İçimi buraya dökmek istedim
Ben eşimle severek evlendim 3 yıl sevgili kaldıktan sonra evlendim iki kardeşler kendisi ve ablası babası o 6 yaşındayken vefat etmiş bu nedenle oğluna hem annelik hem babalık yapmış kendisi hakkını inkâr etmiyorum asla bir veya 2 yıllığına kaynanamla yaşayacak tık sonra üst kat yapacaktık kendimize eşimi çok sevdiğim için bir süre için kabul ettim. kaynanam çok sıkıntılar çekmiş kendi 4 yaşında bir kızı varmış ve evlerinde üstüne birşey ağır düşmüş vefat etmiş.kısacası kendisinin piskolojisi çok iyi değil. Evlendikten sonra balayına gittik döndük kaynanamın bacakları ağrıyordu bu süreçte yıpranmış dediğine göre bende onun kendisini yormasını istemiyordum dinlensin toğarlansın istiyordum. Ama yaptığım her işe, yemeğe karışıyordu ona göre kendisi her şeyin en güzelini yapar en iyisini bilirdi benim yaptıklarımı eleştirirdi, rahatsız olurdum ama çok ses etmezdim çoğu zaman kendi bildiğimi bazen de onun dediğini yapardım burda hiç arkdaşım yok bir kuzenim var çokta uzakta değil kendisi onları hiç sevmez benden önce aralarında sorun çıkmış.( kimse kimseyi sevmek zorunda değil) kaynanam çok nadir de olsa mevsimlik işlerde çalışırdı arkadaşlarıyla eğlenirdi severdi çalışmayı. Bi gün kuzenime gitmeye karar verdim akşam eşim ve annesi Otururken laf arasında yarın uğrarım oraya dedim, kaynanam da işe gidecekti aynı gün. Ben sabah kalktım evi temizledim yemek yaptım çıktım evden sonra akşama doğru geldim ve sofrayı kurdum eşim ve annesi de işten gelmişti yemek yedik beraber sorun yoktu uyumaya geçecektik eşimin annesi bağırmaya ağlamaya bana hakaret etmeye başladi sen benim gelinim olsan gitmezdin oraya benim rızamı sormadan gelinliğini bil falan insanlığıma laf attı ağzına geleni söyledi kendisi her istediğini yapabilir ben eve kapanıcam istediği bu eşim benden yana oldu tabi, o kadar zoruma gitmişti ki kavga ettik biraz sonra kimse ondan yana olmayınca ağlayarak odasına gitti. Aradan iki ay geçti bir akrabamız aradı beni ve kaynanamı öğlen yemeğine davet etti ( benim için yapılan bir davetti farklı bir şehre geldiğim için) bizde tamam dedik sonra işten aramışlar eşimin annesini gece kendisi de sabah apar topar hazırlanıp çıkmış (parayı çok sever) sabah kalktığımda yoktu tahmin ettim nereye gittiğini telefonda konuştuk dedim sen neden gttin davete gidecektik dedim boşver dedi başka zaman öylesine oturmaya gideriz dedi bende olurmu öyle şey dedim kadın bir sürü hazırlık yapmıştır şimdi dedim ben giderim öyleyse dedim tamam dedi sen bilirsin dedi kapattık. Eve geldim makarna salata falan yaptım sorun yoktu yedik güzelce herkes gününü anlattı. Geç oldu ve odamıza geçtik birden kaynanamın bağırmaya kızmaya başladı korktum birine mi bir şey oldu dedim eşimi gönderdim bana laf atmaya başladı ( üstelik 1 aylık hamileydim) evde hiç temizlik yapmamış(ev gayet temizdi) tim gün hiçbir şey yapmamış demeye başladı hakaretler etmeye başladı ağzına geleni söyledi yine odamdaydım ve devam etti karnındaki bebekten hayır görmez o dedi , baktım yok alttan alınacak şekilde davranmıyor çıktım gittim dedim sorun ne bana bağırmaya kızmaya başladı, sen benim gelinim olsan gitmezdin oraya dedi ben de dedim senin işe gitmen yanlış ama kimse sana dönüp birşey demedi dedim sakince ( bundan öncede başka olayları olmuştu yazsam bitmez ailemin önünde beni küçük düşürmeye çalıştı, küçük beyinli akılsız falan dedi kız kardeşimin önünde benle kavga etti düşman gibi davrandı)
Neyse asıl meseleye gelelim misafirliğe gittim diye tüm siniri. Ben kızdım ona yanlış davrandığını söyledim ve devâm etti sonra sinirlendi ağlayarak odasına gitti bende odama geçtim hamileliğimden o kadar mutsuz dum ki karnımdaki çocugu istemedim o an allah affetsin. Ağladı aradan 1 saat geçti kimse uyumadı eşim annesinin odasına gitti annesiyse konuştu neden böyle yapıyorsun dedi beni savundu ve o dedi şimdiye kadar senin hiç bana kötülemedi dedi ama sen hep yapıyorsun bunu dedi kaynamakta bağırdı ben ona nen yapmışım da gelip kötüleyecek dedi, eşim beni çağırdı o esnada bende gittim dedim sen hiç birşey yapmadın öylemi konuşturmuyor du beni hep kendini acındırıyordu oğluna eş bulunur anne bulunmaz diyordu eşim benim konuşmam için çağırdı beni ama annesi aileme hakaret etmeye başladi yüzüme karşı babam terbiyesizmiş (babam da Dünya iyisi bir insandır) ben aile terbiyesi almamışım dedi orda dur dedim sen nasıl konuşuyorsun dedim ailem hakkında, dinlemedi beni susturdu kendisi anlattı da anlattı, dayanamdım hakaretlerine cinnet geçirdim bildiğin avazım çıktığı kadar bagırdım sus artık dedim sus d bırak ben konuşayım şok oldu eşimin annesi sustu, bağırdım bir yandan da sakinleşmeye çalışıyorum dedi sen mi bana hiç bir ley yapmamışsın yaptığı şeylerin çoğunu söyledim ya dedim sen daha karnımdki bebeğe laf attın bir sürü şey anlattım. Ve odama geçtim aradan biraz zaman geçti küslük kalmasın dedim belki iyi gitmeye devam edersem böyle yapmaz......
Ben eşimle severek evlendim 3 yıl sevgili kaldıktan sonra evlendim iki kardeşler kendisi ve ablası babası o 6 yaşındayken vefat etmiş bu nedenle oğluna hem annelik hem babalık yapmış kendisi hakkını inkâr etmiyorum asla bir veya 2 yıllığına kaynanamla yaşayacak tık sonra üst kat yapacaktık kendimize eşimi çok sevdiğim için bir süre için kabul ettim. kaynanam çok sıkıntılar çekmiş kendi 4 yaşında bir kızı varmış ve evlerinde üstüne birşey ağır düşmüş vefat etmiş.kısacası kendisinin piskolojisi çok iyi değil. Evlendikten sonra balayına gittik döndük kaynanamın bacakları ağrıyordu bu süreçte yıpranmış dediğine göre bende onun kendisini yormasını istemiyordum dinlensin toğarlansın istiyordum. Ama yaptığım her işe, yemeğe karışıyordu ona göre kendisi her şeyin en güzelini yapar en iyisini bilirdi benim yaptıklarımı eleştirirdi, rahatsız olurdum ama çok ses etmezdim çoğu zaman kendi bildiğimi bazen de onun dediğini yapardım burda hiç arkdaşım yok bir kuzenim var çokta uzakta değil kendisi onları hiç sevmez benden önce aralarında sorun çıkmış.( kimse kimseyi sevmek zorunda değil) kaynanam çok nadir de olsa mevsimlik işlerde çalışırdı arkadaşlarıyla eğlenirdi severdi çalışmayı. Bi gün kuzenime gitmeye karar verdim akşam eşim ve annesi Otururken laf arasında yarın uğrarım oraya dedim, kaynanam da işe gidecekti aynı gün. Ben sabah kalktım evi temizledim yemek yaptım çıktım evden sonra akşama doğru geldim ve sofrayı kurdum eşim ve annesi de işten gelmişti yemek yedik beraber sorun yoktu uyumaya geçecektik eşimin annesi bağırmaya ağlamaya bana hakaret etmeye başladi sen benim gelinim olsan gitmezdin oraya benim rızamı sormadan gelinliğini bil falan insanlığıma laf attı ağzına geleni söyledi kendisi her istediğini yapabilir ben eve kapanıcam istediği bu eşim benden yana oldu tabi, o kadar zoruma gitmişti ki kavga ettik biraz sonra kimse ondan yana olmayınca ağlayarak odasına gitti. Aradan iki ay geçti bir akrabamız aradı beni ve kaynanamı öğlen yemeğine davet etti ( benim için yapılan bir davetti farklı bir şehre geldiğim için) bizde tamam dedik sonra işten aramışlar eşimin annesini gece kendisi de sabah apar topar hazırlanıp çıkmış (parayı çok sever) sabah kalktığımda yoktu tahmin ettim nereye gittiğini telefonda konuştuk dedim sen neden gttin davete gidecektik dedim boşver dedi başka zaman öylesine oturmaya gideriz dedi bende olurmu öyle şey dedim kadın bir sürü hazırlık yapmıştır şimdi dedim ben giderim öyleyse dedim tamam dedi sen bilirsin dedi kapattık. Eve geldim makarna salata falan yaptım sorun yoktu yedik güzelce herkes gününü anlattı. Geç oldu ve odamıza geçtik birden kaynanamın bağırmaya kızmaya başladı korktum birine mi bir şey oldu dedim eşimi gönderdim bana laf atmaya başladı ( üstelik 1 aylık hamileydim) evde hiç temizlik yapmamış(ev gayet temizdi) tim gün hiçbir şey yapmamış demeye başladı hakaretler etmeye başladı ağzına geleni söyledi yine odamdaydım ve devam etti karnındaki bebekten hayır görmez o dedi , baktım yok alttan alınacak şekilde davranmıyor çıktım gittim dedim sorun ne bana bağırmaya kızmaya başladı, sen benim gelinim olsan gitmezdin oraya dedi ben de dedim senin işe gitmen yanlış ama kimse sana dönüp birşey demedi dedim sakince ( bundan öncede başka olayları olmuştu yazsam bitmez ailemin önünde beni küçük düşürmeye çalıştı, küçük beyinli akılsız falan dedi kız kardeşimin önünde benle kavga etti düşman gibi davrandı)
Neyse asıl meseleye gelelim misafirliğe gittim diye tüm siniri. Ben kızdım ona yanlış davrandığını söyledim ve devâm etti sonra sinirlendi ağlayarak odasına gitti bende odama geçtim hamileliğimden o kadar mutsuz dum ki karnımdaki çocugu istemedim o an allah affetsin. Ağladı aradan 1 saat geçti kimse uyumadı eşim annesinin odasına gitti annesiyse konuştu neden böyle yapıyorsun dedi beni savundu ve o dedi şimdiye kadar senin hiç bana kötülemedi dedi ama sen hep yapıyorsun bunu dedi kaynamakta bağırdı ben ona nen yapmışım da gelip kötüleyecek dedi, eşim beni çağırdı o esnada bende gittim dedim sen hiç birşey yapmadın öylemi konuşturmuyor du beni hep kendini acındırıyordu oğluna eş bulunur anne bulunmaz diyordu eşim benim konuşmam için çağırdı beni ama annesi aileme hakaret etmeye başladi yüzüme karşı babam terbiyesizmiş (babam da Dünya iyisi bir insandır) ben aile terbiyesi almamışım dedi orda dur dedim sen nasıl konuşuyorsun dedim ailem hakkında, dinlemedi beni susturdu kendisi anlattı da anlattı, dayanamdım hakaretlerine cinnet geçirdim bildiğin avazım çıktığı kadar bagırdım sus artık dedim sus d bırak ben konuşayım şok oldu eşimin annesi sustu, bağırdım bir yandan da sakinleşmeye çalışıyorum dedi sen mi bana hiç bir ley yapmamışsın yaptığı şeylerin çoğunu söyledim ya dedim sen daha karnımdki bebeğe laf attın bir sürü şey anlattım. Ve odama geçtim aradan biraz zaman geçti küslük kalmasın dedim belki iyi gitmeye devam edersem böyle yapmaz......
Son düzenleme:
enteresan bir hikaye
ben iyi bir insanım ama salak değilim bunların hiçbirini görmez'den gelmiyorum hepsi yazılı bir köşede kiraya çikicam böyle devam ederse umursamam zaten.
