- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.807
- 798
- Konu Sahibi CalmBeforeTheStorm
-
- #221
Ayrani yok icmeye tayyareyle gider... diye bi soz geldi aklima
Oglum 7 yasindaydi bosandigimizda. O benden daha cabuk toparlandi. Benimki uzun surdu.tek korkum şu. Borç bittiğinde oğlum 3.5 yaşında olacak. O yaşta boşanma daha mı zor olur. Bunları düşünüyorum
çok yoruldum. Ben özgür yetiştirildim. Ailem kararlarıma karışmadı. Keşke evlilikte karışsalarmış. Şimdi bile anlatıyorum her şeyi ama hala beni yargılamıyorlar sağolsunkar. Özgür yetiştirilmek de insanı yoruyor. Şimdi de eşim beni yoruyor. Üzerimde bi bıkkınlık varKonu bu değil belki ama eşiniz tüm maaşını vereceği bir borca niye girdi?
Siz doğumdan sonra belki çalışmak istemeyecektiniz. Çok mu önemliydi o kadar lüks bir arabaya binmesi? Herşeyin patlama noktası bu olmuş aslında, zira herşeyi siz omuzlamışsınız ve maymun gözünü açmış.
Duygularınızı eşinize anlatın, düzeltmek için çözüm önerileri ondan gelsin.
orası öyledir Emin’im. Zaten oğlum olduğu içim birine güvenip tekrar evlenmek falan ohoooo. Çok uzak şeylerEşiniz iyi bir insan bence.
Hatalarını gözden geçirip sizi koşulsuz sevmeyi secmiş.
Ayrılırsanız yazık olur.Gelen gideni aratır.
Sizin şu an sohbet ettiğiniz erkekler emin olun evlenince eşlerine karşi bilmem kaç derece değişenlerden.
o kadar güzel özetlediniz ki. Alkışlamak istedim sizi reelde. Gerçekten. Annesi gibi hissediyorum. Kesinlikle. Ve övünmek gibi olur diye yazmadım ama evet beğeniliyorum. Ve beğenilmek bike beni Üzüyor. Çok garip.
Ve kızlar her ortamda bana eşim soruluyor. Hocam eşin nereden çalışıyor? Hocam neden seni o bırakmıyor hiç göremedik yanında? Vs vs
Memur diyorum böyle bi göz devirmeler. Yani utanıyorum bende haliyle ne bilim. O kadar almak bullak haldeyim ki[/QUOTE bunlari kafana takma aiki tanıdığım var birisi alanında uzman doktor,aylık 10 binden fazla kazanıyordur eminim eşi hani ilac fırmalarında çalışanlar var ya onlardan iki yıllık mezunu hemde, biriside Üniversitede hoca ama kocası öğretmen hepside okadar rahatlarki esim bu meslekte diye utanmıyorlar eminolun.sizin bi toparlanmaniz lazım ins herşey zamanla düzelir ne diyeyim.
Okulda idarecilik yapıyorsunuz ve böyle sorular soruyorsunuzHerkese merhaba kızlar.
3.5 yıllık evliyim. 1 oğlum var 18 aylık. Bir okulda idarecilik yapıyorum.
Eşimle 7 yıl önce tanıştık. Uzun yıllar sevgililik dönemimiz oldu. Kendisini çok sevdim. Aşkı yaşadım onunla. 3.5 yıl önce evlilik teklifimi aldım havalara uçarak kabul ettim. Hemen evlendik. Evlenir evlenmez eşim lüks bi araba aldı ve tüm maaşı krediye gidiyor. Kendisi devlette memur statüsünde ve 2 yıllık üni mezunu, belirttim Bunu çünkü ilerleyen Kısımlarda bahsedeceğim tekrar.
İlk yılımız oldukça iyiydi. El üzerindeydim. Eşime hala aşıktım keza o da bana öyle. Sürekli turlara katıldık. Etkinliklere katıldık. Gezdik tozduk. Eğlendik.
Ama evlendikten 1 sene sonra annesi ile sorunlarımız başladı. Şöyle ki kv kişisi sürekli bizi yemeğe çağırdı. Sürekli bize yemeğe gelmek istedi. Çat kapı geldiği oldu. Benim kv yi arayıp sormamam suç oldu. Eşim maaşını hiç alamadığı için benden para isteyip annesine para verdi. O paralar görümcemden çıktı. Ki eşimin arkadaşlarıyla gittiği eğlencenin parasını bile ben veriyorum. Evin tüm yükü bende. Üzerine paraları annesine vermesi gizli gizli, oldukça sorun oldu. Dayanamadım. Çok tartıştık. Üzerime yürüyüp bana vurmaktan döndü. Yani az kalsın bunu da yapıyordu. Bu arada ben hamileydim, çocuğum plansız bir bebek ama hamile kaldığımda çok sevinmiştik eşimle, aramız iyiydi o dönemde, yani en azından bu kadar kötü değildi.
Neyse sonra ben bu harala gürelede çocuğumu doğurdum. Annem benim yanıma geldi bende kaldı. Bu da sorun oldu. Eşim annemle tartıştı. Saçma sapan konular için anneme bağırdı çağırdı. Annem dayanamadı gitti lohusayken ben. Kendim cebelleştim o zamanlar. Daha fazla ev ortamına dayanamadım iznim biter bitmez okula döndüm. Annem bebişe evinde baktı. Her sabah Bebişi annemlere götürdüm akşam aldım, eve gittim eşime yemek yaptım, ütüsü temizliği her şeyi tamamdı. Sonra yine bi gün kv görümce ve para üçlüsü yüzünden tartıştık.
Açtım ağzımı yumdum gözümü. Dedim ki çocuğu ben bırakıp alıyorum, benim annem bakıyor senin annen bakmak bile istemedi, bunların üzerine evde bana hiç yardım etmiyorsun ama paramı yemeye gelince maşallah yiyorsun gizli gizli annene de verdiğin zamanlar oldu dedim. Baya tartıştık. O bana bağırdı, çağırdı. Baya küfürler etti. Ben ne yaptım? Topladım eşyalarımı. Döndüm baba evine. 10 gün sonra eşim geldi. Yalvar yakar. Eve dön feronika ben yapamıyorum feronika, sensiz olmuyor feronika, söz sana yardım edeceğim, annemle gidip gelmeyin konuşmayın umrumda değil, yeter ki dön diye yalvardı ve döndüm eve.
Şimdi eşim çok iyi. Annesi babası ben aramadıkça aramıyorlar. Gidip gelmeler bitti. Mesafe koyuldu. Hala eşim maaşını alamıyor kredi devam ediyor, benim maaşa gömüldük yine. Bu değişmedi. eşim aşırı pozitif, bebişi bırakıp alıyor annemlere, bana yardımcı oluyor, yemek yapıyor, bazen temizlik yapıyor. Oğlumla güzel ilgileniyor. kendisi çok değişti. Amma velakin dostlar bende değiştim.... o eşine aşık ona değer veren ona kıyamayan feronika gitti. Her günüm aynı soruyla geçiyor artık.Ben eşimi seviyor muyum???
Bir diğer mesele de şu, Okuldan dolayı her hafta toplantılarım okuyor. Farklı insanlarla tanışıyorum. Çevrem genişliyor. O erkeklerle sohbet ettikçe eşimle böyle konuşamadığımı gördüm. Neden eşimde böyle değil? Neden o da benim gibi hırs yapmıyor ve okulunu tamamlamıyor? Eşimin maaşı neden bu kadar az? Neden eşimin en ufak ihtiyaçlarını bile ben alıyorum? Neden? Neden bunca şeye katlandım? Neden bu adamla evlendim? Neden çocuk yaptım? Sürekli kafamda aynı şeyler. Her gün her dk.
Cinsellik açısından eşim bi karar aldı sürekli kendisi geldiği için bana, ben ona gitmeden gelmiyor. Kendimi kötü hissediyorum dedi. Seni zorluyor gibi oluyorum dedi. Belki sorarsınız diye yazıyorum.
Sizce ne yapmalıyım? Boşanmalı mıyım? Ben kötü biri miyim?
Bu arada değişim denilen şey öyle kolay olmaz.siz de o da kendinizi kandırıyorsunuzHerkese merhaba kızlar.
3.5 yıllık evliyim. 1 oğlum var 18 aylık. Bir okulda idarecilik yapıyorum.
Eşimle 7 yıl önce tanıştık. Uzun yıllar sevgililik dönemimiz oldu. Kendisini çok sevdim. Aşkı yaşadım onunla. 3.5 yıl önce evlilik teklifimi aldım havalara uçarak kabul ettim. Hemen evlendik. Evlenir evlenmez eşim lüks bi araba aldı ve tüm maaşı krediye gidiyor. Kendisi devlette memur statüsünde ve 2 yıllık üni mezunu, belirttim Bunu çünkü ilerleyen Kısımlarda bahsedeceğim tekrar.
İlk yılımız oldukça iyiydi. El üzerindeydim. Eşime hala aşıktım keza o da bana öyle. Sürekli turlara katıldık. Etkinliklere katıldık. Gezdik tozduk. Eğlendik.
Ama evlendikten 1 sene sonra annesi ile sorunlarımız başladı. Şöyle ki kv kişisi sürekli bizi yemeğe çağırdı. Sürekli bize yemeğe gelmek istedi. Çat kapı geldiği oldu. Benim kv yi arayıp sormamam suç oldu. Eşim maaşını hiç alamadığı için benden para isteyip annesine para verdi. O paralar görümcemden çıktı. Ki eşimin arkadaşlarıyla gittiği eğlencenin parasını bile ben veriyorum. Evin tüm yükü bende. Üzerine paraları annesine vermesi gizli gizli, oldukça sorun oldu. Dayanamadım. Çok tartıştık. Üzerime yürüyüp bana vurmaktan döndü. Yani az kalsın bunu da yapıyordu. Bu arada ben hamileydim, çocuğum plansız bir bebek ama hamile kaldığımda çok sevinmiştik eşimle, aramız iyiydi o dönemde, yani en azından bu kadar kötü değildi.
Neyse sonra ben bu harala gürelede çocuğumu doğurdum. Annem benim yanıma geldi bende kaldı. Bu da sorun oldu. Eşim annemle tartıştı. Saçma sapan konular için anneme bağırdı çağırdı. Annem dayanamadı gitti lohusayken ben. Kendim cebelleştim o zamanlar. Daha fazla ev ortamına dayanamadım iznim biter bitmez okula döndüm. Annem bebişe evinde baktı. Her sabah Bebişi annemlere götürdüm akşam aldım, eve gittim eşime yemek yaptım, ütüsü temizliği her şeyi tamamdı. Sonra yine bi gün kv görümce ve para üçlüsü yüzünden tartıştık.
Açtım ağzımı yumdum gözümü. Dedim ki çocuğu ben bırakıp alıyorum, benim annem bakıyor senin annen bakmak bile istemedi, bunların üzerine evde bana hiç yardım etmiyorsun ama paramı yemeye gelince maşallah yiyorsun gizli gizli annene de verdiğin zamanlar oldu dedim. Baya tartıştık. O bana bağırdı, çağırdı. Baya küfürler etti. Ben ne yaptım? Topladım eşyalarımı. Döndüm baba evine. 10 gün sonra eşim geldi. Yalvar yakar. Eve dön feronika ben yapamıyorum feronika, sensiz olmuyor feronika, söz sana yardım edeceğim, annemle gidip gelmeyin konuşmayın umrumda değil, yeter ki dön diye yalvardı ve döndüm eve.
Şimdi eşim çok iyi. Annesi babası ben aramadıkça aramıyorlar. Gidip gelmeler bitti. Mesafe koyuldu. Hala eşim maaşını alamıyor kredi devam ediyor, benim maaşa gömüldük yine. Bu değişmedi. eşim aşırı pozitif, bebişi bırakıp alıyor annemlere, bana yardımcı oluyor, yemek yapıyor, bazen temizlik yapıyor. Oğlumla güzel ilgileniyor. kendisi çok değişti. Amma velakin dostlar bende değiştim.... o eşine aşık ona değer veren ona kıyamayan feronika gitti. Her günüm aynı soruyla geçiyor artık.Ben eşimi seviyor muyum???
Bir diğer mesele de şu, Okuldan dolayı her hafta toplantılarım okuyor. Farklı insanlarla tanışıyorum. Çevrem genişliyor. O erkeklerle sohbet ettikçe eşimle böyle konuşamadığımı gördüm. Neden eşimde böyle değil? Neden o da benim gibi hırs yapmıyor ve okulunu tamamlamıyor? Eşimin maaşı neden bu kadar az? Neden eşimin en ufak ihtiyaçlarını bile ben alıyorum? Neden? Neden bunca şeye katlandım? Neden bu adamla evlendim? Neden çocuk yaptım? Sürekli kafamda aynı şeyler. Her gün her dk.
Cinsellik açısından eşim bi karar aldı sürekli kendisi geldiği için bana, ben ona gitmeden gelmiyor. Kendimi kötü hissediyorum dedi. Seni zorluyor gibi oluyorum dedi. Belki sorarsınız diye yazıyorum.
Sizce ne yapmalıyım? Boşanmalı mıyım? Ben kötü biri miyim?
Kötü değilsiniz ama cahillik etmişsiniz. Sizin pozisyonunuzda genç bir kadın eşini kendi çevresinden seçmeli. Kocalarımız gökten bize inmiyor biz seçiyoruz. Ben şahsen eğitimim mesleğim iyi olmasına rağmen eşimi kendimden daha iyi eğitimli olmasını istedim, erkek yuvanın temel taşı. Geleneksel bir toplumuz. Bir eve kadın baktığında çevreden ayiplaniyor işte. Bu yanlış da olsa üzülüyoruz. Üstelik eşiniz zaruri bi ihtiyaç için değil, düpedüz sizin maaşınıza güvenip kendine araba almış. Ortak kullandığınızı da sanmıyorum. Sizi çok afedersiniz yolunacak kaz gibi görüp alın teri emeğinizi ailesine dağıtmış. Bide sizden hizmetçilik beklemiş. Dayanılır gibi değil ya. Karakteri hiç sağlam gelmedi bana. Siz evi terk edince aç kalmışlardır ailece. Kredisi bitince korkun siz ondan. Aman diyim :-(Herkese merhaba kızlar.
3.5 yıllık evliyim. 1 oğlum var 18 aylık. Bir okulda idarecilik yapıyorum.
Eşimle 7 yıl önce tanıştık. Uzun yıllar sevgililik dönemimiz oldu. Kendisini çok sevdim. Aşkı yaşadım onunla. 3.5 yıl önce evlilik teklifimi aldım havalara uçarak kabul ettim. Hemen evlendik. Evlenir evlenmez eşim lüks bi araba aldı ve tüm maaşı krediye gidiyor. Kendisi devlette memur statüsünde ve 2 yıllık üni mezunu, belirttim Bunu çünkü ilerleyen Kısımlarda bahsedeceğim tekrar.
İlk yılımız oldukça iyiydi. El üzerindeydim. Eşime hala aşıktım keza o da bana öyle. Sürekli turlara katıldık. Etkinliklere katıldık. Gezdik tozduk. Eğlendik.
Ama evlendikten 1 sene sonra annesi ile sorunlarımız başladı. Şöyle ki kv kişisi sürekli bizi yemeğe çağırdı. Sürekli bize yemeğe gelmek istedi. Çat kapı geldiği oldu. Benim kv yi arayıp sormamam suç oldu. Eşim maaşını hiç alamadığı için benden para isteyip annesine para verdi. O paralar görümcemden çıktı. Ki eşimin arkadaşlarıyla gittiği eğlencenin parasını bile ben veriyorum. Evin tüm yükü bende. Üzerine paraları annesine vermesi gizli gizli, oldukça sorun oldu. Dayanamadım. Çok tartıştık. Üzerime yürüyüp bana vurmaktan döndü. Yani az kalsın bunu da yapıyordu. Bu arada ben hamileydim, çocuğum plansız bir bebek ama hamile kaldığımda çok sevinmiştik eşimle, aramız iyiydi o dönemde, yani en azından bu kadar kötü değildi.
Neyse sonra ben bu harala gürelede çocuğumu doğurdum. Annem benim yanıma geldi bende kaldı. Bu da sorun oldu. Eşim annemle tartıştı. Saçma sapan konular için anneme bağırdı çağırdı. Annem dayanamadı gitti lohusayken ben. Kendim cebelleştim o zamanlar. Daha fazla ev ortamına dayanamadım iznim biter bitmez okula döndüm. Annem bebişe evinde baktı. Her sabah Bebişi annemlere götürdüm akşam aldım, eve gittim eşime yemek yaptım, ütüsü temizliği her şeyi tamamdı. Sonra yine bi gün kv görümce ve para üçlüsü yüzünden tartıştık.
Açtım ağzımı yumdum gözümü. Dedim ki çocuğu ben bırakıp alıyorum, benim annem bakıyor senin annen bakmak bile istemedi, bunların üzerine evde bana hiç yardım etmiyorsun ama paramı yemeye gelince maşallah yiyorsun gizli gizli annene de verdiğin zamanlar oldu dedim. Baya tartıştık. O bana bağırdı, çağırdı. Baya küfürler etti. Ben ne yaptım? Topladım eşyalarımı. Döndüm baba evine. 10 gün sonra eşim geldi. Yalvar yakar. Eve dön feronika ben yapamıyorum feronika, sensiz olmuyor feronika, söz sana yardım edeceğim, annemle gidip gelmeyin konuşmayın umrumda değil, yeter ki dön diye yalvardı ve döndüm eve.
Şimdi eşim çok iyi. Annesi babası ben aramadıkça aramıyorlar. Gidip gelmeler bitti. Mesafe koyuldu. Hala eşim maaşını alamıyor kredi devam ediyor, benim maaşa gömüldük yine. Bu değişmedi. eşim aşırı pozitif, bebişi bırakıp alıyor annemlere, bana yardımcı oluyor, yemek yapıyor, bazen temizlik yapıyor. Oğlumla güzel ilgileniyor. kendisi çok değişti. Amma velakin dostlar bende değiştim.... o eşine aşık ona değer veren ona kıyamayan feronika gitti. Her günüm aynı soruyla geçiyor artık.Ben eşimi seviyor muyum???
Bir diğer mesele de şu, Okuldan dolayı her hafta toplantılarım okuyor. Farklı insanlarla tanışıyorum. Çevrem genişliyor. O erkeklerle sohbet ettikçe eşimle böyle konuşamadığımı gördüm. Neden eşimde böyle değil? Neden o da benim gibi hırs yapmıyor ve okulunu tamamlamıyor? Eşimin maaşı neden bu kadar az? Neden eşimin en ufak ihtiyaçlarını bile ben alıyorum? Neden? Neden bunca şeye katlandım? Neden bu adamla evlendim? Neden çocuk yaptım? Sürekli kafamda aynı şeyler. Her gün her dk.
Cinsellik açısından eşim bi karar aldı sürekli kendisi geldiği için bana, ben ona gitmeden gelmiyor. Kendimi kötü hissediyorum dedi. Seni zorluyor gibi oluyorum dedi. Belki sorarsınız diye yazıyorum.
Sizce ne yapmalıyım? Boşanmalı mıyım? Ben kötü biri miyim?
arabayı satmayı geçen sene teklif ettim. Ortalığı yıktı. Hayalimdeki arabayı aldım alırken al dedin şimdi böyle yapıyorsun bencilsin açgözlüsün neler neler dedi bana
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?