Merhaba hanımlar..
Siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmak bu güne kısmetmiş..
Ben 27 yaşında büyük bir şehirde yaşayan, modern sayılabilecek bir aileye sahip ve oldukça özgür yetişmiş bir kadınım. (Bunu belirtiyorum çünkü konuyla direkt olarak ilgisi var)
Bugüne kadar erkek arkadaşlarım oldu ve cinsellik tabum yok.. Yani iki insan birbirini sevdiğinde cinsellik yaşamak bana göre çok normal.
Konuma gelecek olursam;
3 ay önce biriyle tanıştım.. başta arkadaşlık olarak başladı ve zamanla hoşlantıya dönüştü.. öyle ki; daha önce bu kadar gözümün içine bakan, bu kadar sevgi dolu bir adam çıkmamıştı karşıma.. tabi 3 aylık süreçte ne kadar tanınabilirse o kadar tanıyabildim maalesef..
Zurnanın benim için zırt dediği yer ise şurası; bu adam 9 kardeşli bir aileye sahip ve doğulu.. o kültürle yetişmiş biri.. yanlış anlaşılmasın kesinlikle ırkçı biri değilim sadece yetişme tarzı farklılığına dem vurmak için yazdım..
Başlarda çok anlayışlı olan beyimiz zamanla erkek arkadaşın olmasın, bir erkekle aynı masada oturmanı dahi istemiyorum demeye başladı.. onu kaybetmek istemediğimden alttan aldım.. Sonra beni kendi ailemden dahi kıskanmaya başladı.. yani kıskançlık sayılır mı bilmiyorum ama sürekli onunla ilgilenmemi istedi.. gün 24 saatse 23 saati onu aramamı, aramıyorsam mesaj atmamı istiyor.. kalbinin güzelliğine o kadar inandım ki tolare ettim..
Bu arada kendisini karşıma alıp daha önce ilişkim olduğunu, böyle tabularım olmadığını, bunu kaldırabilecekse benimle bir ilişkiye başlamasını belirttim.. sorun etmedi.. beni çok sevdiğini umrunda olmadığını söyledi..
Fakat maalesef cinselliği karşısındakine zarar vermek olarak algılıyor?? Konuşma aralarında yakalıyorum yok ben kıyamam yok seni o gözle görmek istemiyorum vs..
Açıkçası bana çok garip ve saçma geliyor bu düşünce tarzı..
Sorun şu ki;
Bu adam benimle evlenmek istiyor.. 3 ay daha çok erken elbette birbirimizi tanıcaz ama yinede niyeti ciddi işte bunu sürekli belirtiyor.. fakat ben kültür farkından dolayı başıma bela alır mıyım diye korkuyorum.. aileme çıtlattım başta tepki gösterdiler fakat ben diretirsem kabul ederler.. fakat ben ilerde olur da evlenirsem cicim ayları geçince adamın içinden canavar çıkar mı diye korkuyorum..
Ailelerinde ‘aile büyüğü’ kavramı var.. hani şu dizilerdeki gibi.. belki çok absürd bi düşünce ama yarın birgün kavga edersek, aramız bozulursa benim geçmişimle ilgili birşey anlatır mı aile büyüklerine? Bu tereddütle nasıl yaşarım.. namus cinayeti falan allah korusun yahu ben çalışan, kimseye de hesap vermeyen, içimden geldiği gibi yaşayan biriyim
Adamı seviyorum ama bir anlık hoşlantı uğruna hayatımı mahvetmek istemiyorum açıkçası.. şuan aramıza mesafe koydum..
Siz ne düşünüyorsunuz?
Bu arada bana karşı çok kibar.. her dediğimi yapar.. kırdığını hissetsin sabaha kadar gönlümü almaya çalışır.. Fakat dışarda öyle değil.. çok kavgacı bir yönü var.. birileriyle kavga etmeden geçen günü yok.. kolay sinirleniyor.. şimdi ben sevmiyorum diye azalttı bunu ama bunlar canım cicim ayları.. 10 yıl sonrasını düşünüyorum..
Okuyan ve cevap veren herkese teşekkürler..
Kararsizsiniz..Anlattiginiz kadariyla biraz sorunlu ancak simdi bitiremiceksiniz gibime geliyor..Bence biraz daha tanıyın..Zaten bu süreçte kesin olaran anlarsinizİstesem benimle ailesinden uzakta yaşamaya hazır.. ben de zamanla fikirlerini değiştiririm belki diye düşüyordum ama hayal sanırım.. o kadar hasta ruhlu ve takıntılı olsa benimle ilişkiye de başlamazdı diyorum kendi kendime..
Bence kk da genel olarak hep olumsuz bakılıyor olaylara.Siz biraz fazla olumlu bakıyorsunuz olaylara
ön yargı böyle bişey işte tatlım gözlerine soksanda değişmez çünkü tanımaktansa kafanın içinde kurmak daha kolay.Konuyu okuyunca fark ettim ki genelde hep kadın ailesi modern okumuş, maddi durumu iyi ama erkek ailesi doğulu. Çok şaşırıyorum. Üç sene doğuda yaşadım ve bir buçuk sene önce doğulu bir aileye gelin olarak katıldım. (5sene birliktelikten sonra) Okudukça diyorum ki herhalde koskoca doğuda bir tane eğitim alamasa da kendini iyi yetiştirmiş, modern sayılabilecek, kızlarını oldukça özgür yetiştirmiş, oğluna hiç klasik erkeklik ayrımı yapılmamış, maddi imkanları oldukça iyi, az çocuklu(3) , karşısındaki insana saygı duyan, tek gelinlerini misafir diye baş tacı yapıp oturduğu yerden kaldırmayan, ataerkil görünse de ciddi şekilde anaerkil (eskiler,yaşlılar) ve eşit haklara sahibiz diyen genç çiftleri olan, yaşlılara saygı gösteren ama gençlere de değer veren hatta bayramlarda yaşlıların gençlere gittiği, kılık kıyafete hiç karışmayan bir tane aile varmış bana denk gelmiş :)
Son durumunuz ne bilmiyorum ama olmaz bu işMerhaba hanımlar..
Siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmak bu güne kısmetmiş..
Ben 27 yaşında büyük bir şehirde yaşayan, modern sayılabilecek bir aileye sahip ve oldukça özgür yetişmiş bir kadınım. (Bunu belirtiyorum çünkü konuyla direkt olarak ilgisi var)
Bugüne kadar erkek arkadaşlarım oldu ve cinsellik tabum yok.. Yani iki insan birbirini sevdiğinde cinsellik yaşamak bana göre çok normal.
Konuma gelecek olursam;
3 ay önce biriyle tanıştım.. başta arkadaşlık olarak başladı ve zamanla hoşlantıya dönüştü.. öyle ki; daha önce bu kadar gözümün içine bakan, bu kadar sevgi dolu bir adam çıkmamıştı karşıma.. tabi 3 aylık süreçte ne kadar tanınabilirse o kadar tanıyabildim maalesef..
Zurnanın benim için zırt dediği yer ise şurası; bu adam 9 kardeşli bir aileye sahip ve doğulu.. o kültürle yetişmiş biri.. yanlış anlaşılmasın kesinlikle ırkçı biri değilim sadece yetişme tarzı farklılığına dem vurmak için yazdım..
Başlarda çok anlayışlı olan beyimiz zamanla erkek arkadaşın olmasın, bir erkekle aynı masada oturmanı dahi istemiyorum demeye başladı.. onu kaybetmek istemediğimden alttan aldım.. Sonra beni kendi ailemden dahi kıskanmaya başladı.. yani kıskançlık sayılır mı bilmiyorum ama sürekli onunla ilgilenmemi istedi.. gün 24 saatse 23 saati onu aramamı, aramıyorsam mesaj atmamı istiyor.. kalbinin güzelliğine o kadar inandım ki tolare ettim..
Bu arada kendisini karşıma alıp daha önce ilişkim olduğunu, böyle tabularım olmadığını, bunu kaldırabilecekse benimle bir ilişkiye başlamasını belirttim.. sorun etmedi.. beni çok sevdiğini umrunda olmadığını söyledi..
Fakat maalesef cinselliği karşısındakine zarar vermek olarak algılıyor?? Konuşma aralarında yakalıyorum yok ben kıyamam yok seni o gözle görmek istemiyorum vs..
Açıkçası bana çok garip ve saçma geliyor bu düşünce tarzı..
Sorun şu ki;
Bu adam benimle evlenmek istiyor.. 3 ay daha çok erken elbette birbirimizi tanıcaz ama yinede niyeti ciddi işte bunu sürekli belirtiyor.. fakat ben kültür farkından dolayı başıma bela alır mıyım diye korkuyorum.. aileme çıtlattım başta tepki gösterdiler fakat ben diretirsem kabul ederler.. fakat ben ilerde olur da evlenirsem cicim ayları geçince adamın içinden canavar çıkar mı diye korkuyorum..
Ailelerinde ‘aile büyüğü’ kavramı var.. hani şu dizilerdeki gibi.. belki çok absürd bi düşünce ama yarın birgün kavga edersek, aramız bozulursa benim geçmişimle ilgili birşey anlatır mı aile büyüklerine? Bu tereddütle nasıl yaşarım.. namus cinayeti falan allah korusun yahu ben çalışan, kimseye de hesap vermeyen, içimden geldiği gibi yaşayan biriyim
Adamı seviyorum ama bir anlık hoşlantı uğruna hayatımı mahvetmek istemiyorum açıkçası.. şuan aramıza mesafe koydum..
Siz ne düşünüyorsunuz?
Bu arada bana karşı çok kibar.. her dediğimi yapar.. kırdığını hissetsin sabaha kadar gönlümü almaya çalışır.. Fakat dışarda öyle değil.. çok kavgacı bir yönü var.. birileriyle kavga etmeden geçen günü yok.. kolay sinirleniyor.. şimdi ben sevmiyorum diye azalttı bunu ama bunlar canım cicim ayları.. 10 yıl sonrasını düşünüyorum..
Okuyan ve cevap veren herkese teşekkürler..
İkinizin olamayacağı o kadar belli kiMerhaba hanımlar..
Siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmak bu güne kısmetmiş..
Ben 27 yaşında büyük bir şehirde yaşayan, modern sayılabilecek bir aileye sahip ve oldukça özgür yetişmiş bir kadınım. (Bunu belirtiyorum çünkü konuyla direkt olarak ilgisi var)
Bugüne kadar erkek arkadaşlarım oldu ve cinsellik tabum yok.. Yani iki insan birbirini sevdiğinde cinsellik yaşamak bana göre çok normal.
Konuma gelecek olursam;
3 ay önce biriyle tanıştım.. başta arkadaşlık olarak başladı ve zamanla hoşlantıya dönüştü.. öyle ki; daha önce bu kadar gözümün içine bakan, bu kadar sevgi dolu bir adam çıkmamıştı karşıma.. tabi 3 aylık süreçte ne kadar tanınabilirse o kadar tanıyabildim maalesef..
Zurnanın benim için zırt dediği yer ise şurası; bu adam 9 kardeşli bir aileye sahip ve doğulu.. o kültürle yetişmiş biri.. yanlış anlaşılmasın kesinlikle ırkçı biri değilim sadece yetişme tarzı farklılığına dem vurmak için yazdım..
Başlarda çok anlayışlı olan beyimiz zamanla erkek arkadaşın olmasın, bir erkekle aynı masada oturmanı dahi istemiyorum demeye başladı.. onu kaybetmek istemediğimden alttan aldım.. Sonra beni kendi ailemden dahi kıskanmaya başladı.. yani kıskançlık sayılır mı bilmiyorum ama sürekli onunla ilgilenmemi istedi.. gün 24 saatse 23 saati onu aramamı, aramıyorsam mesaj atmamı istiyor.. kalbinin güzelliğine o kadar inandım ki tolare ettim..
Bu arada kendisini karşıma alıp daha önce ilişkim olduğunu, böyle tabularım olmadığını, bunu kaldırabilecekse benimle bir ilişkiye başlamasını belirttim.. sorun etmedi.. beni çok sevdiğini umrunda olmadığını söyledi..
Fakat maalesef cinselliği karşısındakine zarar vermek olarak algılıyor?? Konuşma aralarında yakalıyorum yok ben kıyamam yok seni o gözle görmek istemiyorum vs..
Açıkçası bana çok garip ve saçma geliyor bu düşünce tarzı..
Sorun şu ki;
Bu adam benimle evlenmek istiyor.. 3 ay daha çok erken elbette birbirimizi tanıcaz ama yinede niyeti ciddi işte bunu sürekli belirtiyor.. fakat ben kültür farkından dolayı başıma bela alır mıyım diye korkuyorum.. aileme çıtlattım başta tepki gösterdiler fakat ben diretirsem kabul ederler.. fakat ben ilerde olur da evlenirsem cicim ayları geçince adamın içinden canavar çıkar mı diye korkuyorum..
Ailelerinde ‘aile büyüğü’ kavramı var.. hani şu dizilerdeki gibi.. belki çok absürd bi düşünce ama yarın birgün kavga edersek, aramız bozulursa benim geçmişimle ilgili birşey anlatır mı aile büyüklerine? Bu tereddütle nasıl yaşarım.. namus cinayeti falan allah korusun yahu ben çalışan, kimseye de hesap vermeyen, içimden geldiği gibi yaşayan biriyim
Adamı seviyorum ama bir anlık hoşlantı uğruna hayatımı mahvetmek istemiyorum açıkçası.. şuan aramıza mesafe koydum..
Siz ne düşünüyorsunuz?
Bu arada bana karşı çok kibar.. her dediğimi yapar.. kırdığını hissetsin sabaha kadar gönlümü almaya çalışır.. Fakat dışarda öyle değil.. çok kavgacı bir yönü var.. birileriyle kavga etmeden geçen günü yok.. kolay sinirleniyor.. şimdi ben sevmiyorum diye azalttı bunu ama bunlar canım cicim ayları.. 10 yıl sonrasını düşünüyorum..
Okuyan ve cevap veren herkese teşekkürler..
Ben rahat yaşıyorum dedim mi acaba???!!!Bu zihniyeti küçük düşürmeden yorum yapsanız sonuçta her kesin yaşamı farklı hayatları farklı sizn rahat yaşayışniz bize nasıl terse bizimki de size öyle önce kendi zihniyetinizi geliştirmekte uğraşınz
Merhaba hanımlar,
Öncelikle yorum yapan herkese çokk teşekkür ederim..
Bir gün laf arasında ‘sen tanıdığım kadınlar gibi değilsin, hakkını savunuyorsun, farklısın.. işte bu yüzden seviyorum seni..’ demişti..
Günlerdir benim yüzümden konuşmadık ve eminim bana çok kırgındır zaten.. Ayrılma lafını bile açsam ‘sus lütfen’ derdi çünkü..
Ayrıldık.. Çok mutsuzum.. Umarım doğru bir karar vermişimdir.. Benim ailem narin insanlar yapamazdım.. Yarın birgün şiddete uğrasam kahrolurlardı ve büyük kavgalar çıkardı iki taraf arasında.. Düşünmek bile istemiyorum.. Umarım bu kadar değer gördüğüm bir adam daha çıkar karşıma ve umarım haksızlık etmemişidir onu bu kadar üzdüğüm için..
Atlatırım en kısa zamanda inşallah.. Şuan kafam allak bullak..
Aman konu sahibi Trakyalı kız ile Marmaralı erkeğin bile kültürden dolayı anlaşamadığını gördüm.Bence sen bu evlilikte Mutlu olamazsın.Kendi kültürüne ve kafa yapına uygun modern bir insanla evlenmek seni daha çok Mutlu eder bence aşk bir gün biter geriye gerçekler kalır.İyi düşünmelisin.Merhaba hanımlar..
Siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmak bu güne kısmetmiş..
Ben 27 yaşında büyük bir şehirde yaşayan, modern sayılabilecek bir aileye sahip ve oldukça özgür yetişmiş bir kadınım. (Bunu belirtiyorum çünkü konuyla direkt olarak ilgisi var)
Bugüne kadar erkek arkadaşlarım oldu ve cinsellik tabum yok.. Yani iki insan birbirini sevdiğinde cinsellik yaşamak bana göre çok normal.
Konuma gelecek olursam;
3 ay önce biriyle tanıştım.. başta arkadaşlık olarak başladı ve zamanla hoşlantıya dönüştü.. öyle ki; daha önce bu kadar gözümün içine bakan, bu kadar sevgi dolu bir adam çıkmamıştı karşıma.. tabi 3 aylık süreçte ne kadar tanınabilirse o kadar tanıyabildim maalesef..
Zurnanın benim için zırt dediği yer ise şurası; bu adam 9 kardeşli bir aileye sahip ve doğulu.. o kültürle yetişmiş biri.. yanlış anlaşılmasın kesinlikle ırkçı biri değilim sadece yetişme tarzı farklılığına dem vurmak için yazdım..
Başlarda çok anlayışlı olan beyimiz zamanla erkek arkadaşın olmasın, bir erkekle aynı masada oturmanı dahi istemiyorum demeye başladı.. onu kaybetmek istemediğimden alttan aldım.. Sonra beni kendi ailemden dahi kıskanmaya başladı.. yani kıskançlık sayılır mı bilmiyorum ama sürekli onunla ilgilenmemi istedi.. gün 24 saatse 23 saati onu aramamı, aramıyorsam mesaj atmamı istiyor.. kalbinin güzelliğine o kadar inandım ki tolare ettim..
Bu arada kendisini karşıma alıp daha önce ilişkim olduğunu, böyle tabularım olmadığını, bunu kaldırabilecekse benimle bir ilişkiye başlamasını belirttim.. sorun etmedi.. beni çok sevdiğini umrunda olmadığını söyledi..
Fakat maalesef cinselliği karşısındakine zarar vermek olarak algılıyor?? Konuşma aralarında yakalıyorum yok ben kıyamam yok seni o gözle görmek istemiyorum vs..
Açıkçası bana çok garip ve saçma geliyor bu düşünce tarzı..
Sorun şu ki;
Bu adam benimle evlenmek istiyor.. 3 ay daha çok erken elbette birbirimizi tanıcaz ama yinede niyeti ciddi işte bunu sürekli belirtiyor.. fakat ben kültür farkından dolayı başıma bela alır mıyım diye korkuyorum.. aileme çıtlattım başta tepki gösterdiler fakat ben diretirsem kabul ederler.. fakat ben ilerde olur da evlenirsem cicim ayları geçince adamın içinden canavar çıkar mı diye korkuyorum..
Ailelerinde ‘aile büyüğü’ kavramı var.. hani şu dizilerdeki gibi.. belki çok absürd bi düşünce ama yarın birgün kavga edersek, aramız bozulursa benim geçmişimle ilgili birşey anlatır mı aile büyüklerine? Bu tereddütle nasıl yaşarım.. namus cinayeti falan allah korusun yahu ben çalışan, kimseye de hesap vermeyen, içimden geldiği gibi yaşayan biriyim
Adamı seviyorum ama bir anlık hoşlantı uğruna hayatımı mahvetmek istemiyorum açıkçası.. şuan aramıza mesafe koydum..
Siz ne düşünüyorsunuz?
Bu arada bana karşı çok kibar.. her dediğimi yapar.. kırdığını hissetsin sabaha kadar gönlümü almaya çalışır.. Fakat dışarda öyle değil.. çok kavgacı bir yönü var.. birileriyle kavga etmeden geçen günü yok.. kolay sinirleniyor.. şimdi ben sevmiyorum diye azalttı bunu ama bunlar canım cicim ayları.. 10 yıl sonrasını düşünüyorum..
Okuyan ve cevap veren herkese teşekkürler..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?