Lütfen yardım anne olmak istemiyorum

Çocuk sahibi olmak istememe rağmen ilerde pişman olur muyum?

  • Evet

  • Hayır


Oylama sonuçları oy kullanıldıktan sonra görülebilir.

Karpediyem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2017
37
26
33
2 buçuk yıllık evliyim eşimle aramda 10 yaş var ben 27 o 37. Birbirimizi seviyoruz fakat ben çocuk sahibi olmak istemiyorum. O sorumluluğu almak zor geliyor. İçimde anne olma hevesi de yok.Çocuk açısından düşününce de kötü, ilgisiz anne olmak çocuğun geleceği için kötü bir durum. Çocuk sahibi olmak istemememde bir çok neden var. Çocuk olduğunda tüm hayatımı ona adamış olucam. Tek başıma yapabileceğim hiç bir şey kalmayacak. Rahatıma düşkün bir insanım. Üşengeç bile diyebilirsiniz öyle ki yemek dahi çoğu zaman yapmıyorum. Çalışan bir kadınım. Başka bir sebepte çocuk olduğunda eşimin bna ilgisi azalacak çocuk öne geçecek doğal olarak. Evliliğimiz sıradan bir hale gelecek. Bunlar bir kaç sebep ama en yoğun düşündüğüm çocuğa bakabileceğimi düşünmüyorum. Büyüdükçe dertleri de büyüyecek. Ben kolay bir hayat yaşamadım dert sıkıntı çektim artık rahat yaşamak istiyorum. Eşim çocuk istiyor. Onun da baba olma hakkını elinden almak istemiyorum. Ailesinin torun sahibi olma hakkını ellerinden almak istemiyorum. Bu sebepten boşanmayı bile aklımdan geçiriyorum ama onsuz yapabilir miyim bilmiyorum. Konuyu dağınık anlattım biraz kusura bakmayın. Ne okur yardım edin. Psikolojim bozuldu aylardır her günün her saati bunu düşünüyorum.
 
Eşine " kısırım ben tedavisi yok " de konu kapansın .
Ama hiç mi özenmiyorsun kucağında bebeği olan annelere , bi düşünsene miniminnacik küçücük yumuk yumuk gözleri minik minik elleri :)
Öyle olsa tedavi yoluna gitmek isteyecek ki yalan söylemiş olcam vicdanım el vermez. Ayrıca 6 yeğenim var valla yetiyorlar bana :)
 
Çocuğun olduğunda herşeyiyle ilgilenmek en güzel şekilde bakmak gerektiğini düşünüyorum. Eğer olursa asla sokağa atan anneler gibi ilgisiz sevgisiz olmam. Ancak böyle bi durumda kendimden vazgeçmiş olucam hayatımı onun hayatı üzerine şekillendirmiş olucam
 
Bakamayacagini dusunuyorsan yapma cocuga yazik dedigin gibi anne sevgisi en onemli sey. Hic yapmaman evet esin icin kotu olur o istedigi icin orta yolu bulmak lazim. Belli bir yas siniri koyup mesela 3 sene daha cocuk yapmayip ondan sonra tek cocuk yaparak ikinizin de gonlu olacak sekilde olabilir belki ama anne olan herkesin dunyanin en guzel duygu oldugunu gec yapanlar da gec yaptigina pisman olup onceki evliligim hic bir sey degilmis diyenleri falan duydum bi hayli
 
Cok üzüldüm bu yazdiklarina.. O kadar cocuk sahibi olmak istiyorum ki, ama Allahim bir türlü nasip etmedi. 2 senedir ugrasiyorum, cocuksuz gecirdigim her yilimi bosa gecirmis gibi sayiyorum.

Evlenmeden önce bunlari konusmadiniz mi? Esine karsi büyük haksizlik gercekten, eger bu kadar cocuk sahibi olmak istiyorsa. Ama sirf esin istiyor diye cocuk yapmak da cocuga haksizlik bence. iki tarafin da bunu dört gözle beklemesi gerekiyor.
 
2 buçuk yıllık evliyim eşimle aramda 10 yaş var ben 27 o 37. Birbirimizi seviyoruz fakat ben çocuk sahibi olmak istemiyorum. O sorumluluğu almak zor geliyor. İçimde anne olma hevesi de yok.Çocuk açısından düşününce de kötü, ilgisiz anne olmak çocuğun geleceği için kötü bir durum. Çocuk sahibi olmak istemememde bir çok neden var. Çocuk olduğunda tüm hayatımı ona adamış olucam. Tek başıma yapabileceğim hiç bir şey kalmayacak. Rahatıma düşkün bir insanım. Üşengeç bile diyebilirsiniz öyle ki yemek dahi çoğu zaman yapmıyorum. Çalışan bir kadınım. Başka bir sebepte çocuk olduğunda eşimin bna ilgisi azalacak çocuk öne geçecek doğal olarak. Evliliğimiz sıradan bir hale gelecek. Bunlar bir kaç sebep ama en yoğun düşündüğüm çocuğa bakabileceğimi düşünmüyorum. Büyüdükçe dertleri de büyüyecek. Ben kolay bir hayat yaşamadım dert sıkıntı çektim artık rahat yaşamak istiyorum. Eşim çocuk istiyor. Onun da baba olma hakkını elinden almak istemiyorum. Ailesinin torun sahibi olma hakkını ellerinden almak istemiyorum. Bu sebepten boşanmayı bile aklımdan geçiriyorum ama onsuz yapabilir miyim bilmiyorum. Konuyu dağınık anlattım biraz kusura bakmayın. Ne okur yardım edin. Psikolojim bozuldu aylardır her günün her saati bunu düşünüyorum.
Merhaba benim esimle aramda 12 yas var bizde 7 yıllık evliyiz bende senin gibi düşünürdüm ama megerse bencil davranmisim ve inan bana yasin ilerlemeden cikar bebegi aradan sonradan gerçekten pişman olursun adama da yazik sevdiğinin baba olmasını istemezmisin senin gibi düşündügum için şuanda tedavi ile bebek olması için kendimi parcaliyorum tekrar dusunmeni tavsiye ederim:KK200:
 
Cok üzüldüm bu yazdiklarina.. O kadar cocuk sahibi olmak istiyorum ki, ama Allahim bir türlü nasip etmedi. 2 senedir ugrasiyorum, cocuksuz gecirdigim her yilimi bosa gecirmis gibi sayiyorum.

Evlenmeden önce bunlari konusmadiniz mi? Esine karsi büyük haksizlik gercekten, eger bu kadar cocuk sahibi olmak istiyorsa. Ama sirf esin istiyor diye cocuk yapmak da cocuga haksizlik bence. iki tarafin da bunu dört gözle beklemesi gerekiyor.
Evlenmeden önce böyle bir düşüncem yoktu. Çevrem çok baskı yapıyor belki de bu yüzden ters tepti. Sizin için üzüldüm Allah hayırlısıyla nasip eder inşallah dua edicem
 
Çocuğun olduğunda herşeyiyle ilgilenmek en güzel şekilde bakmak gerektiğini düşünüyorum. Eğer olursa asla sokağa atan anneler gibi ilgisiz sevgisiz olmam. Ancak böyle bi durumda kendimden vazgeçmiş olucam hayatımı onun hayatı üzerine şekillendirmiş olucam
Biraz bencilsin sanki :)

istemiyorsan kimse zorla yaptıramaz. .eşinle konuşup , net kararını bildir ,adam da boşuna beklentiye girmesin ..
 
X