Teşekkürler. Zaten uzağız artık çok nadir görüşüyoruz. Genelde adam evde olmuyor. Artık bende gitmiyorum zaten. Siz söyleyene kadar annemin neden öyle yaptığını neden hâlâ o eve gittiğimizi düşünmemiştim. Belki de alışmışımdır o aileyle büyüdüm ben neredeyse her gün görüşürdük of bilmiyorum. Hayatımda bundan daha kötü sorunlarım var ve (adam hariç) onlarlayken mutlu oluyorum. Bende bir şeyleri anlayamıyorum… Neresi çıkarsa oraya gitmeyi düşünüyorum gerekirse giderim gittiğim yerde tekrar çalışırım sınava bu şehir beni yoruyor.Siz bakmayın yorumlara. Çok geçmiş olsun. Psikoterapi ile aşabilirisiniz bence de ama önce çevre olarak uzaklaşmak hem annenizden hem o sapıktan daha iyi gelecekti. Kariyere odaklanın. Ünide de inşallah şehir dışında olurusnuz
Randevu aldım başlayacağım. Üniversite için de uzak bir şehir düşünüyorum.Gitme kizim niye gidiyrorsun??? Annene de Allah akil fikir versin. Acilen terapiye basla, universite icin de sehirdisina git mutlaka diyorum bu ruh ahstalarindan uzak dur.
Oğlunun aşkından ölmüyorum çocukken hoşlanıyordum o kadar. Annem uzun süredir psikiyatriye gidiyor zaten ilaç kullanıyor. Annemin yolundaki engel ben değilim ailesi ve babam. O olaylar baya karışık ben daha doğmadan başlamış bir şey hepsine hakim değilim ama bildiklerim bana yetiyor. Annemin yoluna taş koymayacağım ama annemle de o yolda yürümeyeceğim. Kendi yolumu arıyorum.Başınızdan kötü bir olay geçmiş evet ama anneniz kadar sizde normal değilsiniz.
Çocukluğunuzu elinizden almış adamın (psikolojik olarak ) oğlunun aşkından ölsem ,
Kızını çok sevsemde bırakın evine gitmeyi sokağından , bölgesinden geçmem.
Ayrıca bu adama neden siz su veriyorsunuz ?
Kızı karısı var.
Yarın yolunuzu kesmeyeceğinin garantisi var mı ?
Gitmeyin yav allah aşkına gitmeyin .
Annen gitsin çok istiyorsa
Kızı gelsin size çok istiyorsa
Ve o adamın adam demek bile yanlış ya kızına sizin babanız
birşey yapmış olsaydı o kadın bile bile size gelirmiy di ?
Alın annenizide ikiniz yardım alacağınız ve tedavi göreceğiniz birine bir kuruma gidin.
Madem anneniz babasının çizdiği hayatı yaşıyor onuda kurtarın.
Daha çok genç anneniz neden olmasın o da bahar açsın
Seninle yeniden doğsun.
Halâ evlerine girip çıkan birisi olarak bu konuda millete akıl verecek bir durumda değilsiniz.Kaç yaşlarındaydım hatırlamıyorum ama onun dokunuşlarını hâlâ hatırlıyorum oyun oynarken yoruldum dinlenelim tarzı şeyler söyleyip kucağına oturturdu beni kendine bastırırdı ne olduğunu anlamasamda rahatsız olurdum ama üzülmesin diye söylemezdim sadece oyun oynamak istiyorum derdim hemen karşımızda yaşıtım olan oğlu ve benden 3 yaş küçük kızı oynamaya devam ederken bende onu oyuna tekrar katılmak için ikna etmeye çalışırdım çoğu zaman onlara misafirliğe giderdik çerez tabağı telefon vb şeyleri ona verirken elini mutlaka elime sürterek alırdı yine rahatsız olurdum söyleyemezdim yine bir gün babam evimizin damından bir şey istedi kiler gibi kullandığımız bir yerdi lambası patlak akşam olduğu için karanlıktı elimde telefon ışığıyla korkarak babamın istediği şeyi aradım ama bulamadım o da bulamadığım için geliyordu merdivenlerden çıktığını duyduğumda daha çok korkmuştum çünkü onunla ne zaman tek kalsam bana dokunuyordu benim yanıma gelip arkadan olmayan göğüslerimi okşayıp sıkışını hatırlıyorum o iğrenç nefes alış verişini hatırlıyorum hiç bir şey yapmıyormuş gibi rahatça bulamadığım o şey hakkında konuştuğunu hatırlıyorum bizim kiracımızdı o adam üstümüzdeki dairede oturuyorlardı ben onun oğlunu seviyordum çocukluk aşkımdı benim beraber büyüdük 8. Sınıfa kadar beraber okuduk kızı var benden 3 yaş küçük biz her yaz birlikte giderdik tatile akşamları çaya çağırırdık beraber dizi izlerdik babamla her gün yüz yüze gelirdi annemler bir yere gideceği zaman beni ona emanet ederlerdi nerden bilsinler onun kendi çocuklarının önünde aile dostunun çocuğunu taciz edeceğini nasıl ya neremden etkilendin bebekliğimi bile gördün ya elinde büyüdüm desem yeridir kızın ve oğlunla oynarken sana çok mu güzel geldim yoksa olmayan göğüslerimden mi etkilendin artık çok görüşmesek de arada bir evlerine gidiyoruz ve o el teması asla bitmiyor su istiyor bardağı alırken elini elime sürtüyor verirken yine aynı oğluda büyüyünce aynı babası gibi nefes almaya başladı o sesi her duyduğumda garip hissediyorum damdaki anlar korkum aklıma geliyor Karısıda kocasının ne bok olduğunu biliyor kadını defalarca aldatmış boşanmak istiyor ama çocukları için boşanmıyor belkide başka sebepleride vardır bilmiyorum Bunları yazma sebebim hem kendim için hem sizin için yaşadıklarımın bir kısmını anlatmak bana az da olsa iyi geldi size söylemek istediğim şeyse eğer böyle bir durumdaysanız kesinlikle bir büyüğünüze söyleyin aileniz ile ilişkiniz iyi değilse okulunuzdaki rehberlik öğretmenine söyleyin eğer çocuğunuz varsa ona tatlı dille bunları anlatın çocuğunuz küçük de olsa biri ona dokunduğunda bunun yanlış olduğunu anlatsanız yeter çocuğunuz küçükde olsa sapık herkese sapıktır ne yaşa nede cinsiyete bakar
Inan tek degilsin mahallede ki bakkaldan tut oz amcama kadar çoğu kisinin tacizine maruz kaldim daha sayamadiklarim.. Kac yasina geldim asla unutmam ve hepsi icin ailemi sucladim simdi bir kizim oldu onun icin endiselenip korkuyorumKaç yaşlarındaydım hatırlamıyorum ama onun dokunuşlarını hâlâ hatırlıyorum oyun oynarken yoruldum dinlenelim tarzı şeyler söyleyip kucağına oturturdu beni kendine bastırırdı ne olduğunu anlamasamda rahatsız olurdum ama üzülmesin diye söylemezdim sadece oyun oynamak istiyorum derdim hemen karşımızda yaşıtım olan oğlu ve benden 3 yaş küçük kızı oynamaya devam ederken bende onu oyuna tekrar katılmak için ikna etmeye çalışırdım çoğu zaman onlara misafirliğe giderdik çerez tabağı telefon vb şeyleri ona verirken elini mutlaka elime sürterek alırdı yine rahatsız olurdum söyleyemezdim yine bir gün babam evimizin damından bir şey istedi kiler gibi kullandığımız bir yerdi lambası patlak akşam olduğu için karanlıktı elimde telefon ışığıyla korkarak babamın istediği şeyi aradım ama bulamadım o da bulamadığım için geliyordu merdivenlerden çıktığını duyduğumda daha çok korkmuştum çünkü onunla ne zaman tek kalsam bana dokunuyordu benim yanıma gelip arkadan olmayan göğüslerimi okşayıp sıkışını hatırlıyorum o iğrenç nefes alış verişini hatırlıyorum hiç bir şey yapmıyormuş gibi rahatça bulamadığım o şey hakkında konuştuğunu hatırlıyorum bizim kiracımızdı o adam üstümüzdeki dairede oturuyorlardı ben onun oğlunu seviyordum çocukluk aşkımdı benim beraber büyüdük 8. Sınıfa kadar beraber okuduk kızı var benden 3 yaş küçük biz her yaz birlikte giderdik tatile akşamları çaya çağırırdık beraber dizi izlerdik babamla her gün yüz yüze gelirdi annemler bir yere gideceği zaman beni ona emanet ederlerdi nerden bilsinler onun kendi çocuklarının önünde aile dostunun çocuğunu taciz edeceğini nasıl ya neremden etkilendin bebekliğimi bile gördün ya elinde büyüdüm desem yeridir kızın ve oğlunla oynarken sana çok mu güzel geldim yoksa olmayan göğüslerimden mi etkilendin artık çok görüşmesek de arada bir evlerine gidiyoruz ve o el teması asla bitmiyor su istiyor bardağı alırken elini elime sürtüyor verirken yine aynı oğluda büyüyünce aynı babası gibi nefes almaya başladı o sesi her duyduğumda garip hissediyorum damdaki anlar korkum aklıma geliyor Karısıda kocasının ne bok olduğunu biliyor kadını defalarca aldatmış boşanmak istiyor ama çocukları için boşanmıyor belkide başka sebepleride vardır bilmiyorum Bunları yazma sebebim hem kendim için hem sizin için yaşadıklarımın bir kısmını anlatmak bana az da olsa iyi geldi size söylemek istediğim şeyse eğer böyle bir durumdaysanız kesinlikle bir büyüğünüze söyleyin aileniz ile ilişkiniz iyi değilse okulunuzdaki rehberlik öğretmenine söyleyin eğer çocuğunuz varsa ona tatlı dille bunları anlatın çocuğunuz küçük de olsa biri ona dokunduğunda bunun yanlış olduğunu anlatsanız yeter çocuğunuz küçükde olsa sapık herkese sapıktır ne yaşa nede cinsiyete bakar
Teşekkürler zaten artık eskisi gibi değiliz nadir görüşürüz ben sadece o aileyle değil herkesten kendimi soyutlamaya başladım. Herkes gözümde potansiyel suçlu. Şikayet etmeyi bende isterdim ama hem kanıtım yok hemde hayatımda daha fazla stres istemiyorum. Annemin neden böyle yaptığını bilmiyorum. O kadın kocasını zaten sevmiyor en son hatırladığım kadarıyla oğlu boşanmalarını istemiyordu. Oğlu büyük ihtimalle dul kadın orspuolur kafasında. Kızı da babasının sapıklığını biliyormu bilmiyorum ama kötü biri olduğunun farkında oda ayrılmalarını istiyor. Ama o konuyu gerçekten bilmiyorum tek bildiğim kadının boşanmak istemesi.Canım benim. Senin kadar küçük deüildim biraz daha fakrlı bi konu olsa da bende tacize uğradım. 15 yaşındaydım o an donup kalsam da sonradan kendimi o kişiden korumayı başardım. Ailemden bi kaç kişi de bildiğinden beni koruyorlar. Yıllardır aynı ortamda bulunmadık bile. Ama bunun olmasını önce annem sonra da benim kendimi o aileden soyutlamam sağladı. Kuzenimle samimiydim görüşmeyi kestim. Annem hep bi bahaneyle o eve gitmemizi engelledi. Babam hala bilmiyor bilse olacaklardan korktum ama amcam biliyor. Korkutmuş öğrendiğinde istese de devam edemezdi.
Hala rahatsız etmese söylemenin bi önemi olmazdı belki başkalarına ama hala seni rahatsız ediyor. Artık kendini korumak için bişey yapmalısın. Hatta keşke yapabilsem de şikayet falan etsen millet ne mal olduğunu öğrenirdi de çocuklarını korurlardı. Tek değilsindir muhtemelen. Kızla samimiyetini kesmelisin. Ne kadar çok ortak nokta o kadar çok fırsat demek. Ayrıca annene de, öyle bi tiple evli kalmaya devam eden kadına da yazıklar olsun demek istiyorum. Daha çok şeyler söylerim de banlanırım heralde.
Oğlunun aşkından ölmüyorum çocukken hoşlanıyordum o kadar. Annem uzun süredir psikiyatriye gidiyor zaten ilaç kullanıyor. Annemin yolundaki engel ben değilim ailesi ve babam. O olaylar baya karışık ben daha doğmadan başlamış bir şey hepsine hakim değilim ama bildiklerim bana yetiyor. Annemin yoluna taş koymayacağım ama annemle de o yolda yürümeyeceğim. Kendi yolumu arıyorum.
Anlamanızı beklemiyorum zaten. Teşekkürler.Halâ evlerine girip çıkan birisi olarak bu konuda millete akıl verecek bir durumda değilsiniz.
Ben gitmiyorum artık zaten. Teşekkürler umarım.Peki yolun açık olsun ne diyim.
Ama annenle komşuya gitmeye devam etme.
O kadar toysun ki inşallah kendi başına yürüdüğün yollar çiçek açar .
Teşekkürler. Kızının benim gibi olmasına izin verme böyle bir şey yaşarsa (inşallah yaşamaz) bir psikoloğa götür. Ben hâlâ kendimi sorguluyorum neyi neden yaptığımı bilmiyorum. Belki zamanında bir psikoloğa gitseydim her şey çok başka olurdu.Inan tek degilsin mahallede ki bakkaldan tut oz amcama kadar çoğu kisinin tacizine maruz kaldim daha sayamadiklarim.. Kac yasina geldim asla unutmam ve hepsi icin ailemi sucladim simdi bir kizim oldu onun icin endiselenip korkuyorum
O aile seni hiç bağlamıyor canım benim. O benim kendi fikrim. O tip düşüncesi olan çocuğu yetiştirende o iğrenç insanla o kınadığım kadın. Ama annen senden sorumlu. 2 yaşında bi oğlum var başına benzer bişey gelse dünyayı yakarım anlatabiliyor muyum? Bi anneye yakıştıramadım annenin tavrını. Ama bunlar şu an önemsiz. Stres istememeni çok iyi anlıyorum. Psikolojik tedavi olmayı ihmal etme. Kendi başına atlatmaktan daha kolay. Ama eminim burda herkes hemfikir. Eğer o ailenin her ferdini hayatından çıkarmazsan tamamen iyileşemezsin. Hem sana onları hatırlatan şeyler görüp hemde iyileşmeyi bekleyemezsin.Teşekkürler zaten artık eskisi gibi değiliz nadir görüşürüz ben sadece o aileyle değil herkesten kendimi soyutlamaya başladım. Herkes gözümde potansiyel suçlu. Şikayet etmeyi bende isterdim ama hem kanıtım yok hemde hayatımda daha fazla stres istemiyorum. Annemin neden böyle yaptığını bilmiyorum. O kadın kocasını zaten sevmiyor en son hatırladığım kadarıyla oğlu boşanmalarını istemiyordu. Oğlu büyük ihtimalle dul kadın orspuolur kafasında. Kızı da babasının sapıklığını biliyormu bilmiyorum ama kötü biri olduğunun farkında oda ayrılmalarını istiyor. Ama o konuyu gerçekten bilmiyorum tek bildiğim kadının boşanmak istemesi.
Haklısın... Ben burdaki yorumları okumadan önce neden görüştüğümü hiç düşünmemiştim. Neden onlarla görüşmeye devam ettiğimi savunmaya çalışsamda neden savunduğumu bile bilmiyorum. Düşündükçe ne kadar salak olduğumu fark ediyorum. Kafam çok karışık umarım psikolojik tedavi ile bir şeyleri kafamda oturtabilirim. Hayatımdan o aileyi çıkartacağım.O aile seni hiç bağlamıyor canım benim. O benim kendi fikrim. O tip düşüncesi olan çocuğu yetiştirende o iğrenç insanla o kınadığım kadın. Ama annen senden sorumlu. 2 yaşında bi oğlum var başına benzer bişey gelse dünyayı yakarım anlatabiliyor muyum? Bi anneye yakıştıramadım annenin tavrını. Ama bunlar şu an önemsiz. Stres istememeni çok iyi anlıyorum. Psikolojik tedavi olmayı ihmal etme. Kendi başına atlatmaktan daha kolay. Ama eminim burda herkes hemfikir. Eğer o ailenin her ferdini hayatından çıkarmazsan tamamen iyileşemezsin. Hem sana onları hatırlatan şeyler görüp hemde iyileşmeyi bekleyemezsin.
Kizimin böyle birsey yasamamasi icin daha 17 günlük bir bebek hicbir olanaga firsat vermeyecegimTeşekkürler. Kızının benim gibi olmasına izin verme böyle bir şey yaşarsa (inşallah yaşamaz) bir psikoloğa götür. Ben hâlâ kendimi sorguluyorum neyi neden yaptığımı bilmiyorum. Belki zamanında bir psikoloğa gitseydim her şey çok başka olurdu.
Benim annem neden bir şey yapmadı bilmiyorum. Bende yaşadığım şeyin iğrenç bir şey olduğunu yeni yeni fark ediyorum. O zamandan beri gitmemeye çalışıyorum zaten ama artık hiç gitmeyeceğim evde olsada olmasada.Daha 10-11 yaşlarında bir kere ben de yaşadım sizinki gibi sistematik bir şekilde olmadı tek sefer oldu. Yardım istedi asansörün yukarısına bir şey sıkışmış da bilmem ne diye zırvaladı. Popomdan tutarak kucağına aldı baktım bulamadım ama bir anormallik olduğunu anlıyordum da beni rahatsız eden şeyin ne olduğunu anlamlandıramıyordum çocuk aklımla. Biraz büyüyünce 17-18 yaşlarımdayken anlamıştım yapılan hareketin igrençliğini ama zaten taşınmıştık ordan aileme anlatma gereği duymamıştım. Bir gün 24 yaşımdayken dayanamadım anneme anlattım olayı. Bana: 'Keşke o zaman söyleseydin bana o adamı ben mahallede insan içine çıkamayacak hale sokardım, sonra da hapse attırırdım.' dedi. Yaşadığım şeyin ne olduğunu bilseydim söylerdim kesinlikle. Siz de hala gidiyormuşsunuz ailenize söyleyin bir daha da görüşmeyin.
Bunların cevabı bende de yok bilmiyorum.Ne kadar bir şeyler söylesemde asıl sebebi ben bile bilmiyorum…Hala neden gidiyorsun o eve ? Nasıl dayanabiliyorsun görmeye onu Niye dayanıyorsun ?
Haklısın. Zaten psikiyatriden randevu aldım bir şeyleri bende anlamdırmak ve birilerine anlatmak istiyorum.Siz niye hala o eve gidiyorsunuz.Asla ve asla gitmeyin.Size kızının numarasindan yazıp , eve çağırıp ya da bir yere tecavüz bile edebilir.Bu olmasa bile ne oğlunun aşkı ne kızının arkadaşlığı.Yasiniz küçük olduğu için size bu ilişkiler anlamlı gelebilir ama hepsinden uzak durmalisiniz
Hatta bence sonuçları ne olursa olsun rehber öğretmene bunları anlamazsınız O adam bedel ödemeli .adı karalanmali ve kimsenin çocuğuna yaklasmamali