Konu eşimin kızı lütfen sağduyulu cevaplar verin

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Sizin çocuğu o evde istemiyorum demeye hakkınız yok. Sizin öyle bir hakkınız yok. O adamla evlenmiş olmanız size bu hakkı vermiyor. Çünkü o eve gitmek orda kalmak o kızın yasal hakkı. Beğenmiyorsan git kız hakkını kullanacak. Kaldı ki velayet de babada
Bunu kafanızın basması için kaç farklı şekilde söylemek lazım. Kimse yapmaz demiş bir de. Herkesi kendisi gibi köyü sanıyor. Buna gerçekten inanıyor çok tuhaf
 
Daha önce de kaçtı yine kaçmış cevap falan veremez. Kocasına söz geçiremeyince soluğu burada alıp konu açıyor.

İlk konusuna bunu yazmıştı. "Eşim bir süre sonra getiririz dedi yeni evlendiğimiz için,"
Benim anladığım, evlenince balayı ilk aylar falan babaanne bakıyor. Çocuk zaten babasıyla kalıyormuş bu premses köprüyü geçene kadar yüzünü göstermemiş. Mesela evlenmeden önce de annesi çocukla ilgilenmiyormuş ama o zamanlar ses çıkarmamış. Kocamın ağzından girer burnundan çıkar o çocuğu sokmam eve diye planlar yapmış belli ki.

Duruşu olan biri, ama yanlış ama doğru, o an tepkisini belli etmeli. Ben yapamam ve çocuğuna da zarar gelsin istemem bitirelim der. Duygularına yenilmişmiş. Çocuğun babasına duyduğu sevgi, sevgi değil çünkü. İlk konuda bunu da belirtmiş babasına çok düşkün ve çok kıskanç yazmış. Daha hamilelikten bebekten haberi yokken çocuk neyi çok kıskanmış keşke onu da belirtse.
Tabi canım konu sahibi yalan söylüyor. Velayet babada. Adam da eve gelemeyecek diye bir söz vermemiş. Konu sahibi köprüyü geçene dek pyalarım diye düşünmüş
Hemen de hamile kalmış ki kapağı sağlam atsın ve bu konuda carlayabilsin
 
Bu zihniyetin başı ezilmeli. Böyle düşünen kadınlar erkekler azalarak bitmeli. Çocuğu olan insanla evlenince otomatikmen çocuğu çocukları kabul ediyorsun bitti gitti. Annesini ayrı 13 yaşında kızı ayrı kıskanıyor deli mi ne? Çocuk babasının evine hanımefendi izin verirse gelecekmiş ve de izin vermiyormuş sen kimsin haspam? Adamlar yalnız kalınca düzen tertip temizlik arıyor, düzenli ilişki istiyor. Bunlar da kendini vazgeçilmez hint kumaşı sanıyor. Hint kumaşı - kumaşları o çocuklar halbuki.

Bu toplum daha fazla, sorunlu problemli sevgisiz büyümüş çocuk kaldırmıyor artık. Büyüdüklerinde aynı konu sahibi gibi merhametsiz vicdansız oluyorlar. İlişkilerinde iş hayatlarında sorunlar yaşıyorlar. Kimse demiyor ki bu çocuktan sen sorumlusun. Tabii ki konu sahibi doğurmamış onun çocuğu değil, düşünmek ilgilenmek zorunda değil. Ama kardeşim babasının evine sokmamazlık görüştürmek istememek ne demek ya, saygı duyup kenara çekileceksin baba-kız beraberken.

Bu nedir ya oku oku içim şişti. Sadece bu konu değil her yerde umursanmayan ilgi alaka gösterilmeyen çocuk dolu. Millet sevişip üreme derdine düşmüş. Bir bu eski eşten olan çocuklara düşman sevgisiz merhametsiz tipler; iki Allah rızkını verir doğur sen diyenler. Anne baba en başta suçlu tabii, çocuğu doğur at kenara, sonra böyle dış kapının mandalları gelsin "asla giremez evime sokmam o kızı" desin. Çocukları böyle kolayca gözden çıkaran, sağa sola atıp sevgiye muhtaç eden tiplerin başka çocuğu olmaz inşallah. Bedduaysa beddua.

Geçen mesajıma döver gibi saldırdınız diyor, niye acaba? Kadın hala kendini haklı bulacak mesajlar bekliyor.
Bu kadar kişi bana hiddetlendiyse ben mi yanlış düşünüyorum yanlış yapıyorum demiyor. Küçücük kızı yenemiyor, babasına laf geçirip eve sokmamazlık yapamıyor. Ona bu hıncı kini. Kendi de biliyor çocuk kalacak kendi dehlenip kapının önüne konacak.
Yoruma ekleme yapmayacağım.hep en önde kalsın diye yazıyorum.
Olurda zahmet edip okur aklını başına alır
Ama baba aklı başındaysa bu kişi ile evladını aynı evde bir dakika tutmasın zararlı fikirler barındırıyor
 
Öyle birşey olmayacak tabikide, boşanalım hayatını ona ada madem öyle evlenmek kadar boşanmakta haktır bir hataydı belki durumumuz diyorum, öyle birşey olmayacağını beni üzecek hiçbirşeye yol vermeyeceğini söylüyor, fakat kız ısrarcı
Sanki kumanızdan bahsediyorsunuz. Kızını bırakan adam yarın bir gün sizi hiçe sayar hiç düşündünüz mü ?
 
Arkadaşlar merhaba, daha önce benzer konu açtım fakat resmen saldırır gibi cevaplar yazdılar. Eşimin ilk evliliğinden bir kızı var 13 yaşında ve seneye liseye başlayacak. Şehir dışında babaannesinde kalıyor ve orada okuyor şuanda. Bir senelik evliyim ve ilk evliliğim. Şimdi ben baştan çocuk sorumluluğunu alamayacağımı seçimin onun kararı olduğunu eşime söyledim ve bu şartla evlendim ona hiçbir baskı yapmadan, şimdi kız liseyi burada okumak istediğini söylüyor. Devamlı gelip gidiyor zaten ve ilk geldiğinde balayından döndüğümüz bir ay olmuştu. Bütün özel eşyalarımı karıştırdı evde arkasını toplamadı pis kilotlarını dahi etraftan topladım dolayısıyla soğudum. Birde bana sorulmadan emirvaki getirildi bir aylık evliydim. Sonra sonrada çok gelip gitti fakat devamlı burada kalamayacagını biliyor çünkü ben çalışıyorum ve yemeği dahi yapacak vaktim olmuyor annemde yiyoruz tüm şartlarımı görüyor. Hal böyleyken annesi ilede görüşmediği için biraz annede biraz bizde kalma durumuda yok gelirse tamamiyle bende kalacak oraya gidemediği için. Kadın keyfinde asla aramaz sormaz çağırmaz kızını. Kişisel ihtiyaçlarını dahi ben alıp yolluyorum, tatile giderken götürüyorum üçte birini yapmıyo kadın. Sadede geleyim eşimin öz be öz kızı ama ben böyle bir düzene alışkın değilimki, istemiyorum devamlı yaşamayı özel hayat olmadan, eşimde net değil kaçamak cevaplar veriyor yoklayınca bende vicdan yapıyorum bir yandan. Okul kapanınca ne olacak bilmiyorum nasıl çözeceğiz diye düşün düşün kendimi yedim. Sizlerin yorumu nedir merak ediyorum teşekkür ederim herkese şimdiden..
Çocuklu bir adamla evlenmişsiniz. Ya bu deveyi güdeceksiniz ya bi diyardan gideceksiniz. Çocuğun en doğal hakkı babasının yanında olmak. Madem bir aylık evliyken anladınız boşansaydınız o zaman.
 
Ben sizin önceki konunuza da yorum yapmıştım benim erkek arkadaşımın da çocuğu var çocuk anne de ama biz de sık sık ilgileniyoruz beni çok seviyor ben de onu.

Ama şöyle bir şey var baba sabah gidiyor akşam geliyor hatta bazen gece geliyor yoğun çalışıyor.
Böyle bir durumda çocuk sizinle olacak sizinle yasarsa.
Empati yapıyorum anne vefat etse ben alırım tabi ki ancak vefat durumu yok. Siz annesinin keyfi istemediğini söylüyorsunuz. Benim basıma bu gelse ben gider anne ile konuşurum. Bir de siz de hamilesiniz.
Annelik iç güdümle konuşurum. O çocuğun anneye her şeyden çok ihtiyacı var 10 tane baba toplayın bir anne sıcaklığı etmez 30 yaşındayım ağladığımda annecim diyorum sıcaklık istiyorum.
Bakın şunun altını çiziyorum ama siz başınızdan atmak için değil ben bir çocuğun anneye ihtiyacı olduğu için gider anne ile konuşurdum diyorum , ki sizde hamilesiniz… anne çocuğuna sahip çıkmalı çocuğun anneye ihtiyacı var..
 
Arkadaşlar merhaba, daha önce benzer konu açtım fakat resmen saldırır gibi cevaplar yazdılar. Eşimin ilk evliliğinden bir kızı var 13 yaşında ve seneye liseye başlayacak. Şehir dışında babaannesinde kalıyor ve orada okuyor şuanda. Bir senelik evliyim ve ilk evliliğim. Şimdi ben baştan çocuk sorumluluğunu alamayacağımı seçimin onun kararı olduğunu eşime söyledim ve bu şartla evlendim ona hiçbir baskı yapmadan, şimdi kız liseyi burada okumak istediğini söylüyor. Devamlı gelip gidiyor zaten ve ilk geldiğinde balayından döndüğümüz bir ay olmuştu. Bütün özel eşyalarımı karıştırdı evde arkasını toplamadı pis kilotlarını dahi etraftan topladım dolayısıyla soğudum. Birde bana sorulmadan emirvaki getirildi bir aylık evliydim. Sonra sonrada çok gelip gitti fakat devamlı burada kalamayacagını biliyor çünkü ben çalışıyorum ve yemeği dahi yapacak vaktim olmuyor annemde yiyoruz tüm şartlarımı görüyor. Hal böyleyken annesi ilede görüşmediği için biraz annede biraz bizde kalma durumuda yok gelirse tamamiyle bende kalacak oraya gidemediği için. Kadın keyfinde asla aramaz sormaz çağırmaz kızını. Kişisel ihtiyaçlarını dahi ben alıp yolluyorum, tatile giderken götürüyorum üçte birini yapmıyo kadın. Sadede geleyim eşimin öz be öz kızı ama ben böyle bir düzene alışkın değilimki, istemiyorum devamlı yaşamayı özel hayat olmadan, eşimde net değil kaçamak cevaplar veriyor yoklayınca bende vicdan yapıyorum bir yandan. Okul kapanınca ne olacak bilmiyorum nasıl çözeceğiz diye düşün düşün kendimi yedim. Sizlerin yorumu nedir merak ediyorum teşekkür ederim herkese şimdiden..
Bastan evlenmeyecektiniz öyle ise cunki evlat bu eşiniz atamaz bunu en başta sizde biliyordunuz annesi zaten vazgeçmiş kızını hayatından çıkaramaz ki evliliği bitmiş olabilir ama kızıyla olan bağı bitmez :) bu durumu en başından dır biliyordunuz evlilik kararını da ona göre alacaktınız
 
Sizin çocuğu o evde istemiyorum demeye hakkınız yok. Sizin öyle bir hakkınız yok. O adamla evlenmiş olmanız size bu hakkı vermiyor. Çünkü o eve gitmek orda kalmak o kızın yasal hakkı. Beğenmiyorsan git kız hakkını kullanacak. Kaldı ki velayet de babada
Bunu kafanızın basması için kaç farklı şekilde söylemek lazım. Kimse yapmaz demiş bir de. Herkesi kendisi gibi köyü sanıyor. Buna gerçekten inanıyor çok tuhaf
Herkesi kendi gibi kötü sanıyor. Önceki konusunda da öyle olmadığını gördü hayalkirikligina uğradı simdi sağduyulu cevaplar verin koşuluyla yeni konu açmış. Babada da iş yok ki, benim çocuğum için ya ben ya o diye şart koşan birine cehennem ol git derim. Adam yuvarlak cevaplar verip kadını da oyalamis, kadın da ben şart koştum baştan diye suan elinde koz var sanıyor. Yasal olarak kızın babada kalma hakkı var bunu kabul edecek, velayet babada olsun ya da olmasın.
 
Arkadaşlar merhaba, daha önce benzer konu açtım fakat resmen saldırır gibi cevaplar yazdılar. Eşimin ilk evliliğinden bir kızı var 13 yaşında ve seneye liseye başlayacak. Şehir dışında babaannesinde kalıyor ve orada okuyor şuanda. Bir senelik evliyim ve ilk evliliğim. Şimdi ben baştan çocuk sorumluluğunu alamayacağımı seçimin onun kararı olduğunu eşime söyledim ve bu şartla evlendim ona hiçbir baskı yapmadan, şimdi kız liseyi burada okumak istediğini söylüyor. Devamlı gelip gidiyor zaten ve ilk geldiğinde balayından döndüğümüz bir ay olmuştu. Bütün özel eşyalarımı karıştırdı evde arkasını toplamadı pis kilotlarını dahi etraftan topladım dolayısıyla soğudum. Birde bana sorulmadan emirvaki getirildi bir aylık evliydim. Sonra sonrada çok gelip gitti fakat devamlı burada kalamayacagını biliyor çünkü ben çalışıyorum ve yemeği dahi yapacak vaktim olmuyor annemde yiyoruz tüm şartlarımı görüyor. Hal böyleyken annesi ilede görüşmediği için biraz annede biraz bizde kalma durumuda yok gelirse tamamiyle bende kalacak oraya gidemediği için. Kadın keyfinde asla aramaz sormaz çağırmaz kızını. Kişisel ihtiyaçlarını dahi ben alıp yolluyorum, tatile giderken götürüyorum üçte birini yapmıyo kadın. Sadede geleyim eşimin öz be öz kızı ama ben böyle bir düzene alışkın değilimki, istemiyorum devamlı yaşamayı özel hayat olmadan, eşimde net değil kaçamak cevaplar veriyor yoklayınca bende vicdan yapıyorum bir yandan. Okul kapanınca ne olacak bilmiyorum nasıl çözeceğiz diye düşün düşün kendimi yedim. Sizlerin yorumu nedir merak ediyorum teşekkür ederim herkese şimdiden..

Beni dinle saldırmadan düzgün cevap vereceğim: sen hata yapmışsın önce bunu bir kabullen. İstediğin kadar başta şart koy cocuklu adamla cocuksuz bir kadının evlenmesi hata.çünkü evlat ne demek bilmiyorsun.(Ben de bilmiyorum cocuğumuz yok,evlat öyle her zaman tatlı bir şey değil bazen bezdirir ama asla vazgeçemezsin) Neyse yapmışsın bir hata. Uyaran da olmamış ya da olmuş sen dinlememişsin.

Yol yakınken boşan, o kız hayatının sonuna kadar eşinin hayatında yer alacak. evlenecek cocukları olacak onlar ve onların sorunlarıyla ilelebet babasının hayatında olacak,(okulu mezuniyeti ev kurması iş hayatı sözü nişanı kıyafetleri telefonları makyaj malzemeleri vs vs masrafları hep senin eşin karşılayacak bu masraflar içinde oflayıp puflayacaksın daha ) olmalı da sende bir evlatsın baban annen boşansa senden de boşanacak değiller empati kur.

Sen dediğim gibi ayrıl, belli ki yapamıyorsun 2.cocuğu fln yapma. Şunu unutma cocuklu kadınla, cocuklu adam bir değildir cünkü cocuklu kadın cocuğunun tüm ev işlerini kendi yapar,yeni eşinden beklemez.

Ama cocuklu adamın cocuğunun tüm ev işlerini yeni eşinden bekler. Hem de cocuk asla minnattar olmaz.Yaşlansan sana bakmaz (kimse kimseye bakmamalı ama düşününce ben anneme babama kıyamam hastalanınca bakıyorum.ama el kadınına bakamam :) )

Boşuna kendini paralama.baba kızın arasını da açma.Yollarını ayır,yoksa ömür boyu sana asla minnet etmeyecek bir cocuğun (etmek zorunda da değil onun açısından da empati kur senin de baban boşansa yeni eşi aa ne kadar iyi temizliğimi yapıyor demezsin. annem babam ayrıldı babam üzerine evlendi diye düşünürsün) donlarını boşuna yıkamamış olursun.

ha unutmadan o cocuğun babasını senden kıskanması,öz annesinin dolduruşlarıyla sana hayatı zindan etmesini falan saymadım.İşin iş yani.Kendine yazık etmişsin daha da etme yol yakınken dön bu sarmaldan
 
Son düzenleme:
Ben sizin önceki konunuza da yorum yapmıştım benim erkek arkadaşımın da çocuğu var çocuk anne de ama biz de sık sık ilgileniyoruz beni çok seviyor ben de onu.

Ama şöyle bir şey var baba sabah gidiyor akşam geliyor hatta bazen gece geliyor yoğun çalışıyor.
Böyle bir durumda çocuk sizinle olacak sizinle yasarsa.
Empati yapıyorum anne vefat etse ben alırım tabi ki ancak vefat durumu yok. Siz annesinin keyfi istemediğini söylüyorsunuz. Benim basıma bu gelse ben gider anne ile konuşurum. Bir de siz de hamilesiniz.
Annelik iç güdümle konuşurum. O çocuğun anneye her şeyden çok ihtiyacı var 10 tane baba toplayın bir anne sıcaklığı etmez 30 yaşındayım ağladığımda annecim diyorum sıcaklık istiyorum.
Bakın şunun altını çiziyorum ama siz başınızdan atmak için değil ben bir çocuğun anneye ihtiyacı olduğu için gider anne ile konuşurdum diyorum , ki sizde hamilesiniz… anne çocuğuna sahip çıkmalı çocuğun anneye ihtiyacı var..
Konu sahibi de çalışıyormuş. O da sabah gidip akşam gelecek. Evde oturup çocuğun başını beklemeyecek. Çocuk zaten babasıyla kalıyor, bu kadınla evlenince geçici babaaneye bırakmışlar. Bunu bizzat kendi yazdı. Adam söylemiş bir kaç ay sonra alırız getiririz eve diye. Ayrıca çocuk babasına çok düşkünmüş çok seviyormuş, bunu da kendisi yazdı. Annelik konusunda çok haklısınız. Tabii ki en başta anne suçlu hatalı. Kız çocuğu bu, yarın adet görecek, vücudu değişmeye başlayacak, kime soracak?

Ayrıca 13 yaşında bir çocuk kendine bir şeyler hazırlayıp yiyebilir ki yapmış pişirmiş çocuk ona da laf söyledi mutfak yağ içindeydi diye. Taraftar bulsun diye de kirli donlarını topladım ortadan yazdı. Kız çocuğu utanır, iç çamaşırlarını kimse görsün istemez bırak salonun ortasına atmayı.

İşten gelince akşam yemeği yiyecekler değil mi, yani bu çocuğa özel yemek falan pişirmeyecek. Ev çocuk olsa da olmasa da temizlenecek, çamaşır yıkanacak. Kendi çocuğu olsa yapmayacak mı bunları. Bakın kimse ama hiç kimse bunları yapmak zorunda değil. Hiç kimse başkasının çocuğuna annelik yapıp bakmak zorunda değil. Önce yaparım deyip köprüyü geçtikten sonra kıvıramaz ama sonradan. Ya sözünün lafının arkasında duracak ya da boşanıp ayrılacak. Kocası yalan söyleyip kandırsaydı bir noktada haklı olabilirdi ama hem bilip kabul edip hem de sonradan asla evime sokmam diyemez. Çocuğun rızkına ortak olurken ama benden önceydi diye ağlanmıyor nedense.
 
Ben size hak veriyorum diğerlerinin aksine.
Kimse evinde bir yabancıyla kalmak istemez, eşin anne babasi, kardeşi vs... Üstelik önceki evliliğinden kızı bu.
Zaten dul ve çocuklu bir erkekle evlendiğiniz için kendinizi kötü hissediyorsunuzdur eminim.
Gerçekten üzüldüm durumunuza, bence eğer eşiniz gerçek bir erkekse eski eşine ve kızına bir ev alır, geçimlerini sağlar refah içinde yaşamaları için ne gerekiyorsa yapar, bunun için baskı kurun eşinize.
Adam olsun önce, çocuğu babannesine bırakmak yerine bunu yapsın.
Üzüle üzüle konu sahibine mi üzüldünüz ? Duyanda silah zoruyla evlendirildi sanır 😒
 
Ben sizin önceki konunuza da yorum yapmıştım benim erkek arkadaşımın da çocuğu var çocuk anne de ama biz de sık sık ilgileniyoruz beni çok seviyor ben de onu.

Ama şöyle bir şey var baba sabah gidiyor akşam geliyor hatta bazen gece geliyor yoğun çalışıyor.
Böyle bir durumda çocuk sizinle olacak sizinle yasarsa.
Empati yapıyorum anne vefat etse ben alırım tabi ki ancak vefat durumu yok. Siz annesinin keyfi istemediğini söylüyorsunuz. Benim basıma bu gelse ben gider anne ile konuşurum. Bir de siz de hamilesiniz.
Annelik iç güdümle konuşurum. O çocuğun anneye her şeyden çok ihtiyacı var 10 tane baba toplayın bir anne sıcaklığı etmez 30 yaşındayım ağladığımda annecim diyorum sıcaklık istiyorum.
Bakın şunun altını çiziyorum ama siz başınızdan atmak için değil ben bir çocuğun anneye ihtiyacı olduğu için gider anne ile konuşurdum diyorum , ki sizde hamilesiniz… anne çocuğuna sahip çıkmalı çocuğun anneye ihtiyacı var..
Annesi vefat etse yanıma alırım diyorsunuz. Ama konu sahibi o durumda alır mı bilemedim. Daha çok cami avlusuna bırakır gibi geldi 😑
 
Annesi vefat etse yanıma alırım diyorsunuz. Ama konu sahibi o durumda alır mı bilemedim. Daha çok cami avlusuna bırakır gibi geldi 😑
Yani her açıdan bakmak lazım burada çocuk önemli , çocuğun çok net anne eksikliği vardır :KK43: konuda en çok taktığım anne eksikliği. Yani baba da baba olup çocuğunun annesi İle konuşması gerekirdi çocuk icin en iyisi ne vs vs ben anne olsam veremezdim çocuğumu eşim genç biriyle evlenecek genç olmasa dahi el kadını, çocuğu da basımdan atacağım gerçekten pes diyorum her türlü elde kalıyor.
Konu sahibinin yerinde olsam cözüm zaten hic evlenmemek olsa da şuanki şartlarda boşanmak

Müge anlı gibi anne de yayına bağlanıp açıklama yapsa keske
 
Söz konusu çocuk sadece bir çocuk ve babasıyla yaşamak isteyebilir. Baskı kurmadan ne demek, o babanın da sorumluluğunda o çocuk, babasıyla kalmak istiyorsa kalır, siz esas çocuklu adamla bile isteye evlenmişsiniz. Ne sanıyordunuz ki?
 
Arkadaşlar merhaba, daha önce benzer konu açtım fakat resmen saldırır gibi cevaplar yazdılar. Eşimin ilk evliliğinden bir kızı var 13 yaşında ve seneye liseye başlayacak. Şehir dışında babaannesinde kalıyor ve orada okuyor şuanda. Bir senelik evliyim ve ilk evliliğim. Şimdi ben baştan çocuk sorumluluğunu alamayacağımı seçimin onun kararı olduğunu eşime söyledim ve bu şartla evlendim ona hiçbir baskı yapmadan, şimdi kız liseyi burada okumak istediğini söylüyor. Devamlı gelip gidiyor zaten ve ilk geldiğinde balayından döndüğümüz bir ay olmuştu. Bütün özel eşyalarımı karıştırdı evde arkasını toplamadı pis kilotlarını dahi etraftan topladım dolayısıyla soğudum. Birde bana sorulmadan emirvaki getirildi bir aylık evliydim. Sonra sonrada çok gelip gitti fakat devamlı burada kalamayacagını biliyor çünkü ben çalışıyorum ve yemeği dahi yapacak vaktim olmuyor annemde yiyoruz tüm şartlarımı görüyor. Hal böyleyken annesi ilede görüşmediği için biraz annede biraz bizde kalma durumuda yok gelirse tamamiyle bende kalacak oraya gidemediği için. Kadın keyfinde asla aramaz sormaz çağırmaz kızını. Kişisel ihtiyaçlarını dahi ben alıp yolluyorum, tatile giderken götürüyorum üçte birini yapmıyo kadın. Sadede geleyim eşimin öz be öz kızı ama ben böyle bir düzene alışkın değilimki, istemiyorum devamlı yaşamayı özel hayat olmadan, eşimde net değil kaçamak cevaplar veriyor yoklayınca bende vicdan yapıyorum bir yandan. Okul kapanınca ne olacak bilmiyorum nasıl çözeceğiz diye düşün düşün kendimi yedim. Sizlerin yorumu nedir merak ediyorum teşekkür ederim herkese şimdiden..
Eşiniz çocuğun ebeveyni. Diyecek birşey yok. Baştan konuştuk, istemiyorum demişsiniz ama bu durumun başı sonu yok.
 
Bir şey soracağım. Siz evlenmeden önce hiç kıza bakan babaannenin öleceğini düşünmediniz mi? Varsayın ki babaanne öldü, anne bakmıyor. Ee kız sokakta mı kalacak? Zaten bu kızın eninde sonunda baba evine geleceğini düşünmeniz gerekirdi.
Bizden ne gibi çözüm, öneri bekliyorsunuz bilmiyorum. Ama artık lütfen herkes tarafından ötelenen şu kızcağıza düşmanmış gibi bakmayın. Sevmeye çalışın, oturup konuşun. Tatlı dil yılanı bile deliğinden çıkarır. O kızın sevgiye ve ilgiye ihtiyacı var. Eminim sizden güzel şeyler görse yumuşar ve orta noktayı o da bulmaya çalışır. Dağıttığını toplar, söz dinler. Ama önce kendi içinizde sorunu çözün. Öcü değil yahu bu çocuk. Emin olun siz onu yapıyorum, bunu yapıyorum deseniz de içten yapmadığınızı anlar. Yüzünüzden, ifadelerinizden, ses tonunuzdan.
Yani ya o çocuğu kabul edeceksiniz ya da kendi kendinizi yiyip eşinizle tartışıp evliliğinize zarar vereceksiniz.
 
Son düzenleme:
Arkadaşlar merhaba, daha önce benzer konu açtım fakat resmen saldırır gibi cevaplar yazdılar. Eşimin ilk evliliğinden bir kızı var 13 yaşında ve seneye liseye başlayacak. Şehir dışında babaannesinde kalıyor ve orada okuyor şuanda. Bir senelik evliyim ve ilk evliliğim. Şimdi ben baştan çocuk sorumluluğunu alamayacağımı seçimin onun kararı olduğunu eşime söyledim ve bu şartla evlendim ona hiçbir baskı yapmadan, şimdi kız liseyi burada okumak istediğini söylüyor. Devamlı gelip gidiyor zaten ve ilk geldiğinde balayından döndüğümüz bir ay olmuştu. Bütün özel eşyalarımı karıştırdı evde arkasını toplamadı pis kilotlarını dahi etraftan topladım dolayısıyla soğudum. Birde bana sorulmadan emirvaki getirildi bir aylık evliydim. Sonra sonrada çok gelip gitti fakat devamlı burada kalamayacagını biliyor çünkü ben çalışıyorum ve yemeği dahi yapacak vaktim olmuyor annemde yiyoruz tüm şartlarımı görüyor. Hal böyleyken annesi ilede görüşmediği için biraz annede biraz bizde kalma durumuda yok gelirse tamamiyle bende kalacak oraya gidemediği için. Kadın keyfinde asla aramaz sormaz çağırmaz kızını. Kişisel ihtiyaçlarını dahi ben alıp yolluyorum, tatile giderken götürüyorum üçte birini yapmıyo kadın. Sadede geleyim eşimin öz be öz kızı ama ben böyle bir düzene alışkın değilimki, istemiyorum devamlı yaşamayı özel hayat olmadan, eşimde net değil kaçamak cevaplar veriyor yoklayınca bende vicdan yapıyorum bir yandan. Okul kapanınca ne olacak bilmiyorum nasıl çözeceğiz diye düşün düşün kendimi yedim. Sizlerin yorumu nedir merak ediyorum teşekkür ederim herkese şimdiden..
Merhaba , öncelikle kendimi hem kızın hem de sizin yerinize koyarak yazıyorum. 13 yaşında ki bir kız çocuğu olduğunuzu hayal edin. Anneniz babanız ayrılmış ve seneye hayatınızı etkileyecek 4 seneyi belirleyen bir sınava gireceksiniz. Üvey anneniz sizi istemiyor. Babanız annenizle anlayamamış annenizle aranız iyi değil. Dedim yerindeyse top gibi oradan oraya atıyorlar sizi. Ne hissedersiniz? Bazı şeyleri annesi ogretmemis olabilir ama bu kadar nefretle bahsetmenizi anlayamadım. Siz öğretin ne olur ki ? Insan kaybetmek kolay kazanmak zordur. O kizcagiza kimse sahip çıkmazsa başına neler gelir hiç düşünüyor musunuz? O kızın yerinde siz de olabilirsiniz? Sizinle kalınca tepenize mi biniyor hanımefendi? Neden bir çocuğun umudu olmak varken ,yarası olmaya bu kadar çabalıyorsunuz. Sizin de ne olacağınız belli değil. Aynısı çocuğunuza olsa ? Elinizi vicdanınıza koyun lütfen.
 
Ilk konundada soyledim simdide soyluyorum. Ozaman evlenmicektin ne bu bir esyami. Babaannesi dunyaya kazik mi cakti babaannesi ölürse ne olacak. Haksizsin nasil kiviririm diye ugrasma ozaman bosan. O kizin en dogal hakki babasinin yanina gelmek. Gerci baba baba olsa seninle evlenirmiydi neyse. Nefret ediyorum sizin gibi sadece kendini düsünen bencil insanlardan. O cocuga yazik cok yazik.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X