Lütfen bana yardımcı olun, boşanma kararımı sizler de değerlendirin arkadaslar:(

Kesinlikle boşan! Yani anket açmana bile gerek yok...dök içini rahatla , belki hala cok seviyorsun ama ne olursa olsun boşan...

bu adamdan hemen boşanmalısın

Canım çocuğunuz da yoksa ayrıl düşünmene bile gerek yok bu zihniyetteki bir insanla evlilik yürümez düzelirmi dersen bence düzelmez çünkü 2 yılda düzelmeyen ilerdede düzelmez gibi geliyor bana eşiniz için birşey söylemek istemiyorum ağır konuşmaktan korkuyorum alacağın her kararda Rabbim yar ve yardımcın olsun

Ne şanslısınız ki boşandığınızda arkanızda duracak bir aileniz var
bu işi daha fazla sakız haline getirmeyin derim
hevüz yaşınız çok genç biraann evvel bu çıkarcı insandan kurtulun ve önünüze bakın....

öncelikle son durumumu merakla bekleyen arkadaslarım ilgi ve alakanıza sonsuz tesekkurler.
yazamadım cunku cok gec dondum evden brzdan anlatcam o kısmı, bgn de arkadaşlarım geldi moral için.bir cok kişi dondum sanmış, haklısınız bunu bircok kez yapmış birinden bunu bekliyor olmanız elbette doğal, ama ben bunu bir daha yapmak istemediğim için buradayım. anket duzenlenmemle ilgili de eleştiri almısım, ankettteki sıklar adına, anketi her boyutta hazırlmak, katılan her dusuncedeki arkadaslarımın fikrinni almak ve objektif olması adına o sıkları yazdım. cok kez hatalı donusler yaptım, sağlıksız bir sekilde bu duruma kendimi ve karsı tarafı alıstırdım. bir kşiye gereksiz bile olsa cokça fedakarlık yapmak bir sure sonra nelere katlandım bu evlilik için diye dusundurterek, kotu giden evliliğinize olan bağı arttırabiliyor, yada "niye herseyi yoluna koyamıyorum, niye duzeltemiyorum diye"dusundurup kendinizi sorumlu hissettirip daha cok savasmaya meyil hazırlayabiliyor. tum bunların ne kadar sağlıksız olduğunu elbette biliyorum, bundan kurtulma cabası içindeyim,ve malesef çevremin evliliğim suresince kotu etkilenmesinden dolayı, çevrem eşime zaten cok tepkili.bu yuzden buradayım,bu olayı ilk kez duyan sizlerin ilk tepkileri benim için o kadar onemli ki...

simdi dunu anlatayım, evime gittim.. onun evde olmadığını kendi yanlarında kaldığını soylemişti kız kardesi. ama eve girdiğimde karsılastığım pislikle burun buruna kaldım.afalladım, ve nedn oraya geeldiğimi bi an için unutup bulasıkları makineye koymaya başladım, sonra kızdım kendime.. geliş amacımı hatırlayıp, yukarı odama cıktım.ust katın da alttan hiç bi farkı yoktu( titiz bir insandım, ama son donemde temizlik takıntılarım da cıktığından normal vereceğim tepkiden cok daha sinir oldum) sonra kıyafetlerimi toplamak için s.odama girdim, saskınlık verici manzarayla karsılastım, bir cok kıyafetim yerde, cantalarım yerde ayakkabılarım yerde..hersy yerde işte.sinirlenip odanın kapısını kapadım. tam o sırada komsum aradı, arabamı gorms dısarda evdemisin sen diye ( bu arkadasm durumumuzu biliyor, eşimin gorusmemi istemediği insanlardan biri. sizlerden iyi olmasın ama cok iyi bir bayandır o da) evde olduğumu soleyince, cok fazla takılma evde bence dedi, her aksam evin ısıkları yanıyor, bgn işe giderken sabah evin onunde 10larca ayakkabı vardı, hepsi erkekti ama dedi. yani bizmki evde bekar bekar takılıyor arkadaslarınla, ben tum sorunlarla kafayı yerken.sonra artık gidiyor olduğmu anlasın diye , ortalığı bir kaç saat içinde bir başıma ne kadar toplayabilirsem toplamaya çalıştım, yani şoyle ki, vakumlu posetlerle yatak ortuleri, yorganlar,yastıklar,nevrsimler falan elime bu tarz ne gecerse vakumlaım. yatak odasını ve aksesuarları koliledim, sarmaladım falan,sonra yemek odası, salon derken elimdeki 10koliyi de buralarda harcadım,dizdim bir koseye,her an gelebilmesinden endişelenip hava iyice kararmaya başladığında çıktım. komsum da bu iş boyl olmayacak dedi, bir kadınımız var ortak ev işlerine yardımcı, onu yarın yada persembe ayarlayıp ona toplatmaya karar verdik. he, bu arada ya kayınvalidemi ya gorumcemi arayıp, 2-3 gun eve gelmemesini evi boşaltacağımı soylemem gerek. hangisine soyleyeceğime karar verememişken hala, annemi aramıs bgn annesi yine ,goruselim ne olacak bu hal cok uzuluyorum falan diye. annemi! dusunun bi de annemin halini yine.cok uzuluyorlar onlar da diye uzuldu. burada annem gitmedi.hos su anda onu dusunmek istemiyorum..su telefonu acmak gozumde buyuyor, duygu somureleriyle annesi ve kız kardesiyle uğrasmak istemiyorum:bbo:

alateriel bizi de bilgilendirdiğin için sağol.o kadar koliyi bir anda taşımak ve hazırlamak zor olur bence de yardımcı kadından rica et, ayıptır sorması sen evden ayrılınca ev o adama mı kalacak? kendi kendime sinirlendim seni geri döndürmek bir yana, bekar arkadaşlarıyla alem yapıyor vs.ne biçim insan, gerekirse sert çık kayınvalidene veya görümcene oras benim evim işim bitene kadar gelmeyin de. :umursamaz: aile toptan ruh hastasıymış.

bu arada arkadslar size bir kaç sorum olacak,aklımı cok kurcalayan şeyler bunlar hatam var mı diye..belki kızacaksınız bana, ama ltf siz olsaydınız ne yapardınız diye dusunun. bana kız kardesi en son gorusmemizle, biz aile olarak abime su kadar tl veriyoruz çoğu eskiden gelen borçlarına gidiyor haklısın elinizde bişey kalmıyor dedi senin ailen de sukadar tl versin (eşit miktar)sonuçta biz kocaman bir aileyiz artık dedi. bu arada evlendiğimizden beri bitmeyen borcları olduğunu solemiştim,hatta gun gectikçe artıyor, ama bnm zerre kadar zararım yok bu insanlara.zararım yok derken eşime sunu alırmısın bana falan dmedim hiç, hep kendi ailemden aldığımla kendi ihtiyaçlarımı karsıladım.neyse bende cevap olarak, keşke abinin bana evlenmeden once bahsettiği gibi kendi geliri olsaydı az yada cok da sizin elinize bakmasaydı, keske ben de kendi mesleğimi icra etmeye devam etseydim de ailemin eline bakmasaydık dedim. bozuldu.acaba diyorm bu konuda ben mi kotuyum,ağızlarında kalan sadece bu.okdar destek olduğunu dusunduğum ailem, yani bir kız ailesi, cok daha mı destek olmalıydık yani.hos ağzı cok yandı babamın ama ..
bir diğer konu ise, eşim cok kıskançtı, hatta rahtsızlık boyunda diyeyim. kopeğim bile işkence gordu onu seviyorum kopeğim de seviyor beni diye.tabi bunları da guvenlik kameralarıyla teshis ettim ve haliyle hayvan da olusan yaralar ile. suraya geleceğim, sizin eşleriniz, "beni hayatının 1 numarasına koymalısın, ailen sonra gelir , seni seven insanları senden uzaklaştırırım, beni sevmelisin sadece."sozlerine benzeyen cumleler kurdu mu, yada kardesinizle ablacım babnızla babacığım, annenzle annecim diye konusurken bozulup, sevilmediğini dusunup ortamı terkettimi???? bense ben değil sen ailene bağımlısın dedim, dedim cunku annesi ve ailesi ile tum gun bos bos da olsa işyerinde saatlerce beraber olan eve gelip gun içinde saaatlerce de tel de onlarla konusan,sesin iyi gelmiyor anne deyip geliyoruz hemen deyip haftada en az bir kez hastamı acaba diye evlerine giittğimiz,annesinin bitmek bilmez somatik sıkıntılarını dinlediğimiz, kız kardesiyle kucak kucağa oturup birbirini mıncıklayan kakarakikiriden başka sohbetleri olmayan,ve ailesi ile ilgili surkli acınası portreler cizen, yatıp kalkıponların borcları var onları kafma takıyorum diye benden acısını cıkaran,en ufacık prob.de bile gidip hemen annesine anlatan,daha 2 aylık evliyken benden borçları için oldukça yuksek miktar kredi cekmemi isteyen annesine karsılık olrak uzgunum daha once hiç çekmedim suanda da sabit bir gelirim olmadığı için cekemem dediğim için bozulan bunu onlara sevmeme bağlayan eşime "banka guvenmiyor annene de vermiyor, ben nasıl guvenip okadar miktrın altına imza atabilirm, sdc babamda nakit isteyeblrim daha azını dediğimde eleştiren (daha cok sey varda yazarken daha bir tiksindim herseyden) eşime ben aileme bağlıyım ama bağımlı değilim dedim, ben 1 haftadır ailemle hiç tlf bile gorusmedim mesela, ben senden once de onlara bağımlı değildim onlar bnm biricik ailem onlara karsı da sorumluluklarım vardır var olacaktır,sen aile sevgisi ile eş sevgisini kıyaslayarak buyuk bir hata yapıyorsun dedim ve sen bizi 5kişilik bir aile olmaktan cıkarabilseydin çok daha iyi karı koca ilişkimiz olabilirdi dedim.( 5 kişilik aile mevzusu bir ortamda soylenmişti, eşim biz 5 kişilik bir aileyiz demişti bir misafirmize, cok içimde ukte kalmıstı bu soz,oysa ben 2 kişiyiz sanıyordum) çok mu yanılıyorum sizce,her görüşünüze açığım..

guclu olmaya calis.cok kalpten soyluyorum cok daha iyilerini hak ediyorsun.tabiki ararlar ve tutusurlar.ogullari senin gibi birini kaciriyor.onlar zannetti omur boyu katlanirsin birde cocuk yaparsin..zaten esin son kozunu oynamis cocuk uzerine..insallah bundan sonra cok cok mutlu olursun.

bianka .!.:

alateriel bizi de bilgilendirdiğin için sağol.o kadar koliyi bir anda taşımak ve hazırlamak zor olur bence de yardımcı kadından rica et, ayıptır sorması sen evden ayrılınca ev o adama mı kalacak? kendi kendime sinirlendim seni geri döndürmek bir yana, bekar arkadaşlarıyla alem yapıyor vs.ne biçim insan, gerekirse sert çık kayınvalidene veya görümcene oras benim evim işim bitene kadar gelmeyin de. :umursamaz: aile toptan ruh hastasıymış.

Genişletmek için tıkla...

sevgili biankacım,
bu en başındaki uyanıslarımın bir kazancı yada belki de sağ duyumun.ev kendi evimiz değildi, evlenirken bu evi alıcam demişti bana ve aileme(tabii dunya kadar olan borclarından bihaberdik) evi de elbet herkesin evi kendine guzeldir tabii ama çok masraf yapmıştım nasıl olsa alıcağız diye hem kendi brikimlerim hem de ailemden aldığım paralarla.aradan bir kaç ay gecince, e borclarını da oğrndiğimizde, elbette cok uzuldum,sen bu evi cok seviyorsun nasıl yapsak diye dusunur pozları yaptı bana.ev sahibi de alın yada cıkın diyor falan dedi.durumumuzu biliyorsun sen kredi cek,oderiz biz dedi,yani yine bana patladı hesap. saolsun bide "evi senin ustune yaparız "dedi. ne var bunda kendine ev alıyor gbi dusun işte dedi.o kadar kredi teklifleri etmişlerde ki, o laı duymak tiksindirmişti artık beni. ÇEKMEDİM ALLAHTAN..yoksa o da bana kalacaktı besbelli.belkide onların borclarına gidecek çektiğim, ev falan da ortada olmayacaktı.cunku bu son tekliflerinden biriyldi,diğerleri olmayınca boyle dedirttiler esime diye dusundum annesi içinç annesi için diyorum cunku annesi fazlasıyla dominant ve cıkrcı biri. eşim onun maşası gii geliyordu o donem. simdi baktığım da bu işe ortak oln da en az o kadar kabahatli diye dusunebiliyorum. bu arada aradan tam 1.5 sene gecti ama ev sahibinden tık yok, yok cıkrtacaktı faln ya. hiç yuzune vurmadım bunu bile.noldu vazmıgecti ev sahibi evi satmaktan demek falan. belkide ev sahibinin satma gibide niyeti yoktu.hiç bilmiyorum.buarada bnm niyetim sadce kıyafet ve ozel esyalarımı almaktı. komsum, sakın hiç bişey bırkma onlara diye ikna etti beni, beyaz esyalar, 2 yatak odası,oturma grupları falan var bnm aldığım, onları alıp neyapacağım bilmiyorum ama alıcam son kararım.onlara tek bir iğne bile bırakmak istemiyorum artık

Kesinlikle güçlü olmalısın, öncelikle eve girmek için o bir kaç gün gelmesin diye haber vermene onun ailesinden kimse ile görüşüp sinirlerini bozmana gerek yok. Evin kilidini değiştirt, dediğin gibi bir kadın ayarla eşyalarını toparlat, sonra da bir nakkiye çağır evi boşalt, ihtiyacı olanlara eşyaları dağıtıp sevaba girersin. Bu kadar dil dökmeler, ailesinin bu tavırları kusura bakma yanlış anlama ama altın yumurtlayan tavuk elden gidiyor yakalayın çabasından başka bişey değil. Erkek olmak bu kadar basit değil. Kalıbının adamı olamayacaksa yada o kalıp boşsa en azında senin hayatında yer işgal etmesin. Hayat o kadar kısa ki, ona hacayacak ne kadar vaktin var daha biraz düşün canım

son anlattıklarını okuyunca bir daha şok oldum.bir çift evlenince aile olur, onun anne-babası vs. kahrını çekmek zorunda değiliz.siz tabiki 2 kişilik bir aileydiniz.Eşin de ciddi ruhsal problemler var, bence bir an önce psikiyatrist denetimi altında tutulmalı.Sizi bir insan olarak değil de, bir çocuğun oyuncağını sevdiği gibi seviyor, sahiplenerek afedersiniz ama mal yerine koyarak.üstüne üstük, bir çocuk gibi sürekli olarak bakıma muhtaç.anne-babasının eline bakması bir yana, eşinin ailesinin parası ile geçiniyor ve bundan gocunmuyor.seni çalıştırmıyor muydu? neden işini bıraktın?

çalıştırmak..
evlenmeden once 4 ayrı iş yerinde pazar gunleri ise gonullu olarak bir denekte gorev alıyordum.bunların hepsini biliyordu.annesi bu konuda cok takdir etmişti hatta, ozamanlar tabi ne kadar hos kadına onem ve değer veren bir aile diye dusunup mutlu olmustum.ilk başta kendi işime mumkun olduğunca devam ediceğimi istanbula haftada bir kac gun gidip gelmemin yetrli olacağını solemiştim.onay vermişti. ne zman ki evlendik, balayından donduk,hatta donmeden balayında başladı kıskaçlıklar.sonra da seni ist.e falan gonderemem, sen de gel dedim gunu birlik gidip gelelim,kabul etmedi,odaki işlerim bitmiş oldu boylelikle.bu sehirde onların da sahip olduğu bir iş yerleri var,elemanlarını cıkarıp en iyi sen yaparsın bu işi diye emrivaki sekilde orda calışmaya başladım tam1 sene,gık demeden elimden geldiğince, karsılığında kurus almadan,borçları var ya,hiç sesimi cıkarmadım.1 sene sonra hiç bişey değişmed, aksine borc arttarken,ellerinde satabilecekleri hiç bisey yokken , anne ve kız (k.validem ve goumcem inanlılmaz goruntu duskunudrler,marka takıntıları vs) bir havalardalar ki sormayın herseyi aşağı gormeler,bana kalkıp "ay sen o markayımı kullanıyorsun"demeler,çalışan bir arkadasa şunu soylermisin sen guzel bir dille soyleyebiliyorsun dediklerinde,ben d istediklerini uygun bir sekilde yaptğımda, o arkadasa "ah gelinimiz işte bu işleri bilmiyor hiç" dediklerini o arkadas bana soledikten sonra , pes dedim, ve bir daha asla oraya adım atmayacağımı soyledim.ozurler dilediiler, annesi ozellikle , yok dedim ben o işi hakkaten bimiyorum.ben kendi işimin uzmanıyım dedim.ve sonra eşime kpss ye girelim dedim sen de ben de kendimizi su durumda garanti altına alalım devlete ait bir yerde çalışlım teklifinde bulundum.ben asla birinin buyunduruğu altında calşmam dedi. bana da sen çalış iş bulursan burda dedi,2 gun sonra o bahsettğim komsum buldu. oldukça saygın biyerde,oldukça guvenilir bir yerde.ona soledim, bana "hayır diyemedin dimi, ben senin evinin kadını olmanı istiyorum dedi, cocuklarının anası.....sok oldum tabii.ve bir daha henuz çalışamadım

canim kendi yazdigin yaziyi bir kere dikkatlice oku o zaman ne yapman gerektigini hemen anlayacaksin zaten yani direkt bosanman gerektigini anlayacaksin. sen hala neyi dusunuyorsun???
adam iligini kemigini somurmus neler yapmis hala dusunuyor musun?????
toplarlan Allah askina...ne bu adam hint kumasi mi????

alatariel .!.:

çalıştırmak..
evlenmeden once 4 ayrı iş yerinde pazar gunleri ise gonullu olarak bir denekte gorev alıyordum.bunların hepsini biliyordu.annesi bu konuda cok takdir etmişti hatta, ozamanlar tabi ne kadar hos kadına onem ve değer veren bir aile diye dusunup mutlu olmustum.ilk başta kendi işime mumkun olduğunca devam ediceğimi istanbula haftada bir kac gun gidip gelmemin yetrli olacağını solemiştim.onay vermişti. ne zman ki evlendik, balayından donduk,hatta donmeden balayında başladı kıskaçlıklar.sonra da seni ist.e falan gonderemem, sen de gel dedim gunu birlik gidip gelelim,kabul etmedi,odaki işlerim bitmiş oldu boylelikle.bu sehirde onların da sahip olduğu bir iş yerleri var,elemanlarını cıkarıp en iyi sen yaparsın bu işi diye emrivaki sekilde orda calışmaya başladım tam1 sene,gık demeden elimden geldiğince, karsılığında kurus almadan,borçları var ya,hiç sesimi cıkarmadım.1 sene sonra hiç bişey değişmed, aksine borc arttarken,ellerinde satabilecekleri hiç bisey yokken , anne ve kız (k.validem ve goumcem inanlılmaz goruntu duskunudrler,marka takıntıları vs) bir havalardalar ki sormayın herseyi aşağı gormeler,bana kalkıp "ay sen o markayımı kullanıyorsun"demeler,çalışan bir arkadasa şunu soylermisin sen guzel bir dille soyleyebiliyorsun dediklerinde,ben d istediklerini uygun bir sekilde yaptğımda, o arkadasa "ah gelinimiz işte bu işleri bilmiyor hiç" dediklerini o arkadas bana soledikten sonra , pes dedim, ve bir daha asla oraya adım atmayacağımı soyledim.ozurler dilediiler, annesi ozellikle , yok dedim ben o işi hakkaten bimiyorum.ben kendi işimin uzmanıyım dedim.ve sonra eşime kpss ye girelim dedim sen de ben de kendimizi su durumda garanti altına alalım devlete ait bir yerde çalışlım teklifinde bulundum.ben asla birinin buyunduruğu altında calşmam dedi. bana da sen çalış iş bulursan burda dedi,2 gun sonra o bahsettğim komsum buldu. oldukça saygın biyerde,oldukça guvenilir bir yerde.ona soledim, bana "hayır diyemedin dimi, ben senin evinin kadını olmanı istiyorum dedi, cocuklarının anası.....sok oldum tabii.ve bir daha henuz çalışamadım

Genişletmek için tıkla...

Lütfen eskilere dönüp kendini üzme, bize anlat işinii boşalt ama kendini üzmeden yap bunları. Herşeyi boşver, ne bu adamdan ne ailesinden sana hayır gelmez. Kusura bakma ama anladığım kadarı ile bu insanlar para için anasını boyayıp babasına satar. Artık hiçbiri ile muhatap olma, seni üve aileni üzmelerine izin verme. Değiştir evin kilidini birkaç gün içinde de evi boşalt, sonra da aç boşanma davanı herkes yoluna gitsin. O zaman çirkefleşip gerçek yüzlerini gösterecekler. Kendine iyi bak.

kararlı olmana sevindim. son sorduklarına gelince çok dikkatli bir şekilde okudum ve kesinlikle ona ve kızkardeşine söylediğin her şey çok isabetli sözler seni tebrik ederim. bu konuda kendini suçlu hissedeceğin hiçbirşey yok. şu an zor bir dönemden geçiyorsun elbette böyle kendini suçlu hissetmen çok doğal benim şu an ikinci evliliğim. ilk boşanmamda bende böyle şeyler hissediyordum o yüzden seni çok iyi anlıyorum. boşanmak çok zor bir süreç kimseye tavsiye etmem o yüzden senin durumunu çok dikkatli okudum ve malesef senin evliliğin çok ümitsiz sakın bu adama ömrünü harcama değmez.boşanma psikolojisi çok zor ama zamanla kendini çok iyi hissetmeye başlayacaksın ama bu tabi 2 sene falan sürer. ben 1 yıl evli kalmama rağmen 2.evliliğimi 5 sene sonra yapabildim.

1. Madem koca bir aile olduğunuzu söyleyip babandan yüklü miktarda borç isteme cüretini gösterecek kadar alçalıyorda, misafrinize niye biz 5 kişilik bir aileyiz diyor? bu nasıl bir yüzsüzlüktür. para alınacağından aileyiz sonrasında değiliz demekten başka nedir bu. köprüyü geçene kadar ayıya dayı demekten ne farkı var....

2. Hayır kesinlikle benim eşim kendi ailemle olan ilişkilerimi kıskanıp senin için yalnızca ben varım demiyor. Aksine kendi annesini kaybettiğinden mümkün mertebe her anın kıymetini bilerek yaşamalısın diyor. hele hele köpekten de kıskanmak neymiş....

3. Aslaaa acaba babam daha fazlasını vermeli diye düşünme. Hele hele önceden gelen borçlar sana güvenip mi yapmış borcu ki görümce kayınvalide hepsi bir olup senin babanda yarısını versin diyebiliyor. Bu ne cesaret bu ne yüzsüzlük yahu. Hiç mi gurur yok bunlarda ailece....

Derhalll derhalll silkele yakandan bu adamı.....

bir an önce kurtulman dileğiyle..

Zararın neresinden dönülse kardır. (hem maddi hem manevi) allah sana peygamber sabrı falan mı vermiş. Bu kadar saçmalığa nasıl dayanabildin ? Hiç mi sana akıl yol gösteren olmadı. Him mi kimse sana ne yapıyorsun kendine gel diye dürtmedi? Eh be canım artık bir an önce davanı aç, telefonlarını değiştir hatta sana ulaşamayacakları bi yerlerde kal. Bir müddet kafanı dinle. Hatta tatil falan yap. En kısa zamanda da iş bulup çalış. Kafayı dağıtmada iş birebirdir. Yoksa geçmişi kurup kurup durursun. O eski eşyalarıda satar mısın yoksa fakir mi sevindirirsin senin tercihin ama sakın onu hatırlatacak eşyaları bence kullanma. Bundan sonra inşallah yüzün güler canım. Olumlu gelişmelerinin takipcisi olucam.

SON DURUM
dun eve tekrar gittim yarın için de kadını ayarladım toparlanmaya yardımcı olacak. fkat dun k.validem annemi aramış, ağlayarak. cok hasta olduğunu yatak dosek yattığını ve araya girip barıştıralım sunları tarzında konusmus ve annemi evine çağırmıs.annem de beni aradı , senin evde olduğunu soledim, oraya gelebilirler dedi. ve annem kendisinden beklemediğim bir performans gosterip, ev davetine " yok gelmeyeyim ben, cok geldim de ne değişti , gelince de sorun oluyor, bu sefer x (esim) yok annen cok ağladı da dondum, yok annen cok istedi diye dondum " gibi konusuyor, artık hiç karışmayacağım gelsem de kabahat oluyor demiş. bu tarz konusması beni cok mutlu etti, cok tsk ettim anneme.evden cıkarken de eşime bir not bıraktım, bir tarz veda notu, ve bidaha asla geri donmek gibi bir niyetimin olmadığı ve toplanacağıma dair.sonra da annesine uğradım, evde tek başına olduğunu soylemişti annsi anneme. bir gittim ki k.pederim kapıyı actı. ben şok oldum tabi. kusura bakmayın dedim ben yalnız sanmıstım dedim. babası muhtesem bir sevimlilikle karsıladı beni, elbette sahte, sanki hersey normal ben de onları ziyarete gelmişim gibi. ve bir şaka eşliğinde eve girdim. sakalara tepki vermemiş olmamdan anladı ve ciddileşti, biz de sizin hakkınızda konusuyorduk dediler.
ben de sizin hastave uzgun olduğunuzu duydum, annem aradı ben de buralardaydım , sizi ve kendi ailemi boyle gormek beni çok uzuyor, bunca zamndr, hep aynı seyler yastıp sizleri de uzuyoruz, ben ce artık yeni bir şey yapmak lazım dedim kayınvalideme. ben artık ayrılma kararını aldım kndi içimde , boyle gitmiyor. içimde inancım da kalmadı duzeleceğine dair, bu yuzden artık gonul rahatlığı ile bunu istiyorum. o kadar netttim ki kendim de sasırdım, o kadar gucluydum ki.onlara karsı hiç olmamıs kadar net ifade ettim kendimi.
Hoş, onlar ne dedi diyeceksiniz, bana k.validem alkıp o ev iyi glmedi size, ben de dun ev baktım, x sitesinden, müstakil 2 ev yanyana biri sze biri bize, kirası da iyiymiş dedi. ne diyeceğimi bilemedim tabi ben ne diyorum o ne diyor...bir de teklifi de ynyana 2 ev, brbirlerine olan bağımlılıkları yetmezmiş gibi..
boylelikle dedim ositede de tanınırız, yok işte kendi içimizde hallderiz dedi sorunları, 2 adım var arada! çıldırıcam ama sakinliğimi korumaya calışyorum hala.ben zaten eşimin en ufak tartışmada sizin evinize sığınmasından bıktığımdan sikayetçiyim, guldum sinirden.buarada son tartısmamızda bnm evi terkettiğimi biliyormus, ya esim ole anlattı ona, yada bilmemezliğe veriyor bilemiyorum.
yok dedim onca lafların uzerine, yine ben kapatıp cıktım evimi dedim .sasırdı.bosanak son care, bu bni daha hasta eder dedi. baska çaremiz yok,dedim ona karsı sevgim de klmadı dedim.yarım saat oldu, ben kalkayım dedim, yemeğe kalmamı istedi annesi, yok dedim, asla kalamam, ben sizinle konusup artık bir umudumuz olmadığını anlatmak için geldim, cunku evde de annemle bu konuda karar kıldık falan dedim. tam cıkıyordum ki aykkabılarımı giyerken, eşim ve gorumcem geldi, gorumcem bana sarıldı gitmr falan diye, eşim ise hiç pas vermeden arkamızdan dolaşıp eve girdi.anne, baba, ve kardesi ısrarla yemeğe kalmam konusunda ısrar ederken ltf ısrar etmeyiniz, kendimi kotu hissediyorum sizi kırmak istemiyorum bu imkansz deyip arabaya binip ordan uzaklastım. evde ntumu buldumu henuz bilmiyoum.
gelişmelerden haberdar edeceğim sizleri, yorumlarınız için cok teskkurler, hepinizin yorumu uzerinde dakikalarca durup dsunuyorum. cok tesekkurler......