- 21 Şubat 2012
- 575
- 985
Kızlar merhaba konum biraz uzun bir iç döküş olacak okuyan hakkını helal etsin allah razı olsun.
Çok şükür bebeğimi kucağıma aldım. Yardım için kendi annem yanımda. Oldum olası yapı olarak çok inat ve doninant bir karaktere sahip olduğu için annemle anlaşmakta zorlanırım 1 haftamızın 3 günü garanti kavga ile geçerdi şimdi de lohusa kafası ile aynı evdeyiz.
Bebeğim henüz 20 günlük malum ona alışma sürecim (sezeryan ile doğum yaptım) iyileşme sürecim uykusuzluk eve kapanma derken ucundan kıyısında lohusa depresyonun parmak çalıyorum. Tabii bunda en büyük etken annem. Sürekli eleştiriyor ,ama sürekli. Kendi dediği kesinlikle doğru ben ne dersem diyeyim inatla aynı şeyleri söylüyor hali ile normalde kaldıracağım şeyleri bile şu anki ruh halimle kaldıramıyorum ve sürekli kavga gürültü göz yaşı halindeyim. Size kısaca bi kaç örnek vereyim ben mi haksızım kendi ruh halimden objektif davranamıyormuyum bi yok yordam gösterin lütfen.
Takmış kafaya gece lohusa dışarı çıkamaz dışarı dediği balkon bu arada. Yazlık bi bölgede oturuyoruz burda hala denize giriliyor hava sıcak ve ötesi. bazen bebeğim uyuyunca bunalıyorum balkona çıkıp bi 10 dk oturuyorum zaten sürekli aynı oda aynı evin içindeyim o 10 dk bana cennet gibi geliyor içim açılıyor her seferinde 50 tane laf söylüyor. Sakin sakin anlatıyorum yok olmuyor. Her seferinde sil baştan aynı laflar. Ve başladı mı susmak bilmiyor söylendikçe hızını alamıyor devam ediyor. Anne tamam anne yeter anne karışma demekten anlamıyor delirtene kadar uğraşıyor.
Bugün altını alırken bebeğim bezi açıkken kaka yaptı malum sıvı formda olunca ben ayrı kakaya bulandım o ayrı. Seslendim geldi ebeveyn banyosunda hemen suyun altında belden aşşağısını yıkadık o arada yavrum korktu çığlık çığlığa ağlamaya başladı havlusu banyoda değildi yatak odasından hemen yumşacık bi havlu alıp alelacele sardım sussun diye vay efendim o yüz havlusuymuş millete mana bulurken ben herkesten pis olmuşum hiç şarttan şurttan haberin yokmuş çocuğun havlusu yokmuymuş el havlusuna çocuk mu silinirmiş nasıl söyleniyor ama zaten çocuk ağlamaktan nefesi kesilmiş bi başladım bağırmaya yeter allah aşkına çocuğun kakasını silmedim temiz poposuna sardım el kadar bebek ne olur ondan çocuğun ağlamaktan nefesi kesildi bi de onun havlusunu mu arayayım dedim. Hala aynı şeyler ona elini siliyormuş yüz siliniyormuş. Ya hu tamam çocuğun zaten herşeyi ayrı ama o kadar ağlayınca taa çocuk odasına gidip havlusunu alamadım elimin altındaki havluyu alıverdim daha hırpalanmasın diye ama yok hala söyleniyor beni ağlatana kadar uğraşıyor. Yıkanır anne 60 dereceye atarım makinaya diyorum çocuğun boklu kıçını sildin yıkasan nolur diyor. Herşeyin düzenli olacak temiz olacaksın diyor. Sanki çocuğu planlı şekilde banyoya soktum da havlusunu unuttum. Anlayacağınız bitmiyor.
Çocuğu hıçkırık tutar limon verelim der. Gece mızırdanır sütün yetmiyor mama verelim der.(ki kilo alımı iyi) Gazı olur zeytinyağı ile muskat karıştırıp verelim der. Ya anne bu bebek daha 20 günlük bak ben onun annesiyim gerek yok 3 ay anne sütü yetiyor derim. Yok sanki başkasına diyorum sil baştan hep aynı muhabbetler. Ne zamanki ben isyan ediyorum susuyor. 1 gün sonra yine aynı.
Bi konuda konuşuruz fikrimi söylerim yok öyle değil böyle diye inat eder. Anne o çocuğun annesi benim aklım yetiyor çok şükür derim aman sende diyip küçümser. Çocuğum sarılık oldu 2 saate bir doktor uyuyorsa bile uyandır emzir dedi uyurken uyandıracak olurum uyusun uyusun diye diye beni darlar. Emzik verme daha çok küçük yoruluyor derim beni uyutmak için aldığında verir. Dün 2 dk evin altındaki markete indim çocuğa zeytinyağı muskat karıştırıp vermiş gazını alsın diye eve çıkınca kıyafetine bulaşmış ordan anladım. Hıçkırırken Elinde limon suyu ile yakaladım anne yapma dedikçe ben sizi böyle büyüttüm size bişey olmadı diyor. Delirmeme ramak kaldı laf söyleyince de aman al çocuğuna bak ben giderim zaten diyip küsüyor. Uzak yoldan geldi Allah bin kere razı olsun ama bazen çağırmak la kötü mü yaptım diyorum çünkü gerçekten daralıyorum. Millette kaynana terörü var bende kendi annemin terörü ile başa çıkmaya çalışıyorum. Onun haricinde herşeyime yardımcı yemeğime temizliğime eli kolu dert görmesin ama çenesi yetip artıyor bazen
Kızlar bi akıl verin valla lohusa depresyonu kapımda. Ağlamaktan sütüm kesilecek az kaldı. Güzellikle değil nasıl anlatırsam anlatayım tek doğru onun doğrusu. Aklımı yitircem onu kırınca ben daha çok üzülüyorum bu sefer onun yaptığına mı ağlayayım onu üzdüm diye vicdan azabına mı ağlayayım şaşırıyorum hepsi birbirine giriyor.
Çok şükür bebeğimi kucağıma aldım. Yardım için kendi annem yanımda. Oldum olası yapı olarak çok inat ve doninant bir karaktere sahip olduğu için annemle anlaşmakta zorlanırım 1 haftamızın 3 günü garanti kavga ile geçerdi şimdi de lohusa kafası ile aynı evdeyiz.
Bebeğim henüz 20 günlük malum ona alışma sürecim (sezeryan ile doğum yaptım) iyileşme sürecim uykusuzluk eve kapanma derken ucundan kıyısında lohusa depresyonun parmak çalıyorum. Tabii bunda en büyük etken annem. Sürekli eleştiriyor ,ama sürekli. Kendi dediği kesinlikle doğru ben ne dersem diyeyim inatla aynı şeyleri söylüyor hali ile normalde kaldıracağım şeyleri bile şu anki ruh halimle kaldıramıyorum ve sürekli kavga gürültü göz yaşı halindeyim. Size kısaca bi kaç örnek vereyim ben mi haksızım kendi ruh halimden objektif davranamıyormuyum bi yok yordam gösterin lütfen.
Takmış kafaya gece lohusa dışarı çıkamaz dışarı dediği balkon bu arada. Yazlık bi bölgede oturuyoruz burda hala denize giriliyor hava sıcak ve ötesi. bazen bebeğim uyuyunca bunalıyorum balkona çıkıp bi 10 dk oturuyorum zaten sürekli aynı oda aynı evin içindeyim o 10 dk bana cennet gibi geliyor içim açılıyor her seferinde 50 tane laf söylüyor. Sakin sakin anlatıyorum yok olmuyor. Her seferinde sil baştan aynı laflar. Ve başladı mı susmak bilmiyor söylendikçe hızını alamıyor devam ediyor. Anne tamam anne yeter anne karışma demekten anlamıyor delirtene kadar uğraşıyor.
Bugün altını alırken bebeğim bezi açıkken kaka yaptı malum sıvı formda olunca ben ayrı kakaya bulandım o ayrı. Seslendim geldi ebeveyn banyosunda hemen suyun altında belden aşşağısını yıkadık o arada yavrum korktu çığlık çığlığa ağlamaya başladı havlusu banyoda değildi yatak odasından hemen yumşacık bi havlu alıp alelacele sardım sussun diye vay efendim o yüz havlusuymuş millete mana bulurken ben herkesten pis olmuşum hiç şarttan şurttan haberin yokmuş çocuğun havlusu yokmuymuş el havlusuna çocuk mu silinirmiş nasıl söyleniyor ama zaten çocuk ağlamaktan nefesi kesilmiş bi başladım bağırmaya yeter allah aşkına çocuğun kakasını silmedim temiz poposuna sardım el kadar bebek ne olur ondan çocuğun ağlamaktan nefesi kesildi bi de onun havlusunu mu arayayım dedim. Hala aynı şeyler ona elini siliyormuş yüz siliniyormuş. Ya hu tamam çocuğun zaten herşeyi ayrı ama o kadar ağlayınca taa çocuk odasına gidip havlusunu alamadım elimin altındaki havluyu alıverdim daha hırpalanmasın diye ama yok hala söyleniyor beni ağlatana kadar uğraşıyor. Yıkanır anne 60 dereceye atarım makinaya diyorum çocuğun boklu kıçını sildin yıkasan nolur diyor. Herşeyin düzenli olacak temiz olacaksın diyor. Sanki çocuğu planlı şekilde banyoya soktum da havlusunu unuttum. Anlayacağınız bitmiyor.
Çocuğu hıçkırık tutar limon verelim der. Gece mızırdanır sütün yetmiyor mama verelim der.(ki kilo alımı iyi) Gazı olur zeytinyağı ile muskat karıştırıp verelim der. Ya anne bu bebek daha 20 günlük bak ben onun annesiyim gerek yok 3 ay anne sütü yetiyor derim. Yok sanki başkasına diyorum sil baştan hep aynı muhabbetler. Ne zamanki ben isyan ediyorum susuyor. 1 gün sonra yine aynı.
Bi konuda konuşuruz fikrimi söylerim yok öyle değil böyle diye inat eder. Anne o çocuğun annesi benim aklım yetiyor çok şükür derim aman sende diyip küçümser. Çocuğum sarılık oldu 2 saate bir doktor uyuyorsa bile uyandır emzir dedi uyurken uyandıracak olurum uyusun uyusun diye diye beni darlar. Emzik verme daha çok küçük yoruluyor derim beni uyutmak için aldığında verir. Dün 2 dk evin altındaki markete indim çocuğa zeytinyağı muskat karıştırıp vermiş gazını alsın diye eve çıkınca kıyafetine bulaşmış ordan anladım. Hıçkırırken Elinde limon suyu ile yakaladım anne yapma dedikçe ben sizi böyle büyüttüm size bişey olmadı diyor. Delirmeme ramak kaldı laf söyleyince de aman al çocuğuna bak ben giderim zaten diyip küsüyor. Uzak yoldan geldi Allah bin kere razı olsun ama bazen çağırmak la kötü mü yaptım diyorum çünkü gerçekten daralıyorum. Millette kaynana terörü var bende kendi annemin terörü ile başa çıkmaya çalışıyorum. Onun haricinde herşeyime yardımcı yemeğime temizliğime eli kolu dert görmesin ama çenesi yetip artıyor bazen
Kızlar bi akıl verin valla lohusa depresyonu kapımda. Ağlamaktan sütüm kesilecek az kaldı. Güzellikle değil nasıl anlatırsam anlatayım tek doğru onun doğrusu. Aklımı yitircem onu kırınca ben daha çok üzülüyorum bu sefer onun yaptığına mı ağlayayım onu üzdüm diye vicdan azabına mı ağlayayım şaşırıyorum hepsi birbirine giriyor.