Ben içinde olduğum için göremiyorum sanırım sizce nasıl beklentilerim var, mesela 4 çocukla evin biraz dağınık olmasına karşı eşimin buranın hali ne böyle napıyosun akşama kadar dememesini istemek uçuk bir beklenti mi, gerçekten haklısınız bu süreci hem kendim için hem çocuklarım için destek alarak yürütüyorum zaten ama sanki tek başıma tüm yük üzerimde ve ben bundan çok yoruldum
.
Kocamdan beklentilerim var diyorsunuz peki kocanızın bundan haberi var mı?
Oturup konuşuyor musunuz?
Sizin kendinize göre haklı beklentileriniz var eşinizi dinlesek onun da vardır mutlaka.
Ne yaşadığınızı tam olarak anlamam mümkün değil ama satırlarınızdan bana yansıyan şu;
Ben evde dört çocuğa bakıyorum ama hakkım olan anlayış ve ilgiyi göremiyorum.
Bu evde dört çocuk var mı var,
bunu değiştirmek mümkün değil,
yani eşinizle olan iletişiminizin ve duygusal ilişkinizin bundan etkilenmesi bir sürpriz olmamalı.
Çoğu zaman çocuk sahibi olmak, en yolunda giden evliliği bile sarsar,sizde arka arkaya doğmuş dört çocuk var.
Beklentilerinizi gözden geçirin derken anlatmak istediğim şey buydu.
Yerinizde olsam, açık bir iletişimle,
beklentilerimi dile getirirdim.
Eşinize açık açık evde çocuksuz zamanlardaki düzen ve tertibi beklememesi gerektiğini,
ille bekliyorsa haftanın 6 günü tam zamanlı yardımcı istediğinizi söyleyin.
Ayrıca üslubuna kırılıp incindiğinizi anlatın.
Açıkcası kreşe dönmüş bir evde, önceliğim,
kendi ruh sağlığım olurdu.
Bunun için de kocamın laflarına çok takılmaz,paragmatig bir yaklaşımla alabileceğim her yardımı değerlendirirdim.
Madem evin maddi yükü kocanızda, manevi yükü sizde,o zaman parasına kıyacak beyfendi.
Haa kıymayacaksa,çocukların ikisi zaten kreşe gidiyor,temizliğe de biri geliyor diyorsa bulduğu ile yetinip biraz susacak.
Siz de biraz takılmamayı,hallederiz deyip,
geçmeyi alışkanlık haline getireceksiniz,
en azından çocukların tamamı okullu olana dek.
Bunun başka bir yolu yok.
maşallah yeniden Allah hepsine ömür versin
