Ben erdem hanfendiyi anladım. İstediği zaman istediği kişiye istediği cümleyi kurup sonra özür dileyip, ee ama ben özür diledim hatamı anladım karşımdaki beni affetmedi diye davranan bir insan.
aynı eski eşim. Özrü kabul etmeyip unutamayınca biz erdemsiz, kibirli, kindar oluyoruz.
Konu sahibi hanımefendi, bu ülkede hamilelik, lohusalık vs dönemlerinde anlayış gösterilen kadınların sayısının çok çok az olduğunu düşünüyorum.
Benim bebeğim 7 günlükken açtığım bir konu var "görümceler" Diye.
Herkeste beni linçlemişti. O kadar insanın evde ne işi var neden kabul ettiniz göndermediniz diye.
Benzer şeyleri yaşamışız ben de sadece annemden yardım istemiştim, fakat hastanede görümcem kalmıştı, eve toplama kampı gibi doluşmuşlardı, nefes almaya zaman bulamadım, bebek zaten uyurken 2 saat başında durup 2 saat sonra beni emzirmem için uyandırdılar diye bütün zor görevi onlar yapıyormuş gibi davranmalar, beni nankörlükle suçlamalar, annem her işe koştu da 20 dk uzandı diye, eşimin "iş başa düştü" Tripleri..
Anneme görev biçmeleri vs vs.
Ama git de diyemiyorsun o dönemde çünkü hele de ilk bebeğinse böyle olması gerekiyor herhalde diye düşünüyorsun.
Bazı şeyler yaşanmadan anlamak zor.
Şimdiki aklım olsa hiçbirini 40 gün eve almazdım
Lohusalıktan sonra iyice azıyorlar zaten bebeğin verdiği coşkuyla mıdır nedirni bilinmez.
Ben şu anda boşanma evresindeyim.
Sen sınırını çizmekle hatta affetmemekle en güzelini yapmışsın.
Demek ki özrü size geçmemiş, samimi olduğuna inansanız unutursunuz diye düşünüyorum.
Bizi rahatsız eden şey hata değil bilerek yapılmış olan şeyler..