- 2 Mayıs 2011
- 2.914
- 2.591
-
- Konu Sahibi BenveUtkum
- #21
Babacım vefat etti. bir tane dayısı da uzakta. yakına gelirlerse olur ama yakına gelene kadar ben evin herifi de olurum kadını da:)))Eşinizle boşansanız da hep hayatınızda olacak. Nerde okuduğumu tam hatırlayamadım ama babadan uzak olan çocuklar için rolmodel olabilecek bir büyük olursa daha olumlu etkileri olrmuş. Dede,amca,dayı vb.
Yok canım ne güvenmesi. Nerde güven olayı bizim için gitti, bitti kül oldu. Ağzı ile kuş tutsa daha güvenmem. güvenemem. Evlilik olayı bitmiştir bizim için.daha kesin karar vermediniz yani boşanmaya
önceki konunuzda da çok üzülmüştüm ben
eşinize güvenebilecek misiniz tekrardan.. bilemiyorum
Allah yardımcınız olsun.. en doğru kararı inşallah verirsiniz..
sende benim abla :)Canımsın sen benimm..
kelimesine kadar aynıyiz.oyleki ben yazmisim sanki bu konuyu.Konumu bilirsiniz, eşimle boşanmaya doğru yol aldık. Ara verdik, belki düzelir diye evi ayırdık ama ben şimdi daha rahatım Allahım'a şükürler olsun ama konum şu. Akşam kitap okurken oğluma, kitabın giriş kısmı şöyleydi " küçük bir kulübede anne ve babası ile yaşayan küçük bir çocuk vardı" . Ben bunu bu şekilde değil de" küçük bir kulübüde annesi ile yaşayan küçük bir çocuk vardı" şeklinde okuyorum. Baba ve anne birlikteliği ile ilgili bir şey deiyorum ki üzülmesin diye. Bunun gibi başka örneklerde var. Her şeyde sadece annesi ile bir şeyler yapan çocuk örnekleri veriyorum. Oğlumla babası evde olan birinin evine bile gitmek istemiyorum ki üzülmesin. Bu beni şimdiden çok üzüyor. Gerçekten içim acıyor. O kocamdan daha nefret ediyorum. Benim durumumda olan anneler sizler neler yapıyorsunuz.
kelimesine kadar aynıyiz.oyleki ben yazmisim sanki bu konuyu.
Ben de senin yaptiklarindan farkli bir sey yapamiyor ve düşünemiyorum
okurken ben bile üzüldüm ya.Şimdi çocuğu babadan soğutursun boyle yaparak diyenler olucak bende biraz hak verebilirim boyle yoruma.Her ne kadar babayla geçinememiş olsanızda belki çocuğuna zaman ayırıp yokluğunu hissettirmeyebilir boşandıktan sonra boyle yaparak çocuğa birazcık babasını unutturabilirsiniz.Konumu bilirsiniz, eşimle boşanmaya doğru yol aldık. Ara verdik, belki düzelir diye evi ayırdık ama ben şimdi daha rahatım Allahım'a şükürler olsun ama konum şu. Akşam kitap okurken oğluma, kitabın giriş kısmı şöyleydi " küçük bir kulübede anne ve babası ile yaşayan küçük bir çocuk vardı" . Ben bunu bu şekilde değil de" küçük bir kulübüde annesi ile yaşayan küçük bir çocuk vardı" şeklinde okuyorum. Baba ve anne birlikteliği ile ilgili bir şey deiyorum ki üzülmesin diye. Bunun gibi başka örneklerde var. Her şeyde sadece annesi ile bir şeyler yapan çocuk örnekleri veriyorum. Oğlumla babası evde olan birinin evine bile gitmek istemiyorum ki üzülmesin. Bu beni şimdiden çok üzüyor. Gerçekten içim acıyor. O kocamdan daha nefret ediyorum. Benim durumumda olan anneler sizler neler yapıyorsunuz.
okurken ben bile üzüldüm ya.Şimdi çocuğu babadan soğutursun boyle yaparak diyenler olucak bende biraz hak verebilirim boyle yoruma.Her ne kadar babayla geçinememiş olsanızda belki çocuğuna zaman ayırıp yokluğunu hissettirmeyebilir boşandıktan sonra boyle yaparak çocuğa birazcık babasını unutturabilirsiniz.
Konumu bilirsiniz, eşimle boşanmaya doğru yol aldık. Ara verdik, belki düzelir diye evi ayırdık ama ben şimdi daha rahatım Allahım'a şükürler olsun ama konum şu. Akşam kitap okurken oğluma, kitabın giriş kısmı şöyleydi " küçük bir kulübede anne ve babası ile yaşayan küçük bir çocuk vardı" . Ben bunu bu şekilde değil de" küçük bir kulübüde annesi ile yaşayan küçük bir çocuk vardı" şeklinde okuyorum. Baba ve anne birlikteliği ile ilgili bir şey deiyorum ki üzülmesin diye. Bunun gibi başka örneklerde var. Her şeyde sadece annesi ile bir şeyler yapan çocuk örnekleri veriyorum. Oğlumla babası evde olan birinin evine bile gitmek istemiyorum ki üzülmesin. Bu beni şimdiden çok üzüyor. Gerçekten içim acıyor. O kocamdan daha nefret ediyorum. Benim durumumda olan anneler sizler neler yapıyorsunuz.
Çocuklarınız kaç yaşında?Çok zor elbette ki..
Onlar hiç üzülmesin istiyoruz ama ne yazık ki her zaman ipler bizim elimizde değil..
Herşeyi yönetemiyoruz.
Ben eğer konusu geçerse çok sıradan ya da çok normal bir durummuş gibi çocuklarımın yanında biz babasıyla ayrı evlerde yaşıyoruz diyebiliyorum.
Zaten normal de.
Siz ne kadar endişeli olursanız çocuğunuz o kadar endişeli olacak.
Siz ne kadar kendinize güvenirseniz çocuğunuz o kadar huzurlu olacak.
İş sizde bitiyor yani.
Yaptığı hatanın farkında eşim ama hala daha bana suç atıyor. Hatalara benim onu ittiğimi söylüyor. Neyse bunlar önemli değil artık ama ben karar verdim boşanmaya. Şuanki de zaten bunun bir provası gibi bir şey:)sende benim abla :)
konu sahibi arkadaşım eşiniz evliliği sürdürmek istiyor mu peki pişman mı yaptıklarından
yoksa kesin boşanacak mısınız? eğer öyleyse çocuk alışmalı yavaş yavaş..
Sizler ne kadar mutlu olursanız çocuklarınız o kadar mutlu olacak.
Ve bu travmayı çok kolay atlatabilecek..
Rol yapmanız gerekiyorsa rol yapın.
Çok çok mutlu görünün.
Sonra gece onlar uyuduktan sonra ağlarsınız...
Bu bir süreç.
Sonrasında alışacaksınız emin olun..
Sadece kendinize güvenin..
Eğer evliliğiniz adına herşeyi yaptığınıza ve gerçekten boşanmanızın hem kendiniz hem çocuklarınız için en iyisi olduğuna inanıyorsanız vicdanınız da rahat olacaktır.
Asla ve asla ne kendinize ne çocuğunuza acımayın..
Dik durun..
Hiçkimsenin ve hiçbirşeyin sizi üzmesine izin vermeyin..
Zaman herşeyi çözecek..
Evet çok zor. Ama ben şimdilik öyleyim. Kesin boşanınca daha farklı olacak tabiki. Ben her ne kadar boşanacam, desemde Allah bilir ya belki başka bir şey olur boşanmayız. O nedenle olmamış bir şey için şuanda bir şey demiyorum ve yapmıyorum.kelimesine kadar aynıyiz.oyleki ben yazmisim sanki bu konuyu.
Ben de senin yaptiklarindan farkli bir sey yapamiyor ve düşünemiyorum
benim tersi çocuğuna cok hevesli ama bana zindan hem ne zindanilk zaman bende sizin hissettiğiniz şeyleri hissettim ailemin yanında kalıyorum ve oğlumun yanında babama 'baba' diye hitap ediyorum belkide en çok canını ben yakıyorumdur onun yanında baba diyerek.
ben bu duygusallıktan sıyrıldım pedagog lada görüştüm zamana bırakın zaten anlamış baba ile annenin ayurı evlerde yaşadığını dedi.
ben baba yı yok saymıyorum zaten görüşüyorlarda.. annen baban babannen amca dayı sıralıyorum hepsi seni çok seviyor falan diye..
babasınında onu çok sevdiğini görüşme gününe parmak hesabı yaparak ne kadar gün kaldığını anlatıyorum..
babasına uğurlarken iyi vakit geçirin eğlen yavrum doya doya diye gönderiyorum..
babasının ona aldığı kıyafet oyuncak kötü olsada yada yaşına uygun birşey almamış olsada ayy babası almış oğlumu çok seviyor diye ekliyorum..
evde dedeyi rol model alıyor büyük oğlum küçük oğlum ise dayısına ayrı bir düşkün geldiği zaman gözüyle sürekli onu takip ediyor..
yok sayarak bir yere varamayız. pedagog bana dediki ; ilk boşanan ailenin çocuğu sizin çocuğunuz değil çocuğunuz babasız kalmadı babası ölen soma 'daki çocuklar ne yapsın dedi.. zamana bırakın insanlar nelere alışıyor dedi..
ayrıca avantajlarıda var boşanmanın dedi.. ilgisiz çocuğunun yüzüne bakmayan bir kere bile çocuğuyla oyun oynamayan babalar ayda iki kerede olsa çocuğuyla kaliteli vakit geçiriyor bu daha verimli oluyor dedi ki benim oğlumu babası hiç parka götüğrmemişti düşünün yani traşını yaptırmaya bile hevesi yoktu erkek berberine ben götürüyordum.. şimdi ise öyle kıymete bindiki çocuğuyla geçireceği yarım saatin hesabını yapıyor.
Çok güzel anlattınız. İnşallah bunları bende yapacağım ve artık kendimde o gücü buluyorum zaten. Oğluma da en güzel, en iyi şekilde yaşayacağım. Tabiki babasıda olacak ama yine ben yokluğunu hissetrimyeceğim.Sizler ne kadar mutlu olursanız çocuklarınız o kadar mutlu olacak.
Ve bu travmayı çok kolay atlatabilecek..
Rol yapmanız gerekiyorsa rol yapın.
Çok çok mutlu görünün.
Sonra gece onlar uyuduktan sonra ağlarsınız...
Bu bir süreç.
Sonrasında alışacaksınız emin olun..
Sadece kendinize güvenin..
Eğer evliliğiniz adına herşeyi yaptığınıza ve gerçekten boşanmanızın hem kendiniz hem çocuklarınız için en iyisi olduğuna inanıyorsanız vicdanınız da rahat olacaktır.
Asla ve asla ne kendinize ne çocuğunuza acımayın..
Dik durun..
Hiçkimsenin ve hiçbirşeyin sizi üzmesine izin vermeyin..
Zaman herşeyi çözecek..
AynenEvet çok zor. Ama ben şimdilik öyleyim. Kesin boşanınca daha farklı olacak tabiki. Ben her ne kadar boşanacam, desemde Allah bilir ya belki başka bir şey olur boşanmayız. O nedenle olmamış bir şey için şuanda bir şey demiyorum ve yapmıyorum.
Sizler ne kadar mutlu olursanız çocuklarınız o kadar mutlu olacak.
Ve bu travmayı çok kolay atlatabilecek..
Rol yapmanız gerekiyorsa rol yapın.
Çok çok mutlu görünün.
Sonra gece onlar uyuduktan sonra ağlarsınız...
Bu bir süreç.
Sonrasında alışacaksınız emin olun..
Sadece kendinize güvenin..
Eğer evliliğiniz adına herşeyi yaptığınıza ve gerçekten boşanmanızın hem kendiniz hem çocuklarınız için en iyisi olduğuna inanıyorsanız vicdanınız da rahat olacaktır.
Asla ve asla ne kendinize ne çocuğunuza acımayın..
Dik durun..
Hiçkimsenin ve hiçbirşeyin sizi üzmesine izin vermeyin..
Zaman herşeyi çözecek..
Bizimki de oğluna çok düşkün. Ama ben bunların düşkünlüklerine bile inanmıyorum. Düşkün olan düşenen seven bunları yapmaz ki. Madem düşünüyor, çocuklarının hayatlarını değiştirecek aile kavramından uzaklaştırcak şeylerden uzak kalmaları lazım. Ben inanmıyorum böylelerinin evlat sevgisine.benim tersi çocuğuna cok hevesli ama bana zindan hem ne zindan
benim tersi çocuğuna cok hevesli ama bana zindan hem ne zindan