kocamdan boşanmak istiyorum ama cesaret edemiyorum...!!

Arkadaşlar merhaba ben aranıza yeni katıldım sorunlu bi evlilik yaşıyorum ve boşanmak istiyorum ama bunun için cesaretim yok neden olduğunu da bir türlü çözemiyorum o yüzden sizlerle konuşup sorunumu paylaşmak istedim. 10 aylık evliyim benim ailem eşimle evlenmemi istemedi ve ailemden gizli nikah kıydık evlendik ama ailem herhangi bi küslük vs yaşatmadı çok şükür neyse eşim evliliğimizin ilk ayından dövmeye başladı ben bi seferlik dedim sinirinden olsa gerek diye özür diledi sorun etmedim düzelir dedim ama gittikçe daha kötü oldu hergün kavga küfür insanların yanında küçük düşürmeler ilgisizlik saygısızlık kendi istediği olmayınca hemen tehdit ediyor döverim seni falan diye bende onu boşanmakla tehdit ediyorum ama ben öyle söyleyince iyi ezberledin boşanmayı başka bildiğin yok çoçuk oyuncağımı bu falan diye laflar soyluyor ailem benim yanımda ama çok yumuşak yüzlü insanlar ellerinden bişey gelmiyor işin açığı kavgalarımızdan bi örnek vereyim benim kaynanam beni baştan istemedi sebebiyse tanımadığı bi numara arayıp benim hakkımda ileri geri asılsız şeyler söylemiş bende bu nedenle kaynanama pek ısınamıyorum itici geliyor bana ve eşim bunu bile bile annemlerle oturcaz deyip duruyor bende istemiyorum çünkü aynı eve geçersek eşimde bende çalışıp aldığımız parayı annesine vercekmişiz o biriktircekmiş bizim için... Herşeye karışır kaynanam bide ben kendi ailemden işitmediğim lafları kaynanamdn işittim ama yine buyuktur diye auatum sesimi çıkarmadım lafların sebebide sırf ben çalışmıyorum diye ama oğluda çalışmıyor. Benim çalışmak istemememin sebebide eşime karşı hiç bişey yapmak gelmiyor içimden çunku insan hani bu beni aldı bana sahip çıkıcakmı bana bakıcak mı diye merak ediyor ama yok tabii.Benim eşim bana bile parasını vermiyor daha benim ona vermem için zorluyor kaynanamla oturmayı kabul etmedim diye çarşının ortasında ite kaka eve getirdi o gün son noktaydı aslında boşanmak istediğimi söyledim hemen benim ailemi aradı benim ailemde gönder kızımızı gelsin kimseye muhtaç değil o dediler kaynanam eşimle konuşup istemiyosa zorlama beni istemeyeni bende istemem falan diye konuştu aradan 1 hafta geçti kaynanamın annesi vefat etti ve ben kaynanamı ağlarken görünce içimden bişey koptu sanki dayanamadım yine kabul ettim kaynanamla oturmayı bi ton borcumuz var hepside gecikmeli ev sahibi evden attı atıcak eşim 6 ay boyunca hiç çalışmadı kalkıp iş bile aramadı akrabaları iş bulurdu o işlerde de en fazla 1 hafta çalışırdı yapamıyom edemiyom diye bahanelerle bırakırdı ben niye çalışmıyosun diye sorduğumda sen çalışmıyosun bende çalışmıyorum derdi son 1 aydır çalışıyor bi işe girdi ama annesinin lafıyla eşim beni dinlemez ama annesi bişey desin yada bişey istesin anında yapar sevgiliyken annesi önemli değildi evlendikten sonra önemli oldu nedense?? Bana bağırıyor küfür ediyor bende laflarına katlanamayıp bende ona bağırıyorum çünkü beni hiç anlamıyor anlamak istemiyor belli ben ona bağırınca dövüyor sonrada özür diliyor sarılıyor vs ama benim için hiç bi işe yaramıyor. Eşim çalışmadığı zamanlarda evde para olmayınca askıdan ekmek alırdım sigarasız kalıp etrafa saldırmasın diye giderdim veresiye sigara alırdım bende sigara kullanıyorum kendide kullanıyor ama bana sigara için bile demediği laf kalmıyor ne istiyor benden anlamış değilim her istediğini yapıyorum makyaj yapmama kızar aileme gitmeme kızar akrabalarımla konuşmama kızar birine derdimi anlatsam kızar telefonla oynasam kızar mesela dün ben iş için bi yeri aradım aradığım yerde iş görüşmesine çağırdı bugün için adreside msj olarak attılar ama ben bunu eşime söylemeyi unuttum evin dış kapısı açıkmış onun bile farkında değilim 23 yaşımdayım ama kocam yüzünden hiç aklım başımda değil neyse kapı açık diye iş konusunu söylemeyi unuttum diye kavga çıkardı küfür falan etmeye başladı kendi telefonunu da benim telefonumuda duvara fırlattı önceki telefonumuda böyle bozmuştu zaten üstelik telefonları benim ailem almıştı neyse bende ona bağırmaya başladım çünkü dayanamıyorum artık bariz belli sonra vurmaya başladı dövdü dövdü sonra sarıldı özür diledi sonrada aynı yatağa girip uyumak istedi ama ben kabul etmedim o da mışıl mışıl bişey olmamış gibi yattı uyudu..
Benim artık içimden eşime karşı hiç bişey yapmak gelmiyor boşanmak istiyorum ama cesaret edemiyorum niye bilmiyorum ama lütfen bana akıl verin yol gösterin çünkü ben artık dayanamıyorum sürekli hasta oluyorum sinirden bütün vücudum sinirden ve stresten dolayı yara oldu lütfen yardımlarınızı bekliyorum...<3

Böyle ipsiz sapsız analarının bile adam edemediği serserileri önce koca sonra baba yapıyorsunuz ya tilt oluyorum sizin gibilere. Hala cesaretim yok diyorsun dayak hayvana bile atılmaz kaldı ki kadın. İnsanlığının kıymetini bil birazcık, karnını doyuramayan, cebinde sigara parası bile olmayan bir adamla evlenirken cesaret var ama saçma saçma işler, çok kızıyorum senin gibi kadınlara. Hangi devirde yaşıyoruz ya adam dövüyor sövüyor, çalışmıyor hala cesaretim yok diyorsun pesss
 
23 yaşındasın, bir halta yaramayan ipsiz sapsız bir adamla evlenmişsin, çocuk istiyor diye korunmuyorsunuz, ve boşanamıyorum diyorsun. bunun adı tamamen zır cahillik. inanır mısın sana hiç acımadım,üzülmedim kendin düşmüşsün çukura çıkmak için de uğraşmıyorsun mazoşistçe bir tutumla yaşıyorsun. ama bu ortama bir de günahsız yavru getirirsen işte ona çok ama çok üzülürüm. boşanmazsan boşanma ye dayağını çek çileni ama bir günahsızın kanına girme. 35 yaşındayım,15 yıldır çalışıyorum. ancak 30 yaşında artık evet aklıma hayatıma uygun diyerek birisiyle evlenme kararı alabildim. eşim bana gözünün üstünde kaşın var diyemez. ben de ona demem. evlilikte saygı şefkat yoksa evlilik de yoktur.23 yaşında hatta 22 yaşında böylesi bomboş bir insanla evlenebilme aklını mantığını nasıl buldun. şimdi nasip kader diyenler olacak. değil arkadaşlar. bıçağı alıp gözünüzü oyup kör olunca nasip mi oluyor. cüzi irade külli irade var. kendin ne yaşayacaksan yaşa ama bir yavruyu cehennemine ortak etme.
Konu eski
 
X