- 19 Ocak 2011
- 13.028
- 12.866
- 298
canım üzüldüm cidden senin adına..
yorumlarının tümünü okudum; psikolojik destek olayına dair birşey geçmemiş gördüğüm kadarıyla..
eşinle bunu konuşsan nasıl karşılar? tek başına gitmesi gerekir de kabul etmezse en azından aile terapistine gitseniz?
sen hem psikolojik hem fizyolojik olarak çökmüşsün zaten de kızının da psikolojisi bozulmuş bunlara tanık ola ola.. babasını itip git demesi minnacık çocuğun vs..
kızınız için olduğunu söyleyerek, ikna edemez misin acaba?
Nedense eşinizin düzeleceğine inanamıyorum. Sizde de ne sabır varmış ki tüm bu olanlarda hâlâ alttan alabiliyorsunuz.
Ama doğru mu yapıyorsunuz hatanız olmadığı halde alttan almakla. Çok iyi birisiniz belli ama bu kadar özveri de gereksiz değil mi.
Yuva yıkılmasın diye uğraşmak ne demek çok iyi biliyorum. Ama bu sadece sizin çabanızla olmuyor ne yazık ki.
Biraz sert bir yorum olacak belki ama eşinizin bu evliliği önemsemediğini düşünüyorum. Böyle biriyle yaşadım çünkü. Evlenene kadar çok iyi. Ondan sonra evlilikten, aile olmaktan hatta çocuklarından bile sıkılan biriyle ne yaptımsa olmadı. Her şeyi denediğim halde başaramadım. Üstelik bir baktım ki saygınlığım da gidiyor.
Dik durun. Kendinizi önemseyin.Umursamayın onu. Kızınızla mutlu yaşamaya çalışın. Ve asla kendinizi ezdirmeyin.
Siz bir annesiniz ve güçlü olmak zorundasınız. Ezik olmanız için hiçbir sebep yok. Ve gerekirse de boşanmayı göze alın. Bu şartlarda bu şekilde bir hayat sürdürmenize imkan yok çünkü. Gereği de yok. Mutlu olmak varken..
bence o kızsa da sen bir süre birşey deme cevap verme ilişkiniz artık saygı çerçevesinin dışına çıkmış birilerinin susması gerek biraz alttan al cevap bile verme en azından bu şekilde daha iyiye gitme ihtimali var ama böyle gergin bir ortamda ben hakkımı savunurum diyorsan daha da kötüye gider
ne ylan söyleyeyim bende inanmıyorum. yo hayır yorum sert değil. gerçek bunları inanın düşünüyorum ama nedense bitti diyecek gücü bulamıyorum şuanda. çocuğuyla ilgili olarakta düşkün bi baba ama sinirlenince gözü görmüyo kimseyi. saygınlık olarakda bu kadar lafı sözü hakareti edenin bana saygısı yoktur heralde. benim ona olsa ne olur olmasa ne olur.
[ı]aileler araya girdimi durum daha kötü bir hal alıyor..[/ı]
ne ylan söyleyeyim bende inanmıyorum. yo hayır yorum sert değil. gerçek bunları inanın düşünüyorum ama nedense bitti diyecek gücü bulamıyorum şuanda. çocuğuyla ilgili olarakta düşkün bi baba ama sinirlenince gözü görmüyo kimseyi. saygınlık olarakda bu kadar lafı sözü hakareti edenin bana saygısı yoktur heralde. benim ona olsa ne olur olmasa ne olur.
Cnm peki iyi huyları,sana karşı iyi davranışları da oluyor mu..yoksa devamlı olarakmı kötü davranıyor ?
Böyle devam ederse o gücü bulacaksınız. Ben beş sene sonra o gücü bulabildim. Küs olmaya dayanamazdım. Herşeyim ona batardı. Alttan alırdım. Bir de benim yapımda yok konuşmadan saatler geçirebilecek kadar kinlenmek. Ya da duyarsız kalabilmek. Bir baktım ki seneler sonunda ben onun karşısında bir hiçim. Silkindim ve kendime geldim. Bir baktım ki karşımdaki adama sadece acıyorum. Defalarca aldatılmışım üstelik sizden farklı olarak.
Psikolojik destek demiş biri. normal insanlar için ya da gerçekten ortada sorunları olan insanlar için bir çözüm olabiliyor bu. Sizin evliliğinizde öyle elle tutulur bir sorun yok ki. Benim eşim giderdi psikiyatriste. Sonra ben de gittim. Ne kavgalar edildi. Yılların deneyimli ve bulunduğumuz kentteki en iyi psikaytrlardan biriydi. Ona yaptığı herşeyi anlattı. Nerde hata yaptıığını. Nasıl düzelmesi gerektiğini. Sonuçta psikyatriste gitmeyi bıraktı. Kendisinin de hata yapabileceğini kabuledebilecek kalitede olmalı biri.
Çok çalışmadan bahsediliyor. Herkes tüm iyiniyetiyle birşeyleri kurtarmaya ve sizi rahatlatmaya çalışıyorlar hepsi de sonsuz iyi insanlar. Bense bunlara karşı çıkarak belki ve yuva yıkmaya çalışıyor gibi olabilirim. Ama çok çalışmak evde karısına kızına bunları yapmayı gerektirir mi. İnsan ne için çalışır? Ailesi için. Ailesine eziyet ettikten sonra, biricik karısını üzüp aşağıladıktan sonra onlarca milyar kazanmış getirmiş eve ne faydası var?
Hoş eşiniz bunu da yapmıyor üstelik. Üç kuruş kazanılsın ama huzurla mutlulukla paylaşılsın o üç kuruş.
Hiçkimsenin hiçkimseyi ezmeye, aşağılamaya hakkı yok. Ve bunun da asla gerekçesi olamaz.
şu an çalişmiyosun galiBa. çalişsan gerçekten kayBettiğin özgüvenin Büyük ölçüde yerine gelir.. Sözlüme Benzettim eşinin tavırlarını.. ona göre hep Ben suçluyumdur, kendisi Bay doğru Ben Bayan yanlış.. Bu yüzden evliliği erteliyorum ve Büyük ihtimalle sonumuz ayrılık olacak.. hayırlısı olsun hepimizin hakkında..
avatarınızdaki sizseniz bebeğiniz çok tatlı maşallah kıyamam yazık
keşke tartışmalarınıza şahit olmasa
bazı aileler çocukların farkında olmadıklarını sanıyor ama onlar herşeyin farkında ve
onları okadar etkiliyor ki...
okul öncesini okuyorum staj gördüğüm yerdeki miniklerimle anneler günü röportajı yapıyorduk
Annenizle tartışırmısnız? Tartışmalarınızın sebebi nedir? diye soruma verdiği cvp;
Annem babamla hergün tartışıyor sonrada benle kardeşime kızıyor bizi dövüyor annem beni sevmiyor babamıda sevmiyor onunla uyumuyor annem babama vuruyor babamda anneme
v.s şeyler söyledi şok oldum duyunca 4 yaşındaki çocuk
bunların farkında ve okadar sessiz pasif bir çocuk ki bunları duymak çok şaşırttı beni
Diyeceğim şu ki eşinizi karşınıza alıp ciddi ciddi konuşun ve bu konuşmayı kızınız için yaptığınızı
böyle davranmasının kızınızı etkilediğini kendisine çeki düzen vermesi gerektiğini söyleyin
yada bir seçim yapmasını ya kızı için sorunları düzeltmek için çaba harcayacak yada
tabiki ayrılmak varsa kafanızda ayrılığı seçicek
Ben olsam uzun bir süre hiç konuşmazdım onunla tek kelime dahi etmezdim baktım hala umursamıyor kızım için silbaştan yapardım çekip giderdim tabi gitmeside okdr kolay değil ama
hem kendim hem çocuğum için bunu yapardım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?