bi yakınımın çocuğu da babasız büyüyor ama psikiyatrist o boşluğu birinin doldurması gerektiğini söyledi dayı, dede yakındaki bi erkek baba figürü olarak örnek olacak gerektiğinde sohbet edecek, ben buna katılıyorum hayatın bir parçası yok saymak çocuk için daha kötü bence çocuk da oyunlarında sadece anneli aile oyunu kuruyor büyüdüğünde ne olacak beynine yerleşen aile imajıyla gerçek hayat çok farklı en azından zihninde o boşluk doldurulmalı bence, etrafındaki çocukların kendisinden farklı olduğunu hissedecek ama sorunun ne olduğunu anlayamayacak sadece ben farklıyım, sorun bende heralde diye düşünecek bence bi uzmana danışmakta fayda var. aklı yetmeyen küçük çocuklar senin baban nerde dediğinde ordaki büyükler çok ayıp bişeymiş gibi susturuyor çocuk da bunun utanılacak bişey olduğunu düşünüp içine kapanıyor