Merhabalar, size bir şeyler danışabilmek için yeni üye oldum. Ben 27 yaşındayım, eşim 32 yaşında ancak ruhu 60 gibi olan bir adam. Evleneli 5 ay oldu ve severek evlendik. Evlenmeden önce 1 seneye yakın birbirimizi tanıma fırsatımız oldu. Evlenmeden önce de ağır başlı olduğunu biliyordum ancak evliliğimizin böyle ilerleyeceğini tahmin edememiştim. Bu zamana kadar hiçbir duyguyu hissettiğini görmedim. Ne sevinç ne sinir ne mutluluk ne de üzüntü... Hiçbir şeyi kafasına takmıyor ve her zaman her şey yolundaymış gibi bir havası var. Özel günlerde hiçbir incelik düşünmez hediye vs almaz. Ben sinirlendiğimde bile bana karşılık vermez sadece yanımda durur ve ben kendi kendime kavga ederim... Evlendiğimizden beri benimle birlikte olmak için hiçbir adım atmadı. Ben yaklaştığım zaman karşılık verdi sadece. Bu durumun nedenini sorduğumda cevabı yorgunum oluyor. Ben istemesem 1 ay da birlikte olmasak onun için bir problem olmuyor. Evlendiğimizden beri ben zaten kendimi keşfedemedim bile. Erken boşalma sorunu var. Doktora giderim diyor ancak bir girişimde bulunmadı sadece beni geçiştiriyor. İnternetten geciktirici sprey aldık biraz işe yaradı gibi ancak ön sevişme yeteri kadar olmadığı için beni ilişkiye hazırlayamıyor. Beni yarım bırakıyor ve sonrasında mutlu etmek adına hiçbir şey yapmıyor, direkt uyku moduna geçiyor. Her sorunu dile getirdiğimde özür diliyor ancak hiçbir zaman telafi etmek için uğraşmıyor. Bir gece cesur bir gecelik giydim, süslendim, yanına oturdum ve tv izlemeye devam etti, dönüp bakmadı bile. Benim de artık isteğim azaldı yanaşmıyorum. Şu an 10 gün oldu birlikte olmayalı ama umrunda değil tabii ki. Bana değer verdiğini gösteren hiçbir davranışı olmuyor. İkimizde çalıştığımız için ev işlerini ortak hallediyoruz. Hiçbir hakaret, şiddet, yanlış bir hareketini görmedim bu zamana kadar. Dışarıdan o kadar iyi görünüyor ki sanki ideal koca gibi. Ancak ben bir şeylerin eksikliğini sürekli hissediyorum. Hayatı dolu dolu yaşamayı seven bir insanım ancak eşim ruh gibi. Birlikte bir şeyler yaptığımızda bile mutlu olduğunu hissedemiyorum, sanki bedeni burda ama ruhu hiç yanımda değilmiş gibi... Hayat onun için zorunlu ihtiyaçlarını karşılamak için (ki bu zorunlu ihtiyaçlara cinsellik dahil değil, yemek, içmek ve uyumaktan bahsediyorum) geldiği bir yer gibi sanki. Yeni evliyiz birbirimizle cilveleşme, şakalaşma gibi şeyler hiç olmadı. Ben yeltensem bile soğuk soğuk karşılık verdiği için hevesim kaçıyor. O kadar yalnız hissediyorum ki anlatamam... Onun böyle sakin olup benim bu kadar öfkeli olmam bana kendimde bir sorun olduğunu düşündürüyor maalesef. Ama düşününce durup dururken içten gelen bir öpücüğü kim istemez ki? Eşimi çok seviyorum, çok iyi bir insan olduğunu düşünüyorum. Ancak onunla birlikteyken bir yerlerde çok mutlu olabileceğim bir hayatı kaçırdığımı hissediyorum. Dışarı çıplak çıksam bile umrunda olmaz. Kıskançlığı sevmem ama insan önemsendiğini hissetmek istiyor
Böyle bi durum yaşayıp eşi düzelen var mı? Nasıl baş ettiniz? Eşimi hayata döndürmek, canlandırmak, enerjisini yerine getirmek için benim yapabileceğim bir şey var mı? Tecrübelerinize ihtiyacım var.
Merhabalar, size bir şeyler danışabilmek için yeni üye oldum. Ben 27 yaşındayım, eşim 32 yaşında ancak ruhu 60 gibi olan bir adam. Evleneli 5 ay oldu ve severek evlendik. Evlenmeden önce 1 seneye yakın birbirimizi tanıma fırsatımız oldu. Evlenmeden önce de ağır başlı olduğunu biliyordum ancak evliliğimizin böyle ilerleyeceğini tahmin edememiştim. Bu zamana kadar hiçbir duyguyu hissettiğini görmedim. Ne sevinç ne sinir ne mutluluk ne de üzüntü... Hiçbir şeyi kafasına takmıyor ve her zaman her şey yolundaymış gibi bir havası var. Özel günlerde hiçbir incelik düşünmez hediye vs almaz. Ben sinirlendiğimde bile bana karşılık vermez sadece yanımda durur ve ben kendi kendime kavga ederim... Evlendiğimizden beri benimle birlikte olmak için hiçbir adım atmadı. Ben yaklaştığım zaman karşılık verdi sadece. Bu durumun nedenini sorduğumda cevabı yorgunum oluyor. Ben istemesem 1 ay da birlikte olmasak onun için bir problem olmuyor. Evlendiğimizden beri ben zaten kendimi keşfedemedim bile. Erken boşalma sorunu var. Doktora giderim diyor ancak bir girişimde bulunmadı sadece beni geçiştiriyor. İnternetten geciktirici sprey aldık biraz işe yaradı gibi ancak ön sevişme yeteri kadar olmadığı için beni ilişkiye hazırlayamıyor. Beni yarım bırakıyor ve sonrasında mutlu etmek adına hiçbir şey yapmıyor, direkt uyku moduna geçiyor. Her sorunu dile getirdiğimde özür diliyor ancak hiçbir zaman telafi etmek için uğraşmıyor. Bir gece cesur bir gecelik giydim, süslendim, yanına oturdum ve tv izlemeye devam etti, dönüp bakmadı bile. Benim de artık isteğim azaldı yanaşmıyorum. Şu an 10 gün oldu birlikte olmayalı ama umrunda değil tabii ki. Bana değer verdiğini gösteren hiçbir davranışı olmuyor. İkimizde çalıştığımız için ev işlerini ortak hallediyoruz. Hiçbir hakaret, şiddet, yanlış bir hareketini görmedim bu zamana kadar. Dışarıdan o kadar iyi görünüyor ki sanki ideal koca gibi. Ancak ben bir şeylerin eksikliğini sürekli hissediyorum. Hayatı dolu dolu yaşamayı seven bir insanım ancak eşim ruh gibi. Birlikte bir şeyler yaptığımızda bile mutlu olduğunu hissedemiyorum, sanki bedeni burda ama ruhu hiç yanımda değilmiş gibi... Hayat onun için zorunlu ihtiyaçlarını karşılamak için (ki bu zorunlu ihtiyaçlara cinsellik dahil değil, yemek, içmek ve uyumaktan bahsediyorum) geldiği bir yer gibi sanki. Yeni evliyiz birbirimizle cilveleşme, şakalaşma gibi şeyler hiç olmadı. Ben yeltensem bile soğuk soğuk karşılık verdiği için hevesim kaçıyor. O kadar yalnız hissediyorum ki anlatamam... Onun böyle sakin olup benim bu kadar öfkeli olmam bana kendimde bir sorun olduğunu düşündürüyor maalesef. Ama düşününce durup dururken içten gelen bir öpücüğü kim istemez ki? Eşimi çok seviyorum, çok iyi bir insan olduğunu düşünüyorum. Ancak onunla birlikteyken bir yerlerde çok mutlu olabileceğim bir hayatı kaçırdığımı hissediyorum. Dışarı çıplak çıksam bile umrunda olmaz. Kıskançlığı sevmem ama insan önemsendiğini hissetmek istiyor
Böyle bi durum yaşayıp eşi düzelen var mı? Nasıl baş ettiniz? Eşimi hayata döndürmek, canlandırmak, enerjisini yerine getirmek için benim yapabileceğim bir şey var mı? Tecrübelerinize ihtiyacım var.
merhabalar bilmenizi isterim ki erken boşalan erkeklerin çoğunda çekingenlik, utangaçlık sorunu vardır öz güvensiz hissederler kendilerini ve doktora gitmek istemezler bu durum onlar için onur kırıcı olduğu düşünürler aslında normal ama öyle görürler yediremezler gururlarına , ama çok daha büyük felekatlere yol açacağını bilmezler . Size tavsiyem eşinizle konuşup azdırıcı almanız onun isteği doğrultusunda kullanıp o şekilde birlikte olmanız, her insan istekli olacak diye bir kaide yok evet ama bunun çözümü varken neden olmasın sizinde ihtiyacınız bu sonuçta. Günlük yaşantınıza gelince arkadaş çevresi yok mu eşinizin acaba ? Hani eğlenmekten kastınız nedir ? Kulüp bar felan mı? yoksa çıkıp böyle el ele kol kola gezmek ,sahilde turlamak, sinemaya gitmek vb. gibi aktiviteler mi ? eşinizin yapısı bu olabilir saygı duyarım ama biraz değişmeli en azından ikiniz için bunu yapmalı yapmaya çalışmalı insanların geneli hayattan sıkılmış zevk almıyor ama bulunduğumuz ortamı güzelleştirmek bizim elimizde eşinizle böyle bı arkadaş gibi konuşmayı deneyin derim belki yapmışsındır bilmiyorum ama empati yapmasını sağlayın sizi anlasın oda isteklerinizi anlasın cabalasin evde oturup TV izlemesin kalksın duş alsın yorgunluğu gitsin zorlasin kendini çıkıp gezin dolaşın sinemaya gidin veya sahilde oturun turlayin en basiti koşuya gidin beraber spor yapın, kendini yorgun hissediyorsa ilaçlar var enerji veren veya doğal yollarla enerji veren meyveleri araştırın , mesela ben hergün muz elma bal karıştırıp içiyorum bir bardak kendimi iyi hissettiriyor kansızlık yada mide hastalığı varsa buda yorgun ve cinsel manada çöküntüye sebep olabilir. Eşinizi çok güzel anlatmışsiniz öyle insan Kolay bulunmuyor evet eksikleri var ama inanın bin beteri var dövmesi kızması yok küfür etmesi yok ne biliyim bir kötü huyu yok ne mutlu size , güzel bir insan olduğunu düşünüyorum eşinizin eksiklerini bence zamanla tamamlarsiniz. Ciddi ciddi konuşun bu sefer bence gerekirse özel bir doktora gidin ama sorunlarını çözün birlikte bence baş edebilirsiniz bu durumla anladığım kadarıyla sizde seviyorsunuz eşinizi kaybetmeyin bence kazanmayı deneyin evet belki biraz sıkıcı ve bunaltıcı gelebilir ama sabredin ve onu ikna etmek için çabalayın . Onurunu gururunu kırmadan yapabilecek bir insan olduğunu düşünüyorum anlatımın çok güzel gerçekten , ona hayattan tat almayı güzel vakit geçirmeyi yorgunluğunun çoğunun bedensel değilde ruhsal olduğunu söyleyin beyin olarak bence eşiniz çöküntüde . Umarım en kısa zamanda düzelir kendinize iyi bakın mutlu haberlerinizi duymak dileğiyle hoşçakalın...
