Nasıl Motive Oluyorsunuz ?

fairymoon

Memento mori 🌛🧚🏻‍♀️🌞
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
14 Aralık 2018
343
195
29
Merhaba hanımlar.
Siteye üye olmaya karar verdiğimde burada hiç birbirini tanımayan insanların birbirlerine yardım etmek için canla başla çalıştığını gördüm.
Bu da bana umut oldu, deyim yerindeyse.
Benim bir sıkıntım var ve bu, kilomla ilgili. Ben 23 yaşında İstanbul'un eski ve köklü üniversitelerinden birinde okuyorum. 167 boyunda, 110 kilo civarıyım(civarıyım diyorum çünkü tartılmaktan nefret ediyorum.) Yaklaşık 50 beden giyiyorum. Ama yükü çok ağır aslında. Sadece fiziki olarak değil, manevi olarak da.
Her neyse, sadece parantez içinde yazdığım şeyden değil, aynaya bakmaktan, aynada dombalak yüzüme bakmaktan, banyo yaparken aynada kendime bakmaktan, vb. de nefret ediyorum. Kendimle barışık değilim, hemde hiç degilim.
Bazen süslenmek istiyorum ama sonra kendi kendime diyorum ki "fairymoon niye süsleneceksin, kilolusun ve bu yuzden, zaten sana yakışmayacak ki."
Süslensem de ayrı bir dert çünkü gerçekten de yakışmıyor. Bir ayıya ruj sürüp pembe giydirmiş gibi oluyorum.
Sırf kilolarım yüzünden kendimden nefret ettim. Temizliği, bakımı bıraktım. (Çok mecbur kalmadıkça yapmıyorum, afedersiniz.) Zaten bende başka psikolojik rahatsızlıklar da var, o ayrı ama kilom bu hastaliklarimi daha depresif hale getiriyor.
Arkadaşlarım, staj yaptığım yerlerdeki insanlar bile bana tuhaf tuhaf bakıyor. Hele yemek yerken kimse yanımda olsun istemiyorum. Açgözlü gibi saldırmaktan korkuyorum milletin yanında. O yüzden yemek yemek, artık benim korkulu rüyam. Ayrıca ileride mezun olduğumda yapacağım meslek için zayıf olmam gerekiyor. Aksi takdirde ya çok arka planda kalacağım, sevmediğim bir işi yaparak, ya da işsiz kalacağım.
Şimdi soracaksınız bana "madem bundan bu kadar nefret ediyorsun, neden hala bu kadar nefret ettiğin bir şeyle yaşıyorsun ?" diye. Haklısınız, ne diyeyim.
Yaşıyorum çünkü kendime inanmıyorum ve motive olamıyorum. Sorunum motivasyon. Kısır döngü misali.
Dediğim gibi, benim sorunum motivasyon. Ve en önemlisi de,kendine inanç.
Sizden yardım istediğim nokta ise, aranızda zayıflayan arkadaşlar varsa, şu sorulara cevap vermeniz:
Motivasyonunuzu nasıl korudunuz ve inancınızı nasıl kaybetmediniz?
Mesela diyetinizi unutup kazara bir çikolata yediğinizde nasıl demoralize olmadiniz? Nasıl diyete devam ettiniz ?
Spora gitmek için kendinizi nasıl motive ettiniz ?
Veya üzgün zamanlarınizda kendinizi yemek yememeye nasıl ikna ettiniz ?
Canınız tatlı çektiğinde nasıl başa çıktınız, yöntemleriniz var mı ?
Veya akşam yemeğini az yediğinizde acıkmamak için kendinizi nasıl telkin ettiniz ?
En önemlisi de nasıl kendinize inandınız?
Nasıl kendinize değer verdiniz ?
Nasıl "benim de güzel görünmeye hakkım var?" dediniz ?
Aklıma gelen gelmeyen birçok soru var ve bunları yanıtlamanizi bekliyorum.
Not : diyetisyene şu an için maddi nedenlerden ötürü gidemiyorum, ve diyet yapmaya yönelik psikoterapi almam da şu an için imkansız.
Not 2: Lütfen bana biraz hafif eleştiri yapın, tamam etkili olsun tabii ama çok da yerden yere vurmayın.
 
Bak bu süreçte arkadaş çok önemli, yaparsın diyen insanlar etrafında oldukça gerçekten yapıyorsun.

Çok haklısınız. Teşekkür ederim öneriniz için...
Aslında önceden annem bana çok yardımcı oluyordu kilo vermemde. Hatta bir ara 80li kilolara kadar gelmiştim... ancak sonra annem, bağırsaklarından ağır bir ameliyat geçirdiği için artık kendi canı ile uğraşıyor, deyim yerindeyse. Benimle de pek ilgilenemiyor haliyle... Bende tek başıma kaldım ve kilolarımı tekrar aldım... ve malum, kendi motivasyonumu kendim kendim yaratmak zorundayım bundan boyle.
Çevremde pek yakın arkadaşım yok. Olanları da zaten zayıf... "Peki ya arkadaşın yok mu?" Sorusuna da cevap vermiş oldum böylece.
 
Yaz basında kisin verdiğim kiloları geri aldım sonra tekrar yapmam gerek diye başladım yapamadim hep hüsran aynen dediğin gibi makyaj yapmak güzel giyinmek saçımi fonlemek hiçbişey icimden gelmiyordu. O kadar acınacak haldrydim ki annem alelacele bir elbise dikti bir günde tüm yaz o formayi giydim.

Sonra oğlumun doğumgününde çok şık giydim makyaj yaptım vs gelenler aa ne hoş olmuşsun dedi vs bi arkadaşım bisürü foti cekti igde paylaştı aman yarabbim ayı gibiyim bu ben olamam dedim tüm moral gitti akabinde akşam oğlumla oturuken anne karnında bebek mi var diye karnıma vurdu ben de yeter dedim.

Hemen ertesi gün yürüyüşe başladım bir hafta yürüdüm yediklerime dikkat ettim bi arkadaşım bana katildi kilo sorunu yok fotomuzu cekti spor aletindeyken bi baktım pesss ben de az biraz toparladım sanıyorum olamaz dedim. Foto makyaj yasak bir süre kendime izin vereceğim ve bunları unutacağım hedefim 2 ay dedim iki ayda fazla kilomu atacağım esas hedefime koşacağım dedim.

Bir asıldım haftanın 7 günü spor. 4u yürüyüş 3u eliptik bisiklet. Zencefil zerdeçal yeşilçay karışımı ekmek glüten yok protein ağırlıklı sebze ağırlıklı yemek var. Almam gereken kaloriden azini aldım. Canım tatlı cekti muzu dilimledim buzdolabı poşetine kakao ve tarçınla karışım yapıp salladım yedim. Tarcini hayatımda herseyde kullanır oldum şeker isteğini bastırdı. Evet yoruldum evet halsiz kaldım akşam atıştırmayı çok seviyorum akşamları bu yüzden erken yattım uyudum.

Alyansim olmuyordu hayır genisletmicem ben kilo verip o alyansı takicam dedim.

Banyoya girerken vücudumu görünce evet şuan böyle ama zaman sadece iki ay hepsi toparlanacak bi acelem yok dedim. Aklıma girmek istediğim kotu getirdim. Yılmadım hava karliydi yürüdüm 1 turdan sonra zaten isiniyosun.

Iki aydan sonra 9 kilo gitti yani tamam benim aşırı kilo sorunum olmadı ama 154 boy 66 kilo fazlaydı tam 9 kilo gitti. Şu iki gündür kaçamağın alasını yaptım dün spor yapmadım moralim bozuktu gücüm yoktu bugün yedim içtim neyse dedim en sonunda kalk bu emeğe yazik hiçbişey olmadı birakmadigini göster dedim 1 buçuk saat eliptik spor yaptim en azından yediğim bisküvileri yaktım.

Yani diyeceğim o ki kaçamak yaptım battı balık yan gider diye bişey yok. Bir öğün dikkat et 1 saatse sporu 1.5 saat yap toparla. Birkereden bisey olmaz ama olmaz diye de o bikereleri hep yapma. Hedefe kitlen vücudun bunu hakediyor mu sen bu genç yaşında kendini bu vücuda layık görebiliyor musun. En güzel cağ giy süslen gez dolaş yazik değil mi. Kimsenin desteğine ihtiyacın yok sen kendine inan yeter. Moralini bozma biyerden başla.

Ekmek makarna pirinç yok akşam 6 dan sonra yemek yok yeşilçay spor sebze proteinli beslenme şekliyle devam ediyorum.

Şuan zayıfım ama yetmez benim hedefim 50 olmak ve şubat ortasinda gidecek kalanlar eminim kararliyim çünkü istiyorum.

Bu arada instagramda çok güzel sayfalar var motivasyon veren takip edebilirsin hesabın varsa.

Ek not daha 9 kilo gider gitmez aylardır bakmadığım saçımı boyattim kestirdim kas göz ne varsa bakima girdim hep foto çekiyorum kendimle baristim geçen sosyete pazarında teyzenin biri şu kazak güzelmiş kızım sen zayıfsın sana yakışır dedi şu bile mutlu olmaya yeter.
 
Yavaş yavaş başla. Kilo bir anda gitmez önce onu kabullen. Günlük yediklerinin kalorisine bak. Her güne bir spor ekle. Motivasyon için bir tane hedef kıyafet al mesela ben bunu giyeceğim de. Bir şarkıcının resmini al koy böyle olacağım de. Ben kilo verdim çok zayıfladım geri aldım filan ama yapılabilir. Seninde diğerlerinden farkın yok. Yemeklerde seçici ol mesela karbonhidrat degil proteine yüklen. Abur cuburu kes çok azalt. Buradaki diyet gruplarına katıl çok motive edecek seni inan.
 

Çok teşekkür ederim önerileriniz için.... Ne diyebilirim o kadar haklısınız ki... Artık benim de canıma tak dedi... Ama hep bir motivasyon arayışı içine girmiştim zira en büyük problemim buydu.

Ama aklımı kurcalayan, sizce başarabilir miyim ki, tek başıma? Demem o ki daha önce hep annem bana yardımcı olmuştu diyet yapmamda, öyle ki yemeklerimi bile o hazırlamıştı. Tatlı istediğimde ve evde arandığımda annem engel olmuştu hep... Şimdi ise her şeyimi kendim yapmam gerekecek. En çok da bu beni korkutuyor çünkü daha önce birçok kez kendim denedim ve başaramamıştım...
 

Güzel bir motivasyon taktigi verdiniz. Çok teşekkür ederim...
Ama yukarıda melinda ya cevap olarak da yazdığım gibi, annem daha önce her şeyimde yardımcı olduğu için şimdi içimde bir korku oluştu deyim yerindeyse. Onu nasıl yenebilirim ? (Annem eskisi gibi yardımcı olamıyor, çünkü ağır bir ameliyat geçirdi yaklaşık 2 sene önce ve hala onun etkileri ile uğraşıyor.)
Ve ben daha önce diyet yapmama rağmen (tek başıma olduğumda) 3 gün sürüyor diyet sürem en fazla...
Ve çevremde benim gibi kilolu başka birileri de yok, arkadaş olarak...
 
Evet ilk başlarda zorlanacaksin tatlı konusunda akşam atıştırma konusunda vs kendine hakim olman zorundasın bunun için bir hedef koy mesela çok güzel vücudu olan bir kız resmi kes hayal panosu yap yapıştır bir kot sec ben bunu giyeceğim de elin tatlıya falan gideceği zaman onu gözünün önüne getir.

Ailen şu konuda destek olsun o zaman eve atistirmalik tatlı vs hiçbişey alınmasın. Belli süre yemekler sana göre yapılsın herkes onu yesin. Bu konuda yardım isteyebilirsin.

Bir de spor yapınca insan birşey yemeğe kıyamıyor yazik emeğime diye dusunuyor sen bir başla bak oyle olacak. Ben hep beni motive eden şeyleri aklıma getirip yemedim. Yediysem de ucundan tadına baktım bu gu c senin elinde kimseden yardım bekleme.
 
Ben de şu an başladım diyete bi kaç gündür. Çok yiyorum zorlanıyorum evdeyim özel yemek vs yapamıyorum. Ama önceki deneyimlerimden biliyorum kademe kademe azaltacağım. Daha önce ideal kiloma ulaştıran diyet sürecine ilk başladığımda da fazlaydı yediklerim azalttım birden değil ama. Diyet gruplarına katılın anneniz gibi asla olmasa da cidden sizi motive edecektir. Ben önceden o şekilde vermiştim şmdi de tekrar başladım. Benim kilo almam sağlık sebebinden dolayıydı yoksa uzun süre gayet iyiydim kortizon vs tedavisi görünce ki şu anda da maalesef alıyorum dedim beni grup paklar ancak. Verirsin moral motivasyon bulursun.
 

Onceden eve genelde tatlı vs alan da ben olduğum icin onlar da benden alıştılar haliyle

Bir de sizde var mı bilmiyorum ama bende mesela tabakta yemek kalsa, yiyemesem bile 'aaa bak çöpe gitmesin günah' zihniyeti var. Aslında farkında olmadan en büyük kötülüğü kendimize yapıyoruz o sizin benim başkalarının 'yemedigi artıkları yiyerek'...

Dediklerinizde hakli olduğunuzu vurgulamadan sözlerimi bitirmeyeceğim, maalesef ki kimseden yardım beklememek gerekiyor zira güç içimizde. Kimse biz istemeden bizim için kilo veremez...
 
Aynen öyle tabağına az al Ya da küçük tabak kullan en büyük karar eve abur cubur almamakla baslar
 

Umarım hızlıca kilo verirsin arkadaşım
 
Bugune kadar 100 kere diyet yapmisimdir. 10 kilo verdim biraktim 15 aldim, 5 kilo verdim biraktim 10 kilo aldim. Kartopu gibi buyudu. Simdi 25 gundur diyetteyim ve birakmaya asla niyetim yok. Cunku bugune kadar durumun ciddiyetini hic anlamamisim. Artik suslenmek icin degil ortunmek icin giyinmeye baslayinca, kendimi kilom yuzunden eve kapatinca, ozguvenim eksilerde olunca burdan donusu yok artik dedim. Daha sayabilecegim bir suru dezavantaj. Giden yillarim, mis gibi giyinip ortalarda salinacagima ben gobegimi kapatmaya calistim. Begendigim seyleri degil beni sozde daha zayif gosterecek seyleri sectim ve giydim. Artik yeter dedim. 25 gundur diyetteyim, inan ki hic kolay degil evet, sabahlari tatli krizlerinden agliyorum. Ama birakirsam yine ayni seyler olacak o yedigim tatli beni mutlu etmeyecek. E neden yiyim ki?
Artik mutlu olacagim seyleri yapmaya karar verdim. Bunca yil diledigimce yedim, bi faydasini gormedim. Simdi hayatimin 4-5 ayi sevmedigim seyleri yiyerek geciricem ve omrumun sonuna kadar mutlu olucam. Koca bi omurde 4-5 ay dedigin nedir ki?
Basaramicam diye dusundugum olmuyor mu, oluyor hem de surekli. Ama pes etmiyorum. İnstagramda belki 60 tane diyet hesabi takip ediyorum. Kimler kimler zayiflamis yahu ben mi yapamicam?
Bugune kadar hayatimda her seyi basardim, kill vermek haric. Bu kadar iradesiz igrenc biri miyim ben?
Bunu kendime yakistiramadigim icin butun cabam.
Sana tavsiyem surekli basarmis kisilerin hikayelerini oku. Eksi sozlukte instagramda surekli kilo verdim, zayifliyorum vb anahtar kelimeleri arat ve oku, fotograflarina bak. Benim en buyuk motivasyonum bu.
Yapabilirsin, yapabiliriz. Cok gencsin pes etmek sana yakisir mi? Lutfen bu yolda devam et. Her gun gozlerini kapat ve kendini zayif bi halde istedigin kiyafetler icinde hayal et. Ondan sonra sen birakmak istemeyeceksin zaten.
 
Ve kendini tani. Eger kacamak yapinca bi daha toparlayamiyorsan o kacamagi yapma. Benim butun diyetlerim o sekilde bitti. Odul gunu yaptim ve bi daha diyete geri donemedim. Simdi hedefim kendimde o iradeyi gormeden agzima bir lokma sagliksiz bi sey atmayacagim. Hadi ucundan tadina bak diyenlere ben zaten onun tadini biliyorum diyip reddediyorum. Canin tatli istediginde bi parca cikolata ye diyenlere kulak asmiyorum. Evet biliuorum o bir oarca cikolata benim diyetimi olumsuz etkilemeyecek ama kendimi biliyorum suan bir parca yesem tadi damagimda kalacak ya hepsini yiyecegim ya yiyemedigim icin daha da mutsuz olacagim. Tadina bakmiyorum ki damagim o lezzeti bi unutsun. Hicbir yemek bir yere kacmiyor, o sevdigin baklava ya da lahmacun sen zayifladiginda da orda olacak, iste o zaman yiyeceksin. Hem de rahat rahat yiyeveksin vicdan azabin olmucak cunku sen zayifsin. Aksam kosuya cikip onu eriteceksin ve bitecek. Her seyden yiyeceksin sonra yakacaksin. 1 hafta yiyeceksin 1 hafta dikkat edeceksin. Bunu dusun ve simdi yeme.
 

Bu mesajınızda tam beni anlattınız tavsannn ... Bana yardımcı olduğunuz için gerçekten ama gerçekten çok teşekkür ederim... Şu an 23 yaşındayım ve hayatımın sonuna kadar böyle kilolu kalmaktan o kadar korkuyorum ki... Bilemezsiniz...
 
Hayir oyle kalmayacaksin. Lutfen basla ve sakin pes etme. Her hafta kendini aynada dar kiyafetlerle fotograf cek, bir hafta sonra gordugune inanamayacaksin. Ondan sonra kendin birakamayacaksin. Lutfen lutfenn cok genciz daha pes etmek yok
 
bak tatlım yazdığın yazıyı okudum da. Senin bence biraz duygusal açlık. Benim o kadar çok kilom yok ancak bi dönem o tarz şeyler düşünmüştüm. Bence biraz dürtü bozukluğu var. Ysni bende birden 20 kilo aldım. Ailesel ve işsel sebeplerden dolayı depresyona girmiştim. Benim farkım ben günde çok duş alıyordum. Vücudumu beğenmesemde duş almak yenilik gibi geliyor. Vücut rahatlatıyor. Dürtü bozukluğundan dolayı ben kendime zarar veriyordum yemek yiyemediğimde. O açıyı düzelttim çok şükür.Bence ilk yürüyüş yapmaktan başla ve çok su içmekten. Ve bencede başarırsın. Yemek tarzını değiştirebilirsin. Yani birden kıstığında pişmanlık yaşayıp birden yemeğe dalma ihtimalimiz çok yüksek. Bence şimdilik çok ufak kurallar koy kendine.
 
Canım daha yaşın çok genç allah nasip ederse önünde güzel bi hayat var okulunu bitireceksn hayatını sevdiğin biriyle birleştirmek isteyeceksin çocuk sahibi olmak isteyeceksin inan bana şimdi yazacaklarmı ben yaşadm ve hala yaşıyorum kilolu bi genç kız olduğum için pek beğenilmedm ve 28 yaşında evlendim ve sırf benimle evlenmek isteyen biri var diye sevmeden evlendim neyse zamanla sevdim alıştım ama bu sefer çocuğumuz olmuyor ayrıca bu süreçte üzüntüden stresten ve kilo yüzünden şeker hastası oldum haa bu zamana kadar çok kilo vermeyi denedim 20 30 kilo verdiğim zamanlar da oldu ama geri aldım ama bu yıl başı aklımı başıma aldım ve karar verdim zayıflayacak anne olacak ve şeker hastalığından kurtulacaktm ilk önce dahiliye Dr gittim zayıflamak istediğimi söyledim tahlil vs derken şeker ilaçlarına başladık durmadım diyetisyene başladım ve aynı zamanda psikoloğa gitmeye başladım kendisi elektro akapunktur uyguluyor inan hiç iştah hissetmiyorsn ve 40 günde yaklaşık 6 kilo verdim hepsi yağdan ama diyet yanında yürüyüş yapıyorum hafif tempolu sabahları erken kalkıyorum uykularımı düzene soktum hergün aynı saatte kahvaltı ve diğer öğünlerimi yapıyorum ve inan stres düzeyim yüzde 42 iken şuan yüzde 33 bu işte en önemli şey motivasyon bu kadar kendimden bahsettim çünkü senin yaşadıklarını ben hep yaşadım seni o kadar iyi anlıyorum ki
 
Ben sana arkadaş olurum canım istersen ☺
 
Kızlar tekrar merhaba. Uzun zamandır yazamadım buraya mesajlarınızı da ancak beğenebildim. Kendimi ancak toparlayabildim. Öncelikle bunun için özür dilerim.
Kendimi ancak toparlayabildim dedim çünkü ani gelgitlerim oluyor duygularımda... Bazense yazacak hiçbir şey bulamıyorum, kelimeleri nasıl kullanacağımı, cümleleri nasıl kuracağımı bile bilemiyorum bazen.
Neyse, çok ajitasyon yaptım... Simdi gelişmelerden bahsetme zamani...
Herkesin yorumlarını tek tek okudum.
Bazi yerlerini, önerilerinizi not aldım.
(Arada bir okumak için :) )
Sonra karar verdim. Bir yerden baslayacaktım.
Öncelikle, aylardır doğru düzgün yapmadığım spora 1-2 hafta önce başladım. Spor salonunda tartılırken 110 kg a ulaştığımı öğrendim... benim için felaket bir haber oldu tabii... Zira bundan 1-2 sene oncesine kadar 80-85li kiloları görmüştüm ve en sevdiğim 46 beden İspanyol paca yırtık kot pantolonun içine girebiliyordum...
Her neyse, şimdi önümdeki tek engel, arada bir hakim olamadığım tatlı krizlerim. Onu da yediklerimi sürekli yakarak telafi etmeyi düşünüyorum. Haftanın 4 günü ve dersten arta kalan diger günler spor salonunun yolunu tutacağım. Kendimi maksimum düzeyde zorlayacagim.
Önceden mesela, spor salonunda bana verilen programdaki 4 kardiyo hareketinden sadece 1-2 tanesini yapıyorken şimdi, salon aşırı dolu olmadigi müddetce en az 3ünü yapmaya gayret ediyorum. Baya körelmişim by arada... Neyse, vazgeçmek yok. Elimden geldigince hareketli olmaya çalışıyorum bakalım ne olacak...
Şimdi dediğim gibi önümdeki tek engel, bazen gelen tatlı krizlerim ve bu krizlerden sonra gelen aşırı tatlı tüketimim, ve nadir de olsa, bazen fazladan yemek yemem...
Bunlar için ayrıca tavsiyeleriniz varsa önerilere açığım... Tarçınlı suyu uyguluyorum.
Son olarak şunu soyleyeyim, burada tavsiye veren tüm hanım arkadaşlarıma teşekkürlerimi iletiyorum... Az veya çok, hepiniz kendi cabalarinizla destek olmaya çalıştınız. Ne kadar teşekkür etsem az. Kah cesaretlendirdiğiniz için. Kah verdiğiniz tavsiyeler için...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…