlar basit bile olsa onun karakter değişimi yüzünden işin içinden çıkılmıyor. 1 aylıkken evliyken şiddet gördüm. Herkesin içinde. Bir daha yapmadı ama ben ona birkaç kez uyguladım. Onun bu değişimini görünce çaresiz kalıyorum o konuştukça susturmak için ben de bunu silah olarak kullanıyorum resmen o da bunu biliyor. Hatalıyım ben de. En son kavgamızda (dün) bana beni sevmediğini ölürsem veya evlenirsem kurtulacağını söyledi beni zorla arabadan atmaya çalıştı. Annemlere götürüp çöp gibi oraya bırakacağım seni vs dedi. Çocukları almadan gitmem onları da ver gideyim dedim. Onları alamazsın sen gidiceksin diyor. O bunu yaptıkça bana kğfredip hakaret edip bağırdıkça ben de ona vurdum. Çocuklar bu süreçte çok kötü etkilendi. Bugün ise ona karşı bomboşum. Çok seviyorum hala ama bunun hiçbir şeye çare olmadığını da biliyorum. Çok karışık yazdım aynı kalbim ve aklım
 
Siz kendinizi hiç sevmiyorsunuz. Çocuklarınıza çok üzüldüm ileride sevgiyi şiddet sanacaklar, sevgi dilleri bu olacak, kızın varsa dayak atan adama gidicek dayak yiyecek susacak, oğlun belki bu yüzden hep tek kalacak hiç sevilmeyecek.
Bir çocuğu yapılacak en büyük kötülüklerden biri dayağın şiddetin olduğu ortamda büyümesi.
Ne acı ki hala konuda dayak yiyen kadın kocamda kocam diyor seviyorum diyor. Siz önce biraz kendinizi ve çocuklarınızı sevin. İlk şiddete bir sürü bahane bulmuşsunuz yeniydik, ailesi meseleydi bende dövdüm vs vs diye. Sonra adam sizi arabadan atmak istiyor. Bunun bi üstü ne farkında mısınız?
Ayrıca bi mesajınızda her çocuk böyle ortam görüyor demişsiniz, hayır görmüyor. Eşim bana sesini bile yükseltmez. Şiddeti normalleştirmeyin
 
herkese merhaba. Çok arafta kaldığım bir süreçteyim. Sizlerden destek ve fikir almak istiyorum. 4 yıl olacak yazın evleneli. 2. Çocuğum doğalı 1 ay olmadı. Eşimi çok seviyorum onun beni sevdiğine inanıyor muyum bilmiyorum. En ufak bir şeyde beni dünyanın en kötü insanı yapıyor. Tartışmalarımızın boyutu gittikçe artıyor. Bana karşı tartışmadığımız zamanlarda çok iyi. Ama kavga ettiğimizde içinden başka biri çıkıyor sanki. Beni sevmeyen hatta nefret eden biri. Ömrüm boyunca bu süreçle nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Sorunlar basit bile olsa onun karakter değişimi yüzünden işin içinden çıkılmıyor. 1 aylıkken evliyken şiddet gördüm. Herkesin içinde. Bir daha yapmadı ama ben ona birkaç kez uyguladım. Onun bu değişimini görünce çaresiz kalıyorum o konuştukça susturmak için ben de bunu silah olarak kullanıyorum resmen o da bunu biliyor. Hatalıyım ben de. En son kavgamızda (dün) bana beni sevmediğini ölürsem veya evlenirsem kurtulacağını söyledi beni zorla arabadan atmaya çalıştı. Annemlere götürüp çöp gibi oraya bırakacağım seni vs dedi. Çocukları almadan gitmem onları da ver gideyim dedim. Onları alamazsın sen gidiceksin diyor. O bunu yaptıkça bana kğfredip hakaret edip bağırdıkça ben de ona vurdum. Çocuklar bu süreçte çok kötü etkilendi. Bugün ise ona karşı bomboşum. Çok seviyorum hala ama bunun hiçbir şeye çare olmadığını da biliyorum. Çok karışık yazdım aynı kalbim ve aklım gibi. Ne yapmalıyım?
Zaten karışık olan aklını, burada problemini paylaşarak daha vahim duruma getirirsin. Evet, başka birinden fikir yada destek istiyorsun ama evlilik ve ilişkilerde binlerce fikir ve hikayeler var. Zamanında çok anlatan bir kadın olarak ben bunu öğrendim. Sana tek tavsiyem ne yaşamış olursan ol, isteklerinin, hırslarının anneliğinin önüne geçmesine izin verme, sevdiğin adamı kazanma pahasına bile. Çocukların daha küçük şanslısın. Önce eşinin nasıl bir baba olduğuna bak eğer çöpse hemen gözden çıkar. Acele etmeden, sakin ve sabırla onsuz geleceğinizi planla. Çocuklarını seven babalar annelerine saygı duyar derler ve bu anneler içinde geçerli. Bizdeki içgüdü onlarda yok, birde tatlı bir duvar ör aranıza, daha olgun ol, göreceksin ki kavga ettiğinizde bile kelimelerine dikkat edecek. Bunların hepsini yaşadım. Hakkınızda hayırlı olan neyse o olsun.
 
Back
X