- 19 Şubat 2013
- 117
- 0
Merhaba arkadaşlar.
Hiçbirinizi tanımadığım halde en yakınlarım gibi hissediyorum. Çünkü aynı duyguları paylaşıp, hiç tanışmadığımız halde beraber ağlayıp beraber gülüyoruz.
Ben hep bu sayfalardayım ama yazmıyordum. Uzun zaman sonra olur da sizlerden birinin duasıyla hayalime kavuşurum diye yazmaya karar verdim. 4 yıllık mutlu evliliğimin ilk iki senesi sadece vajinismusla geçti. Sabrettik tedavi gördüm yendim hemen bebek istedik. 2 yıl bitmek üzere ve biz şimdi de bununla imtihan oluyoruz. İlk denemeyi 4 ay önce kabus gibi bir sürecle geride bıraktık. En ağır OHSS hastalığını atlattım 10 gün hastanede kımıldamadan yatıp son gün negatif yazan raporla eve gönderildim. Sabır en büyük imtihan ya, bilsekki sorun şu, onun üzerine gidelim. Ama yok, ne bende nede eşimde sorun şu dedikleri birşey yok.
Herşey Allah tan, inanmasak neyapardık bilmiyorum..
Dün bizin için yeni bir umudun başlangıcıydı. İkinci deneme için transferim yapıldı. Sonucu 4 Nisan'da öğreneceğiz. Bir yandan pozitif olmaya çalışırken diğer yandan boşuna ımutlanmaya diyen bir sesle başetmeye çalışıyorum.
Tanımadığınız bu kardeşinize yapacağınız gönülden bir duaya ve dertleşecek konuşacak birkaç arkadaşa çok ihtiyacım var. Lütfen eksik olmayın olur mu?!
Canım allah gönlüne göre versin...emeklerinin karşılığını alırsın ınş.umarım en kısa zamanda bebis haberini verirsin burdan bize...