Lütfen yardım anne olmak istemiyorum

Çocuk sahibi olmak istememe rağmen ilerde pişman olur muyum?

  • Evet

  • Hayır


Oylama sonuçları oy kullanıldıktan sonra görülebilir.
Yazdıklarını okuyunca çocuktan soğudum resmen. Bunlar az çok herkesin içinde olan endişelerdir ama sen çocuk fikrine cidden bu kadar antipati duyuyorsan tabi ki yapma. Yazık çocuğa.
Eşin çocuk isteme hakkına sahip ama sen de istememe hakkına sahipsin. Yetişkin insanlarsınız konuşup anlaşın.
 
Herkezin kendi karari, bakamam edemem rahatima duskunum diyorsun ozaman yapmayin zaten. Cocuga yazik.
Cocuk sahibi olmak Evlat sevgisi oyle degisik duyguki anlatamam kelimelerle cumlelerle anlatilamaz. Minicik eller o bebek kokusu, kiyamam:anne::anneadayı:
 
27yaşındayım inan çocuğum olana kadar kucağıma çocuk almışlığım yok.bebek sesine sinir olurdum,abartmıyorum konu komsunun cocugu elime değsin midem bulanırdı :)hiç bir zamanda çocuk hayalim olmadı ,10 yıllık lisanslı aktif sporcuyum çocuk benim için kilo çatlak spora ara vermekti,tek başıma kalamamak,son ses müzik dinleyememek,öglene kadar uyuyamamak. Çocuklarını öpen sarılan insanlar görünce acırdım:))sevmiyodum işte anla senin gibiydim. Şimdi 5 aylık bi oğlum var,cocuk elime degse midem bulanırdı dedim ya sırf dogal diye yıkanan bebek bezi kullanıyorum ,onun totosuna naylon degmesin diye Her gün ortalama 12 13 tane boklu çişli bez yıkıyorum elimle:)üzerimede kustu ,altinı Açarken suratımada işedi hiç tiksinmedim.insan kendi elinden kolundan tiksinirmi,tiksinmez:)hiç birşeye engel degıl çocuk.eger eşin yardımcı olursa istediğin zaman çıkarsın evden.
Ben doğum yaptım 13.gün antrenmanlara başladım,keşke daha önce yapsaydım aradan çıksaydı diyorum. Bu arada hala cocuk sevmiyorum hala baska bir bebegı kucağıma alamam altını degıstıremem .ama işte bacım bu senden oluyo işte değişik bir durum :))
 
37 yaşındayım çocuğum yok yapmayıda düşünmuyorum eşimde isyemiyor zaten :KK66: burda agucuk bugucuk yazanlar ay şöyle seversin böyle edersin diyenler yazdiklarınız bir tek size sevimli geliyor bilin istedim :KK53: fikrim değişmez pişmanda olmam kafam rahat deli miyim ben :deli:
Koç burcu musum ayni ben gibi yazmışsın :)
 
Senin gibiyken yani senin gibi düşünürken anne oldum ben...
Endiselerinde haklisin hemde sonuna kadar
Aynı dediğin seyleri yaşayacaksın
Sadece eş konusunda sorun yaşamadım...hatta benim soguk olduğum zamanlar daha fazlaydi,eşimde ayri bir düşkünlük olustu ekstradan şansima
Cunku sende degisiyorsun bu sureçte...yani sadece kocan olaylı bakma duruma...

Cocuklu hayat biraz da cocuktan cocuga degisiyor....ilk 1.5 yıl gözum hep ustundeydi
Sonradan özgürlüğu kesfediyor evi de sadelestirdin mi icin rahat bir sekilde evin icinde dolasmasina izin verebilirsin...

Gelelim sosyal hayata...iste bu konu bende sıkıntı...cunku bırakacak kimsem yok...yani eş haric ..siz kalabaliksaniz bir nevi daha kolay olur hersey...
Kreşe icim el verdiginde de muhtemelen ben de bu durumu cozmuş olucam...

Işin kaba tabirle getirisi götürüsüne bakarsak eğer...evet bir cok seyi götürüyor ama götürürken de iç dünyanda inanilmaz guzel değişimler oluyor...ozellikle biraz biz gibi ben merkezci olanlara :KK66:
Ha hala merkezimde ben varim orasi kesin ama kucağım dolu bir şekilde :KK70:
 
Ha tabi hiç mi artıları yok bu bebeklerin diyeceksiniz, var tabi ama eksileri yanında benim için çok yetersiz kalıyor. Şahsen her bebeği sevimli bulmam ama sevdiklerimi de aşırı severim. Başkalarının çocuklarını sevmek yetiyor bana ve sanırım sen de benim gibi düşünüyorsun. Birkaç saat oynarım ağlamaya başlayınca annesine verip ortamdan uzaklaşırım, çocuklara fazla tahammül edemiyorum. Benim gibi düşünenlerin çocuğu olursa gerçekten her iki tarafa da yazık olur. Ha bir de kadınların gece bebek ağlayınca kalkmasına bir türlü anlam veremiyorum. Ben olsam her zamanki düzenime devam eder, sabah uyanınca mamasını veririm. İstediği kadar ağlasın dursun, onun rutini bu. Günde üç kere yemeğini yesin yeter. İşim yok gece tatlı uykumdan uyanıp ona bakacağım. Altını değiştirmekten hiç bahsetmiyorum bile, babası ne güne duruyor, o yapsın. Yok yok, allah korusun en büyük korkum hamile kalmak.
Ne durumdasınız var mı çoluk çocuk 🙇‍♂️🙇‍♀️ 3 yıl geçmiş yazdıklarımızın üzerinden...
 
Siz ne durumdasınız sızde var mı coluk cocuk
Burda okuduklarımdan sonra eşimi aldım karşıma konuştum. Baba olmak istiyorsan boşanabiliriz bunu kabul ederim dedim. Anlayışla karşıladı "bekleriz ne zaman istersen o zaman olur, hiç istemezsen olmaz önemli olan ikimiz yan yana olalım" dedi.
Bir sene sonra ben çocuk konusunda yumuşadım acaba yapsak mı dedim (hala kararsız olarak) eşime "sen istersen yapalım istemezsen farketmez" dedim. Bu sefer o "alıştık rahatlığa" dedi.
Şimdi ara ara konuşuyoruz bu konuyu aynı muhabbet devam ediyor. Artık ikimizin düşüncesi de eşit çok şükür. Yapmadık pek yapacak gibi de durmuyoruz ikimiz de. Tek düşüncem kayınvalidem istiyor ama buna da eşim cevap veriyor "ikimizin hayatı sırf onlar istiyor diye olmaz, gün gelecek onlar gidecek biz kalacağız bizim istememiz lazım" diyor. Hayırlısı...
 
Burda okuduklarımdan sonra eşimi aldım karşıma konuştum. Baba olmak istiyorsan boşanabiliriz bunu kabul ederim dedim. Anlayışla karşıladı "bekleriz ne zaman istersen o zaman olur, hiç istemezsen olmaz önemli olan ikimiz yan yana olalım" dedi.
Bir sene sonra ben çocuk konusunda yumuşadım acaba yapsak mı dedim (hala kararsız olarak) eşime "sen istersen yapalım istemezsen farketmez" dedim. Bu sefer o "alıştık rahatlığa" dedi.
Şimdi ara ara konuşuyoruz bu konuyu aynı muhabbet devam ediyor. Artık ikimizin düşüncesi de eşit çok şükür. Yapmadık pek yapacak gibi de durmuyoruz ikimiz de. Tek düşüncem kayınvalidem istiyor ama buna da eşim cevap veriyor "ikimizin hayatı sırf onlar istiyor diye olmaz, gün gelecek onlar gidecek biz kalacağız bizim istememiz lazım" diyor. Hayırlısı...
Hakkınızda hayırlısı olsun. Allah isteyenlere nasip etsin. amin.
 
Bi arkadasim bana anneni babani kocani kardesini terazinin bi yanina koy diger yaninada evladini koy hepsinin toplami bile bi evlat etmiyor demisti

Bu kadar buyuk sevgi duydugun bir varliga bakmak onun icin uykusuz kalmak yada yorulmak sanirim hepsine deger iyiki yapmisim dersiniz
 
2 buçuk yıllık evliyim eşimle aramda 10 yaş var ben 27 o 37. Birbirimizi seviyoruz fakat ben çocuk sahibi olmak istemiyorum. O sorumluluğu almak zor geliyor. İçimde anne olma hevesi de yok.Çocuk açısından düşününce de kötü, ilgisiz anne olmak çocuğun geleceği için kötü bir durum. Çocuk sahibi olmak istemememde bir çok neden var. Çocuk olduğunda tüm hayatımı ona adamış olucam. Tek başıma yapabileceğim hiç bir şey kalmayacak. Rahatıma düşkün bir insanım. Üşengeç bile diyebilirsiniz öyle ki yemek dahi çoğu zaman yapmıyorum. Çalışan bir kadınım. Başka bir sebepte çocuk olduğunda eşimin bna ilgisi azalacak çocuk öne geçecek doğal olarak. Evliliğimiz sıradan bir hale gelecek. Bunlar bir kaç sebep ama en yoğun düşündüğüm çocuğa bakabileceğimi düşünmüyorum. Büyüdükçe dertleri de büyüyecek. Ben kolay bir hayat yaşamadım dert sıkıntı çektim artık rahat yaşamak istiyorum. Eşim çocuk istiyor. Onun da baba olma hakkını elinden almak istemiyorum. Ailesinin torun sahibi olma hakkını ellerinden almak istemiyorum. Bu sebepten boşanmayı bile aklımdan geçiriyorum ama onsuz yapabilir miyim bilmiyorum. Konuyu dağınık anlattım biraz kusura bakmayın. Ne okur yardım edin. Psikolojim bozuldu aylardır her günün her saati bunu düşünüyorum.
Öncelikle bravo,ben de kendi keyfime rahatına duskundum ve başıma ne geleceğini bilmediğim için çocuk istiyordum,siz tahmin edebilip istemissiniz.
İçinizden o sevgi gelmiyorsa zaten olmayın.
Çünkü annelik önce sevgi bağı demek.onun her derdine ancak seversen katlanirsin.
Günün sonunda onun fotoğraflarina bakarken bulursun kendini.
Beni oylee yoran iki evladım var ki,hayatımı da da tam anlamiyla tersine çevirdiler fakat pişman değilim,sadece geçecek biliyorum.bence sadece kucuklerken fiziksel olarak ta çok yipranildigi için yorucu.yoksa annelik güzel.hayatta hep dertler olacak,bu çocuk olmasa başka seyler kişiler.
En azından sevdiğim şeyin derdini çekerim.
İçinizden anne olmak gelmiyorsa zorlamayın çocuğa yazik
 
Ha tabi hiç mi artıları yok bu bebeklerin diyeceksiniz, var tabi ama eksileri yanında benim için çok yetersiz kalıyor. Şahsen her bebeği sevimli bulmam ama sevdiklerimi de aşırı severim. Başkalarının çocuklarını sevmek yetiyor bana ve sanırım sen de benim gibi düşünüyorsun. Birkaç saat oynarım ağlamaya başlayınca annesine verip ortamdan uzaklaşırım, çocuklara fazla tahammül edemiyorum. Benim gibi düşünenlerin çocuğu olursa gerçekten her iki tarafa da yazık olur. Ha bir de kadınların gece bebek ağlayınca kalkmasına bir türlü anlam veremiyorum. Ben olsam her zamanki düzenime devam eder, sabah uyanınca mamasını veririm. İstediği kadar ağlasın dursun, onun rutini bu. Günde üç kere yemeğini yesin yeter. İşim yok gece tatlı uykumdan uyanıp ona bakacağım. Altını değiştirmekten hiç bahsetmiyorum bile, babası ne güne duruyor, o yapsın. Yok yok, allah korusun en büyük korkum hamile kalmak.
Gece uyanan bebek sadece aciktigi için emmez ki,belki korktu güven duymak için,belki svegi ihtiyacı için.gunde 3 kere rutin diye sınırlamak nedir ya,aynen devam siz istemeyin belki de sizi bilen Allah istettirmiyor👍
 
Ha tabi hiç mi artıları yok bu bebeklerin diyeceksiniz, var tabi ama eksileri yanında benim için çok yetersiz kalıyor. Şahsen her bebeği sevimli bulmam ama sevdiklerimi de aşırı severim. Başkalarının çocuklarını sevmek yetiyor bana ve sanırım sen de benim gibi düşünüyorsun. Birkaç saat oynarım ağlamaya başlayınca annesine verip ortamdan uzaklaşırım, çocuklara fazla tahammül edemiyorum. Benim gibi düşünenlerin çocuğu olursa gerçekten her iki tarafa da yazık olur. Ha bir de kadınların gece bebek ağlayınca kalkmasına bir türlü anlam veremiyorum. Ben olsam her zamanki düzenime devam eder, sabah uyanınca mamasını veririm. İstediği kadar ağlasın dursun, onun rutini bu. Günde üç kere yemeğini yesin yeter. İşim yok gece tatlı uykumdan uyanıp ona bakacağım. Altını değiştirmekten hiç bahsetmiyorum bile, babası ne güne duruyor, o yapsın. Yok yok, allah korusun en büyük korkum hamile kalmak.
Tiksinç butonuda olsaydı keske
Istemeyebilirsiniz ama bunu bu tarzda belirtemezsiniz.
Konu sahibininde sizinde umarim asla cocugu olmaz. Zaten isteginiz de bu yönde.
 
2 buçuk yıllık evliyim eşimle aramda 10 yaş var ben 27 o 37. Birbirimizi seviyoruz fakat ben çocuk sahibi olmak istemiyorum. O sorumluluğu almak zor geliyor. İçimde anne olma hevesi de yok.Çocuk açısından düşününce de kötü, ilgisiz anne olmak çocuğun geleceği için kötü bir durum. Çocuk sahibi olmak istemememde bir çok neden var. Çocuk olduğunda tüm hayatımı ona adamış olucam. Tek başıma yapabileceğim hiç bir şey kalmayacak. Rahatıma düşkün bir insanım. Üşengeç bile diyebilirsiniz öyle ki yemek dahi çoğu zaman yapmıyorum. Çalışan bir kadınım. Başka bir sebepte çocuk olduğunda eşimin bna ilgisi azalacak çocuk öne geçecek doğal olarak. Evliliğimiz sıradan bir hale gelecek. Bunlar bir kaç sebep ama en yoğun düşündüğüm çocuğa bakabileceğimi düşünmüyorum. Büyüdükçe dertleri de büyüyecek. Ben kolay bir hayat yaşamadım dert sıkıntı çektim artık rahat yaşamak istiyorum. Eşim çocuk istiyor. Onun da baba olma hakkını elinden almak istemiyorum. Ailesinin torun sahibi olma hakkını ellerinden almak istemiyorum. Bu sebepten boşanmayı bile aklımdan geçiriyorum ama onsuz yapabilir miyim bilmiyorum. Konuyu dağınık anlattım biraz kusura bakmayın. Ne okur yardım edin. Psikolojim bozuldu aylardır her günün her saati bunu düşünüyorum.
cnm hazır olmak istemek bu çocuk içinde senin içinde çok önemli babası bakmicak çok iyi düşün belki biraz zamana ihtiyacın vardır buna siyah yada beyaz gibi değilde zamanlaması daha iyi yapabilirsin eşine de anlatsan hakverebilir
 
Anne olmak isteyipte olamayan var düşünsene minicik elleri minicik ayakları miss gibi kokusu aslında bunu doğurunca anlarsın sakın öyle kötü düşünme çocuğun için çok farklı hayatın olcak iyiki yapmışım diceksin😔

Benim bi yakınımda öyleydi aynı sen gibi düşünüyordu eşi zorla hamile kalsın diye yaptı ve kız dediki iyiki beni zorladı yoksa ömrüm sonuna kadar cesaret edemicektim dedii Allahh anne olmak isteyenlere nasip etsin amin amin amin
 
X